ความเสียใจไม่นานก็ผ่านพ้น ความสับสนไม่นานก็ผ่านผัน ความทุกข์ทนวนเวียนก็เช่นนั้น ความรักนิรันดร์ไม่มีแท้ที่จริง มาลำพังไปลำพังสัจจสอน ทุกฉากตอนวิบากกรรมนำทุกสิ่ง อย่าคาดหวังสิ่งใดทำใจนิ่ง ปล่อยทุกข์ทิ้งอยู่กับว่างสร้างเพียงบุญ หลับตาเห็นแก้วแวววะวับณ กลางใจ สว่างไสวพร่างพราวช้าช้าหมุน เรากำหนดให้แตกกระจายในกายคุณ ละไมละมุนใสพรายดั่งสายน้ำค้าง นี่คือจิตดวงใสใจประภัสสร ทิ้งอาวรณ์อาลัยพบฟ้าสาง รอแสงทองทาทาบเริ่มรุ่งราง ลบเลือนลางทางชีวิตต่อแต่นี้....!
พุด 30 เม.ย. 2552 11:56 น. - ID 125531 
1137
2
0
30 เมษายน 2552 13:05 น. - comment id 979261
เห็นด้วยเป็นที่สุดค่ะพี่พุด มาอย่างไร..ก็ไปอย่างนั้น.. สุขทุกข์ก็ไม่จีรังยั่งยืน.. มาอ่านกลอนสอนใจ..ในช่วงบ่ายค่ะ..
30 เมษายน 2552 13:14 น. - comment id 979266
สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า อ่านกลอนแก้วแพร้วเพริดประเสริฐสรี "พุด"คนดีให้ธรรมทานหวานสุขี กำลังคิดปฏิบัติธรรมเสียที ละเลยมานานเต็มทีกิเลศครอง กลอนเยี่ยมแต้เจ้า ขอแจมด้วยคนนะเจ้า
30 เมษายน 2552 14:39 น. - comment id 979312
สวัสดี... ทุกอย่างไม่เที่ยง... แปรผันอยู่เสมอ...วันเวลา...
30 เมษายน 2552 16:09 น. - comment id 979352
จิตสะอาดใจสว่างทางที่พบ สิบนิ้วนบแทบบาทบงส์พระทรงศรี จิตหนึ่งดวงจะลับล่วงห้วงนที คืนฝั่งที่สุขสันต์สีทันดร . มาเยี่ยม ครับคุณ พุด อ่านกลอนแล้วพบความ ความสะอาด สงบ มาก ครับ สงบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
