จูบจำปีคลี่ยิ้มดับร้าวราน หอมลั่นทมบานช้าช้ามองฟ้าไกล... ยิ้มหวานหวานรับอรุณหมุนมาใหม่ กับนกไพรกับแมกไม้สายลมฝัน กับตะวันอ่อนอุ่นในเริ่มวัน กับสวรรค์ในใจงามใดปาน ทายทักดวงดอกไม้รายรอบเรือน เสมอเสมือนเพื่อนสอนแสนอ่อนหวาน จูบจำปีคลี่ยิ้มดับร้าวราน หอมลั่นทมบานช้าช้ามองฟ้าไกล ส่งความรักผ่านฟากฟ้าถึงที่รัก ฝากความภักดิ์ผ่านม่านเมฆดั่งเกลียวไหม ให้รับรู้ความคิดถึงความห่วงใย อยู่หนไหนใจถึงกันเท่านั้นพอ ในฤดีจึ่งมีเพียงความสุข เรื่องใดทุกข์เพียงผ่านไม่ตัดพ้อ ยิ้มหวานหวานกับหวีไหวของกล้วยกอ ริ้มรั้วรอคนดีคืนหลัง...หวังไม่นาน....! เช้าชื่นรื่นอภิรมย์ มาลบระทมแห่งราตรีในฤดีครวญ ทุกคราครั้ง.. มิเคยสิ้นหวังหวาน มิให้รานโศกมาทำลายโลกสุนทรีย์ จิตดวงดี ดวงดิน ถวิลงาม หมายฝากนิยามแห่งรัก...ไร้ร้องขอ รจนาธรรม ธรรมชาติ วาดจินตนาที่แสนบริสุทธิ์ใส ไม่...ทำร้ายผู้ใด ไม่..เบียดเบียน พากเพียรเขียนชีวิต ลิขิตด้วยรักภักดี ที่ผ่านกาลเวลาเนิ่นเนานานปี อย่าง..ผู้รู้ตน... เพียงหวังฝึกกมล ให้เงียบงาม ท่ามโลกหลอนแล้งลวง ท่ามบ่วงกรรม วิบากวนแห่งชีพตน ให้ชีพชื่น .... ให้รู้ตื่นรู้เบิกบาน.... สังเวย.. สายธารธรรมธารานิรันดร์เกษม ไปตราบนานเท่านาน ตราบจนกว่า...จะสิ้นลม....! ...................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3387.html หนทางสู่รัก แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว รักมอบไป เพียงข้างเดียว ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด ใคร หากทำได้เช่นนี้ ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่ ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส เพราะจิตใจกว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง รักลอยไปใจอ้างว้าง อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ คาดคะเน ผิดพลาดไป ผลจึงครองหมองใหม้ ไป่ชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง แล้วเราไย ต้องเหินห่าง ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี ฉัน ต้องหม่นหมาง หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์ โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์...
พุด 10 ก.ค. 2552 09:04 น. - ID 127515 
1904
15
0
19 สิงหาคม 2552 02:04 น. - comment id 1011035
น้องกวีน้อยเจ้าสำราญ หวานใจของพี่พุด คนดี...ซาบซึ้งใจมากมายค่ะ กับเช้าชื่นสุนทรีย์นี้ ขอขอบคุณ.... น้องชายแสนนักเอยแสนรักในกมล ที่ดลดวงจิตให้แลเห็นงามชีวิต จากหยาดสายน้ำค้างใจ ที่พร่างพรมลงในบึงชีวี ให้พี่พุดคนนี้ได้ร่ายรจนา ภาษาอนุบาล มาลบรานโศกในโลกแสนงามนี้ค่ะ พลีกำนัลแด่น้องด้วยความเรียง ที่ถนัดกว่าค่ะ และ พิเศษพิสุทธิ์แด่ ท่าน อาจารย์ภิวัฒน์ ปัญญากรณ์ ที่แสนเมตตาเข้ามาเยือนเรือนโบราณ ของแม่ดวงดอกไม้ไพร ที่หัวใจสมองไม่จำฉันท์ลักษณ์ ยากพัฒนาแล้วค่ะ ถือว่ามาเสพสุนทรีย์ หาความดีความงามละกันนะคะ อย่าคาดหวัง ให้เป็น*ครู*กลอน*แด่ผู้ใดได้เลยค่ะ ร่มรัก..เรือนจำปี..! ราตรีที่ฟ้าไร้ดาวประดับ กับไร้สิ้นเรือนจำปีเคยเคียงขวัญ หอมเอยหอมในหัวใจมานานวัน รอเพียงวันเจ้าแตกกอผลิช่องาม ....................... รื้อเรือนจำปี ที่เคยรัก อย่างรู้ตัดใจ เพราะจำปีสูงใหญ่ไหวเอนจนกลัวจะ หักโค่นลงมาพาให้อันตราย วิกฤตโลกร้อนที่ถาโถมกระหน่ำ ทำให้ทุกวารวันในยามใกล้ค่ำ จะแลเห็นมัวหม่นเมฆเทาทะมึน น่ากลัว และ.. มีคำเตือนให้ทุกคนระวัง ยามมีพายุแรงนั้นใ ห้รีบพาตัวหลบจากต้นไม้ใหญ่ เสาไฟ ป้ายโฆษณาข้างทาง ที่ณ บัดนี้ ทางกทม ได้ให้สร้างแบบแข็งแรงขึ้น เพื่อความปลอดภัย นี่คือสัญญาณเตือนภัย ที่หากคิดให้ดีจะเห็นว่า พายุเริ่มพัดกล้าขึ้น ฝนน้ำฟ้ามาแรง แผ่นดินไหวสะเทือน ราวกับ จะเตือนให้มวลมนุษย์รู้สำนึกก่อนสายเกิน.. ...................... บ้านดอกไม้หอม.ม..ม... ฝอยฝนหลงฤดู ละอองละเอียด อ้อยสร้อย ค่อยค่อยปรายโปรยปล่อยสาย พรายพลิ้ว พร่างพรม ห่มผืนหล้า..พรายพลัด..พรากฟ้า. ยามสนธยาใกล้ค่ำ.. นกกาพากันร่ำร้องระงม โผผินบินกลับรัง..รัก.. ไพล..นอนนิ่งเงียบ ทายทักใบจำปี ริมหน้าต่าง ที่พากันหยุดระบัดไหวไปตามแรงลม แล้ว.. ทั้งเรียวจำปีและหัวใจดวงนี้จึงนิ่งงันพอกัน.. กับฟ้าสีงามราวภาพฝัน ยามเย็น..ยากบรรยาย... ไพล..ไม่สบายมาหลายวัน เพิ่งจะหายครั่นเนื้อครั่นตัว เย็นนี้ และมือพอมีแรง จะจรดปากการจนา นะนาทีนี้นะคะ ทุกคนดีที่รักคิดถึงในร่มรักเรือนไทย ไพล..จุดเทียนกลิ่นยูคาลิปตัส เป็นเทียนกลมแท่งใหญ่ สีน้ำเงินเข้ม ที่เพิ่งซื้อม าพร้อมกันกับเทียนกลิ่นสตรอเบอรี่สีแดง สร้างแรงฝันพลังใจให้กับใจและ ร่างที่อ้างว้างและอ่อนล้า..มานานวัน.... หนาว.. จนต้องหยิบผ้าทอมือผืนโตมาคลุมไหล่ ค่อยๆ..*จุดไฟสว่างกลางดวงใจ* ที่ใกล้มอดดับ ให้ไฟรักรจนากลับมา.อีกคราครั้ง ในความเงียบงาม ลำพัง ที่ไพลมักชอบนอนนิ่ง ทิ้งตัวในความมืด มองดูม่านฟ้าราตรีสีกำมะหยี่ ค่อยค่อยคลี่ดาวพราวฟ้า ตระการตาตระการใจ ที่ละดวงละดวง จน.... รวงดาวเรียงดวงพราวพร่างกระจ่างใส เต็มไปทั้งท้องนภาเวหาหาว เป็นความเงียบว่างร้างไร้ ที่ไพลมีใจดวงแสนสุข พร้อมพลีรับกับคืนฝันวันแสนดีนี้ ที่โลกและธรรมชาติหยิบยื่นให้ อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง.. และ.......... หอม..ม....ม...ม......หอม...... มวลดอกไม้รายรอบวิมานดิน รินร่ำรสรื่นชื่นฉ่ำใจเป็นที่สุดในนาทีนี้ สมกับที่มีคนให้สมญานาม วิมานไพล..บ้านของไพลไปทั้งซอยว่า *บ้านดอกไม้หอม..บ้านหอมดอกไม้* ที่ทำให้ไพลยิ้มหวานบานเบิกใจ ด้วยยินดีเป็นที่สุดเลยค่ะ สมกับ... ที่ไพลเพียรทะนุถนอม ปลูกหน่อกอรัก ด้วยภักดิ์พลีพวงดวงดอกพะยอมมานานปี ให้ทุกนาทีแห่งชีวิต ได้สนิทแนบแอบร่มเงาไม้ให้รัก พอกันกับ นกกาที่มาอาศัยชายคาแห่งรักนี้ ที่มีรักให้มิรู้จบ ตราบจนวันผืนดินกลบหน้า.. และตราบจนกว่าจะ ถึงวันลาพรากจำจากไกล แบบไม่หวนคืนกลับ... ไพล. ขอหยุดรจนาเพียงนี้ก่อนนะคะ อยากรู้จังเลยว่า.. จะพอมีใครคิดถึงไพลบ้างละหนอละนี่ ที่ห่างหายไป.. และ ไพล..ขอไปตัดกุหลาบแดงดอกใหญ่ พร้อม.. เก็บการะเวกมาใส่ให้เต็มตะกร้า เก็บชบาส้ม..ชวนชมชมพูพริ้งพราว และ จำปีงามขาวราวนวลเนื้อนางใจ กระดังงาดอกใหญ่หอมอวลร่ำ มาร้อยรัดพันผูกใจ.. กำนัลไปกับสายลมในยามค่ำนะคะ และ ด้วยหอมหอมร่ำ.. ขอวางไว้ใกล้หมอนนอนหนุน.. ฝากคำ กระซิบซึ้งซึ้งถึงทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยนะคะว่า.. หัวใจหวานไหวดวงนี้ ไหวหวั่นฝันหาพาคะนึงครวญ..ค่ะ ด้วยรัก..ล้นใจ ............................................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song82.html รักข้ามขอบฟ้า ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว
10 กรกฎาคม 2552 09:19 น. - comment id 1011577
ตื่นเช้าจังครับ สงสัยเมื่อคืนฝันดี อิอิ ผมไม่ได้ทำงานอะไรเลย แต่ก็เหนื่อยๆ เพลียๆ อ่านบทประพันธ์ เรื่อง สุดสายป่าน อ่านแล้วสุขใจ ในสุนทรีย์ วจนคำ ทำให้ผมว่าจะ แอบ แต่ง นวนิยายต่อเนื่อง แต่อาจจะ....ไม่ได้แต่ง อิอิ รู้สึกไม่ค่อย แช่มชื่นเท่าไร มะคืน ไม่ค่อย นิทรานฝันหวานกะเขา ตื่นผวา 555+ นอน ห้าทุ่มหน่อย ตื่นมา ตี2-51 น. โอ๊ยยย นึกว่า หนูมากัดขา 555+ ดูอีกที เห้อออ ผ้าปูนอน พาสะดุ้ง อิอิ
ขำตัวเองจริงๆๆ แล้วยังตื่น มา ตี 4 อีก ก็ยัง งง ตั้งทำไม ตี 4 ตั้งแล้วมะอยากจะลุก แปลกๆๆ จริงหนอ มาทำให้พี่พุด ยิ้มๆๆๆ ก่อนไปทำงานครับ อ่านเรื่องสั้นผมแล้ว คงจะหัวเราะ ไม่มากก็น้อยล่ะน่า อิอิ เอาภาพมาฝากครับ
รักแลเคารพ พี่สาวสวยงามแสนดีที่หนึ่งเสมอ
10 กรกฎาคม 2552 10:37 น. - comment id 1012216
เขียนได้ดีทีเดียวนะแต่ยังขาดสัมผัสนอกและในอยู่และมีคำซ้ำกันมากจึงอยากให้ท่านแก้ไขตรงนี้ แต่ท่านมีพรสวรรค์ในด้านนี้มากเราเชื่อว่าท่านอนาคตไกลแน่
10 กรกฎาคม 2552 11:03 น. - comment id 1012230
น้องกวีน้อยเจ้าสำราญ หวานใจของพี่พุด คนดี...ซาบซึ้งใจมากมายค่ะ กับเช้าชื่นสุนทรีย์นี้ ขอขอบคุณ.... น้องชายแสนนักเอยแสนรักในกมล ที่ดลดวงจิตให้แลเห็นงามชีวิต จากหยาดสายน้ำค้างใจ ที่พร่างพรมลงในบึงชีวี ให้พี่พุดคนนี้ได้ร่ายรจนา ภาษาอนุบาล มาลบรานโศกในโลกแสนงามนี้ค่ะ พลีกำนัลแด่น้องด้วยความเรียง ที่ถนัดกว่าค่ะ และ พิเศษพิสุทธิ์แด่ ท่าน อาจารย์ภิวัฒน์ ปัญญากรณ์
ที่แสนเมตตาเข้ามาเยือนเรือนโบราณ ของแม่ดวงดอกไม้ไพร ที่หัวใจสมองไม่จำฉันท์ลักษณ์ ยากพัฒนาแล้วค่ะ ถือว่ามาเสพสุนทรีย์ หาความดีความงามละกันนะคะ อย่าคาดหวัง ให้เป็น*ครู*กลอน*แด่ผู้ใดได้เลยค่ะ
19 สิงหาคม 2552 02:06 น. - comment id 1012246
ฝากคำไว้ในงาน งดรัก พักพรรษา ของน้องชายที่รักแสนรักค่ะ พี่พุดต้องนำมาเรียงกันค่ะ แล้วค่อยๆละเมียดอ่าน ชื่นใจมากที่น้องชายแสนดี ที่พี่พุดรักแสนรักในกมล มีเนื้อใจใฝ่ธรรม ขอให้ดวงจิตดวงทอง นับวันยิ่งผ่องพรายนะคะ และ หมายมาดพิสวาทกับนวลนางใด ให้ได้พบคู่ใจ คู่บุญคู่ธรรมคู่ทอง พากันเกี่ยวก้อยลอยล่อง ท่องสู่แดนสุขนิรันดร์ พี่พุด ชอบภาพมากมายเลยค่ะ เพราะ ดิบเดิมดีให้อารมณ์ดื่มด่ำ และ งามคำมากมาย นี่ขนาดอ่อนน้อมถ่อมตนนะคะนี่ สงสัย... ไม่ช้านานนี้ น้องคนดีคงเขียนยิ่งงามวันงามคืน ให้ผองเราทุกดวงใจในร่มรัก ได้ประจักษ์จิตแจ่มเลยค่ะอิอิ พี่พุดรักน้องนะคะ จากใจ พี่พุดไพร พี่สาวนา
10 กรกฎาคม 2552 11:57 น. - comment id 1012259
จูบใครคิดว่าไม่สำคัญ จูบทำให้หัวใจสั่นได้นะ
10 กรกฎาคม 2552 11:59 น. - comment id 1012262
ภาพสวยประทับใจจังเลยฮะ
10 กรกฎาคม 2552 12:26 น. - comment id 1012268
เข้ามาอ่านงานและเก็บภาพด้วย อิอิ หาภาพเก่ง จังเลยคนสวย อ้อ ผมได้เห็นกระทู้คุณลงไว้เลย คันไม้คันมือเพื่อแม่ดอกพุดแสนงามนี้จึงทู้ซี้ลอง เขียนเดี๋ยวจะหาว่าไม่มีน้ำใจ รักเสมอ
10 กรกฎาคม 2552 12:55 น. - comment id 1012294
19 สิงหาคม 2552 02:08 น. - comment id 1012309
น้องละไมฝนละมุนฝัน มหัศจรรย์งามใจใครเสมือน น้องเข้ามาวิมานไพรมาเยี่ยมเยือน มานอนเรือนดอกไม้หอมในอ้อมใจ... พี่พุดไพร พี่สาวนา
19 สิงหาคม 2552 02:11 น. - comment id 1012310
งดงามจังค่ะ ชอบรูปมากๆเลย เฌอมาลย์ 10 ก.ค. 52 - 14:22 IP 222.123.160.45
10 กรกฎาคม 2552 14:04 น. - comment id 1012344
สวัสดีค่ะ พี่พุด สบายดีนะค่ะ คำที่งดงามประโลมร่ำทุกดวงใจให้วาวใส รักษาสุขภาพนะค่ะพี่พุด ตอนนี้ไข้หวัดหนักจริงๆค่ะ ขอให้พี่พุดปลอดภัยค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 15:19 น. - comment id 1012399
ดอกจำปีคุณพุด หอมหวนไปทั่วเลยครับ ไหนเลยจะห้ามใจไม่เข้ามาชมได้ *--*
10 กรกฎาคม 2552 16:36 น. - comment id 1012444
มาซึมวับรับกวีที่อ่อนหวาน หลอมดวงมานขานรับกับความอุ่น ซับความดีที่ฝากมากการุณ รับเจือจุน..จากพี่..ที่แสนงาม..
19 สิงหาคม 2552 02:12 น. - comment id 1012445
น้องดอกบัว... พี่พุดเป็นห่วงนะคะ พักผ่อนมากๆ และทานน้ำอุ่นเยอะๆค่ะ วิตามินซีทานมากๆ เป็นเม็ดแบบพันมิลิกรัม ก็น่าจะดีนะคะ เราต้องปกป้องตัวเองนะคะ ตราบใดยังไม่มีวัคซีนค่ะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ น้องเฌอมาลย์.... ภาพงานเป็นสื่อสะท้อน จากใจพี่พุดที่แลเห็นงามตามฝันค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยือนเรือนโบราณค่ะ น้องเอื้องคำ...คะ จำปีต้นนี้คู่บ้านคู่บุญค่ะ งามมากต้นสูงใหญ่เชยชายคาค่ะ และ ให้ดอกหอมตลอดปีเลยค่ะ ใต้ต้นจำปี จะมีกอพุดซ้อน โมก เล็บมือนาง ลั่นทมกำลังออกดอกสะพรั่งค่ะ และ.. ใกล้กันจะมีแก้วร่วงพราว ยามได้ปรอยฝนพร่างค่ะ ตอนนี้กล้วยออกหวีไหวค่ะ งามมาก ท่ามสไบนางฟ้าเขียวตอง ยามแดดส่องใบจะแปรสีเป็นทอง คราวก่อน ให้คนงานตัดเครือ ที่พี่พุดปล่อยไว้จนสุกสวย บนต้นเลยค่ะ แล้ว แบ่งให้เค้าทานสองหวีอวบใหญ่ แล้ว.. ได้ไปใส่บาตรถวายพระวันอาทิตย์ แต่ไม่ได้ใส่ทั้งหวีนะคะ ไม่งาม แบ่งใส่ถุงสามลูกค่ะ ต่อหนึ่งองค์ กล้วยบ้านพี่พุด ไส้เหลืองหอมงอมอร่อยค่ะ แหม... พูดถึงกล้วยด้วยภาคภูมินะคะนี่อิอิ ยังมีดอกไม้คู่บ้านอีกอย่าง ที่แสนหวานอวลให้นวลหอมในดวงใจ คือการะเวกค่ะ มีซุ้มใหญ่ที่ส่องกลิ่นกำจายจรุง จนรุ่งสางเลยค่ะ พูดถึงต้นไม้ก็ไปเรื่อยค่ะน้องรัก พักแค่นี้ก่อนนะ ขอบคุณที่แวะมาเยือนนะ จากใจพี่พุดไพร
10 กรกฎาคม 2552 17:04 น. - comment id 1012473
สวัสดีค่ะ พี่พุด พอดีดอกบัวเข้ามาอ่านงานของเพื่อนๆเล่น เห็นพี่พุดเป็นห่วงดอกบัว ขอบคุณค่ะ ดอกบัวทานวิตามินซีทุกวันค่ะพี่พุด น้องฝากเพื่อนซื้อมาให้ ถูกกว่าซื้อเมืองไทย ทานกันแล้วก็ยังไม่อยู่เลยค่ะพี่พุด จริงๆแล้วไข้หวัดใหญ่อันตรายกว่าหวัด2009นะค่ะ แต่ว่า วัคซิน 2009 แพงดี อิ อิ อิ แอบพูดค่ะพี่พุด ดอกบัวดีขึ้นมากแล้วค่ะ ดอกบัวก็เป็นห่วงพี่พุดเช่นกัน เรน กับ น้องเอิง เป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้นะค่ะ เป็นห่วงจัง ดอกบัวขอให้พี่พี่ปลอดภัยทุกๆอย่างค่ะ
19 สิงหาคม 2552 02:14 น. - comment id 1012530
น้องดอกบัวที่รัก พี่พุดออกกำลังกายทุกวันค่ะ สมาธิทุกคืนก่อนนอนค่ะ และ สำคัญมากๆเลยคือ ดูแลอาหารและหลีกเลี่ยง ไปในสถานที่แออัดค่ะ น้องรัก น้องคิดเหมือนพี่พุดเลยค่ะ น้องเอิงน่ารักมาก ภาวนาให้น้องหายป่วยโดยเร็วค่ะ คิดถึงและห่วงใยอย่างเหลือเกินค่ะ พักผ่อนมากๆนะคะคนดี
19 สิงหาคม 2552 02:15 น. - comment id 1012589
น้องพิม... ฝากรักไปกับดวงจันทรา กับดารารายว่าคิดถึง กับสายลมว่าคะนึง ว่าซาบซึ้งสายน้ำใจของน้องรัก..ค่ะ ขอบคุณค่ะน้องรัก
11 กรกฎาคม 2552 00:56 น. - comment id 1012674
หอมเอยหอม จำปี ที่พี่ทัด เหน็บมวยมัด ปัดผม พรมไม้หอม เมื่อวันวาน สานสอย ร้อยพวงพยอม เก็บถนอม พร้อมรัก สลักทรวง
15 กรกฎาคม 2552 09:49 น. - comment id 1014606
ทุกทุกเช้าเริ่มต้นด้วยสิ่งดีดี ย่อมมีสิ่งดีตามมาค่ะ คิดดีทำดีผลออกมาก็ย่อมดีแน่นอนค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
