หยาดน้ำค้างไพร...ในใจนวล..!

พุด


สุดปลายสายรุ้งแห่งความฝัน
มหัศจรรย์แสงทองยามอุษา
หยาดน้ำค้างไพรวะวิบวับงามจับตา
หมู่นกกาผกโผผินบินจากรัง
เทพีไพรยิ้มกับฟ้ากว้างสว่างใส
เริ่มต้นใหม่ตราบชีพนี้ยังมีหวัง
แม้นเบื่อหน่ายในวัฏฏะว่ายวนวัง
ราวกรงขังทุกข์ชีวีใช้หนี้กรรม
อยากหยุดรักเอาไว้เพียงแค่นี้
ก่อนฤดีจะหวามไหวใจถลำ
สู่ห้วงรักเหวลึกอันมืดดำ
สายน้ำตารินร่ำยามพรากลา
อยู่กับธรรมะธรรมชาติ
บริสุทธิ์สะอาดมิ่งขวัญหล้า
ใจอรชรอ้อนจุมพิตพสุธา
คงดีกว่ายอมภักดิ์ใครให้ใจตรอม...!
.............................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song129.html
หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา 
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน
หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน
สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน
นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ
สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน
ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป
หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ
โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ
สวยงามสดใส จริงเอย
ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา
พลันน้ำตานางฟ้าระเหย
เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย
ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน
แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล
ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน
ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ
ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา
พลันน้ำตานางฟ้าระเหย
เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย
ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน
แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล
ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน
ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ... 
 
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    19 สิงหาคม 2552 20:50 น. - comment id 1020363

    น้องอนงค์นาง..ที่รักยิ่ง
    
    น้องคงสัมผัสใจพี่พุดได้จากงาน
    และ...
    ใช่ค่ะคนดี
    พี่พุดเคยตั้งปณิธานใจเอาไว้ว่า
    ปลายปากกาพี่พุดจะไม่ใช้จาบจ้วงผู้ใด
    ให้ร้ายผู้ใด
    หากจะตักเตือนใครก็จะพยายามใช้ภาษา
    ที่งดงามที่ไม่หยาบไร้ไม่ให้เกียรติ
    เพราะ
    พี่พุด...คิดว่า
    ทุกคนก็คงมีเหตุผลในชีวิตของตัวเขาเอง 
    ในโลกนี้หากมัวเพ่งโทษผู้อื่น
    แล้วนานแค่ไหนกว่าเราจะได้หันกลับมา
    เจริญสติเฝ้าดูความรู้สึกนึกคิดเรา
    ที่ต้องอาศัยการขัดเกลา
    การเพาะบ่มห่มด้วยศีลสมาธิปัญญา
    จึงจะพาพบและได้เพียรแก้ไข
    ก่อนที่ชีวิตจะหาไม่ค่ะ
    
    
    น้องฉางน้อย ...
    
    กลอยใจจอมซนจอมใจ
    ใครต่อใครในร่มรัก
    
    มาแย้มยิ้มพริ้มเพราแค่นี้ก็
    ทำให้ดวงใจพี่พุดชื่นฉ่ำแล้วค่ะ
    
    
    
    คุณบุญเกื้อ..เอื้อบุญคะ
    นามคุณงามโบราณมากค่ะ
    ประทับใจ
    และ
    ปิติใจที่เข้ามเยือน
    เรือนดวงดอกไม้หอมหวาน
    ให้ลบรานลืมร้าวเลือนหนาวใจ
    ไม่มากก็น้อยนะคะ
    
    ขอบคุณนะคะ
    
    
    น้องมณีจันทรา...ที่รัก
    อย่าเดินตากฝนอีกนะคะ
    ตอนนี้ต้องดูแลร่างกายให้อบอุ่น
    อย่าทานของเย็นนะคะ
    และ
    อย่าให้ร่างกายเป็นหวัด
    ไม่ว่าหวัดชนิดไหน
    เพราะภูมิคุ้มกันร่างกายเราจะอ่อนแอค่ะ
    ทานวิตามินซี1000มิลลิกรัม
    และ
    กลางคืนต้องห่มผ้าให้อบอุ่น
    อย่านอนเย็น
    
    โอะโอ๋ พี่พุดยังกะคุณหมอจำแลงเลยค่ะ
    เพราะคิดถึงหลักความจริง
    ที่จะดูแลตัวเองให้อยู่รอดปลอดภัย
    ก่อนที่วัคซีนจะมาและ
    อย่าลืมป้องกันโดดยสวมหน้ากากอนามัย
    ในที่ชุมชนนะคะ
    อย่าอายเพราะเวลาเราต้องไปต่อสู้
    กับโรคร้ายไม่มีใครช่วยเราได้เลยค่ะ
    
    น้องรัก
    เรื่องรักลำบากใจนะคะ
    กี่ยุคกี่สมัยก็มีแต่ทุกข์ค่ะ
    รักไม่ให้ทุกข์ก็ต้องอย่ายึดมั่นถือมั่นมาก
    ต้องรักให้เป็นรักให้เย็นใสงาม
    
    ที่พี่พุด..สามารถมาอธิบายร่าย
    รจน์พจนาเรื่องมายาปรารถนารักได้อย่างถ่องแท้ถี่ถ้วนทุกข์กระบวนความทุกข์ได้
    ใช่เพียงนั่งเทียนเขียนเพ้อละเมอหมายค่ะ
    
    หากทุกสิ่งพี่พุดเรียนรู้จากชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านวนิยายของตัวพี่พุดเอง
    และ..
    สุดท้ายบอกได้เลยค่ะว่า
    ไม่มีใครตายเพราะไร้คู่ค่ะ
    หากมีธรรมเป็นเครื่องกำกับคุ้มครอง
    ใจเรามิให้ไหม้หมองอย่างผู้หลงผิดค่ะ
    
    รักคือรัก
    รักให้เหมือน
    เราพ่อแม่พี่น้องผองเพื่อนแลญาติ
    ที่ใช่จักหวังเพียงพิสวาสเสน่หา
    หากทว่าต้องรักแบบให้ คือไม่ได้คาดหวังสิ่งตอบแทนค่ะ
    
    จำไว้นะคะน้องรัก
    ความดีที่เราพลีให้ใคร
    ไม่มีวันสิ้นสูญสลาย
    หากจะมีสายธารธารา
    อีกสายจะคืนให้มากกว่าเดิม
    เพิ่มด้วยเมตตาจากฟ้าดินค่ะ
    จงอย่าท้อแท้แพ้พ่ายที่จะทำความดี
    พลีให้แด่ผู้ชิดใกล้
    ที่เราแสนรักเอยแสนรักในกมล
    นะน้องรัก
    
    
    
    น้องอ้อมคะ
    พี่พุดไม่ตกใจนานค่ะ
    เพราะเหตุการณ์เกิดรวดเร็วมากค่ะ
    ในยามกลางวันแสกๆที่มีผู้คน
    ไม่ใช่ยามค่ำคืนค่ะ
    เพราะ..
    พี่พุดจะไม่ค่อยไปไหนในยามวิกาล
    ดอกค่ะ
    
    ขอบคุณนะคะน้องรัก
    พี่พุดซึ้งใจมากเลยค่ะ
    รักษาสุขภาพนะ
     
    พุด 28 ก.ค. 52 - 22:11 IP 116.58.231.242 
     
    36.gif
  • อนงค์นาง

    28 กรกฎาคม 2552 17:40 น. - comment id 1020483

    งดงามทั้งกลอนและภาพค่ะพี่พุด การได้อยู่คนเดียว ชื่นชมธรรมชาติ มีน้ำใจรักให้แก่ผู้อื่น น่าศรัทธากว่านะคะ ดีกว่าการที่คอยตำหนิติเตียน สั่งสอนผู้อื่น แสดงถึงใจที่เป็นด้านลบตลอด คนเราต่างกันเหลือเกิน ใจพี่ไม่คิดทำร้ายใคร น้องนับถือด้วยใจจริงค่ะพี่พุด
    36.gif29.gif16.gif
  • ฉางน้อย

    28 กรกฎาคม 2552 18:27 น. - comment id 1020488

    11.gif36.gif6.gif
  • บุญเกื้อ

    28 กรกฎาคม 2552 20:57 น. - comment id 1020524

    57.gif57.gif57.gif
          lสวยมาก36.gif36.gif36.gif
  • ใจปลายทาง

    28 กรกฎาคม 2552 21:05 น. - comment id 1020534

    พี่พุด เป็นอย่างไรบ้างค่ะหานตกใจหรือยัง
    
     ระวังตัวตลอดเวลานะค่ะถ้าออกนอกบ้าน
  • มณีจันทร์

    28 กรกฎาคม 2552 21:06 น. - comment id 1020535

    บางทีการที่เรารักใครมากๆมันก็เป็นทุกข์นะคะ
    เวลาคิดถึงเค้า มันก็ทรมาน
    ยิ่งยามมีปัญหากันมันยิ่งเจ็บปวด...
    เราเองก็นิสัยเสีย เอาแต่ใจ 
    เค้าเองก็มีนิสัยไม่ยอมแพ้ใครๆ
    มันก็เป็นเรื่องที่จูนกันไม่ได้....
    ได้แต่ปล่อยไปตามกรรมค่ะ...
    
    วันนี้เหนื่อยงานจัง มาบ่นให้พี่สาวฟังอย่าเพิ่งเบื่อนะคะ  46.gif
    ปล.วันนี้เดินกลับฝนตกด้วย นานๆได้เดินตากฝนซักที ...(ร่มหักนะคะ) มันเหงาๆยังไงไม่รู้นะคะ  10.gif
  • ปรางทิพย์

    29 กรกฎาคม 2552 02:54 น. - comment id 1020641

    พี่พุดคะ
    ปรางเพิ่งทราบว่า พี่พุดโดนจี้
    แต่ก็ยังโล่งใจที่พี่พุดไม่ได้เป็นอะไร
    มาก ดูแลตัวเองนิดหนึ่งนะคะ
    เป็นห่วงมากค่ะ
    ด้วยรัก
    16.gif16.gif
  • somebody

    30 กรกฎาคม 2552 11:21 น. - comment id 1021016

    สวัสดีค่ะพี่พุด11.gif
    พี่พุดเป็นอะไรเหรอคะ
    ดูแลตัวเองดีดีนะคะ
    ขอให้พระคุ้มครองค่ะ
    36.gif36.gif
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    9 สิงหาคม 2552 20:18 น. - comment id 1025168

    โอ้หยาดน้ำค้างกลางไพรในใจนวล
    ต่างอบอวลรุ้งฝันนิรันดร์หมาย
    แสงกระพริบวิบวาวพร่างพราวพราย
    เป็นสื่อสายสัมพันธ์อันงดงาม
    
    เทพีไพรยิ้มเยื้อนเอื้อนโอษฐ์ฟ้า
    สว่างกว่าไสวเกินไถ่ถาม
    มหัศจรรย์ธรรมชาติวาดแสนงาม
    มิอาจห้ามรักหวังพังทลาย
    
    อยากหยุดใจไม่เพ้อละเมอภพ
    แต่กลับจบที่ใฝ่ฝันดวงจันทร์ฉาย
    เป็นเหวลึกห้วงรักสลักลาย
    เกินความหมายแค่พบเพียงพบกัน
    
    เห็นธรรมชาติสะอาดอำนาจฟ้า
    พสุธาเขียวไพรไสวครัน
    อรชรจุมพิตสถิตจันทร์
    หวังเธอนั้นเห็นค่าอย่าจืดจาง
    
    รักแลเคารพ  พี่สาวแสนสวย  น้ำใจงาม นามพี่พุด ที่หนึ่งเสมอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน