ในเส้นทางสายงามเงียบแสนเรียบง่าย สู่จุดหมายไกลห่างโลกวายวุ่น คือธรรมชาติดิบเดิมสอนละมุน จิตหอมกรุ่นกำจายหมายละวาง ดอกไม้ธรรมผลิช่อกลางกอจิต ดั่งดอกทิพย์บานพราวรอน้ำค้าง อรุณทองทาบท้องนายามรุ่งราง ในรอยทางวิถีไทยสงบเย็น บัวริมบึงภู่ผึ้งคลอคลึงเคล้า สายหมอกหนาวซึ้งนัยน์ตายามแลเห็น โลกบริสุทธิ์สดใสฝันให้เป็น รู้หลีกเร้นหลอมรวมจิตชีวิตไพร ประดุจดั่งหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ สงบสะอาดสว่างกระจ่างใส สรรพสิ่งสอนสัจจะความเป็นไป ดินน้ำลมไฟมลายใช่จีรัง แย้มยิ้มพริ้มเพราลบเหงาโศก บูชาโลกสู่ศรัทธาแห่งความหวัง ทิ้งตัวตนลดอัตตาละชิงชัง สู่ฝั่งฝันตามรอยบาทพระศาสดา...!
พุด 17 ก.ย. 2552 23:46 น. - ID 129241 
3518
11
0
18 กันยายน 2552 04:02 น. - comment id 1039940
เข้ามาชมความงามตามธรรมชาติที่แสนสะอาดและบริสุทธิ ชวนให้รำลึกนึกถึงหมู่บ้านในชนบท ที่ผู้คนเขาอยู่กินกันอย่างเรียบง่าย และเป็นสุขครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนและภาพที่งดงาม
18 กันยายน 2552 05:30 น. - comment id 1039942
ธรรมชาติช่างน่าชื่นชมมากกว่าการปรุงแต่งมากๆเลยครับ
18 กันยายน 2552 05:52 น. - comment id 1039948
อรุณทองส่องพรายสายใจสวย รินระรวยด้วยธรรมล้ำเลอค่า หอมพิสุทธิ์ดุจนางกลางนภา สุดขอบฟ้าหาใดเทียบเปรียบหัวใจ พี่พุดคะ ปรางแว่บเข้ามาหาไออุ่นหอมความรักจากพี่สาว ก่อนจะรีบออกไปทำธุระ สดใสกับวันใหม่นะคะ ด้วยรักพี่พุดเป็นที่สุดค่ะ
18 กันยายน 2552 08:43 น. - comment id 1039967
อรุณสวัสดิ์ค่ะ สดชื่นจังค่ะ พี่พุด
18 กันยายน 2552 12:56 น. - comment id 1040036
ธรรมชาติบริสุทธิ น่าดื่มด่ำ
18 กันยายน 2552 13:50 น. - comment id 1040049
เป็นเส้นทางที่ สงบ งาม เงียบ จริงๆค่ะ พี่พุด
18 กันยายน 2552 15:16 น. - comment id 1040082
สวัสดีค่ะคุณพุด ยายแม่มดขอฝากเนื้อฝากตัวค่ะ อ่านกลอนของคุณพี่พุดแล้ว รู้สึกช่วยประโลมจิตใจของยายแม่มดให้สดชื่น จังค่ะ ภาพสวย กลอนสดชื่น ยิ้มระรื่นช่างแสนหวาน ดอกรักในใจบาน เดินรอยตาม..ความพอเพียง ขอร่วมแจมด้วยนะคะ
19 กันยายน 2552 10:36 น. - comment id 1040374
*สวัสดีครับพี่พุดแสนสุดสวย อีกทั้งด้วยน้ำจิตชวนคิดฝัน มีธรรมะจรรโลงเชื่อมโยงสัมพันธ์ ขอสุขสันต์สงบสู่ภพพระนิพพาน
*อรุณทองส่องพรายความหมายล้ำ ที่ดิ่งด่ำธรรมชาติสะอาดหวาน แสนละมุนกรุ่นกลอนสะท้อนดวงมาลย์ หวังสำราญวันสารทพิลาศพิไล
*วันนี้วันพระวันประจักษ์แจ้ง พระแสดงเนื้อหาธรรมาไสว ว่าเป็นการทำบุญรู้คุณใคร ผู้เคยให้ชีวิตจิตวิญญาณ
*เมื่อท่านลับวิญญาณ์สู่ฟ้าใหม่ หากบุญไม่เพียงพอช่วยต่อสาน ให้ไปเกิดแดนสวรรค์ชั้นวิมาน ท่านประทานอวยพรย้อนกลับมา
*อรุณทองวันเสาร์ไร้เหงาโศก เทวโลกอวยชัยให้ปรารถนา ยึดพระธรรมคำพระปฏิมา จักนำพาสู่สวรรค์ถึงชั้นพรหม
http://i724.photobucket.com/albums/ww249/kuntang47/kaya13-tile.jpg สารท ใบไม้ร่วง อยู่ในระหว่างฤดูฝนกับหนาวสารทเป็นฤดูที่พืชพันธุ์ธัญชาติและผลไม้สุก ข้าวและต้นผลไม้ที่ปลูกไว้กำลังให้ผลเป็นครั้งแรกในฤดูนี้ เช่น ในทวีปยุโรปตอนเหนือ หรือในประเทศจีนและประเทศอินเดียตอนเหนือ ซึ่งอยู่ถัดเขตร้อนของโลกขึ้นไป ประเทศไทยอยู่ในเขตร้อนของโลก จึงไม่มีฤดูซึ่งมีลักษณะอย่างนี้ ข้าวก็ยังไม่สุก ผลไม้ก็มีบางชนิดเท่านั้นที่สุกในฤดูนี้ สารท เป็นคำของอินเดีย หมายถึง ฤดู ตรงกับฤดูในภาษาอังกฤษว่า ออทัม แปลว่าฤดู สารท เป็นการทำบุญกลางปีของคนไทยตรงกับวันสิ้นเดือน ของที่ทำในเทศกาลสารทถวายพระสงฆ์นี้ เรียกว่า ทำให้ฤดูสารท น้ำตาล น้ำนม ผสมกันและไม่กำหนดว่าทำเฉพาะฤดูสารท บางทีเขาทำกินกันเอง เช่น ที่นางสุชาดา หุงถวายพระพุทธเจ้าก็เป็นเวลาเดือนหก ส่วนผสมของกระยาสารทไทยมีข้าวตอก ข้าวเม่า ถั่วลิสง งา ของ พิธีสารทเป็นราชพิธีหนึ่งซึ่งทำกันมาแต่ครั้งกรุงสุโขทัย ครั้งนั้นเรียน การทำบุญเนื่องในฤดูสารทนี้ นอกจากทำกระยาสารท อันเป็นอาหารที่ทำตามแบบอย่างทางลัทธิพราหมณ์แล้ว ยังมีการทำบุญเนื่องด้วยฤดูสารทอีกอย่างหนึ่ง คือ การถวายของ จะเห็นว่าการทำบุญในเทศกาลสารท เป็นเรื่องที่ทำบุญเนื่องจาก 10 หรือวันแรม 15 ค่ำเดือน 10 พิธีนี้เป็นของพราหมณ์มาก่อน คือในถิ่นที่มีฤดูสารทดังกล่าว เมื่อถึงเดือน 10 เป็นฤดูที่ข้าวสาลีในนาออกรวงอ่อนเป็นน้ำนม ผู้คนพากันเก็บเกี่ยวรวงข้าวสาลีอันเป็นผลแรกได้มาทำมธุปายาสและยาคูเลี้ยงพราหมณ์ เพื่อให้เป็นสิริมงคลแก่ข้าวในนา อีกอย่างหนึ่งเขาทำเพื่อเซ่นบุรพชน คือ ปู่ ย่า ตา ยาย ที่ล่วงลับไปแล้ว มาชั้นหลังผู้ที่เคยนับถือศาสนาพราหมณ์แล้วกลับมานับถือพระพุทธศาสนา เมื่อถึงคราวที่เคยทำบุญตามฤดูกาลให้แก่พราหมณ์ ก็จัดทำถวายพระสงฆ์เหมือนที่เคยทำแก่พราหมณ์ ถือกันว่าการทำบุญด้วยของแรกได้เป็นผลานิสงส์อย่างยิ่ง และเมื่อทำบุญแล้ว มักจะกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว การทำพิธีอุทิศให้แก่ผู้ตายของชาวฮินดูเรียกว่า ศราทธ์เสียงเหมือนกับคำว่าสารทในภาษาไทยซึ่งเป็นชื่อฤดู กระยาสารท แปลว่า อาหารที่ กระยาสารทนี้คงจะเนื่องมาจากข้าวมธุปายาส ซึ่งเป็นอาหารของชาวอินเดีย ใช้ข้าว 3 อย่างคั่วให้สุกเสียก่อนแล้วนำมากวนกับน้ำอ้อยกวนให้เหนียวกรอบเกาะกันเป็นปึกจะทำกรอบเป็นก้อนหรือตัดเป็นชิ้นๆ ห่อด้วยใบตองแห้งใส่ไว้ในโหลหรือปีบเก็บไว้ได้นาน ถ้ากวนไม่ดีจะร่อนไม่เหนียว กินไม่อร่อย มีข้อสังเกตว่ากระยาสารทของเดิมมาจากพืชผลล้วนๆ สมกับเจตนาว่า ทำจากพืชผลแรกได้ต่อมารุ่นหลังคิดดัดแปลงให้แปรเปลี่ยนไปใส่นมเนยด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่มาจากสัตว์มาปนด้วย ไม่ใช่พืชล้วนๆ กระยาสารทเป็นของหวานจัดทำถวายพระแล้ว ยังเอาไปแจกเพื่อนบ้านต่างฝ่ายต่างแจกแลกเปลี่ยนฝีมือกัน เดี๋ยวนี้มีคนทำขายสะดวกดี เลยกวนกันไม่เป็น พิธีภัทรบท ปรากฏในตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ อาหารที่ทำเนื่องในพิธีสารทอีกอย่างหนึ่ง คือ ข้าวทิพย์ สิ่งของที่ใช้กวนมีพวกถั่ว งา สาคู ข้าวโพด ข้าวฟ่าง ข้าวเม่า มันเทศ กระจับ แห้ว ข้าวสาร ลูกบัว เมล็ดกล่ำ น้ำนมโค น้ำผึ้ง น้ำอ้อย มะพร้าวแก่ มะพร้าวอ่อน ชะเอมและอื่นๆ อีกมากมายเอามากวนให้เข้ากัน ใช้สาวพรหมจารีเป็นผู้กวนการกวนข้าวทิพย์มีมาแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาในสมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โปรดให้มีการกวนข้าวทิพย์โปรดให้พระเจ้าลูกเธอฝ่ายในทรงกวนทั้งสิ้น แต่ในรัชกาลอื่นๆ ใช้หม่อมเจ้า หม่อมราชวงศ์ หม่อมหลวง ซึ่งเป็นสาวพรหมจารีเป็นผู้กวนเป็นพิธีการกวนข้าวทิพย์ของราษฎร แจกข้าวทิพย์ กันคนละเล็กละน้อยถือว่ากินแล้วจะเกิดสวัสดิมงคลและระงับโลกภัยได้ การกวนข้าวทิพย์นี้จะไม่สู้แพร่หลายเพราะต้องทำพิธีมาก 5 อย่าง แก่พระสงฆ์ มีเนยใส เนยข้น น้ำผึ้ง น้ำอ้อย มีมูลเหตุว่าครั้งพุทธกาลพวกภิกษุเกิดอาพาธขึ้นชนิดหนึ่งเรียกว่า สารทิกาพาธ แปลว่า ไข้เกิดในฤดูสารท อาหารมีฉันจังหัน แล้วอาเจียนทำให้ร่างกายซูบผอม พระพุทธองค์จึงทรงดำริ หาสิ่งที่เป็นทั้งยาและอาหารและไม่ให้เป็นอาหารหยาบ เพื่ออนุญาตให้พระสงฆ์ฉันได้ตั้งแต่เที่ยงวันไปแล้วเพื่อบำรุงร่างกายของ 5 อย่างนี้เป็นของที่มีในอินเดีย ในเมืองไทยใช้เป็นยาไม่ได้ทุกอย่าง ใช้เป็นยาได้แต่น้ำผึ้ง จึงพากันถวายแต่น้ำผึ้งอย่างเดียวเรียกว่า ตักบาตรน้ำผึ้ง บางที่มีน้ำอ้อย น้ำตาลกรวดด้วย การตักบาตรน้ำผึงนั้น เขามักมีการป่าวร้องหรือแจกฎีกา แล้วพร้อมกันไปทำที่วัด คือเอาบาตรมาตั้งแล้วใส่น้ำผึ้งลงไปในบาตร แล้วแบ่งถวายพระสงฆ์ในวัด พิธีถวายทายกจะเอาด้ายสายสิญจ์วงเข้ากับบาตรให้ผู้อื่นจับสายสิญจ์ต่อๆ กันไป แล้วหัวหน้าว่านำให้ผู้อื่นว่าตามสมัยนี้ไม่ได้มีการตักบาตรน้ำผึ้งคงจะเป็นเพราะใช้ประโยชน์ได้น้อย จึงเปลี่ยนเป็นตักบาตรข้าวสาร ผลแรกได้ เพื่อให้เกิดสิริมงคลแก่พืชผลนั้น อีกอย่างหนึ่งทำเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เป็นการน้อมนำใจให้ทุกคนมีความกตัญญูกตเวทีระลึกถึงบรรพบุรุษของตนที่ล่วงลับไปแล้ว ประวัติกระยาสารท ซึ่งเป็นอาหารอินเดียใช้ข้าว น้ำตาล น้ำนม ผสมกัน ซึ่งนางสุชาดาหุงถวายพระพุทธเจ้าส่วนผสมของกระยาสารทไทยมีข้าวตอก ข้าวเม่า ถั่วลิสง งาคั่วให้สุกเสียก่อน แล้วนำมากวนกับน้ำอ้อยกวนให้เหนียวกรอบเกาะกันเป็นปึก จะทำเป็นกรอบเป็นก้อนหรือตัดเป็นชิ้นๆ เก็บไว้ได้นานทำจากพืชผลแรกได้กระยาสารทเป็นของหวานจัด โดยมากจะกินกับกล้วยไข่สุกทำถวายพระเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว กระยาสารทกำหนดทรงบาตรที่วิเศษ ในการพระราชพิธีสารทนี้ตกทอดกันมานานแล้วตามความเชื่อถือ คนผู้นับถือพระพุทธศาสนาจะพากันหยุดงาน ตระเตรียมสิ่งของทำบุญที่เรียกว่ากระยาสารทเป็นของหวาน ประจำเทศกาลสารท นิยมทำกันก่อนวันสิ้นเดือนเป็นวันโกน วันแรม กระยาสารท แปลว่าอาหารที่ทำให้ฤดูสารท กระยาสารทนี้เนื่องมาจาก ข้าวมธุปายาส ด้วยรักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม นามพี่พุด ยอดรักแห่งสายน้ำ-พงไพร ที่หนึ่งเสมอ..
19 กันยายน 2552 09:50 น. - comment id 1040379
เข้ามาชมความงามตามธรรมชาติที่แสนสะอาดและบริสุทธิ ชวนให้รำลึกนึกถึงหมู่บ้านในชนบท ที่ผู้คนเขาอยู่กินกันอย่างเรียบง่าย และเป็นสุขครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนและภาพที่งดงาม บ้านริมโขง
19 กันยายน 2552 10:13 น. - comment id 1040391
ธรรมชาติช่างน่าชื่นชมมากกว่าการปรุงแต่งมากๆเลยครับ คนบนเกาะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem99359.html เพลง..พะงัน..! ..................... เสี้ยวหนึ่งจากเรื่องรักรจนา อ่านงานรักรจนาภาคสมบูรณ์ จากเวบด้านบนค่ะ พลีแด่คนบนเกาะ.พะงันงาม ................... โอ้ละหวา อยากร้อง..ดังดัง แล้วบอกว่าหากยังมีชีวา จงพาร่างไปพบเกาะสวาทหาดสวรรค์ เกาะแห่งมหัศจรรย์รัก.. ที่คนทั่วโลกพากันกล่าวขวัญแห่กันมาทายทัก *พระจันทร์ดวงงามที่สุดในโลก* ตามคำร่ำลือตามคำเขาว่า จนกว่าจะทอดทัศนาด้วยดวงตาตนเองให้ชื่นฉ่ำใจว่า.. พระจันทร์งามพิลาสพิไลสวยบาดใจสุกปลั่ง ราวส้มสุกสีทองดวงใหญ่ใบเท่ากระด้งนั้น ราวสวรรค์บันดาลบันดลให้ได้คอมโพสสิชั่น ให้ค่อยค่อยโผล่พ้นน้ำทะเลเขียวมรกตขึ้นกลางอ่าวงาม..นามหาดริ้น ที่ทรายละเอียดราวแป้งนวลนุ่มหยุ่นเท้า ยามได้ลอยเลื่อนเต้นรำ ราวฟลอร์สวรรค์ ฟลอร์ระยับประดับด้วยกลีบดอกไม้ฟ้าประทาน ทุกย่างเท้าราวลอยเลื่อนละลิ่วละล่อง กลางฟองฝอยเมฆหวานม่านหมอกมนตรา รองรับ นางฟ้านางสวรรค์ ที่พากันมาเฉลิมฉลองแลกสุขหมดทุกข์ใจ ทะเลคิดถึงดงมะพร้าวซ้อนซบไสว ที่ยามนี้คงโอนเอนไหวไกวกราวกราว พ้อพร่างพรายทายท้าลมพายุแรงฤดูเดือนสิบสอง ที่น้ำทั้งในทะเลและลำธารจะนองเนืองๆไหลละล่องลงมา จากเทือกเขากลางไพรพะงัน .. ทะเลฝันเห็นดอกจิก ต้นไม้แห่งความฝันวันเยาว์ยังยืนต้นหวาน หว่านโปรยปรายสายสวยชมพูพร่างดอกกระจิ๊ดนิดน้อย ลอยคว้างอย่างอ้างว้างลงกลางสายชล ค่อยๆลอยละล่อยหมุนวนควะคว้าง อย่างดายเดียวราวเกลียวรักเกลียวสวาทที่มิอาจหวนคืน.. ดังสายน้ำไม่ไหลกลับล่วงลับ ลาร่วงควงพลิ้วไปสู่ท้องทะลใหญ่ ที่รอรับร่างรักร้างอย่างสงบเงียบงามอย่างเข้าใจ พาสู่มหาสมุทรใจแห่งโลกมนุษย์นี้ ที่มากมีมากมายอารมณ์ ถมเท่าไรมิรู้จบรู้สิ้นได้แต่รองรับอย่างเดียว เกลียวเอ๋ยเกลียวแห่งสายชล จนกว่าจะวนว่องท่องธารธรรมน้อมนำใจให้หลุดพ้น. วังวนวนกรรมรักภักดีพลีแล้วที่ไม่ได้ดั่งหวังดั่งใจ.... ............................. ..............................
19 กันยายน 2552 10:57 น. - comment id 1040431
อรุณทองส่องพรายสายใจสวย รินระรวยด้วยธรรมล้ำเลอค่า หอมพิสุทธิ์ดุจนางกลางนภา สุดขอบฟ้าหาใดเทียบเปรียบหัวใจ พี่พุดคะ ปรางแว่บเข้ามาหาไออุ่นหอม ความรักจากพี่สาว ก่อนจะรีบออกไปทำธุระ สดใสกับวันใหม่นะคะ ด้วยรักพี่พุดเป็นที่สุดค่ะ ปรางทิพย์
19 กันยายน 2552 11:08 น. - comment id 1040440
มาชื่นชมบทกลอนบทกวีของพี่คับ
19 กันยายน 2552 11:10 น. - comment id 1040441
อรุณสวัสดิ์ค่ะ สดชื่นจังค่ะ พี่พุด ครูกระดาษทราย
19 กันยายน 2552 11:28 น. - comment id 1040463
เป็นเส้นทาง ที่ สงบ งาม เงียบ จริงๆค่ะ พี่พุด โคลอน
19 กันยายน 2552 12:30 น. - comment id 1040509
สวัสดีค่ะคุณพุด ยายแม่มดขอฝากเนื้อฝากตัวค่ะ อ่านกลอนของคุณพี่พุดแล้ว รู้สึกช่วยประโลมจิตใจ ของยายแม่มดให้สดชื่น จังค่ะ ภาพสวย กลอนสดชื่น ยิ้มระรื่นช่างแสนหวาน ดอกรักในใจบาน เดินรอยตาม..ความพอเพียง ขอร่วมแจมด้วยนะคะ ยายแม่มด
21 ตุลาคม 2554 22:12 น. - comment id 1211871
ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับภาพสวยๆแบบนี้ แก่งธาร ลำนำ สันทราย ทุ่งหญ้าป่าใหญ่ ร่มไม้ ลมริน ขุนเขาตระหง่าน นกฟ้าโบยบิน สีสันของแผ่นดิน....ในภาพประทับใจ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
