ไม่ทันจางรอยเท้า เจ้าผีเสื้อ บนกลีบเนื้อ เกษรงามอ่อนหวาน ไม่ทันอุ่นแดดใส ทอวัยวาร ก็สิ้นฝันอันตรธาน อย่างเดียวดาย ท่ามแดดเศร้า เพรางายเดียวดายโลก แผ่วลมโศกรำเพย ระเหยหาย งดงามในพริบตา แห่งความตาย ล่วงผ่านโผยระโชยชาย ไปสิ้นลับ ยังไม่ทัน รอยยิ้มเจ้าจะแย้ม ให้หวานแรมเรือนขวัญ คืนจันทร์ดับ ก็ร้างเลือนเคลื่อนคล้อย รอยประทับ ทิ้งโลกลงย่อยยับ ไปกับตา ครื้นแต่เสียงมโหรี ปี่พาทย์ วังเวงวาดสำเนียงโศก วิโยคหา กล่อมสรรพสิ่งที่กลืนหาย ไปกับกาลเวลา ร่มสุดท้ายชายคา มิอาจซ่อน ทิ้งรอยเศร้าบรรณภพ ศพน้ำค้าง บนเส้นทางความฝัน ของวันก่อน พรากเช้าชื่น ไร้คำลา อาวรณ์ ไกลสู่ห้วงสัญจร อันเหน็บหนาว …………………. โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 10 ธ.ค. 2552 19:10 น. - ID 131278 
977
8
0
10 ธันวาคม 2552 20:08 น. - comment id 1072732
กลับไปสู่เสรีที่เหือดหาย โน้มเรือนกายลอยคว้างอยู่กลางหาว หอบไอเย็นเซ็นซ่านจากลานดาว ฝ่าห้วงหาวสู่ดินตราบสิ้นใจ
10 ธันวาคม 2552 21:45 น. - comment id 1072749
ศพแล้วศพเล่าเจ้าน้ำค้าง เกลื่อนพงษ์เกื่อนทางสว่างใส มีชีวิตโดดเดี่ยวในเสี้ยวไพร โดดเด่นอยู่กลางใจใครหลายคน
10 ธันวาคม 2552 21:59 น. - comment id 1072751
น้ำค้างพรายพร่างหล่นบนยอดหญ้า ครั้งต้องแสงอุษาก็จางหาย ทิ้งให้หญ้าเอนเหงาลู่เปล่าดาย คำนึงถึงจูบสุดท้าย...ก่อนร่ำลา *********************************** ผลงานของคุณคนลานเทวา อ่านแล้วสะเทือนเลื่อนลั่นตื้นตันใจมาก ๆ ครับ งดงามทั้งน้ำคำและความหมาย
11 ธันวาคม 2552 01:17 น. - comment id 1072777
เสียงปี่พาทย์วาดเสียงสำเนียงโศก แสนวิโยคโลกกลับดังลับหาย ศพน้ำค้างกลางหาวคราวเดียวดาย สิ่งสุดท้ายสายใยไร้แม้เงา งดงามยิ่งนักค่ะท่าน ยามอาวรณ์ร้อนรุ่มดังสุมไฟ....
11 ธันวาคม 2552 12:13 น. - comment id 1072866
งดงามมากครับ ผมชอบอ่นกลอนคุณนะ มีคุณภาพครับ
11 ธันวาคม 2552 12:17 น. - comment id 1072868
หวัดดีคับ...คุณ คนลานเทวา... แหมะ...อ่านแล้ว....เหมือนความรู้สึกตอนนอนไม่หลับ...แล้วหลับแบบไม่รู้ตัว... เรียกว่า...ทรมานก่อนปิติ... โรแมนติกโดยแท้...นะขอรับ... ขออนุญาต..ร่วมแจม...ขอรับ... สู่แกนเดิม...เดินวน...จนเป็นโลก จากแสนโศก...เสื่อมล้า...ค่าหม่นหมาง ศพนิพาน...คืนถิ่น...ระบิลบาง คืนน้ำค้าง...งามแกร่ง...แก่โลกา จึงรอคอย...แม้รอย...จะจางจบ สู่แดนภพ...ลบบาป...ที่หยาบหนา เป็นแดนสรวง ปวงถิ่น...ณ ดินตรา แห่งศรัทธา...หลังโศก...บนโลกเดิม
11 ธันวาคม 2552 12:24 น. - comment id 1072871
ปล.กระผม...ชอบอ่าน กลอนประเภท... จินตกวี มาก... แต่เขียนเองไม่ค่อยน่าติดตามสักเท่าไรนัก คุณ...เขียนได้ดีมากๆ..ขอชม...ขอรับ...
11 ธันวาคม 2552 15:09 น. - comment id 1072914
แวะมาทักทายค่ะ สบายดีไหมคะ ยังฝังความเดียวดายไว้ในบทกลอน อย่างน่าชื่นชม
11 ธันวาคม 2552 16:33 น. - comment id 1072960
หนาวน้ำค้างเลยนะคะ
11 ธันวาคม 2552 18:46 น. - comment id 1072996
ไพเราะยิ่งแล้ว
11 ธันวาคม 2552 22:25 น. - comment id 1073106
ไพเราะจับใจเลยคะคุนลานเทวา
11 ธันวาคม 2552 23:47 น. - comment id 1073138
12 ธันวาคม 2552 07:55 น. - comment id 1073154
อ่านแล้วเศร้าๆนะคะ มีความรู้สึกเหงาๆปนอยู่ด้วย เช้านี้อ่านกลอนสะท้อนอารมณ์ห้วงลึกถึงสองชิ้นงานทีเดียวเลยเชียว
12 ธันวาคม 2552 10:21 น. - comment id 1073179
ชื่อกลอน น่ากลัวจังค่ะ
12 ธันวาคม 2552 18:34 น. - comment id 1073271
แด่ความรู้สึก ที่ถ่ายทอดออกมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
