. . นานมาแล้ว สัตว์ประเสริฐ ก่อนำกำเนิด กรรมวิสัย คุณธรรม ยังมิต่ำใจ เคลื่อนครรลองวิไล มรคา บัดล่วง ละหน่อแนว ลุแล้ว สองพันกว่าพรรษา ที่ประเสริฐเลิศล้ำ นานา ให้เลือนลา ลับล่วงจากห้วงธรรม กลายกลับตาลปัตร บัดซบ ร้อนคุคลั่งถั่งพิภพ อยู่เช้าค่ำ ไร้สิ้นคุณความดี นอบชี้นำ ลุก่อกรรมทำชั่ว มั่วอบาย ไม่รู้พอ รู้หยุด สิ้นพุทธะ ไม่รู้ธรรมชำระ จึ่งวนว่าย แสวงหาแต่สุข ไปทุกพาย เกียรติ กาม กิน ดิ้นตาย มิอาจแจ้ง ที่ควรวางไม่วาง ด้วยมั่นยึด ทรามประพฤติบิ่นบ้า พาแสวง บูชาเทิดอธรรม นอบสำแดง จนลุแรงร้อนเร่า เผาตัวตน กลายเป็นสัตว์ประสาท อนาถโลก หลงเกียรติ์กามบริโภค ไปทุกหน วุ่นวายจึงนำพา สาละวน ให้เที่ยวคน คน คน ไม่สุดสิ้น ................................... โดยคำ ลานเทวา . .
ลานเทวา 16 ก.พ. 2554 11:22 น. - ID 139266 
1763
3
0
18 กุมภาพันธ์ 2554 11:26 น. - comment id 1183594
16 กุมภาพันธ์ 2554 11:36 น. - comment id 1185163
ถูกใจมากเลยครับ
16 กุมภาพันธ์ 2554 18:39 น. - comment id 1185199
ศีลสมาธิปัญญา ภาวนาดูกายจิตตั้งมั่น อุเบกขากับลมหายใจปัจจุบัน นิรันดร์สิ้นภพจบทุกข์ สุขลวง...! http://www.wimutti.net/
16 กุมภาพันธ์ 2554 20:33 น. - comment id 1185208
^^ แวะมาอ่านกลอนสอนใจครับผม
16 กุมภาพันธ์ 2554 22:09 น. - comment id 1185238
19 กุมภาพันธ์ 2554 12:49 น. - comment id 1185310
เอวังด้วยประการฉะนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
