ฉันไม่ใช่กวี....

จินาโภ

ฉันไม่ใช่กวี....
เพราะไม่มีรางวัลประกันค่า
เป็น"นักกลอน"ค่าน้อยด้อยราคา
เพียงศรัทธาลำนำแห่งคำกลอน
ฉันไม่ใช่กวี...
เพียงหลงสีศิลป์เสียงสำเนียงอักษร
ไม่อาจสื่อรสคำให้กำจร
ไม่อาจสอนสะกดคนจนตรึงใจ
แรงบันดาลใจในการแต่งจาก
"บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า" ของพี่เจย์ เชษฐภัทร ค่ะ				
comments powered by Disqus
  • ตะวัน

    13 มีนาคม 2554 06:31 น. - comment id 1187566

    ใช่แหละที่รัก
    เถิดเรามาหยุดพักเพียงเท่านี้
    ให้ความเงียบมาเรียบเรียงเสียงดนตรี
    ในลำนำ บทกวี ที่ดื้อรั้น
    อย่าเสาะหาความหมายอะไรเลย
    มันก็แค่ความคุ้นเคยถูกขีดคั่น
    จะเป็นกวี? เป็นทำไมเพื่อใครกัน
    ก็ว่างเปล่า ก็เท่านั้น - ฉันไม่ใช่กวี
  • น้ำ

    13 มีนาคม 2554 06:45 น. - comment id 1187569

    สวัสดีครับ ฉันชื่อน้ำครับ
    
    อิอิ กลอนสนุกดี้ดี
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    13 มีนาคม 2554 10:36 น. - comment id 1187605

    ไม่ชอบเรียกกวีอย่ามีงาน
    เขียนมาให้ชาวบ้านได้ศึกษา
    คำกวีคนอื่นเขาเรียกมา
    มิใช่ว่าตัวเราจะเหมาเอง
    
    ถ้างานดีงานเด่นเป็นประจักษ์
    เขาก็รักเทิดทูนว่าคุณเก่ง
    เรียกกวียิ่งใหญ่ไปตามเพรง
    งานไม่เจ๋งไม่นิยมไม่ชมเชย
    
    อย่ายึดติดสรรพนามตามนิยม
    ใครจะว่าจะชมควรวางเฉย
    แม้ตำหนิติเตียนเพี้ยนเกินเลย
    ปรับรู้สึกให้เคยสถานการณ์..
    
    ก็เคยโดนมาแล้วทุกรูปแบบไม่เห็นรู้สึกอะไรนี่ จะเขียนซะอย่าง อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน