เสี้ยวหนึ่งของ อารมณ์รัก

ดาวประกายพฤกษ์

อยากบอกกับเธอว่า อย่าดีกับฉันจนเกินไป 
เพราะจะทำให้ฉันคิดถึงเธอ 
อยากบอกเธออีกว่า อย่าเอาใจใส่ฉันจน เกินไป 
เพราะจะทำให้ฉันชอบเธอ 
อยากวอนเธออีกเหมือนกันว่า 
อย่าหวานกับฉันมากเกินไป เพราะฉันอาจจะ เผลอใจ 
รักเธอ.. เพราะมันจะสร้างความทุกข์แก่ฉันมากมาย 
ถ้าฉันเกิดรักเธอโดยที่ฉันรู้อยู่แก่ 
ใจว่าเธอไม่ได้ 
รักฉันเลยแม้แต่นิดเดียว 
เพราะคนที่ทำให้ฉันรักเขาโดยปรกติแล้วมักจะเป็นคนที่รัก 
ฉันมากกว่าที่ฉันรักเขา 
ถ้าใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิต 
และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต 
แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตาม ที่ทำให้เขาไม่ 
สามารถอยู่กับคุณได้... 
อย่าได้เสียน้ำตา 
แต่จงดีใจที่เราได้พบกัน และเขาทำ 
ให้เรามีความสุข แม้ว่ามันจะเป็น 
ช่วงเวลาอันสั้นมากก็ตาม 
เพราะ...เวลาจะเป็นเครื่องชี้บ่ง 
....ถ้าเขาเป็นของคุณจริง ๆ เขาจะต้องกลับมา 
คุณจะรู้ตัวว่าคิดถึงใครคนหนึ่งมาก ๆ 
ก็ตอนที่คุณคิดถึงเขาแล้วหัวใจคุณเต้นรัวถี่ขึ้น 
เพียงแค่เขาเอ่ยวจีทักทายคุณด้วยความอบอุ่นในน้ำเสียง 
ก็จะทำให้ประสาทของคุณซาบซ่านผ่อน 
คลายลงอย่างมีความสุขถึง กระนั้นก็ตาม 
บางทีคุณก็ยังไม่รู้สึกตัว 
และยังชอบปฏิเสธว่า คุณไม่ได้ชอบเขา และ 
คุณไม่ได้รักเขา 
ปรอทที่จะวัดความรักในหัวใจของคุณได้ 
เมื่อคุณคิดถึงใครคนหนึ่งแทบทุกขณะจิต 
และเมื่อคิดถึงแล้ว 
ทำให้คุณมีความสุขอย่างประหลาด 
อยากสละความสุขส่วนตัวให้แก่คน ๆ นั้น 
แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดก็จะทน 
ขอเพียงแต่ว่าอยากให้เขาคนนั้นมีใจรักคุณสักนิด 
อย่าหันหลังให้กับความรัก 
ในขณะที่ความรักยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าคุณ 
อย่าได้ไล่มันออกไปจากคุณ เพราะถ้า 
คุณทำอย่างนั้นสักวันหนึ่งคุณจะหวนคิดขึ้นมาได้ว่า 
สิ่งที่คุณไล่เปิดไปนั้น 
แท้จริงแล้วครั้งหนึ่งเคยอยู่ใกล้ชิด 
ตัวคุณนี้เอง .. 
จงให้คุณค่าแก่คนที่รักคุณ 
มันไม่ใช่เป็นสิ่งที่ง่ายเลยในการที่จะได้พบคนที่รักคุณจริงๆ 
> เพราะ 
หัวใจที่จริงจังซื่อตรงหาไม่ได้ง่ายนัก 
และมีคุณค่าสูงเหลือเกิน 
บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุดในชีวิต 
ไม่ใช่สิ่งที่เราสูญเสียหรือผิดหวัง 
แต่กลายเป็นความเสี่ยงที่เราไม่กล้าเสี่ยง 
ถ้าคุณคิดว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้คุณมีความสุขมาก 
จงมุ่งไปหามัน 
เพราะในจังหวะของ ชีวิตคนเรา 
เรามักจะไม่ผ่านมาบนถนนสายเดิมนี้ซ้ำอีก 
... เวลาไม่เฝ้าคอยใคร 
ถ้าคุณคิดว่าคุณได้พบกับสิ่งที่ถูกต้องและถูกใจ 
จงถนอมมันไว้อย่าง มีคุณค่า อย่าปล่อย 
ให้เขาหลุดลอยไป 
อย่าปล่อยให้ความกลัวเข้าครอบงำและดึงเหนี่ยวคุณไว้ 
ไม่มีใครนอกจากคุณเท่านั้นที่จะ 
รู้ว่าอะไรจะทำให้คุณมีความสุขอย่างแท้จริง 
น้ำตาสองหยดร่วงลงไปในแม่น้ำ และลอยไปตามกระแสน้ำ 
น้ำตาหยดแรกเอ่ยขึ้นมาว่า 
ฉันคือหยดน้ำตา ของหญิงที่รักผู้ชายคนหนึ่ง 
แล้วกลับต้องสูญเสียเขาไป 
น้ำตาหยดที่สองตอบกลับอย่างสวนควันว่า 
คุณเป็นใคร? 
ฉันคือหยดน้ำตาแห่งความเสียใจของผู้ชายที่ปล่อยให้ผู้หญิง 
ที่เขารักหลุดลอยไปจากเขา.. เมื่อถึงเวลานั้น 
ไม่มีใครจะมาเห็นใจคนที่ปล่อยโอกาสให้หลุดผ่านไปอย่างไม่แยแส 
คนเรามักจะไม่เห็นคุณค่า 
ความสำคัญของคนที่เรารักและใกล้ชิดกับเรา 
จนกระทั่ง 
พวกเขาได้จากเราไป แล้วถึงมารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว 
ภายหลังเมื่อรำลึกถึงสิ่งที่เราเคยมี 
ความรักเหมือนกับการเล่นเปียโน 
คุณต้องขึ้นต้นด้วยการเรียนรู้กฏ 
หลังจากนั้นคุณต้องลืมกฏเหล่านั้น เล่นดีดดิ้น 
กรีดกรายจากเสียงเร่าร้องของหัวใจคุณเอง 
จงมีความกล้าหาญที่จะรัก 
แม้ว่าคุณรู้อยู่เต็มอกว่าจะต้องสูญมันไปในที่สุดก็ตาม 
ดีกว่าที่คุณจะไม่พบความรัก 
เพราะคุณขี้ขลาดเกินกว่าที่จะกล้าเผชิญกับมัน 
สิ่งที่ท้าทายมากที่สุดในชีวิตคนเรา 
คือการเสาะหาใครสักคนหนึ่งที่รู้จักความบกพร่องด่าง 
พร้อยของเรา ความไม่ดีของเรา ความแตกต่างของเรา 
แต่เขาก็ยังรักเราอยู่อย่างสุดจิต สุดใจ... 
ถ้าคุณพบคนอย่างนี้ จงรักเขาให้หมดหัวใจคุณ 
เพราะคุณจะหาคนอย่างนี้ได้ไม่ง่ายนัก หรือ 
อาจจะไม่พบอีกเลยในชีวิตของคุณ