พ่อค่ะ.. อ้อมแขน..ของพ่อ..โอบกอดแผ่วเบา.. มีเรื่องเล่า.ให้เรนฟัง...มากมาย.ก่อนนอนหลับ.. เรนจำด้าย..เรนนั่งนับ..พับนก..กะพ่อ.. เรนจารอ..พ่อมารับ.... ทุกวันศุกร์... พ่อค่ะ.. พ่อของเรน..สั่งสอน..ปลูกฝัง.สิ่งดีดี.. พ่อช่วยให้..เรนมี...ชีวิตที่เปนสุข... พ่อ..เปนสุภาพบุรุษ..นักรัก..ที่แสนดี.. พ่อคือ..คนที่..มีรักแท้..ให้กับเรน.. หัวจัย..สลายย.. เช้าวันหนึ่ง...มีข่าวเศร้า..พ่อต้องเข้าไอซียู.. เรนเหมือนรู้.ในมโน..แว่วเสียงพ่อได้..ชัดเจน.. ด้วยเพราะเปน.. พ่อห่วง..ล้วนจากรัก.. เรนประจักษ์..ว่ารักพ่อ.. มากมาย..ที่สุด.. อยากบอก..ทุกคนว่า.. ทำดีกับคนที่เรารัก..ประหนึ่งว่า...จาไม่มี..วันพรุ่งนี้... อีกต่อไป..
rain.. 12 พ.ย. 2545 23:40 น. - ID 25953 
577
5
0
13 พฤศจิกายน 2545 07:05 น. - comment id 95330
อื๋อ เสียใจด้วยนะเรน ยังไงเรนก็ยังมีความทรงจำที่ดีและรักดีดีจากพ่ออยู่ในใจ เป็นกำลังให้ก้าวต่อไป วันแล้ว วันเล่า นะ
13 พฤศจิกายน 2545 07:10 น. - comment id 95332
หน้าส่วนตัว
ค่ะ.. รัน.. เรนขอบคุณ..
ความทรงจำ....ที่โหดร้าย...
13 พฤศจิกายน 2545 09:39 น. - comment id 95358
เป็นกำลังใจให้เรนครับ...
....และให้พ่อของเรนด้วย...
....นี่แหละรักแท้....ซึ้งจัง...
13 พฤศจิกายน 2545 12:37 น. - comment id 95384
เข้มแข็งไว้นะครับ
13 พฤศจิกายน 2545 16:06 น. - comment id 95405
เศร้าจังครับ...ผมเตรียมกลอนวันพ่อไว้แล้ว อาจจะเป็น 1 บท แต่ก็เขียนด้วยรักพ่อครับ
13 พฤศจิกายน 2545 17:52 น. - comment id 95434
ทุกความรู้สึก...ที่เขียนให้เรน...เรนขอบคุณมากๆ..ค่ะ..
วันพ่อ.... เรนว่า..เรนคงจาเขียนด้ายดีกว่านี้... อย่าพึ่งว่าเรน... นะค่ะ.. อาจจาม่ายค่อยไพเราะ.. พยายามจาม่ายนอกบท..ที่ครูสอน..
แต่อยากให้รู้... เปนความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆ..
อยากถ่ายทอด... อารมณ์นั้น...ให้พ่อ..ด้ายรับรู้... .. ขอแค่... ให้พ่อรู้... เรนคิดถึง...มากมาย....
13 พฤศจิกายน 2545 18:37 น. - comment id 95443
เศร้าจังเลยคะ ..สื่ออารมณ์ได้กินใจ ทำให้คนอ่านอ่อนไหว ไพเราะมากๆเลยคะ ถ้าคุณพ่อของพี่เรนได้รับรู้ ท่านต้องรัก และชื่นชมในตัวลูกมากๆเลยคะ ... ^---^
13 พฤศจิกายน 2545 18:47 น. - comment id 95450
เรน..ก้อชอบบทกลอน..ของน้องปลา..นะค่ะ..
แต่งด้ายเก่ง..กว่าเรน.. เรนติดตามอ่าน..
..ทุกบทกลอนที่น้องปลาแต่ง... ไพเราะ..อบอุ่น.. เรนชอบ.. เช่นกันค่ะ...
เรนก้อ...อยากให้เรา... เปนกำลังจัยให้กันและกัน...นะค่ะ...
14 พฤศจิกายน 2545 13:22 น. - comment id 95581
รพิผะแผ่วจ่าง คืบคลาน ฉายฉาบแสงส่องผ่าน เมฆา พิรุณฉ่ำฟ้าซ่าน ซ่าหาย หมดแฮ ธุลีร่อนโชยลา ไผชีพม้วยฦๅ. โคลงให้กำลังใจน่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
