ลมกระแทกแทรกผ่านม่านในห้อง
เขียดกบร้องซ้องเสียงเพียงสายฝน
ฟ้าพิโรธโกรธดินสิ้นเสียงคน
ดินยังทนกลืนกล้ำน้ำบ่านอง
หญ้ารักดินดินรักหญ้าประสารักษ์
หญ้าปกพักต์รักษ์ดินสิ้นหม่นหมอง
แรงลมพัดซัดซ้ำน้ำสาดนอง
หญ้าประคองซับน้ำตาหน้าแผ่นดิน
สิ้นเสียงสั่งหลังพายุทะลุฟ้า
คลายเมฆาคลี่สายกระจายสินธุ์
ฟ้าสว่างกระจ่างแจ้งแซงสู่ดิน
หญ้าผกผินผลิดอกใบให้โลกชม
ขอรักเป็นดั่งหญ้าประสารัก
โอบดวงพักต์ตระกองใจให้สุขสม
ฟ้าหลังฝนพ้นพายุอยู่แรงลม
หวังเชยชมเจ้าดอกหญ้าคราฝากรัก.