**..   ตะวันคล้อย  ลอยผ่าน  ม่านหลังเขา
       อุดมการณ์    ของเรา    เริ่มเข้มข้น
       ถึงภัยผอง    พร้อมหน้า  กล้าผจญ
       แม้ทุกข์ทน  ล้มลุก  เดินคลุกคลาน...
  **..เห็นไหม!  
       เห็นคนไทย  เหนื่อยล้า  มือหยาบกร้าน
       เห็นชาวนา    หน้าดำ  ตรากตรำงาน
       เห็นทุกข์ทาน  ชนบท  รันทดใจ...
  **..อุดมการณ์  แรกเริ่ม     เติมความคิด
       ทุกชีวิต      จะก้าวหน้า  วันฟ้าใส
       มือของเรา  จะคอยถาง  เส้นทางไป
       เปิดถนน  สายใหม่  ให้คนจน...
  **..อุทิศตน      ห่างไกล  ไปบ้านนอก
       เพื่อจะตอก  ย้ำชัด     ความขัดสน
      ถึงเหน็บหนาว  ใจท้อ  ก็ต้องทน
       เพื่อผองชน  ผองไทย  จะได้ดี..
  **..อุดมการณ์!...
       แม้นคืนวาร  ก้าวย่าง  อย่างเร็วรี่
       ไม่เหือดแห้ง  แล้งหาย  แม้หลายปี
       ยิ่งทวี  เข้มข้น  จนเต็มตัว...
  
   **..ตะวันคล้อย  ลอยผ่าน  ม่านหลังเขา
        งานของเรา  เริ่มกว้างไกล  แผ่ไปทั่ว
        พร้อมที่ฝ่า     ผองภัย   ใดมืดมัว
         จึงไม่กลัว และไม่หวั่น แม้วันตาย...
  
           ด้วยความหวังดี
       ก.นพดล  รักษ์กระแส				
				
			 
							
						
						7 ธันวาคม 2545 23:16 น. - comment id 99788
คือความถูกต้องของผองเพื่อน ที่มาเตือนให้คนไทยได้ถวิล และตะโกนต่อไปให้ได้ยิน จงร่วมถิ่นร่วมสร้างทางของเรา อุดมการณ์แห่งความมุ่งมั่น..ร่วมด้วยครับ..

 
							
						
						7 ธันวาคม 2545 23:47 น. - comment id 99798
...ขอเข้าร่วมอุดมการณ์ด้วยคนครับ...จะรับมั้ยเอ่ย...ดีแล้วครับไม่ต้องแก้...
                ...สวัสดีครับ...
							
							
 
							
						
						7 ธันวาคม 2545 23:58 น. - comment id 99800
ตะวันส่องใสแดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่ง แผ่วลมผ่านโรยเหมือนโปรยกลิ่นปรุงดอกฟางหอมลอย ดอกหญ้าดาววับวาวทางเกลื่อนเหมือนดังหยาดพลอย แตะนิดต้องน้อยราวมณีร่วงพรูพลัดพรายลงดิน จะอยู่แห่งไหนสุดฟ้าแสนไกลคะนึงถึงถิ่น ด้าวแดนแผ่นดินที่เราจากมาเนิ่นนานแสนนาน ดอกหญ้างามงดงามดังก่อน หรือรอนร่วงราน แดดร้อนดินแล้งลมระงมแผ้วพานบ้านนาป่าเขา ทุ่มกายทุ่มใจเข้าโหมแรงไฟหัวใจแรงเร่า ยิ่งสร้างยิ่งทำระกำหนักเบาดิ้นรนหนทาง เจ้ามิ่งขวัญยิ่งวันยิ่งเดือนยิ่งเลือนยิ่งลาง ทอดทิ้งทุ่งร้างวันและวันผ่านเยือนเหมือนเดินทางไกล ตะวันส่องแสงสาดแสงลงมาทาบทาทางใหม่ ร่วมจิตร่วมใจก้าวไปก้าวไปฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ยหัวใจเรามั่นเหมือนทานตะวัน เฉิดแสงแรงฝันกลางระวีตะวันสีทองส่องใส ......เฉิดแสงแรงฝันกลางระวีตะวันสีทองส่องใส....... เพลงทานตะวัน ครูเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ประพันธ์เนื้อร้อง

 
							
						
						8 ธันวาคม 2545 02:38 น. - comment id 99809
  ***************************************************
     *********************************************
        ***************************************
  ครับ...อยากจะให้สมาชิกที่อ่าน  ติชม  ได้ตาม
ความเห็นส่วนตัวเลยครับ...ว่าควรแก้อย่างไร 
 หรือว่า  กลอนเรื่องนี้ยังมีท่อนไหนติดขัดอีก
  ครับ
        ........................................................
    ...............................................................
......................................................................
							
							
 
							
						
						8 ธันวาคม 2545 17:51 น. - comment id 99861
เพราะในแบบของพี่ก้องแล้วล่ะครับ ร่วมอุดมการณ์แห่งความมุ่งมั่น ด้วยคนครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ ^-----^

 
							
						
						9 ธันวาคม 2545 06:50 น. - comment id 99926
อุดมการณ์ อืม อาหย่อย ิอิอิ

 
							
						
						10 ธันวาคม 2545 00:25 น. - comment id 100067
มาด้วย อุดมการณ์ เหมือนกันจ๊ะ

 
							
						
						23 มกราคม 2546 20:55 น. - comment id 106186
อืมดี... อืมเก่งจัง... ทุกคนย่อมมีอุดมการณ์เป็นของตัวเอง ต่างคนก็ต่างใจ...อืมดี


