หน้าส่วนตัว
บทประพันธ์โดย..อาจารย์นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา
**..ในโลงนั้นร่างหนึ่งซึ่งฉันรัก
เขานอนพักชีวีไม่มีตื่น
ฉันเรียกเขาเท่าไรก็ไม่ฟื้น
ฉันสะอื้นอ่อนใจเขาไม่ฟัง
**..เคยกล้าแกล้วแล้วไยเขาไม่ขัด
ยอมถูกมัดกายาด้วยตราสัง
ฉันเคยเรียงเคียงสู้อยู่ทุกครั้ง
กลับมานั่งดูเขาถูกเผาไฟ
**..เคยชนะอุปสรรคมาหนักหนา
กลับต้องมาพ่ายแพ้เกินแก้ไข
เขาไปสู่ฟากฟ้าสุราลัย
ฉันอยู่ไห้โหยถวิลเจียนสิ้นตาม
**..ยะเยือกคราพญาโศกพิโยคย่ำ
เหมือนเสียงร่ำลาลับให้วับหวาม
เปลวเพลิงรุ่งพลุ่งโพลงแลบโลงลาม
แล้ววอดวามแวบสั่งครั้งสุดท้าย
**..ในที่สุดหยุดนิ่งทุกสิ่งสูญ
เพียงกองกูณฑ์เกลื่อนเถ้าร่างเขาหาย
แม้นสุดอยู่สู้ชะตาเอกากาย
ฉันจะตายตามไปคงไม่นาน
ต่อง (ต้อง) ksg 22 ก.พ. 2546 20:47 น. - ID 29686 
1050
3
0
23 กุมภาพันธ์ 2546 07:37 น. - comment id 110137
บทกลอนทำนองนี้ไม่ค่อยมีนะคะ ขออนุญาตเก็บไว้ค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2546 08:27 น. - comment id 110140
แสงสุรีย์ลับแล้ว...สู่แถวทิว
ใบไม้ปลิวซอนซัด...ลมพัดหวน
ทิวาหายตามกาล...จิตรัญจวน
คิดผกผวนวัยเยาว์...คราวเดียงสา
นิ้วนางน้อยก้อยกุม...ถูกอุ้มไว้
จูงแขนไปซัดเซ...สู่เคหา
เลิกเรียนแล้วพ่อรับ...พากลับมา
พร่ำสอนจานะลูก...อย่าซุกซน
ให้หมั่นเรียนเขียนอ่าน...การศึกษา
ภายภาคหน้า(ใช้)เลี้ยงกาย...ไม่ขัดสน
หมั่นเถอะนะลูกรัก...ฟูมฟักทน
เกิดเป็นคนควรหมั่น...อย่าพาลเก
จวบวันนี้พ่อกลาย...มาหายจาก
น้ำตาพรากหลั่งไหล...ใจไขว่เขว
ก่อนถนอมจูบลูก...จับผูกเปล
ทั้งเคยเห่กล่อมนอน...ก่อนนิทรา...
คิดถึงนักพ่อจ๋า...อุราไหว
อยู่แห่งไหนจ๋าพ่อ...ลูกพ้อหา
ฤาโกรธหนูไม่ดี...จึงหนีลา
ลูกน้ำตานองไหล...ดั่งสายธาร
ลูกขอโทษพ่อจ๋า...จงว่ากล่าว
กับเรื่องราวไม่ดี...วันที่ผ่าน
เพราะลูกนี้ซุกซน...เหมือนคนพาล
ทำให้ท่านหม่นหมาง...จึงร้างกลาย
นับแต่นี้ลูกพ่อ...จะขอมั่น
จะสร้างสรรค์คำสอน...พ่อป้อนให้
ไม่ดื้อและไม่ซน...ตราบจนตาย
ไม่ร้องไห้งอแง...ทำแม่หมอง
อยู่แห่งไหนพ่อไกล...สุดปลายฟ้า
ขอพ่อจ๋าเป็นสุข...ไร้ทุกข์ผอง
คิดถึงพ่อทุกครา...น้ำตานอง
ชาติหน้าปองพ่อลูก...ขอผูกพัน...
...ตื่นเช้า..
อ่านบทกวี..ของพี่ต้อง...
น้ำตาซึม..อีกครั้ง.. กับวันเศร้า..
เหมือนสายลม..โอบเรน..ในวันเหงา..
วันที่เฝ้า..บอกพ่อ... เรนขอโทษ..(นะค่ะ)...
บทกวี..ข้างบน...มีใครคนนึง..
แต่งให้กับเรน.. นานแล้วนะค่ะ..
เรนขอ..อนุญาต..นำมา..โพสที่นี่...
เพื่อบอก..ความรู้สึก...ตอนนี้..นะค่ะ..
ขอโทษค่ะ..พ่อ.....
23 กุมภาพันธ์ 2546 12:06 น. - comment id 110174
อาจารย์นภาลัย เป็นกวีอีกท่านที่ผมชอบและ นับถือท่านในการแต่งกลอนมากครับ กลอนของท่านบางครั้งเป็นกลอนรัก เศร้า และมีข้อคิดด้วยครับ
28 กุมภาพันธ์ 2546 20:34 น. - comment id 111268
อาจารย์เล่นเอาซึ้งจนขนลุกเลยนะครับ รู้สึกเข้าถึงอารมณ์เลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
