หยาดน้ำตาที่พร่างพรู ทำให้รู้สึกถึงความเหงาเยียบเย็น แลไปทางไหน...ก็ไม่เห็น ไม่รู้เธอหลีกเร้น ณ ที่แห่งใด หยาดน้ำตาที่พราวพร่าง จะทำรักเราจืดจางไปหรือไม่ ไม่อยากเลยนะ...ให้รักเราเป็นไป ไม่เคยอยากให้เหมือนคนเคยรักกัน หยาดน้ำตาที่ไหลริน แม้แต่หินก็ยังหวั่น...จะนับประสาอะไรกับใจฉัน ไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนมันที่คงมั่น จะได้ไม่หวั่นกับอะไรที่ผ่านมา หยาดน้ำตาที่รินรด ทำให้ไม่สามารถอดกลั้นทำหรรษา หลอกลวงว่าไม่เหน็ดเหนื่อยเหมื่อยล้า กับการเผชิญหน้าระหว่างความรักกับความห่างไกล หยาดน้ำตาที่หยดหยาด บอกถึงความผิดพลาดที่ผ่านมาและผ่านไป คำว่า ระยะทาง เป็นแค่ข้อแก้ตัวของหัวใจ ที่ไม่อยากให้ใครคนนั้นไม่สนใจตัวเรา
LuCky 18 เม.ย. 2546 18:47 น. - ID 32471 
1112
13
0
18 เมษายน 2546 20:29 น. - comment id 127959
น้ำตาลูกผู้ชายเลยนะเนี๊ยะ ไม่เป็นไร...คนเรามีสิทธิ์ที่จะร้องไห้กันได้ ทำความรู้สึกให้ตรงกับใจ เศร้าก็คือเศร้า ไม่นานทุกอย่างจะดีขึ้นเองละ เอาใจช่วยนะ
18 เมษายน 2546 20:31 น. - comment id 127961
ใช้ความจริงทั้งหมดที่ใจมี เป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวระหว่างใจสองใจสิ..กี้ เชื่อนะ..ว่า นายทำได้
18 เมษายน 2546 21:58 น. - comment id 127980
ไม่ต้องอาย ร้องก็ร้องเต็มเสียงไปเลย ตอนเราถูกหลวงตาเฆี่ยนก็ร้องอย่างนี้แหละ อิอิ
18 เมษายน 2546 22:14 น. - comment id 127985
ร้องมาเถอะ ปล่อยๆๆมาซะบ้าง แล้วปรับความเข้าใจกันนะ
19 เมษายน 2546 03:05 น. - comment id 128135
หน้าส่วนตัว
เข้าใจนะ
อ่านแล้วรู้สึกหวั่นๆ ไปด้วย
ระยะทางนี่มันเจ็บปวดที่สุดเลยล่ะ
ต่อให้รักหวานแค่ไหน แต่ถ้าไกลกัน
อย่าบอกเลยว่าไม่เหงา ไม่ระแวง ไม่หวั่นไหว
ต้องเป็นกันทุกคน เข้าใจนะค่ะ
แต่ไม่อยากให้ท้อ เติมรักให้กันแล้วอะไร ๆ จะดีขึ้น
เป็นกำลังใจให้....
=^____^=
19 เมษายน 2546 12:52 น. - comment id 128263
ขอบคุณทุกคนนะครับ ...ที่มาดูใจ เอ๊ย! ...ให้กำลังใจผม ฮือ ฮือ แง๊ แง แง แง แง แง เย้ๆ เราต้องทำได้ ...ว่าแต่ พี่แจมครับ... จะให้ผมทำอะไรอ่ะครับ ร้องไห้จนตาบวม ขอบตาคล้ำ มองไป มองมา นึกว่า...อิมพอร์ตมาจากเมืองจีน ขอบคุณครับ แอปเปิ้ล แต่ก็ต้องขอโทษเพราะ... วินาทีนี้...ถ้าพูดถึงแอปเปิ้ล มันพาลทำให้ผมรู้สึกหมือนเป็นสโนว์ไวท์ ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้ขาวเหมือนหิมะเหมือนเขา
19 เมษายน 2546 12:55 น. - comment id 128264
ครับผม คุณฤกษ์ครับ ตอนนี้ผมร้องไห้จนไม่มีให้ร้องอีกแล้วครับ แต่เวลาร้อง...ผมไม่ค่อยมีเสียงเลย มีแต่น้ำตาที่ไหลอาบหน้า.... ขอบคุณครับผม คุณแม่มดน้อย ที่มาพร้อมกับแอปเปิ้ล หึหึหึ ผมเป็นสโนว์ไวท์จริงๆ เหรอครับ ต้องรอให้เจ้าหญิงมาจุมพิต จึงจะตื่นจากนิทราหรือเปล่ากันล่ะเนี่ย ฮือ ฮือ ฮือ
19 เมษายน 2546 12:58 น. - comment id 128265
ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ แง๊ แง แง แง แง แง๊ โฮ โฮ โฮ โฮ เจ้าหญิงครับผม.... ผมรอให้คุณมาจุมพิตคืนดีกันอยู่นะครับผม รอครับ... จนกว่าคุณจะเข้าใจ รอด้วยความรัก รอด้วยความห่วงใย รอเธอ...คนห่างไกล รอให้ใจเธอคืนกลับมา ...
19 เมษายน 2546 13:31 น. - comment id 128291
มาซับน้ำตา อีกครั้งน๊า ...เปงห่วงจัง.....
20 เมษายน 2546 19:56 น. - comment id 128875
โหย ๆ ๆ ๆ --- หมั่นไส้จัง --- อ้อนฉาว ๆ ซะมะมีอ่ะ --- แม๋ม ๆ ๆ ๆ --- คนห่วงเยอะจังค่ะ --- นี้ ๆ พี่กี้คะ --- รอองค์หญิงองค์ไหนอ่ะคะ -- ที่บ้านเอมมี ก้อมีเอม มีปุกกี้ มีเจ้าหมีอ่ะ --- เลือกเอาสักองค์จิคะ ----
21 เมษายน 2546 17:13 น. - comment id 129425
อ่า... ไม่ให้พี่อ้อนสาว ก็อย่าทำพี่น้ำตานองหน้าอีกสิครับผม หุหุหุ ว่าแต่... เจ้าหญิงมีหลายองค์จัด เลือกไม่ถูกอ่าครับ รอให้เจ้าหญิงมาเลือกดีกว่าเนอะ ว่าไหมครับ...คุณที่รัก
21 เมษายน 2546 20:00 น. - comment id 129519
เห่อ ๆ --- แบบว่า ----- เอมจะเสียสละให้น้อง ๆ ก่อนแล้วกันนะคะ --- พี่กี้คงไม่ว่าเนอะ ---
22 เมษายน 2546 14:27 น. - comment id 129889
ว่าจิ... แบบว่า... ว่าอย่างมากอ่า
23 เมษายน 2546 16:25 น. - comment id 130339
*^________________________________^* จ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
