ใกล้ชะโงกเงื้อมผาเวลารุ่ง ไอหมอกฟุ้งเกลื่อนกระจายแถวชายป่า ค่อยค่อยรวมเป็นสายใหลลอยมา ดูเชื่องช้าแต่ว่า..น่าสนใจ ที่เบื้องหน้าฝั่งฟ้าตะวันออก สัญญาณบอกรู้กันเริ่มวันใหม่ เห็นเรื่อเรืองสีทองส่องรำไร แต้มแต่งฟ้าสว่างใสได้สวยงาม แล้วสายหมอกก็กลับกลายหลบหายหน้า ตะวันฉายแสงกล้าน่าเกรงขาม เหลือเพียงหยดน้ำใสไหววับวาม แม้เสียดายมิอาจห้ามความเป็นไป เหมือนชีวิตเรานี้ที่เป็นอยู่ หากคิดดูจะรู้ความเคลื่อนไหว มีหลายอย่างย่างเข้ามาแล้วลาไกล ไม่เคยมีสิ่งไหนอยู่ได้นาน และไม่มีผู้ใดได้ทุกสิ่ง ชีวิตจริงมีหวานขมผสมผสาน อาจมืดหม่นหมองมัวเมื่อวันวาน กลับครึกครื้นชื่นสำราญวันพรุ่งนี้ ..
เพื่อนไพร 21 ก.ค. 2546 12:57 น. - ID 36864 
1490
4
0
21 กรกฎาคม 2546 21:28 น. - comment id 155774
พี่พุดรักคำว่าเพื่อนไพรก็หนึ่งรักแล้ว และมากว่ารักคือ คืนนี้.. ที่ได้ซึ้งค่าคำงามนามสัจจธรรมค่ะน้องรัก ช่วยเขียนงานงามๆมามากๆนะคะ พี่พุดจะตามติดค่ะ ด้วยรัก
21 กรกฎาคม 2546 23:13 น. - comment id 155791
ชอบค่ะ อ่านแล้วปลงได้บางอย่าง แต่งเก่งมากค่ะ
22 กรกฎาคม 2546 00:33 น. - comment id 155813
ชื่นชมครับ
22 กรกฎาคม 2546 07:56 น. - comment id 155841
สุริยัน เช้าขึ้นมา เย็นลาลับ น้ำค้างจับ พฤกษา สายจางหาย สายหมอกคลุม สุริยาส่อง แตกกระจาย ไม่สูญหาย มิตรภาพ ฉันให้เธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
