๏ จอมปราชญ์ประพันธ์ถ้อย.....ฤ ชะรอยเกษมใจ เริงร่ายกวีใด..........................อุระใคร่ขยายความ ๏ หมายซึ่งสนองตน................อนุชนนิพนธ์ตาม หากยากสิเพียรทาม................และสิพร่ำประพันธ์สาส์น ๏ ลำบากและตรากตรำ............ธุระนำประจักษ์นาน สอนวิทยาการ.........................สรพันวิชามี ๏ ปราศผลเจริญเอื้อ................มิจะเบื่อละหน้าที่ เมตตาและปรานี.....................บ มิพลั้งระทมเผย ๚ ๏ จอมปราชญ์จารบทถ้อย.......ทบกวี บังเกิดความสุนทรีย์...............กอปรเกื้อ ปีติล่วงกรณีย์........................ใดยาก มวลพิชญ์อาจเพียรเยื้อ*..........เสกสร้างดังใจ ๚ ๏ ภาระอันหนักอึ้ง..................หลากปการ หากมุ่งหมั่นเจือจาน................ศิษย์รั้น ลางคราวอาจยากนาน.............เนื่องเสื่อม เจริญนา เพียงจิตเมตตานั้น.................ไป่พลั้งคำใด ๚ะ๛
อัลมิตรา 16 ส.ค. 2546 15:28 น. - ID 37871 
1093
13
0
16 สิงหาคม 2546 16:14 น. - comment id 160581
อิม..น้องรัก พี่พุด..เข้าไทยโพยากมากแต่มีวิธีการไหวพริบดีเลยมาอ่านได้บางหน้าค่ะ.. จะมาบอกว่า...คิดถึง อยากอ่านงานมาก ช่วงนี้ลงงานน้อยจังนะคะ.. พี่พุดเพิ่งกลับจากดูหนังเรื่อง DOWN WITH LOVEมาค่ะ คิดถึง..นักอยากจะเขียนทุกคนเลยค่ะ เพราะนางเอกเป็นนักเขียน เพลงเพราะมาก.. ด้วยรักและซึ้งใจค่ะกับคำว่าสาวงามแห่งพรรณพฤกษ์..ขอบคุณที่ริดรดหยาดน้ำค้างให้กลางใจ ดวงนี้นะคะ
16 สิงหาคม 2546 21:08 น. - comment id 160631
สวัสดีค่ะ คุณพุดพัดชา .. อยากไปดูหนังเรื่องนี้บ้างจัง *** คุณชัยชนะ .. คาดว่าคุณจะเข้ามาอ่านที่กระทู้นี้ การบ้านของอัลมิตราที่ทำส่งจอมยุทธเมรัย โจทย์มีดังนี้ค่ะ คุณลองดูนะคะ ข้อแรก ข้อความเดิม กวีซึ่งสร้างผลงานเอาไว้นั้นนอกจากจะทำให้คนอื่นเป็นสุขแล้ว ตัวกวีเองก็พลอยมีความสุขไปด้วย ฉะนั้นถึงแม้ว่าการสร้างสรรค์กวีนิพนธ์จะเป็นงานที่ยากยิ่ง แต่กวีก็เพียรสร้างขึ้นจนกระทั่งสำเร็จสมความตั้งใจ ข้อที่ ๒ ข้อความเดิม งานของครูเป็นงานที่น่าเหน็ดเหนื่อย เพราะคำสอนที่อุตส่าห์ให้กับศิษย์นั้นบางครั้งก็ลบเลือนไป ไม่ บังเกิดผลอะไรขึ้นมา แตถึงกระนั้นครูก็ไม่ปริปากบ่นหรือแสดงความน้อยเนื้อต่ำใจออกมาให้ปรากฎ ขอเน้นว่าการบ้านทั้ง ๒ ข้อ ให้แต่งโคลงข้อละหนึ่งบทเท่านั้น จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 15 ส.ค. 46 09:40:44 ]
17 สิงหาคม 2546 05:44 น. - comment id 160678
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณอัลมิตรา ผมพร้อมที่จะรับฟังคำแนะนำจากคุณ ก็ขอตั้งคำถามก่อนนะครับ ๑.ก่อนที่จะถึงโคลง ๒ บท มีคำประพันธ์อะไรอยู่ข้างบนครับ (ถ้าเป็นกาพย์ยานี๑๑ทำไมต้องใช้คำโบราณด้วย) ๒.ที่บังคับไว้ว่าใส่ไม้เอก บางครั้งไม่เห็นมีเขียนไว้ เช่นคำว่า บท , กอรป เราทราบหรือมีหลักอะไรหรือเปล่า ๓.เมื่อคืนเข้าไปแล้วครับแต่ยังหาจอมยุทธเมรัยไม่เจอครับ (คงรอรับฟังคำชี้แนะต่าง ๆ จากคุณอีกครั้งครับ)
17 สิงหาคม 2546 13:02 น. - comment id 160704
มาลงเวลาเรียนไว้ คงรอบสามทุ่มถึงจะมีโอกาสมาใหม่อีกครั้งครับ
17 สิงหาคม 2546 22:02 น. - comment id 160769
ข้างบน เรียกว่า อินทรวิเชียรฉันท์ค่ะ คำว่า บท กอรป .. จะออกเสียงเอก เรียกว่า คำตาย .. ใช้แทนคำ ที่มีเสียงวรรณยุตก์ เอก ได้ค่ะ
17 สิงหาคม 2546 22:19 น. - comment id 160770
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2413512/W2413512.html จะหาจอมยุทธเมรัย ผู้ให้การบ้านสองชุดนี้ได้ ที่นี่ค่ะ คุณสามารถเข้าไปร่วมเสวนาได้นะคะ ยินดีต้อนรับสู่ อาศรมชาวโคลง ค่ะ
18 สิงหาคม 2546 05:53 น. - comment id 160804
ผมแวะไปดูมาแล้วครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ คงต้องเข้าไปศึกษาหารายละเอียดอีกรอบหน้าครับ จะพยายามแต่งโคลงเข้าไปเสวนาด้วยครับ คงอีกเป็นอาทิตย์ (คงต้องรีบไปนอนก่อนครับ เดี๋ยวจะสว่างซะก่อน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
18 สิงหาคม 2546 08:00 น. - comment id 160807
อื้อ นอนเกือบจะหกโมงเช้า .. คงตื่นบ่ายโน่น .. กลายเป็นมนุษย์ค้างคืนไปซะแล้ว .. :) เอ๋ ..หรือว่า จะโดนแสงอาทิตย์ไม่ได้ ..แบบนี้ ยังไงหนอ..?
18 สิงหาคม 2546 08:34 น. - comment id 160810
อ้าว! เมื่อคืนนี่ก็คุณพึ่งแต่งตั้งให้ผมเป็นผีดิบผมก็ต้องยอมรับชะตากรรมซิครับ ก็คงต้องไปหานอนเอาแรงก่อน ไว้ตอนค่ำ ๆ ถึงจะได้ออกหาดูดเลือดจากสาว ๆ (ระวังไว้เหอะ ) แล้วเรื่องโคลงไม่เห็นคุณแนะนำอะไรผมเลย ช่วยสอนอะไรหรือบอกอะไรก็ได้ครับ (อาจรอบเที่ยงก็รอบค่ำผมจะแวะมาเรียนด้วยนะครับ)
18 สิงหาคม 2546 10:08 น. - comment id 160828
คุณชัยชนะ .. อัลมิตราเป็นเพียงนักเรียนโคลง คุณเห็นในอาศรมชาวโคลงไหมคะ ลำพังอัลมิตราเอง ยังต้องทบทวนโคลง และต้องส่งการบ้านครูด้วยค่ะ จึงทำให้ไม่มั่นใจว่า จะถ่ายทอดความรู้ ที่มีอยู่เพียงน้อยนิดให้ได้ แต่หากเป็นเรืองฉันทลักษณ์ อัลมิตรามีผังโคลง โดยคุณย้อนถอยหลังไปอีกหนึ่งกระทู้ของอาศรมชาวโคลง ภาค นักเรียนโคลง ศิษย์พี่รสา จะแปะผังโคลงไว้ค่ะ .. ก่อนอื่น ต้องแม่นเรื่องฉันทลักษณ์ก่อน จากนั้นมาคิดคำที่จะเขียนกันค่ะ ดีไหม .. เจอกันตอนเที่ยงค่ะ ..มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
18 สิงหาคม 2546 12:53 น. - comment id 160844
มาตอนเที่ยงผมคงมีเวลาไม่ค่อยมากครับ แต่เรื่องข้อบังคับเอกเจ็ดโทสี่ ผมเคยเรียนมาอยู่ครับสมัยมัธยมไว้ตอนค่ำผมจะไปศึกษาอีกตามที่คุณแนะนำมา คงจะเป็นตอนสี่ทุ่มได้ไหมครับ จึงจะแวะมาเพราะการแต่งโคลงคงต้องใช้อารมณ์(ว่าไปนั่น) ถ้าคุณบังเอิญมามีอะไรที่ดีก็แนะนำไว้ด้วยนะครับ (คนอื่นที่แวะมาที่นี่จะมาว่าเราไหมหนอ)
18 สิงหาคม 2546 13:11 น. - comment id 160847
คนอื่น จะว่า.. ? ไม่มีหรอก เราคุยเรื่องร้อยกรองนี่นา ไม่ได้คุยเรื่องส่วนตัว สมัยเรียน อัลมิตราเรียนมานิดเดียว และเบนเข็มไปทางสายอาชีพมากกว่า ตรงนี้จึงเป็นอะไรที่ต้องค้นคว้า ศึกษา อยู่เหมือนกัน ค่ะ คุณติดขัดอะไร ก็ถามได้นะคะ หากอัลมิตรารู้เท่าใด ก็จะตอบเท่านั้นค่ะ หากคำถามยาก จะถามครูให้อีกทีค่ะ :) อย่ากังวลใดๆ หากจะสืบสานวรรณศิลป์
18 สิงหาคม 2546 22:41 น. - comment id 160990
ผมอาจจะคิดมากไปเองครับเพราะชื่อเสียงถ้าพิมพ์ ง งู ตกไปก็มีความหมายไปอีกแบบ คุณอัลมิตราครับผมมีความคิดมาเสนอด้วยไม่ทราบว่าคุณจะเห็นเป็นอย่างไรกันครับ ผมนำกลอนมาให้คุณแต่งเป็นโคลงให้ดูเป็นตัวอย่างก่อน ถ้าผมสงสัยตอนไหน ก็จะซักถามจากนั้นคุณก็ลองให้การบ้านผมลองทำดู ถ้ามีปัญหาอย่างไรก็จะขอ คำแนะนำจากคุณ เอาอย่างนี้ดีไหมครับ หรือหากคุณมีแนวทางอื่น ก็ให้คุณจัดทำได้เลย ผมยินยอมทำตามทุกอย่างครับ(ประมาณ๕ทุ่ม(เวลาที่บ้านผมช้ากว่าที่นี้ ๑๕ นาทีครับ)ผมจะแวะมาอีกครั้งครับ) ไม่ต้องรู้อยู่แดนไหนใครคือข้า ไม่ปุจฉาถามว่าเธอมาจากไหน บ่สำคัญกาลอดีตปล่อยทิ้งไป โลกสดใสปัจจุบันฉันและเธอ โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใครรู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ให้นำมาผสมรวมกันครับ ความรักที่ว่านี้ไม่ใช่ความรักแบบชู้สาวนะครับ แบบว่าเป็นความรักที่บริสุทธิ์ สดใส อยากให้ทุก ๆ คนมีความสุข..ฯลฯ ผมขออนุญาตไปเยี่ยมเพื่อน ๆ ก่อนนะครับ
18 สิงหาคม 2546 23:40 น. - comment id 161036
...อย่าพึงถามชื่อพ้อง...........วงศ์วาน แลไม่ถามถิ่นฐาน.................อยู่เหย้า มิควรติดหลงกาล..................คราวอดีต นาแม่ เพียงสุขสันต์เคียงเจ้า............โอบเอื้อพิศมัย ฯ ...อย่าถามความเค้าเรื่อง........ความหลัง แม่เอย ดุจเช่นโซ่ตรวนขัง................จิตไว้ เคยเคียงคู่ใครดัง..................เป็นอดีต เพียงปัจจุบันหมายใกล้..........เนื่องน้องนางเดียว ฯ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ...
19 สิงหาคม 2546 05:16 น. - comment id 161095
ผมอาจจะอธิบายไม่ดี หรือกลอนยกมามีความหมายแคบ ผมอยากจะเปลี่ยน เป็นความรักกัน ฉันท์พี่น้อง หรือฉันท์เพื่อน ดังนั้นผมจึงมาแก้ไขใหม่ ผิดถูกอย่างไรก็ขอให้แนะนำด้วยนะครับ อย่าพึงถามชื่อพ้อง วงศ์วาน แลไม่ถามถิ่มฐาน อยู่เหย้า มิควรติดหลงกาล คราวอดีต นาเพื่อน เพียงสุขทุกข์เคียงเจ้า โอบเอื้ออาทร อย่าถามเค้าเรื่อง ความหลัง เพื่อนเอย มิตรภาพเรายัง มั่นไว้ เคยผิดอย่าชิงชัง ในอดีต เพียงปัจจุบันหมายให้ เพื่อนพ้องสุขใจ
19 สิงหาคม 2546 08:00 น. - comment id 161107
:) กำลังเขียนโคลงชุด แรกเริ่มเขียนโคลง เพื่อให้คุณ แต่คงต้องขอตรวจทานคำสักนิด แล้วจะขึ้นกระทู้ใหม่ ค่ะ
19 สิงหาคม 2546 08:13 น. - comment id 161108
อ้าว! อันก่อนยังไม่แนะนำผมเลยครับ ว่าถูกผิด อย่างไร หรือว่าควรใช้คำไหนจึงจะเหมาะสม หรือว่าที่ผมเเปลี่ยนมา ถูกต้องแล้ว(ตามฉันทลักษณ์) กรุณาบอกให้ทราบด้วยนะครับ
19 สิงหาคม 2546 08:53 น. - comment id 161112
สวัสดีค่ะ .. ต้องออกตัวก่อนนะคะ อัลมิตราเป็นเพียงนักเรียนโคลง ยังต้องพัฒนางานเขียนด้านนี้อีกมากมาย เมื่อเทียบระดับชั้นกับครูโคลงแล้ว คงเปรียบกันมิได้ ดังนั้น อัลมิตรา จึงได้แต่แนะนำตามที่อัลมิตราเรียนรู้มา และบอกข้อกำหนดทางฉันทลักษณ์ให้ เท่านั้น ส่วนรสความรสคำคงจะต้องให้ครูโคลง เป็นผู้แนะนำคุณคะ ซึ่งคุณจะได้ประโยชน์โดยตรง(และที่สำคัญ อย่างถูกต้องด้วย) คุณลองไปที่ ที่อัลมิตราเคยแปะ url. บอกคุณหรือยังคะ ที่นั่น คุณสามารถเขียนถาม หรือเขียนโคลงไป และประกาศว่าต้องการคำชี้แนะ เท่านั้น บรรดาครูโคลงทั้งหลายจะช่วยคุณค่ะ .. จากบทโคลงที่คุณแปลงมานั้น ถูกฉันทลักษณ์ แต่เขียนผิดหนึ่งคำ คือคำว่า ถิ่นฐาน .. ค่ะ :)
19 สิงหาคม 2546 13:24 น. - comment id 161163
ผมต้องขอขอบคุณมาก ๆ ที่สละเวลามาให้ความรู้เรื่องโคลงให้กับผม ผมคงจะไม่ให้เวลาที่คุณมาเสีย เสียไปโดยเเปล่าประโยชน์อย่างแน่นอนครับ ผมจะพยายามแต่งโคลงเองให้ได้ครับ เพราะเมื่อได้มาอ่านศึกษาจริง ๆ ผมพบว่าโคลงมีความไพเราะมากกว่ากลอนครับ เพราะใช้คำไม่มาก ไม่มีสัมผัสมาก และมีเสียงเอก โท ทำให้ ข้อความนั้นไพเราะ (แต่ก็มาปวดหัวตรงมาบังคับเอกโทกันนี่แหละครับ) ขอบคุณอีกครับสำหรับ เริ่มแรกเขียนโคลงที่คุณเขียนมาให้ผม ผมว่าประโยชน์ที่ได้รับนี้อาจจะมีแก่อีกหลาย ๆ คนด้วย ที่สนใจ พบชอบคำพูดของคุณที่ว่าสืบสานวรรณศิลป์ ทำให้ผมได้ข้อคิดที่ดีจากคุณ ก่อนจะเขียนอะไรก็นำมาเป็นข้อคิดเตือนใจ (แต่อย่างว่าละครับไม้แก่อย่างผมอาจจะดัดยากอยู่สักหน่อยก็จะพยายามครับ) ผมคงไม่ได้มาพบกับคุณอีกที่ คารวะครูโคลง แต่ถึงอย่างไรก็คงได้ไปพบกันที่ใดที่หนึ่งในไทยโพเอ็มอย่างแน่นอนครับ (ขอเขียนมากหน่อยนะครับ ตามธรรมดาของบทส่งท้าย) หวังว่าโอกาสหน้า ให้ผมมีความสามารถเรื่องโคลงเสียก่อน อาจจะให้คุณให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องฉันท์ก็ได้ คงอีกนาน นานครับ (พูดเผื่อไว้) สำหรับเริ่มแรกเขียนโคลงขอเวลาก่อนครับ อีกไม่เกิน ๓ วัน ธรรมดาของนักแต่งใหม่ละครับ เดี๋ยวแก้เดี๋ยวลบ ผมจะไปพร้อมกับโคลงบทแรกในชีวิต(ที่แต่งเอง) เตรียมชมผลงานผมก็แล้วกัน ท้ายนี้ผมก็ขออนุญาตเลียนแบบและลอกแบบคำพูดของคุณที่ผมประทับใจ (สงสัยจะหลงรักคำโคลงเข้าแล้วซิเรา) มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าดิน...
19 สิงหาคม 2546 13:31 น. - comment id 161167
:) ยินดีมากค่ะ
19 สิงหาคม 2546 22:56 น. - comment id 161308
เห็นชื่อเรื่องนี้นานหลายวันแล้วค่ะ ตั้งใจจะเข้ามาหลายครั้งแต่ยังไม่สบโอกาส พลอยได้อ่านความรู้สึกดีๆของผู้ที่รักวรรณศิลป์อย่างจริงจังทั้งสองท่าน ...ปลื้มใจที่ได้เป็นคนไทย ใช้ภาษาไทยร่วมกัน ... แต่ตอนนี้ขออ่านไปเรื่อยๆก่อนนะคะ ยังไม่ขอรับการบ้าน ..เพราะนักเรียนคนนี้ชราภาพแล้วค่ะ ต้องค่อยเป็นค่อยไป...
20 สิงหาคม 2546 08:52 น. - comment id 161407
ขอบคุณค่ะ พี่ดอกแก้ว .. การบ้านนั้น ปู่ลิง (จอมยุทธเมรัย) ให้อัลมิตราทำค่ะ แต่ยังต้องปรับปรุง ปู่บอกแบบนั้นะคะ ..
23 สิงหาคม 2546 12:47 น. - comment id 162265
ร่ายเวทครุเทพฟ้า................พระพิขเนษ ศิลป์อมตะวิเศษ...................นทน้อม โคลงฉันท์กาพท์กรองเจต....จำจด พจนาทเสียงสรรย้อม.......จิตแจ้งจรัสไสวฯ กรกราบก้มประนมสถิตรดำรงค์ ฉันทลัษณ์สง่าตรง คงจินต์ นิรมิตรลิขิตสมถวิล เทิดสิ้นครูสอนสั่งพร่ำว่า ศิษฐ์จำ กลั่นจากใจครับพี่ (เห็นพี่แว้บๆที่อาศรมชาวโคลงนะ)
24 สิงหาคม 2546 21:46 น. - comment id 162637
อื้อ .. ใช่ ที่อาศรมชาวโคลง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
