http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=314 ฝากใจไปกับสายลมผ่าน ยามเช้า คราวอุษา ฟ้ากระจ่าง เริ่มสว่างไสว ทุกดวงใจต้องฟื้นตื่นจากหลับไหล ในฝันแสนสุข....... ดวง...คิดอยากให้ ใครใครมียามเช้า ที่แสนสดชื่น สวยงาม สร้างโลกสวยด้วยใจเรา.. ขึ้นมาให้ วันเริ่มใหม่... แสนสุข แสนงาม และแสนรื่นรมย์........... เป็นความคิดให้เธอ...เป็นสิ่งเสนอให้มา...กับผู้อ่านที่ดวงแสนรัก....... ใครใครชอบมองบ้านดวง..... และมีบางคนชอบสงสัย ทำไมดวงต้องจุดเทียน แขวนโคมไฟ ใต้ต้นแก้ว ให้วะวับวาว พราวแสงพร่าง แข่งกับแสงจากมวลหมู่ดวงดาว ดาริกาที่ดารดาด และ ทำไม.....ดวงต้องปลูกต้นไม้ สูงใหญ่จนเลยหลังคาบ้าน ครอบคลุม ห้อยย้อยจนแทบมองไม่เห็น ภายในบ้าน บางคนถามดวงอย่างตรงไปตรงมา ..ไม่กลัวงูหรือ... ไม่รกหรือ..แถมยังจะหาคนช่วยตัดให้อีกต่างหาก........... ดวง.....ได้แต่ขอบคุณ.... ในความหวังดีปนความล่วงล้ำสิทธิ์ส่วนบุคคล... ของเพื่อนบ้านผู้มากรัก มากเอื้อเฟื้อ ที่ช่างไม่เข้าใจจิตวิญญาณของดวงเอาเสียเลย.. .ดวงขี้เกียจจะอธิบายความคิด ความเข้าใจ ของดวงกับใครบางคน ที่ยากยิ่งจะเข้าใจดวง....อีกต่อไปแล้ว..... คนเรา ต้องยอมรับ ความแตกต่าง ความคิดเห็น ฉะนั้นดวงจึงคิดว่า โลกของดวง คงเป็นโลกแห่งความแปลกแยก ที่น้อยคนนักจะเข้าใจ...... ดวงปลูกต้นไม้....เพราะดวงฝัน.....ฝัน....จะให้บ้านมีบทเพลงธรรมชาติ ในยามอรุณรุ่ง..จากการประสานเสียงของนกกา.. ที่ช่วยกันร้อง..แสนเพราะพริ้งยิ่งกว่าเสียงเพลงใดใด ในโลกอันสับสนเร่าร้อนนี้...... ทุกวันนี้ดวงแสนเบื่อ ...เสียงเสียง และเสียง จาก ทุกสิ่งที่ดวง หนีไม่พ้นและหลีกไม่ได้........ ดวงจึงขอแค่ฝัน... จะมีบ้านเล็ก ในป่าใหญ่ อย่างชีวิตของ ลอร่า อิงกัลส์ ไวเดอร์ ในหนังสือชุด บ้านเล็ก ในป่าใหญ่ ที่ดวงชอบอ่าน และอ่านซ้ำอ่านซาก..ไม่รู้เบื่อ..... ในเมื่อเรา ยังมิสามารถตื่นมากับยามเช้า ที่แสนสดชื่น ที่แสนเงียบสงบ มีภูเขางามที่ทายทักด้วย ทะเลหมอก แลลดหลั่นดั่งทิพย์วิมาน หรือตื่นมาในกระท่อมทับท่ามกลางดงมะพร้าว เพื่อเห็นงามของทะเลกว้าง สวยใส พร้อมหมู่นกนางนวล โฉบบินว่อนร่อนเริงร่า...... จริงๆอาชีพ ของเราคือผู้สามารถ.. และเนรมิตรฝันให้ผู้คนมากหน้า มีคอนโดงาม บ้านหรูราววัง หรือรีสอร์ทริมทะเล ยกเว้น.... ให้กับชีวิตจริงที่ชอบวิ่งตามหาฝัน พร่ำเพ้อเพียรขอ รอคืนวัน ที่จะมีบ้าน เพื่อตื่นขึ้นมา หายามเช้าที่แสนหวาน...แสนสุข...... นี่คือเหตุผล ที่ทำให้ดวง จำเป็นต้อง สร้างชีวิตยามเช้าในเมือง ให้เป็นยามเช้าเคียงใกล้ชนบทงดงาม ที่ดวงเก็บฝันสวยซุกซ่อน อย่างอ่อนโยน ให้สงบนิ่งแสนงามในใจดวงน้อยนี้ที่มิสิ้นหวัง........ ผู้อ่าน ของดวง คงเข้าใจสิ่งที่ดวงกำลังจะเสนอนะคะ ดวงมีปรารถนาดี อยากให้ทุกคนที่ดวงรัก มียามเช้าในวันใหม่ วันแสนดี ของชีวี ที่ต้องเริ่มต้นทุกวัน ให้มีความสุข มากความหวัง ลืมความหลัง ที่ไม่อาจหวน อย่างที่ใจนี้มีสิทธิ์เลือก..ซึมซับรับเข้ามา.... ถ้ามีที่ปลูกต้นไม้ หรือมีอยู่แล้ว โชคดีนัก มิพักลงทุน ถ้าไม่.... เพียงแค่หากระถางวางตรงมุมที่ สายตาสายใจ ยามลืมตาแลลอด มาทายทัก.. ในคลอคลองของยามอรุณเริ่ม....ให้ความเขียวใส..ในงาม ของพรรณไม้นานา ค่อยๆไหลเลื่อน รินร่ำ รดฉ่ำให้ใจชื่นบาน ปลุกชีวิตนิทรา ให้ใฝ่หา สิ่งดี มีใจดวงหวาน เพื่อเบิกบานยามต้องสู้เคียงคู่กาย ทุกโมงยาม ของวันดี..ที่ยังคงไม่มอดหวัง ..... วันหยุด ลองหากระถางไม้ดอกออกชู่ช่อ จากตลาดนัด มาประดับห้อง ประดับใจ ให้สวยงาม เพิ่มพลังแห่งหวัง ยิ่งสิ่งใด เป็นความงามละไม ละเมียดละมุน ที่ไม่ต้องเรียกร้องเอาจากใจใครทั้งนั้น ทีละนิด..วันละหน่อยค่อยฝึกจิต... ให้โลกในเมืองหลวง(ลวง) ชาวกรุง (กรง) ของเรานี้หนาพาสุขล้ำ... ดวงโชคดี ที่ได้เริ่มมานานแล้ว... หลายปีในดินแดนสิงคปูรา แดนดินแห่งดอกไม้และพันธุ์พฤกษางาม บานไสวไปทั้งเมือง........ บ้านของดวงอยู่บนเนิน ที่มีแต่ร่มเงาราวไพรพฤกษ์พง บ้านบนไหล่เขา..... ที่หล่อหลอมปลอบประโลมใจด้วยธรรมชาติสงบงามตามฝัน........ และในวันนี้ กับบ้านที่มีพันธุ์ไม้รื่นชื่นตา นานา เขียวขจีใจ ...... ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ใจที่ฉลาดเลือก พร่ำหาธรรมชาติ ที่งามง่าย ไร้มายา ราคาถูก แสนสมถะ พาใจให้พอ...เพียงพอ..พอเพียง เคียงชีวิตนี้..ที่คิดว่าโชคดีแล้ว........ ณ...ยามนี้ ดวงจึงตื่นขึ้นมาด้วยสุขล้ำ..เล็กๆ.. ด้วยความเขียวสวยสด นานาพรรณที่รายรอบบ้าน รายรอบใจ รายรอบสรรพสิ่งที่นับวันจะรานรุก บุกทำลาย ความอ่อนโยนจากใจ มนุษย์เมือง เมื่อวานนี้ ดวงนั่งรถไป..ยังสถานที่หนึ่งในดวงใจ และดีใจ ที่เห็นมากมายพันธุ์ไม้..... เห็นลั่นทมดวงดอกพราวขาวสวยท้าทายสายลมร้อน .... ดวงขอร้องให้คนงานคนดีมีน้ำใจงาม.... ช่วยป่ายปีนเก็บมาให้ดมชมงามแค่สองช่อพอจะเสียบ แจกัน..... นาทีนี้....ลั่นทมขาวกำลังส่งกลิ่นอวลหวานเศร้า เคล้างานเขียนบทนี้ของดวง..ตรงหน้า...... และดวง คิดถึงผู้อ่าน ด้วยดวงใจที่หวานเศร้าเร้าดวงใจพอกัน.......... ไม่ว่าคุณ.....อายุเท่าไร...เป็นใคร....อยู่ที่ไหน... จงรับรู้..รับทราบ....ไว้ด้วยเถิดว่า........ ในโลก....ใบเล็กๆใบนี้...ณ..มุมหนึ่งของประเทศนี้ ที่มากมีปัญหา มีผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อดวง ได้ส่งรัก ปรารถนาดี มาด้วยหวัง ให้ทุกคนได้มียามเช้าในใจ ในชีวิต ในความฝัน ให้ สวยงาม สดใส พอกัน ด้วยใจทั้งดวง เลยค่ะ....... และโดนเฉพาะ คนดีที่ดวงแสนรัก ที่จำต้องอยู่ห่างต่างแดนแสนไกล.....ที่ซิดนี่ย์.... ที่ฮาลิแฟก เมืองแสนหนาวในแคนาดา ที่ครีบแลนด์ ดินแดนในฝันที่วันหนึ่งดวงอาจจะได้ไปเยือน สามดวงใจ ที่ดวงนับวันรอคืนให้หวนกลับมา มียามเช้าแสนดีในชีวิตด้วยกัน ในวันหนึ่งนี้ที่คงไม่นานเกินรอ ไม่ต้องเงียบเหงา เหว่ว้า ท้าลมหนาว ด้วยไกลบ้านรานร้าวใจ อีกต่อไปนะคนดี.......
พุด 21 ส.ค. 2546 09:30 น. - ID 38026 
864
4
0
21 สิงหาคม 2546 09:33 น. - comment id 161538
ให้ชัยชนะ ด้วยรักนะ และอยากบอกว่า... ชีวิตพุดพัดชามิได้เศร้าทุกนาทีดอกนะค่ะ มีเว้นระยะชีวีให้หายใจแย้มยิ้มพริ้มเพรา กับโลกแสนสวยแสนงามบ้าง..ว่างๆจะให้คุยกับตัวจริงดีไหมคะ..
21 สิงหาคม 2546 09:35 น. - comment id 161539
url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=314 บ้านเรา สุเทพ วงศ์กำแหง : : Key Ab บ้าน เรา แสน สุขใจ แม้จะอยู่ ที่ไหน ไม่สุขใจ เหมือนบ้านเรา คำ ว่าไท ซึ้งใจ เพราะใช่ ทาสเขา ด้วยพระบารมีล้นเกล้า คุ้มเรา ร่มเย็น สุขสันต์ รุ่ง ทิพย์ ฟ้า ขลิบทอง พริ้วแดดส่อง สดใส งามจับใจ มิใช่ฝัน ปวง สตรี สมเป็นศรีชาติ เฉิดฉัน ดอก ไม้ชาติไทยยึดมั่น หอมทุกวัน ระบือ ไกล บุญ นำพา กลับมาถึงถิ่น ทรุดกายลงจูบดิน ไม่ถวิลอายใคร หัว ใจฉัน ใครรับฝาก เอาไว้ จาก กัน แสน ไกล ยังเก็บไว้ หรือเปล่า เมฆ จ๋า ฉัน ว้า เหว่ ใจ ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไป ยังบ้านเขา จง หยุดพัก แล้วครวญรับฝาก กับสาว ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอา ไว้เป็น เรือน ตาย...
21 สิงหาคม 2546 21:51 น. - comment id 161669
มารับความรักที่พี่มอบให้นะค่ะ และขอให้พี่มีความรักที่อบอุ่นนะค่ะ
21 สิงหาคม 2546 22:47 น. - comment id 161696
ขอบคุณมากครับสำหรับบรรยากาศที่สดชื่นแจ่มใสเช่นนี้ มิน่าล่ะ คุณถึงมีอารมณ์อ่อนหวานละเมียดละไม ละมุนละม่อม สามารถเขียนกลอน เรียกน้ำตาจากผมได้ บ้านเล็กในป่าใหญ่ เคยได้ยินชื่อ คงจะหาโอกาสไปอ่านดูครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
