คำคม


๏ คำคมเหมือนมีดคม.........................กรีดก็กรมด้วยกราดกร่าง
กระทบเทียบและถากถาง....................เป็นอาวุธได้ดุจหวัง
   ลัทธิวิวาทะ.......................................เป็นสัจจะอนิจจัง
พูดดีก็ดีดัง..........................................หากพูดชั่วก็ชั่วเชิง
   คำพระให้ประพฤติ...........................เป็นเครื่องยึดมิยุ่งเหยิง
สัจจะจะร่าเริง......................................พูดภาษิตเป็นนิจศีล
   เอ่ยคำประโยชน์คิด..........................อย่าต้องติดแค่ตุ่มตีน
พูดเป็นอย่าเล่นปีน..............................จาบจ้วงจู่ครูอาจารย์
   คำคมคือคมคิด..................................จากกอปรกิจประสบการณ์
สั่งสมเฝ้าบ่มสาร...................................เคี่ยวกรำงานเบ่งบานงาม
   เชี่ยวชาญในการใช้..........................โต้ฉับไวบ่วู่วาม
ข่มขู่ศัตรูขาม.......................................หากตอแยจักแพ้ยับ
   คำเยาะแค่เหยาะแหยะ.....................คือหนูแทะจักถ่มทับ
คำกล้าก็กล้ากลับ..................................เข่นคำโม้ใครโมเม
   ภาษาสุภาษิต.....................................จักพิชิตความเฉียงเฉ
ลวงลมและคมเล่ห์................................ขจัดสิ้นจากลิ้นสวย
   คนชมคนคมใช้.................................มากแม่ไม้และแม่มวย
น้อมนำและอำนวย................................ให้เลื่องชื่อระบือชัย
   คำคมเหมือนมีดคม............................กรีดผิวจมลึกบาดใจ
มีดนั้นทื่อวันไหน..................................บาดผิวไผผู้ใช้พลัน ๚

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

อกนิษฐ์ 6 พ.ย. 2546 00:49 น. - ID 41031

1247

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/41031 ที่มา: - , อกนิษฐ์

comments powered by Disqus

หมึกมรกต

6 พฤศจิกายน 2546 01:59 น. - comment id 178965
```
คมจริงๆ ครับ
```

อัลมิตรา

6 พฤศจิกายน 2546 08:24 น. - comment id 179006

อิทิสังฉันท์..

.....โอ้วิสัยมนุษย์มิสุดมิสิ้น
แสดงนิทัศน์ประกาส ณ จินต์...........อภิญญ์ความ

.....ช่างเสมือนมล้างระหว่างประณาม
เขม่นขมีขมันคะคร้าม.....................และย่ำยี

.....โอ้ไฉนมิใคร่ประสานฤดี
สมัครสมานเสมือนนที.....................พิสุทธิ์ใส

.....ร่วมประพันธ์กวีฉะนี้วิไล
ผสานพิทักษ์บุราณมิให้...................มลายลง

.....เหตุไฉนอุราขณะทะนง
ประจักษ์ประจานและผลาญกระชง......พ วงกัน

.....แสนเฉลียวฉลาดพิลาสกระนั้น
อนงค์ประสงค์เผดียง ณ ฉันท์...........สราญรมย์

.....คลายกระฟัดกระเฟียดระทวยระทม
เฉลิมฉลองสนองนิยม......................วิกรมพจน์

.....สาธยายกวีนิพนธ์ ณ บท
หทัยกระยิ้มกระย่องประณต..............มโนชญ์เทอญ

อัลมิตรา

6 พฤศจิกายน 2546 08:24 น. - comment id 179007

อิทิสังฉันท์..

.....โอ้วิสัยมนุษย์มิสุดมิสิ้น
แสดงนิทัศน์ประกาส ณ จินต์...........อภิญญ์ความ

.....ช่างเสมือนมล้างระหว่างประณาม
เขม่นขมีขมันคะคร้าม.....................และย่ำยี

.....โอ้ไฉนมิใคร่ประสานฤดี
สมัครสมานเสมือนนที.....................พิสุทธิ์ใส

.....ร่วมประพันธ์กวีฉะนี้วิไล
ผสานพิทักษ์บุราณมิให้...................มลายลง

.....เหตุไฉนอุราขณะทะนง
ประจักษ์ประจานและผลาญกระชง......พ วงกัน

.....แสนเฉลียวฉลาดพิลาสกระนั้น
อนงค์ประสงค์เผดียง ณ ฉันท์...........สราญรมย์

.....คลายกระฟัดกระเฟียดระทวยระทม
เฉลิมฉลองสนองนิยม......................วิกรมพจน์

.....สาธยายกวีนิพนธ์ ณ บท
หทัยกระยิ้มกระย่องประณต..............มโนชญ์เทอญ

ผู้หญิงไร้เงา

6 พฤศจิกายน 2546 17:23 น. - comment id 179092

ยอดเยี่ยมจริง ๆ เลยค่ะ  ชอบมากแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ  ทั้งคู่เลย

อกนิษฐ์

7 พฤศจิกายน 2546 02:18 น. - comment id 179234

หมึกมรกต - แหะ ๆ นานไปก็อาจทื่อครับ

ผู้หญิงไร้เงา- เอาอะไรมาวัดว่าแต่งได้ดี 

อัลมิตรา- แหะ ๆ ผมไม่ค่อยสันทัดเรื่องฉันท์เท่าไหร่

มวลกวีวจีจะเพียงประพันธ์
ประพจน์พิลาศมิอาจประชัน................ชยันโต

มวลมนุษย์พิสุทธิ์พิไลอะโห
ขยมมิคล่องจะท่องนะโม......................มโนชม.

+ comment แสดงความคิดเห็น