http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=837 (URLนานเกินรอ) ในลมหอมหลอมดวงใจให้ไหวหวั่น หวานจากจันทร์วันเดือนแรมแย้มเยือนสรวง คืนเดือนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าเพียงครึ่งดวง ราตรีล่วงรวงดาวพรายร่ายมนต์ใจ... แลละลิบทิพย์ทิวเมฆเสกมนต์เศร้า เดือนแรมร้าวร้างลาเลือนเตือนใจไหว แสงเดือนเศร้าร้าวรอนเว้าวอนใจ ใครหนอใครเคยโลมไล้ใต้เงาจันทร์ วอนลมหอมหลอมดวงใจรอรับรัก เพ้อเพียงภักดิ์พ้อเพียงหลงตรงใจขวัญ เสน่หาอาวรณ์ออดอ้อนจันทร์ ฝากเงาจันทร์ว่าเงาใจใครตรอมตรม.. สิบกว่าปีแล้วหนอรอพบหน้า ชื่นชีวายอดชีวันฝันขื่นขม เป็นความรักหนักแน่นหนาวระทม เป็นความขมจมจับทับทวี ในความรักหนักแน่นผ่านพิสูจน์ ใช่เพียงพูดผ่านกลอนรอนร้าวนี้ ใช่เพียงฝันคือวันจริงในชีวี ใช่ใจนี้ที่ไม่ท้อรอรักจริง หวังไม่นานกาลผ่านไปใจรักจบ ขอเพียงพบสบตากันนิ่งนิ่ง โลกตรงหน้าคงหยุดหมุนดูรักจริง นั่นคือสิ่งรอคอยลบรอยใจ.. เป็นเพียงฝันหรือเปล่าใจเราหนอ? คนที่รอที่รักรู้บ้างไหม มีชายหนึ่งซึ้งในรักหนักแน่นใจ วันสิ้นใจ..ในอ้อมกอด รอยอดรักปิดเปลือกตา..... เมื่อคืนนอนมองจันทร์ครึ่งดวงดายเดียวดวงเดิม และฟังเพลง..นานเกินรอ..คลอแกล้มกับจันทร์ดวงเศร้า กลับมาฝากบทรจนาหวานเศร้านี้กำนัลทุกดวงใจแห่งร่มรักเรือนไทย ที่ยังมีดวงใจเหว่ว้าอ้างว้างเปลี่ยวร้างใครเคียงในคืนแรมแกมจันทร์เสี้ยว คนดี... ความงามแห่งธรรมชาติที่ไม่เคยโหดร้ายมิ ทำร้ายใครเพียงเปิดใจดวงละมุนรับหยาดหวาน ผ่านคืนวันที่ช้ำตรม ให้*ลมหอม*เห่กล่อมให้ฝันดีทุกราตรีใจนะคะ รักเหลือใจ... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=837 นานเกินรอ สวลี ผกาพันธ์ : : Key F จากกันไปนานหลายปี ไม่มี ข่าวและวี่แวว คิดว่า ลืมฉันเสียแล้ว ยังนึกเสียดายดวงแก้ว ที่หลุดลอยไป แต่วันนี้โลกหมุนกลับ จันทร์ที่ลับ หวนคืนฟ้าใหม่ ไฟรัก จวนเจียนมอดหมดใจ ก็คุขึ้นมาใหม่ จุดที่ปลาย ใจบางบาง อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป...
สาวบ้านนา 31 ม.ค. 2547 11:17 น. - ID 45778 
1210
4
0
31 มกราคม 2547 12:21 น. - comment id 209946
เยี่ยมมากๆค่ะ แต่งได้ดีแล้วก็เศร้ามาก เจี๊ยบว่าคนเราจะแต่งกลอนออกมาได้เพราะและสละสลวยนั้นจะต้องมีมีพื้นฐานของความจริงบ้างใช่มั้ยคะ อย่างเจี๊ยบเองจะแต่งจากพื้นฐานของเรื่องจริงของตัวเองเกือบทั้งหมด มีเพียงบางเรื่องที่แต่งแบบเปลี่ยนแนวบ้าง แต่ก็เนื่องจากว่ามีเหตุดลใจนั่นเองค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 676 - J&J รหัส - วัน เวลา : 97600 - 14 พ.ย. 45 - 11:48
31 มกราคม 2547 15:32 น. - comment id 210023
ค่ะ งานดีฝันงาม
31 มกราคม 2547 15:34 น. - comment id 210024
มาแบบซึ้งเศร้าประทับใจมากครับ คละเคล้า เข้ากันได้ดีครับ ทั้งบทกลอนและเนื้อเพลง ความเศร้าจะจริงหรือปลอม ไม่สำคัญ ถ้าแต่งเป็นกลอนลักษณะแบบไหนมา ขอให้รับรู้ว่า ชัยชนะจะตอบไปตามอารมณ์ของกลอน เศร้ามาก็ต้องเศร้าไป หรือปลอบประโลมใจ ถ้าหวานมาก็ต้องหวานตอบ งานนี้ไม่กล้าปลอบ กลัวว่าสาวบ้านนาหน้าบาง จะเขินอายห่างหายหน้าไปอีก มองเดือนแรม แต้มนภา อุราร้าว เรื่องก่อนเก่า ร้าวราน หวานแกมขม ปลายทางฝัน วันหนึ่ง ซึ้งอารมณ์ หวังได้ชม มองจ้อง สองตาเธอ เอาใจช่วยเสมอครับ
31 มกราคม 2547 17:11 น. - comment id 210072
เหะๆ หอมมมมม มมม กลิ่นอายของบทกลอนจังเลยขอรับ อิอิ
31 มกราคม 2547 17:26 น. - comment id 210081
อืมม์.... ภาพคืนหลังครั้งเรายังผาสุก เคยร่วมทุกข์..จมขื่น...คืนเผาไหม้ น้อยนั้นหวาน...แทบมิได้...อยู่ในใจ ก็เหยียบย่ำ...ข้ามไป....จนไกลตา แล้วจะหวัง.....อะไร.......จากใจนี้ รักหมดใจ.....ให้เธอไป.....มั่นไร้ค่า ภาพของเธอ.....ฉันจึงติด......ปิดข้างฝา แล้วเสียบดาบ....อย่างช้าช้า...เศษกระจาย..!!!! ในบางความรู้สึกของทิกิ_tik นานมากแล้ว แต่บทนี้ของช็อคโกแลท.... .กระชากมันออกมา จากใจให้หลั่งมาเป็นกลอน.....ขอบใจค่ะ...... ในความทุกข์.....ร่วมทุกข์ ในความสุข.....ร่วมสุข จึงจะนับว่าเพื่อน ........ เพื่อความสุขและ อิสระในฝัน แห่งนักกลอนทุกท่านในบ้าน..thaipoem.com ในนามของความรัก ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน ฉันวางดาบไว้ตรงนี้ที่รอยช้ำ ให้จดจำคำหวานซ่านผ่านหู ให้จดจำรอยคำย่ำความครู ให้จดจำ..รอยความสู้..ครูคอยเคียง ..........จะจากไป...ใจก็ฝาก...จากเพียงร่าง วางดาบข้าง...หัวใจ...ไร้ซุ่มเสียง วางตอนบ่าย..สลายตัว..อย่ามัวเรียง จะคืนเบี่ยง..เมื่อบ่ายคล้อย..ร้อยนิทรา .......จะนำฝันนำสุขที่คลุกเคล้า จะนำขึ้นใส่เกล้า..เข้าแบกบ่า จะนำความ...ลามทุกข์สุก..ของเพื่อนยา ไปเก็บความ..ตามข้าฯมา..นะดวงใจ...!!! กำลังจะลาหน้ากลอนสักหกเจ็ดชั่วโมงเลยนำมาฝากไว้ให้อ่านค่ะ ....
31 มกราคม 2547 21:43 น. - comment id 210192
หวังไม่นานกาลพานไปรักได้จบ ไม่ขอพบจบเสียทีมิห่วงหา พอแล้วรักที่เจ็บช้ำแต่ก่อนมา ไม่ขอพบหรือสบค่ารักอีกเลย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่มีบทนี้ชอบเป็นพิเศษค่ะ*-* หวังไม่นานกาลผ่านไปใจรักจบ ขอเพียงพบสบตากันนิ่งนิ่ง โลกตรงหน้าคงหยุดหมุนดูรักจริง นั่นคือสิ่งรอคอยลบรอยใจ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
