http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=832 http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_31643.php http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_35405.php อยากให้อ่านสามเรื่องข้างบนค่ะจะได้รู้จักรู้ใจและสงสาร*ทิน* พระเอกมากขึ้นนะคะ..ทุกดวงใจ ********* ทิน..กำลังขับรถกลับบ้าน จาก.. ITT Strongsville สู่ครีฟแลนด์ ดินแดนแห่งความฝัน อันเป็นเสมือนดั่งบ้านหลังที่สองของชีวิตทิน ในวันนี้ที่.. เส้นทางสายงามทอดตัวคดโค้งตามแนวเนินไศล ขนาบข้าง ด้วยขาวนวลแห่งหิมะ..หิมะและหิมะครอบคลุม ในยามที่ แสงสีทองของดวงสุริยาใกล้ค่ำย่ำสนธยา กำลังแหวกม่านเมฆหม่นฉายส่อง ต้องตกกระทบสะท้อนจนเกิด ประกายสีทองสุกปลั่ง พร่างพรายฉาย..ฉาน หว่านแสงสวยอาบงามดั่งฉาบทองทา.. เรียวแดดรอนงามระยิบตา..ผจงลีลา คลี่กระจายหวาน หว่านสายแสงทิพย์สู่หมอกเมฆหม่น จนแตกแฉกพรายพร่างสว่างนวลราวทะเลเมฆ.. ให้วิเวกใจให้ไหวครวญหวนหาปานประหนึ่งแดนสวรรค์สรวง... สายเหมยสายหมอก หยอกเย้า เคล้าคลึงคลอ พันพาดกิ่งสน ไม้เมืองหนาวทุกราวกิ่ง ที่นะบัดนี้พรายพราวราวเกล็ดแก้วแวววะวาววับ จับนัยน์ตาราวเพชรพร่างสล้างทุกก้านกอ ให้งามอะคร้าวราวสไบสีดาผืนงาม ยามปักด้วยดวงดอกแก้วกุดั่น ทิน.. เปิดบทเพลงฝันบรรเลงคลอเคล้าทุกคราคราวที่ขับรถ เป็นเพื่อนใจ..ในเงียบงามของวงThe CASCADES *rhythm of The rain*และ*The last leaf* ใจดวงรอนเศร้า พลันอยากหยุดรถข้างทาง เมื่อนัยน์ตาอ้างว้างเหลือบแลเห็น..*ดอกไม้สีฟ้า* แทงช่อละออตาทายท้าละอองละเอียดของพรายหิมะ ที่กำลังหว่านโปรยปลิดปลิว..ลิ่วลอยควะคว้าง..กลางคาคบไม้ ทิน..หวนรำลึกจำได้ถึง.. สนธยาหนึ่ง..ในซึ้งทรงจำอันหวานหอม ยามที่ทินค่อยๆประคองรถฝ่าสายลมหนาว จากนิวยอร์คกลับบ้านที่ครีฟแลนด์เฉกเช่นกัน หากทว่าในคืนนั้น..หัวใจทินกลับหอมอุ่น มิอ้างว้าง ไร้ร้างใครจนเหน็บหนาวร้าวใจอย่างในค่ำคืนนี้.. เพราะคืนนั้นทิน มี*เธอ* ยอดขวัญยอดหวังหวานยอดดวงใจ ซุกตัวหลับไหลบนเบาะนุ่มเคียงข้าง..ในเส้นทางยาวไกล ที่ทินอยากให้ทอดไปไม่รู้จบ.. *เธอ* คนดีของทิน.. ที่เปรียบดั่งดอกรักดอกบานไม่รู้โรย ที่พร่างไสวหวานบานกลางใจทิน..มานานนับ..ลึกซึ้งถึงวันนี้ เกือบเจ็ดปีเข้าให้แล้ว นะแก้วตานะดวงใจ... หัวใจ..ทิน..ที่หนาวเยือกนึกย้อน.. หัวใจดวงรอนรอนอ่อนอ่อนไหวไหว ที่ทินเองยังสงสัยแทนตัวเอง เหตุใด ไยมิหยุดเต้น แตกดับกับการนับวันนับคืนรอ..รอและรอ ใจดวงที่เต้นเร่าด้วยแรงรัก แรงคิดถึงคะนึงหา ใจดวงที่ทินรู้ว่า.. ราวมี*สองเนื้อใจในหนึ่งดวงหนึ่งเดียว* ที่ผสานผสมกลมกลืนทั้งรื่นรมย์และทุกข์ร้าวเศร้าใจ ใจดวงที่มีทั้งกร้าวแกร่งแข็งแรงมั่นคงตรงมั่น หนักแน่นซื่อสัตย์ในรักดั่งเหล็กเพชรดั่งภูผาทายท้าใจ มิกวัดแกว่งไหวไกวไปตามแรงกิเลส.. แรงโลกย์!ที่รายล้อมคอยหลอมละลาย ใจดวงที่.. ยังมีเนื้อใจด้านอ่อนไหวสวยใสพิสุทธิ์ประดุจหยาดน้ำค้าง ที่ยอมพร่างยอมพลียอมเจ็บปวดรวดร้าวใจกับการเฝ้าคอยค่าคำรัก เมื่อ..ตระหนัก..ชัดว่า*เธอ*คนดีที่เป็นเทพีแห่งใจเทพีแห่งฝัน *อันเป็นดวงใจ*ยังมิยอมเผยใจรักมั่น มิมีแม้กระทั่งคำ..ห่วงหาอาทรมาออดอ้อนวอนเว้า เฉกเช่นสาวงามทั่วไป ยามที่ใจซึ้งซาบซ่านหวานละมุนอุ่นอกในรัก.. *เธอ* ผู้มีงามดวงใจพอกัน ผู้ฝันถวิลสร้าง*ทุกสิ่งด้วยพลังสมองสองมือนุ่มนวลราวหัตถาครองพิภพ* ผู้ยังมิลบลืม ยังยึดซื่อถือมั่นค่าคำค่าคน..*กุลสตรีไทย* มิหลงใหลไปกับโลกอารยะ ที่บ่าโหม..เข้ามาทุกกระแส ให้ใจแปรไปตามวัตถุ..อย่างลืมหูลืมตามิขึ้น *เธอ* ผู้ยังหอมกรุ่นงามร่ำ ด้วยคำ *รักนวลสงวนตัว*อย่างหญิงโบราณ.. หากแต่มีสมองตระการ *ดั่งดวงดอกไม้แห่งปัญญา*บานสะพรั่งพรึบ อย่างนึกไม่ถึงน่าตะลึงหลง..ในความคิด.. *เธอ* ผู้มีภมรหมายรายล้อมอยากยอมสยบ หมายชิมรสหวานแปลกแผกผิดพิเศษพิสุทธิ์ ที่หลงเหลือน้อยในโลกยุคโลกาภิวัฒน์นี้.. *เธอ*คนดี ที่รู้รักประคองร่าง ให้หอมพร่างราวหยาดละออละอองน้ำค้าง ราวรวงหยาดเพชรพร่างกลางหาวห้วงกลางห้วงหาว และ .. *เธอ* คือลูกผู้หญิง*คนดี*ที่ทินยอมสิโรราบ ยอมมอบร่างรักทรนงสยบในอ้อมอกอ้อมใจ ไปตราบชั่วกาล..ถวายจิตวิญญาณให้อย่างพลีภักดิ์ เป็นดั่งรักนิรันดร์..เพื่อสรรสร้างโลก..คู่เคียงใจไปด้วยกัน..ชั่วกัลป์กัป์ป และในวันนี้นะวันนี้ หัวใจดวงดีของทิน กำลังไหวสะเทือน เมื่อมีคนส่งสัญญาณ.เตือน.ให้ทินกลับมาเมืองไทยเสียที กลับมาดูแลปกป้องของรักของหวง ที่ทิน..แสนร้าวรานเมื่อรู้ว่า ***** *เธอ*ผู้น่ารักน่าเสน่หา..นับวันจะมีภู่ผึ้งมากพิษสงมาหลงใหล หมายปอง.. หัวใจ..ทินได้แต่อยากร้องไห้..ตะโกนก้องร้องบอกฟ้าดิน ไยเล่า..สายถวิลสายใจสายใยรักภักดีแห่งจิตวิญญาณทิน ถึงยังไม่ซึ้งหยั่งไม่ถึงก้นบึ้งดวงใจ ยังไม่มีเยื่อใยยาวพอ ที่จะขอรัดร้อยผูกมัดด้วยรักล้นใจ ให้*เธอ*ยอดดวงใจเหลียวกลับมามอง และรับรู้ว่า หัวใจ..ทิน.. กำลังจะแหลกแตกยับดับดวง ด้วยเสียใจด้วยน้อยใจ..อย่างที่สุดแล้ว ทุกคืนค่ำ.. ทินจะหลับตา..ฝันฝันฝัน.. ฝากใจฝันผ่านฟากฟ้ากว้าง ทางช้างเผือก ฝากหน้าต่างเมฆ เสกรวงดาวให้กระซิบคำรักรักรัก ให้ขุนเขาสูงส่งเสียดฟ้าบอกแทนใจว่า คือความภักดิ์หนักแน่นดั่งแผ่นผา ให้น้ำในมหาสมุทรมากท้นแทนค่าน้ำใจใสงาม ที่มิอาจหยุดรักภักดิ์เธอได้เลย.. ทิน.. คิดถึง..เธอ..ในวิมานดินหลังน้อย บ้านในดงดวงดอกไม้หอมหอม ดวงดอกแก้วพร่างพราวขาวนวลริมหน้าต่าง กับผ้าม่านรายรอบเตียงโบราณปลิวไสว กับเสียงนกไพรละเมอครวญ กับหวนไห้กลิ่นการะเวกทวนลมพิไรร่ำ ในยามค่ำ กับแสงเทียนวับแวม หวามไหว กับมาลัยมะลิสดหอมกรุ่นเคียงหมอน ให้หอมในนิทรา พาหลับหลับฝันดี.. *** ทิน.. คิดถึง ดวงดอกจำปีริมชายคา คิดถึงวงหน้างามหวานละมุน คิดถึงดวงตาซึ้งเศร้า ทว่าเร้าใจรัก คิดถึงริมฝีปากบางบางช่างเจรจานัก และ..คิดถึง..คิดถึง..และคิดถึง..และ สิ่งสุดท้าย ที่แสนมหัศจรรย์รัก ที่แสนประทับใจในความทรงจำทุกคราครั้งหวังคืนหลัง ยามใจพะวง มิวายหลงมิลางเลือนพรายพราก หากหวนหาให้ตอกย้ำจำจด คือ.. ภาพอันงามงด ในวันที่ได้ปลูก*ต้นไม้แห่งรัก ต้นพุดซ้อน* ไม้เสี่ยงทายไว้เสี่ยงใจ ในหมายมั่นคำสัญญา *หากดวงใจรักยังมิราโรยร่วง.. ขอให้ดวงดอกพุดละออละอ่อน ที่หอมงามจักบานไสวคู่วิมานใจวิมานดิน ให้บานอวดดอกหวานสะพรั่ง คลี่ดวงดอก รอรับรัก คืนกลับมา **** ทิน..หยุดฝัน..หยุดคิด พร้อมกับเสียงเพลงบรรเลง*The last leaf..!* พลันหยุดสนิท..ตาม และ ชั่วพริบตาแห่งงามฝัน.. อันลอยละล่อง..ในคลอครองดวงวิญญาญ์..ทิน ที่ทั้งร่างและดวงใจรักหวังสถิตพัก ในบ้านแห่งรักภักดิ์พลีในโพ้นฟ้าไกล บ้านดวงดอกไม้หอมหอม.. กับใครบางคนที่ทินเฝ้ารออย่างแสนรัก มาแสนนาน และ..กับ โลกจริงตรงหน้า ที่ทินกำลังพาหัวใจดวงเหว่ว้าใกล้จะถึงบ้าน..ที่มีแม่พ่อรอรับ.. ********* หัวใจ..ทินชะงักแทบหยุดเต้น เมื่อเห็นร่างๆร่างหนึ่งถลันลงมาจากเนินเขาข้างหน้า และกำลังจะวิ่งตัดหน้ารถ.....ทันทีทันใด!! สัญชาติญาณแห่งมนุษยธรรมในหัวใจทิน ดวงแสนดีแสนงาม พยายามบอกทิน..ให้เหยียบเบรค..กระทันหัน.!! หวังรักษาชีวิตเพื่อนมนุษย์ แต่...!! ทว่า..ทำไม ทำไม และทำไม รถทินถึงบังคับพวงมาลัยไม่ได้!.. มันหมุนคว้าง คว้าง คว้าง พลิกคว่ำ พลิกหงาย พลิก พลิก หลายตลบเหลือเกิน.. ทินหลับตา..ราวโลกถล่มทลายตรงหน้า พร้อมภาวนาธรรม..ยึดมั่น และก่อนสติ.จะพลันดับวูบ..ลง ทิน..แย้มยิ้มอิ่มเอมใจ..กับ ภาพงามในฝัน ยอดดวงใจแห่งจิตวิญญาณภักดิ์พลี ที่พลันปรากฏ..กระจ่างพร่างพราวกลางเรียวรุ้งเรียวหมอก เธอ..ยอดดวงใจของทิน ยิ้มซึ้ง หวานเศร้าละมุน ราวปลอบประโลมใจดวงร้าวดวงเศร้าของทิน และในมือของ*เธอ*มีงามพราวของดวงดอกพุด ดอกไม้แห่งสัญญาใจสัญญารัก. ยื่นส่งมาให้ทิน.อย่างช้าช้า ให้ทิน..ค่อยๆไขว่คว้า.. และ.... ก่อน..ที่..ทิน จะหลับตา ปล่อยร่างและใจดวงเหว่ว้า...ให้ปลิดปลิว... ไปกับสายลมในยามค่ำ..ที่กำลังร่ำไห้...อย่างดายเดียว..!
พุด 18 มี.ค. 2547 21:37 น. - ID 49043 
1116
11
0
18 มีนาคม 2547 22:28 น. - comment id 233118
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5719 RHYTHM OF THE RAIN The Cascades : : Key Db Listen to the rhythm Of the falling rain Telling me just what a fool Ive been I wish that it would go, And let me cry in vain, And let me be alone again The only girl I care about Has gone away Looking for a brand new start But little does she know That when she left that day Along with her she took My heart Rain please tell me now Does that seem fair For her to steal my heart away When she dont care I cant love another when My hearts somewhere far away The only girl I care about Has gone away Looking for a brand new start But little does she know That when she left that day, Along with herShe took my heart Rain wont you tell her That I love her so Please ask the Sun to set Her heart a glow Rain in her heart And let the love we knew Start to grow Listen to the rhythm Of the falling rain Telling me just what a full Ive been I wish that it would go, And let me cry in vain, And let me be alone again Oh, listen to the falling rain Pitter Patter Pitter Patter,Oh, Oh, Oh, Listen, Listen, To the falling rain Pitter Patter Pitter Patter,Oh, Oh, Oh, Listen, Listen, To the falling rain Pitter Patter Patter Patter,Oh, Oh, Oh,...
18 มีนาคม 2547 23:13 น. - comment id 233146
...คุณทะเล ..เท่ห์รัก .....เก่งมาก..จนไม่รู้จะกล่าวสิ่งใดมาเปรียบถึงงานคุณ ขอชื่นชมโดย.... ใช้สุภาษิตบทนี้ การนิ่งคือการยอมรับ ตามด้วยคารวะ ...Great and wonderful
18 มีนาคม 2547 23:17 น. - comment id 233151
ทินตกอยู่ในวงล้อแห่งกาลเวลา ที่วินาทีนี้เขาต้องเลือก ระหว่างอนาคต และความมั่งมีสีสุข ที่เป็นที่ยอมรับนับหน้าของสังคม หรือทินจะเลือกความธรรดาสามัญที่ต่างคนต่างช่วยกันแม้ว่าจะไม่หรูหราอลังการณ์ แต่ก็มีความสุขได้เรียบง่าย การรอคอยอาจะสั้นและการสร้างเนื้อสร้างตัวอาจจะยาวนานพอที่จะทำให้อะไรๆ เปลี่ยนแปลงไปได้ ฝากลมหนาวหิมะพราวร้าวกระซิบ ดาวระยิบเต็มฟ้าว่าคิดถึง หิมะโปรยโรยลงตรงคำนึง ความคิดถึงเดินทางข้ามขอบฟ้า มาซุกกายอ่อนลงตรงหน้าลาน ดอกลั่นทมแย้มบานอยู่ตรงหน้า อีกข้ามคืนคงร่วงกลีบโรยรา ก่อนความฝันอีกฝั่งฟ้าจะเป็นจริง
18 มีนาคม 2547 23:37 น. - comment id 233161
เศร้า จัง ..ค่ะ สงสารทิน แล้วก็สงสารตัวเอง ..
19 มีนาคม 2547 00:48 น. - comment id 233182
ลมระบัดพัดไหวใบไม้หล่น โผล่กิ่งพ้นร่มเงาแดดเผาผลาญ เหลือต้นตอรอรับกับเหตุการณ์ ลมรุกรานขึ้นข่มก็ล้มครืน... อย่ายอมแพ้แม้ลมจะข่มเจ้า ชูต้นเข้ายืนหยัดอย่างขัดขืน ผานแดดข่มลมท้านนานหลายคืน เมื่อฝนชื่นก็ชุ่มก้วยพุ่มใบ.... แวะมาสวัสดีพี่พุดครับ
19 มีนาคม 2547 00:49 น. - comment id 233183
ลมระบัดพัดไหวใบไม้หล่น โผล่กิ่งพ้นร่มเงาแดดเผาผลาญ เหลือต้นตอรอรับกับเหตุการณ์ ลมรุกรานขึ้นข่มก็ล้มครืน... อย่ายอมแพ้แม้ลมจะข่มเจ้า ชูต้นเข้ายืนหยัดอย่างขัดขืน ผ่านแดดข่มลมท้านนานหลายคืน เมื่อฝนชื่นก็ชุ่มด้วยพุ่มใบ.... แวะมาสวัสดีพี่พุดครับ
19 มีนาคม 2547 04:30 น. - comment id 233225
แวะเข้ามาทักทายอ่ะค่ะ @^_^@
19 มีนาคม 2547 07:53 น. - comment id 233251
แต่งได้ดีจังครับ
19 มีนาคม 2547 13:47 น. - comment id 233342
ลมเข้าใส่หัวใจหวิวไหวสั่น ไม่ได้กินมาทั้งวันท้องจึงหิว หลงเพ้อพกยืนชมชื่นลมปลิว ท้องคอดกิ่วหายาดมกันลมกิน..... กว่าจะอ่านของพุดพัดชาหมดลมใส่พอดี อิอิ
19 มีนาคม 2547 14:01 น. - comment id 233358
งดงาม..งดงามจริงแท้ครับ.. อ่านสนุกมากครับ *-*
19 มีนาคม 2547 14:53 น. - comment id 233405
งามใจจัง... เมื่อคนใจงาม งานก็งาม...ชีวิตจึ่งงามด้วย...
19 มีนาคม 2547 15:57 น. - comment id 233431
beautiful, but sad
19 มีนาคม 2547 17:47 น. - comment id 233467
ชัยชนะว่า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่พุดแต่งได้ค่อนข้างดีมาก (เปรีบบเทียบกับงานของพุดที่ชัยชนะเคยอ่านมา) นำเสนอเรื่องจุดเดียว คือ ทินและดำเนินไปอย่างไม่ไขว้เขว บรรยากาศ สถานที่ยกมาเล่า ก็มองเห็นภาพพจน์ดีมากครับ ทั้งถนนที่ครีฟแลนด์ สลับกับบ้านดอกไม้หอม ได้อย่างลงตัว อีกทั้งบทเพลงชื่อเรื่องก็เพิ่มความลึกซึ้งกินใจมาอีก เป็นเรื่องเศร้าที่หาที่ติมิได้ครับ
19 มีนาคม 2547 17:47 น. - comment id 233468
ความคิดเห็น : ชื่อเพลง/Title : เกิดมาเพื่อเธอ อัลบัม/Album : The Star ศิลปิน/Artist : สน สนธยา ชิตมณี อย่าถามฉันเลย ว่าท้อหรือยัง อย่าห่วงว่าฉัน จะล้มถ้าไปต่อไป ต่อให้ต้องเอื้อมดาว บุกน้ำหรือลุยไฟ ยากเพียงไหน หัวใจก็ไม่อ่อนแอ ฝากฉันไว้เลย ฝากฝันของเธอ จะไม่มีเผลอ ลืมฝันให้เธอปวดใจ อยากย้ำว่าสัญญา จากนี้เสมอไป จะไม่ไปไหน ถ้าไม่มีเธอข้างกาย * ฉันเกิดมาเพื่อเธอ ฉันบอกตัวเองทุกวัน เธอคือคนเดียวที่ฉันมั่นใจ ฉันอยู่มาเพื่อเธอ และจะอยู่ตลอดไป เพราะเธอคือคนสุดท้ายที่ฉันต้องการ ** ฉันรักตัวเอง เท่าที่รักเธอ ไม่เคยพูดเพ้อ ก็เธอคือลมหายใจ อยากย้ำว่าสัญญา จากนี้ทั้งหัวใจ จะมีไว้ให้เธอเพียงผู้เดียว (*,**) อยากย้ำว่าสัญญา จากนี้ทั้งหัวใจ จะมีไว้ให้เธอเพียงผู้เดียว ******* พุดพัดชากำลังฟังบทเพลงรัก ที่กำลังรำพันรำพึงอย่าลึกล้ำดายเดียว..และ ปลื้มใจจังค่ะ หากมีใครสักคนรักพุดพัดชาได้เท่ากับผู้ชาย ที่กำลังครวญคำรักอย่ารู้ค่า.. ผู้หญิงคนนี้คนหนึ่งอย่าลึกซึ้ง ถึงก้นบึ้งดวงใจ จนถึงกับจะพึงฝาก ใจฝากจิตวิญญาณไปชั่วกาล.กัปป์. ราวกับพระเอก*ทิน* **** และ พุดพัดชาขอคารวะ ทุกดวงใจทั้งสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย และลูกผู้หญิงผู้จงรักหนักแน่นมั่นคง และรู้ค่าคำรัก จักพลีจิตวิญญาณ เพื่อสร้างคุณค่าแห่งงามเพียรทำความดี ให้โลกนี้จักมีพลังแห่งหวังรื่นรมย์ เพื่อลบตรมและแห้งเหีอดในเนื้อใจมนุษย์ หากยังเพียรมิพอ ยังรอหลุดพ้นคำรัก. ก็จงรักให้เป็น.. รักมิใช่เน้นเพียงได้ครอบครองจ้องหึงหวง.. จาบจ้วงจนเกิดพิษรัก..มากมายมากมีตามมา แม้..บางครั้งบางครา หัวใจเราจะแสนเหว่ว้าทุกข์ทน ด้วยความไม่สมหวังดั่งใจ ในหลายองค์ประกอบตามกรรม.. ตามกำ..กันไว้..มิยอมคลายยอมปล่อย พุดพัดชา.. ร่ายหวัง..หวาน.. เป็นงานงามผ่านความจริงของชีวี บนผืนโลกมนุษย์นี้ที่ยังจำต้องรัก หากยังมิตัดกรรมใจได้.. ให้บทเรียนรักทั้งร้ายและดี ทั้งมีสีสันเดียวดายและสุขสม ให้ท่านเลือกชมชื่น หรือตระหนักตื่นขึ้นมายอมรับว่า แท้จริงไซร้*รักนั้นคือทุกข์* ซุกซ่อนอยู่ **** พระพุทธองค์ทรงค้นพบแล้ว หากทว่าดวงตาแห่งเราหลากชีวิต หลายชีวียังมืดมน ยังต้องค้นหาด้วยตัวเอง ทั้งๆที่น่าหวั่นเกรงการเสียเวลา..เป็นยิ่งนัก กว่าจะประจักษ์ใจ จนพบหนทางแห่งการหลุดพ้น..ทุกข์.. **** สำหรับพุดพัดชาเอง.. งาน..คืองานสะท้อนแค่เปลือกนอก พุดพัดชาพยายามลอกเนื้อใจ ให้มีแก่นกระพี้ใจ..วาง ว่าง ไม่มีสุขไม่มีเศร้า ไม่มีราวทั้งสวรรค์นรก ตกต้องกลางใจอีก ที่..จิตที่ใจมิอยากรักใคร อยากไหวครวญอีกเลยแล้ว **** บางครา..แค่อยากจะฝาก รักรจนางานธรรมชาติอย่างเดียว เพียวเพียวไร้สิ้นโศกศัลย์.. หากพุดพัดชา ผู้ช่างฝัน สวรรค์ส่งมาให้ ถนัดในรักใส่รักในงานงามนั้นเพื่อ เป็นบทสอนให้ย้อนฝันย้อนใจ กลับมาพิจารณา.. ความจริงแท้แน่นอนของชีวีชีวิต เพราะธรรมะคือธรรมชาติ.. ที่ต้องวาดเคียงกันไปสู่ความจริงยิ่งใหญ่ จริงเสียยิ่งกว่าจริง.. ****** โลกของพุดพัดชา..จึงขอหลบงาม ชอบซุกซ่อนตัว ในความเงียบเรียบง่าย ร้างไร้คนไร้ใครไร้ใจ มีเพียงจิตที่อยากอิสรา ปลดปล่อยทุกพันธะโลกย์พันธะใจ ที่มีทั้งโศกสุข(สุก) ที่เฝ้ารุกรานรัดร้อยตรึง.. ให้เหลือเพียงหอมงามหนึ่งเดียว เพียงความว่างความพอดี สมถะ..สงบ..พบสุขลึกลำพัง ** พุด**จึงอยากวอน ด้วยหัวใจดวงรอนรอนอ่อนอ่อนหวานนี้ ให้ผู้อ่าน..รักพุดพัดชาแบบไร้ตัวตน อย่าเอากมลอินงานงาม มาตัดสินพิพากษาล่วงล้ำก้ำเกิน เข้ามากรายกล้ำชีวิตส่วนตัวพุดพัดชา โดย..คิดเอาเอง..ในทุกเรื่องราว... ***** พุด..อยากวอนนะคะ ให้ทะนุถนอมใจดวงร้าวในร่างราน. ให้หัวใจพุดดวงหวานหวาน ดั่งกลีบดอกไม้ให้ค่อยค่อย คลี่แย้มตระการ ได้สร้างงานฝากโลกรักรจนา อย่าให้..น้อยใจเหว่ว้า เสียใจ..จน.. ต้องกล่าวคำลาร่มรักเรือนไทย ไปอีกคราครั้งเลยนะคะคนดี ทุกดวงใจที่พุดแสนรักเอยแสนรัก ในกมลละมัยมานานวัน ******* เป็นบทเปิดใจที่นานทีจะมาฝากคำอ้อน และเว้าวอนว่า.. ชีวิตจริง..พุดพัดชา มีแต่เหว่ว้าว่างเปล่า พยายาม..ขอแค่ความสงบสุข เงียบงามรจนางานระบายฝันระบายใจนะค่ะ พุดถึงดูเหมือน..ราวไร้ใจไม่ค่อยติดต่อใคร เพราะ..หัวใจพุด..ไม่อยากรับอะไรที่ร้อนรน ที่คนเรามักหยิบยื่นให้กันอย่างมิรู้ทันรู้เท่า **** พุด..ซึ้งใจทุกท่านนะคะ กับการให้ค่ำคำหลั่งน้ำใจรินรด แม้สักหยดหยาดนึง..ลงกลางใจดวงราโรยนี้ เพราะนั่นคือผลสะท้อน ถึงดวงใจเนื้อใจว่ายังเนียนละไม ว่ายังมีน้ำใจให้กันและกัน ในโลกฝันอันพิลาสพิไลนี้นะคะ สำหรับพุด..เนื่องจากเวลาน้อยสั้นนัก มิอาจแสดงน้ำใจคืนกลับได้ทันกาล..งาน ก็ขอฝากผ่านคำขอโทษ และโปรดรับรู้ ในดวงใจดวงนวลดวงน้อยนี้.. ว่ามากมีความรัก..น้ำใจใสพร่างงาม ให้ทุกดวงใจ.. ในถนนสายฝันสายดอกไม้งามในบ้านแห่งรักร้อยอักษรานี้..ดั่งน้องพี่..ไปเสมอใจเสมอจิต ********* พุด..รำพันยาวย้วยนะคะ นานๆครั้งและอยากบอกว่า พุดพัดชา*ทน*ได้ทุกเรื่องราว ที่..ราวใจดวงรานร้าว ไหวงาม..ไปดังบทเพลง *หนึ่งในร้อยค่ะ* ฟังพร้อมๆกันนะคะ และภาวนาให้ทุกดวงใจงามไสวเฉกเช่นนั้น เช่นกันค่ะ.. ด้วยรัก..นัก.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=72 หนึ่งในร้อย นิตยา บุญสูงเนิน : : Key Eb พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง ความ ดี คนเรานี่ ดีใด ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง
20 มีนาคม 2547 03:21 น. - comment id 233723
คงจะไม่รู้สึกสงสารหรือเข้าใจอะไรทั้งนั้นครับ ความรักถึงจะไม่มีสูตรสำเร็จ แต่ก็มีผลลัพย์ที่ตายตัวและแน่นอน เมื่อคิดจะรัก ก็ต้องยอมรับกับผลลัพย์ที่จะเกิดขึ้นมาภายหลัง
21 มีนาคม 2547 20:46 น. - comment id 234516
ทินน่ารักจังเลยนะค่ะ เพราะมีความรักที่มั่นคงมากเลยค่ะ ถึงแม้ว่าจบจะเศร้ามากๆๆๆๆๆเลยก็ตาม แต่หัวใจของทินเป็นผู้ชายที่น่าสรรเสริญมากเลยค่ะ จะมีผู้ชายแบบนี้สักคนไหมก็ไม่รู้นะค่ะ ในโลกแห่งความจริง
11 กันยายน 2547 11:32 น. - comment id 283333
งานของน้องพุด พี่ดอกแก้วมาอ่านเสมอที่มีเวลาพอ.. การพรรณาและถ้อยคำที่ใช้นั้น คงไม่ต้องบอกว่า เป็นประดุจแม่เหล็กที่ตรึงใจผู้อ่านให้ติดตามไปทุกเหตุการณ์ทุกสัมผัส ..ในความรัก ความเศร้า และความหวัง ..เหมือนดังอยู่ร่วมเหตุการณ์..น้องพุดมีความสามารถเช่นนั้นจริงๆ อาจเป็นเพราะความสงบใจที่มีพลานุภาพมากขึ้น จึงทำให้น้องพุดสามารถบอกตนเองได้ว่า ต้องการอะไร ..อย่างไม่สับสน...ชื่นชมเสมอค่ะ แม้จะไม่ค่อยได้ลงชื่อเยี่ยมไว้ ...ถามดาวน้อยตรงหน้าว่าอยากรู้ จะมีผู้รักฉันมั่นคงไหม คนที่ฉันรักนั้น..เขาอยู่ไกล หวังเพียงให้เขารักฉันนั้นสักคน... จาก พี่ดอกแก้วค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
