http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=328 ดวงใจพ่อ ************ พ่อจ๋า..พ่ออยู่ไหน ควานคว้าไปไม่มีพ่อในคืนนี้ พ่อจ๋าพ่อผมกลัวความมืดยามราตรี พ่อคนดีในดวงใจในดวงชีวา.. พ่อจ๋าพ่อ.. ผมนอนรออ้อมกอดคอยห่วงหา ระหว่างเรารักถักทอผ่านดวงตา ยิ่งใหญ่กว่าหาคำใดอธิบาย.. พ่อจ๋าพ่อ. อ้อมกอดพ่อหอมกรุ่นอุ่นมิหาย มีร่างพ่ออยู่มิห่างเคียงข้างกาย ราวตะวันฉายพรายพรมห่มหัวใจ.. พ่อจ๋าพ่อ.. สายใยทอสายใจรักหนักแค่ไหน พ่อโอบอุ้มทะนุถนอมเจ้าจอมใจ ด้วยห่วงใยมิห่างหายสายโซ่รัก... พ่อจ๋าพ่อ.. ลูกกราบขอชาติไหนไหนได้ประจักษ์ พูดซึ้งซึ้งพูดซ้ำซ้ำว่าลูกรัก พ่อยิ่งนักพ่อยิ่งใหญ่ในใจนี้..เนานิรันดร์. **************. พุด..ขอพลีหยาดน้ำตาละหลั่งรินด้วยซึ้งใจ พลีดวงดอกไม้ไพรทุกดอกดวง มอบมาลัยมะลิพวง ที่กำลังผลิละออ ช่อนวลพราว..หอมงาม แทนช่อภักดิ์ช่อรักแทนศรัทธาใจ ในความรักแท้แสนยิ่งใหญ่ ในความพิสุทธิ์ใสแสนงาม จากน้ำใจ จากกมลละไม..จากค่าคำ*นิยามพ่อ*.. ผู้เสียสละอดทน มิบ่นท้อมิพ้อใคร แม้จะยากลำบาก.. ฝากทุกหยาดหยดเหงื่อ เพื่อ..เจ้านะยอดดวงใจเจ้าดวงตา นะคนดีที่พ่อแสนรักเอยแสนรักในกมล.. อ้อมกอดแข็งแรงอุ่นเอื้อ ราวดวงตะวันอันอ่อนอุ่น หมุนรักให้หอมกรุ่นสร้างหวังพลังใจ ยิ่งใหญ่ หนักแน่น ราวขุนเขา ท้าทายสายฝนลมแรง พายุไหว ด้วยดวงใจทรหดอดทน หวังบ่มเพียรเพาะหวัง ให้บทเรียนมิพ่ายช้ำมิพ่ายใจมิพ่ายใคร ให้ลุกขึ้นหยัดยืน สู้ชะตา เป็นดั่งรอยเท้า ให้ลูกได้ก้าวเดินตามรอยไป อย่างลูกผู้ชาย..สู้ด้วยใจ.. ลูกผู้ชายหัวใจชาติไพร...ชาติทรนง!... ********* ร้อยละออสุมามาลย์หวานเต็มโลก วางลบโศกพลีมอบศรัทธาขวัญ ร้อยห่วงใยพันผูกคล้องชีวัน วางสวรรค์ให้ทอดย่างปูทางใจ.. ร้อยความดีพลีวางให้ก้าวย่าง ร้อยความว่างสู่ร่มธรรมนำใจใส ร้อยความหวานมวลดอกไม้บ้านสวนไพร ร้อยศรัทธาใจศรัทธาภักดิ์คล้องดวงใจรักแสนยิ่งใหญ่แด่ใจเธอ.. ******** http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_32306.php ฝากกระซิบแถม แกม ริมแก้มหอม เกาะ..กอด..เกี่ยวใจ ด้วยงานงามใสรจนาใจ.. จากภาษาใจภาษาดินธรรมดาๆ จากพุดพัดชาผู้หญิงชาวไพร หัวใจดวงธรรม..ธรรมชาติกลางๆวางว่างร้างไร้ *แด่ดวงตาดารางามนามนักเขียน(อยากจะเขียน)ค่ะ*คนดีนะทุกดวงใจ พระจันทร์สีส้มสุกดวงโตสุกปลั่ง กำลังสาดส่องทอประกายนวลละอองดั่งทองทา เมื่อแหงนเงยหน้าบนฟากฟ้าสีน้ำเงินงามเข้มดั่งกำมะหยี่ ในราตรีที่ดวงดาวราวเร้นหลีกหลบประกายกล้า มิหาญกล้าทายท้าแสงนวลใย หายเข้าไปในหน้าต่างเมฆ.. ฝากดอกไม้ไทยที่พากันเอาใจ บานละออชูช่อรอหยาดน้ำค้าง ที่คงหยาดสายพรายพร่างในยามดึก... ผ่านม่านมนต์เมฆเสกเสน่หาให้มวลมนุษย์ มองหาสวรรค์ฝันหวานหวาน ฝากผ่านถึงดวงใจ..ทุกดวงที่ยังห่วงใยเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ให้ละเมียดละมุนด้วยความงามนั้ นะที่แห่งนี้ร่มใจร่มรักเรือนไทยแห่งเราผอง ผ่านดวงตาดารางาม นามว่านักอยากจะเขียน เพียรสร้างฝันกันมิว่างเว้นแม้ในยามราตรีที่น่านิทรารมย์.. ที่ทุกดวงตาอื่นๆนั้นพากันหลับไหล ไฉนเลย..! เราจึงมาเดินบนถนนสายเดียวกัน ในมิติฝันอันลี้ลับมหัศจรรย์ไร้กาลเวลา. นอกจากจิตวิญญาณภายในจะนำพา มาให้เราได้พบกันและรักกัน ได้โอบเอื้อแบ่งฝันอันละเมียดใจ ในทุกอณูหนึ่งนี้ กับโชคดี ที่โลกและกาลเวลา... ได้ประทานของขวัญ..พรสวรรค์พรแสวง อันแสนเลอล้ำค่ามลังเมลืองใจ ..เกินกล่าว..แล้ว ... ************* http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=328 ใครหนอ ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F ใคร หนอ รักเรา เท่าชีวี ใคร หนอ ปราณี ไม่มีเสื่อมคลาย ใคร หนอ รักเราใช่เพียงรูปกาย รักเขาไม่หน่าย มิคิดทำลาย ใคร หนา ใคร หนอ เห็นเรา เศร้าทรวงใน ใคร หนอ เอาใจปลอบเราเรื่อยมา ใคร หนอ รักเราดังดวงแก้วตา รักเขากว้างกว่า พื้นพสุธา นภากาศ จะเอาโลก มาทำปากกา แล้วเอานภา มาแทน กระดาษ เอาน้ำหมด มหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศ พระคุณไม่พอ ใคร หนอ รักเรา เท่าชีวัน เท่าชีวัน ใคร หนอ ใครกันให้เราขี่คอคุณพ่อ คุณแม่ ใคร หนอ ชักชวนดูหนังสี่จอ รู้แล้วละก็ อย่ามัวรั้งรอ ทดแทนบุญคุณ ใคร หนอ รักเรา เท่าชีวัน เท่าชีวัน ใคร หนอ ใครกันให้เราขี่คอคุณพ่อ คุณแม่ ใคร หนอ ชักชวนดูหนังสี่จอ รู้แล้วละก็ อย่ามัวรั้งรอ ทดแทนบุญคุณ...
พุด 31 พ.ค. 2547 23:16 น. - ID 54534 
2137
10
0
31 พฤษภาคม 2547 23:41 น. - comment id 277848
คิดถึง...มาก ๆ...จะพุด... ห่างหายกันไปนาน... เขียนได้งดงามเหมือนเดิม.. ตอนเด็ก ๆ...พ่อเรา..เคยให้เราร้องเพลงนี้..อัดใส่เทป...แล้วนำไปสอนเด็กนักเรียน.. ให้ร้องเพลงนี้..โดยใช้เสียงเรา..เป็นต้นแบบ.. ตอนนั้น..เราไม่รู้หรอก..ว่าพ่อจะเอาไปทำอะไร.. รู้แต่ว่าหนุกดี..ได้ร้องเพลงอัดเทป.. เฮ้อ..อ่านแล้วคิดถึงพ่อกัน... แล้วตอนอยู่ ป.1 ก็ประกวดร้องเพลงชนะ..ในวันเด็กง่ะ.. เพลง...ค่าน้ำนม.. เห็นภาพในอดีตเป็นฉาก ๆ...เลย.. อ้าว!!! มันเกี่ยวกันไหมนี่... แค่มา..ชื่นชม...มาบอกว่า.. คิดถึงจ้าพุด
31 พฤษภาคม 2547 23:41 น. - comment id 277849
ครับ พ่อคือต้นแบบขอองลูก ที่เป็นผู้ชาย ซึ้งมากครับ พี่พุด
31 พฤษภาคม 2547 23:54 น. - comment id 277862
คนดีทุกดวงใจ พุดจะมาทักทายทุกงานรักรจนานะคะ พรุ่งนี้นะคะ ด้วยรักล้นใจนะภูและระพี...น้องรัก ราตรีสวัสดิ์..ราตรีสะดวกค่ะ
1 มิถุนายน 2547 00:01 น. - comment id 277863
คิดถึงคุณพี่พุดจังเลยค่ะ ไม่ค่อยได้เจอเลย ส่วนเรื่องแต่งได้ดีค่ะ อ้อมกอดของคุณพ่อ อบอุ่นเสมอค่ะ
1 มิถุนายน 2547 00:56 น. - comment id 277891
:)
1 มิถุนายน 2547 05:05 น. - comment id 277935
มาร่วมอ่านค่ะคุณพุด รักคุณพ่อมากเช่นกันค่ะ
1 มิถุนายน 2547 08:16 น. - comment id 277988
คงพูดอะไร ไม่ออก เพราะพ่อได้จากผมไปนานแล้วนานมาก แต่ใบหน้าท่านยังผุดขึ้นมาให้เห็นประจำ ท่านยังคงเคียงใกล้ เป็นทีพึงทางใจให้ลูกได้สู้ต่อไป
1 มิถุนายน 2547 10:27 น. - comment id 278023
อิอิ สมัยนี้หนังสี่จอไม่ค่อยจะมีแล้วเป็นห้องแอร์มุ้งลวด จะชวนยังไงดีล่ะ เด็ก ๆ ถึงจะเข้านอน...อิอิ
1 มิถุนายน 2547 10:55 น. - comment id 278037
คิดถึงพุดจัง... พรรณาคำว่า - พ่อ- ได้ดีมากๆเลย อ่านแล้ว ทำให้คิดถึง ความรักของพ่อ มาก -- ขอบคุณบทกลอนดีดี ทำให้ฉันซาบซึ้งถึงความดี ความรักที่อบอุ่น ของพ่อ.
1 มิถุนายน 2547 12:58 น. - comment id 278119
มาเยี่ยมครับผม...เพราะ ไพเราะ มากนะครับ *-*
1 มิถุนายน 2547 16:19 น. - comment id 278241
คิดถึงพี่เช่นกันครับ........ ไพเราะ พริ้วไหว งามเศร้าดั่งเดิมครับ
1 มิถุนายน 2547 18:32 น. - comment id 278336
คุณพุด..บรรยายความรู้สึกได้ลึกซึ้งมาก.... คือ..ความผูกพัน..ของพ่อและลูก...ชื่นชมค่ะ..
1 มิถุนายน 2547 20:03 น. - comment id 278380
^__________________^ มาหั้ยกำลังใจครับ.....เพราะมากครับ เมกไม่ค่อยว่าง ขอโทษนะครับไม่มีเวลาคอมเม้นท์
1 มิถุนายน 2547 21:12 น. - comment id 278452
งดงามไม่เปลี่ยนเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานค่ะ
1 มิถุนายน 2547 22:04 น. - comment id 278493
คงไม่มีคำวิจารณ์ใดๆ นอกจากคำว่าขอบคุณมาก ซึ่งไม่ต้องมีคำอธิบายใดๆทั้งสิ้น
23 มิถุนายน 2547 21:18 น. - comment id 282928
เรียนดี พ่อรัก เรียนรัก พ่อถีบ เรียนจีบ พ่อตบ เรียนไม่จบ สลบคาตีน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
