http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4888 ในกระท่อมใบไม้ร่ายมนต์ฝัน น้ำผึ้งจันทร์หยาดสายพรายหอมห่ม ความรักบ้าน ซ่านพรู พราวพร่างพรม สะเทือนถมสู่ร่างช่างหวานล้ำ.. ทิ้งตัวนอนผลอยไปในชุดเก่า ซุกใจเหงาตะวันรอนอ้อนฟ้าฉ่ำ ฟ้าสีโศกโลกสีไพลใจระกำ ระรินร่ำเสียงนกไพรไกลไกลมา.. ช้อนนัยน์ตาดูรังต่อคลอกิ่งแก้ว ยินแว่วแว่วใบไม้ร่วงคอยห่วงหา กระซิบพร่ำอย่าร่ำไห้สายลมอ่อนจะกลับมา ไม่นานช้าได้กอดร่างห่างวกวน.. กลางกระท่อมสนธยาราตรีนี้ ตะเกียงหรี่วูบวับกับลมฝน อวลกลิ่นแก้วช่อนมแมวหอมพร่างพรม ราวปาริชาติบนแดนสรวงร่วงพรูสู่แดนดิน.. ดวงดอกฟ้าอยากประดับใจใครควรค่า ฝากชีวางามชีวีกว่าจะสิ้น อยากเคียงข้างเคลียเคล้าเจ้าดอกดิน เฝ้าถวิลสิ้นโลกหล้ารอท่าเธอ... สร้างกุศลผลพิสุทธิ์ดุจธารใส ล่องแพใจสู่ธารสวรรค์ใช่ฝันเก้อ หวังชาติหน้าถ้ามีโชคใช่เพียงเพ้อ เคียงคู่เธอ*เทวดาเดินดิน*ตราบสิ้นใจ! ..................... สาวนา...จุดตะเกียงแสงนวลพร่างเรืองรองรำไรๆ มุ้งเก่าคร่ำตลบชาย กระเพื่อมไหวไปตามแรงลมพัดวู่วู่อยู่ภายนอก ความรู้สึกรักกระท่อมไพรแล่นพรูสั่นสะเทือนทั่วเรือนร่างร้าว สร้างพลังหวานเศร้าในหัวใจให้เอิบงาม ผลอยหลับไป..ด้วยความไม่สบายไข้รุมนิดนิด ในดวงจิตหวานล้ำสงบสุข กับงามเงียบยามตะวันโพล้เพล้ กับใจดวงดายเดียวเหว่ว้า..มายาวนานนัก รอบข้างอ้างว้างหมองหม่นเทาทึมด้วยหมอกฝน บทเพลงแห่งสายฝนพรมพรำ ร่ำรินรวงร่วงหล่นดวงดอกกระจาย..ชายคาจาก ราวหยาดน้ำตานางฟ้าพราก โศกสะเทือนแทน เห็นเพียงคอกวัวรำไรใต้กอไผ่ไหวพลิ้ว กองฟางงามกระจ่างสว่างในใจ ในกมลลึกลึก และ รู้สึกราวได้ยินเสียงลมพัดตึงคลึงยอดตองเคล้ายอดตาล นวลใบไม้ในร่องสวนร่ายมนต์กระซิบระรินร่ำ พร่ำปลอบประโลมให้หลับฝันดี ให้สายฝนดั่งดนตรีธรรมชาติ พลีฝันหวังวาดว่าสักวันหนึ่งไม่นาน สายลมงามบางเบาจะพัดหวนคืนกลับนา ลบเหว่ว้าเติมรัก..แท้แน่นอนนานเนา สู่ทุ่งทองปองใจเป็นเงาขวัญมหัศจรรย์รัก.. ราวรอแสงสวรรค์ธารสวรรค์มาทายทัก รอคำมั่นสัญญารักสัญญาใจ และ มาตรแม้นบางที ชีวีใช่ดอกไม้สยายกลีบรอละอองหยาดน้ำค้างพร่างริน ที่ยังพร่างถวิลกลับมาในยามดึก.. เหมือนต้นไม้ในไพรลึกรอฤดูฝนวนกลับมาใหม่ หากทว่าชีวาสาวนาสาวไพร ราวรอรอไปไร้ฤดูใด.. มีเพียงฤดีใจดายเดียว..ลำพัง ******************* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4888 น้อยใจรัก ผ่องศรี วรนุช : : Key F สี่ในสี่ ห้องหัวใจ ฉันให้คุณหมด หมด ไม่มีเหลืออยู่ คุณ ไม่รักแล้วไม่เอ็นดู พอหัวใจคุณเปิดประตู ไม่มีฉันอยู่ ในนั้นเลย เก็บความหม่น ทนระทม ทุกข์จมความโศก โลก สร้างมาเหลือเอ่ย ฉัน ทุ่มใจเพราะยังไม่เคย รักเขาเต็มใจหมดเลย พิโธ่เอ๋ยนี่โดนหนามยอก หัวใจของคุณ คงแบ่งปันสักพันสักหมื่น แต่ใจฉันนั้นมันขมขื่น เพราะคุณยื่นความช้ำความชอก ไม่รักฉันอยู่ตั้งนานแล้วไยไม่บอก ฉันรักคุณแล้วพูดไม่ออก ให้คุณบอกไม่รักสักคำ หนึ่งในสี่ ใจของคุณ ว้าวุ่นไปได้ ใช่ ก็ใครเขาทำ เคย ห้ามใจโถมันไม่จำ แม้เขาจะพร่าจะยำ เจ็บปวดช้ำก็ยังยิ้มรื่น หัวใจของคุณ คงแบ่งปันสักพันสักหมื่น แต่ใจฉันนั้นมันขมขื่น เพราะคุณยื่นความช้ำความชอก ไม่รักฉันอยู่ตั้งนานแล้วไยไม่บอก ฉันรักคุณแล้วพูดไม่ออก ให้คุณบอกไม่รักสักคำ หนึ่งในสี่ ใจของคุณ ว้าวุ่นไปได้ ใช่ ก็ใครเขาทำ เคย ห้ามใจโถมันไม่จำ แม้เขาจะพร่าจะยำ เจ็บปวดช้ำก็ยังยิ้มรื่น...
สาวบ้านนา 29 มิ.ย. 2547 23:01 น. - ID 56189 
1150
4
0
29 มิถุนายน 2547 23:37 น. - comment id 291513
ไพเราะมากครับ
30 มิถุนายน 2547 00:13 น. - comment id 291514
กระท่อมสนธยาราตรี สวยงดงามเสมอ ไม่ว่ากาลเวลาเปลี่ยนไปอย่างไร ---- บางอย่างงดงามเสมอ... ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด แม้กาลเวลาเปลี่ยนไป ... ความงดงาม ของหัวใจยังคงเดิม.
30 มิถุนายน 2547 05:40 น. - comment id 291544
สาวนาผู้หญิงธรรมดาไพรธรรมดาใจ ต้องตื่นมากับ ยามฟ้าสาง..ทุกทิวาวันจ๊ะ มีหน้าที่ มีภาระกิจ มีชีวิตดิบเดิมติดดิน มีชีวินเรียบง่าย มีธรรมมะสิ่งงดงามไว้นะกลางใจไว้ เกลาใจไว้มองเข้าไปในใจตน เพียรภาวนาสร้างกุศลสมาธิมีปัญญา สอนใจตัวเอง เพียรพยายาม และ ไม่หลงตัวเองว่าเหนือโลก เหนือโศกสุข ตราบใดที่เรายังเป็นมนุษย์ปุถุชน แค่วนว่างพบทางสายกลางสายพอดีพอดี สร้างชีวีให้มีความงามความพอใจ สอนหัวใจให้รู้รักทุกชีวี หยุดรู้เฝ้าดูหัวใจตัวเอง รู้รำงับรู้รักรู้ให้รู้เมตตาอภัย ใช้ชีวิตอย่างไม่เบียดเบียนผู้ใด หากตราบใด ยังครองใจเป็นปุถุชนคนเดินดิน แค่ให้ไหวรับทันทุกสรรพสิ่ง สร้างจิตนิ่ง... และไม่เสียใจอะไรนาน งานรจนาก็แค่รจนา ใช้เหว่ว้าเพื่องานงาม ตามต่อสอนจิตทุกชีวิตที่ยังมิใช่นักบวช ที่ต้องพบปวดร้าวต้องเฝ้าเกลาใจ ไม่หลงธรรมะ..ไม่สอนใคร หากหัวใจยังขาดสัมมาทิฏฐิ... .... คนดี... พันดาว ซึ้งใจค่ะ และลมเปลี่ยนทิศ ประโยชน์น้อยนิดคือ รักเย็นเห็นงามนิยามงานสาวนา ธรรมะ..ธรรมดาใจ ธรรมชาติคน รู้อดทน รู้กลืนกล้ำ.. รู้แบ่งปัน แด่เพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นค่ะ ด้วยรักนะคะ
30 มิถุนายน 2547 05:50 น. - comment id 291546
ตะเกียงส่อง ริบหรี่ ที่กระท่อม โศกเศร้าตรอม เหมือนแสงไฟ ใกล้มอดดับ ไยเธอห่าง เหินไป ไกลลาลับ ขอคืนกลับ มาหา อย่าไปเลย
30 มิถุนายน 2547 05:55 น. - comment id 291547
: ฟ้ายามสางเริ่มสว่างรำไรๆแล้วค่ะ เดือนยังค้างดาวยังสุกใส ส่องสว่างกระจ่างใจ ฟังบทเพลงบรรเลง.แห่งหัวใจ *สายน้ำนิรันดร์..*เนรัญชรา* ฝันฝากรักภักดิ์พลีไปกับอรุณรุ่ง พุ่งพรายไปกับสายแสงงามแรกแห่งดวงตะวันอันงามอะคร้าว ให้เฝ้าฉายส่องลงนะกลางใจ ทุกดวงใจให้มองโลกใสสวยงาม ยามเห็นธรรมชาติรายรอบ ให้ดวงดอกไม้..สายลมอ่อนหวานบางเบาพัดเหงาคลายจาง ให้ใจดวงอ้างว้าง วาง ได้ทุกเรื่องราว แม้นจะเศร้าสุขก็แค่อารมณ์ธรรมดามากระทบมาสอนใจให้ไหวรับทัน ให้โอบเอื้ออ้อมขวัญปันน้ำใจรัก ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง สร้างหวังหวาน..ดับร้อนผ่อนโลกเย็นด้วบทกวี ทุกดวงใจ สาวนาสาวไพร มีหัวใจเรียบง่าย ไม่หรูหราไม่คว้าไขว่ทะเยอทะยาน หวังเพียรพยายาม แค่รู้รักงามเงียบ รู้สมถะความพอดีพอเพียงเพียงพอและ ขอมีชีวีได้ทำสิ่งดีงามคืนผืนดิน.. ด้วยมิสิ้นแสงดาวแห่งศรัทธารักศรัทธาใจ ไปชั่วนิจนิรันดร
30 มิถุนายน 2547 06:33 น. - comment id 291556
ยังมีเวลานาที ให้ยามเช้าแสนดีแสนงาม ให้ทุกชีวีชีวิตนะจ๊ะ มาด้วยกันสิ ทุกคนดีทุกดวงใจ และ ชัยชนะ.. ผ่านมา มา.. มา..สิคนดี มาพายเรือพาสาวนาไป.. นะกลางบึงฝากซึ้งใจดูไสวงามบัวกลางบึง ดูมวลภมรภู่ผึ้งคลึงเคล้าเกสรงาม ดูหยาดละอองน้ำค้างราวเพชรพร่าง กลิ้งวะวับวาวนะกลางใบ.. เลือกเด็ดบัว..นะดวงใจ บัวหลวงละออใส ดวงดอกงาม หลากสีสรรพรรณรายพรายพร่าง เหลืองสว่างแดงน้ำเงิน เหลือสายใยต่อสายใจถักใยรัก ให้ก่องามรักภักดิ์นิรันดร์นะทุกดวงใจ ไป..เถิดไป พาย..พายไป.. พาทุกใจสวยใสดุจดวงตะวัน อันอ่อนหวานอันอ่อนอุ่น..โอบเอื้อ ลืมโลกรกเรื้อวายวุ่น วุ่นวายมากมนุษย์ดีร้าย หายลับดับร้อน นะกลางธารสายหวานสายใส ให้เย็นฉ่ำรินร่ำรินรดหยดดับร้อนนะกลางใจด้วยดวงดอกบัวพิลาสพิไลไสวงามที่พร่างพราว เต็มบึงเติมหวานซึ้งตรึงตรา เต็มหอมห้วงแห่งดวงใจในอุษานี้ พายพายไป..นะชัยชนะ ให้ แสงแรกแห่งตาวันฉายฉันท์ ส่องนำทางใจสอนใจรู้งามใจรู้ให้รักคืนกลับ เห็นไหม..ชัยชนะ ธรรมชาติธรรมดา พระอาทิตย์..กำลังให้ธรรมะเฉกเช่นกัน กระซิบพร่ำบอกทุกดวงใจฝัน สอนใจเราว่า.. ให้รู้รักษาหน้าที่ รู้สร้างคุณงามความดี รู้ดำรงร่างอย่างคงมั่น..มิหวั่นไหว ให้กับเพื่อนมนุษย์.. ชัยชนะ บัวผุดพราย เหนือน้ำ ตามต่อจ่อจิต ให้รู้คิด รู้เฝ้ารอ ขอคลี่กลีบหวานละออบานแย้มรอดวงตะวัน ดวงแห่งรักแห่งขวัญ เป็นนิรันดร์รักนิรันดร์ใจ **** พาย..พายไป..ชัยชนะ เราจะกลับกระท่อมไพร ไปรออธิษฐานใจรอใส่บาตร ถวายพระ ให้ดวงใจใสงามพิเศษพิสุทธิ์พิลาสพิไล ทุกๆชาติไป.. ให้งามดวงใจใครเล่ารู้คู่บ้านภายใน ดีไหมจ๊ะ
30 มิถุนายน 2547 08:51 น. - comment id 291565
สาวบ้านนานุ่งถุงมุ้งคร่ำคร่า ตื่นเช้ามาขี่ควายไปลุยทุ่ง เดินกู้เบ็ดเก็บผักเต็มกระบุง พอตกบ่ายข้าวในยุ้งใส่ครกตำ อิอิงานยุ่งตั้งแต่เช้ายันค่ำยังมีเวลารังสรรค์ผลงานได้งดงามน่าชื่นชมนัก
30 มิถุนายน 2547 09:21 น. - comment id 291570
31 สิงหาคม 2547 13:48 น. - comment id 320112
ได้อ่านแล้วรู้สึกถึงธรรมชาติมาก-มากเขียนได้ดีค่ะขอบนับถือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
