แหมแค่ชื่อเรื่อง สงสัยอย่างที่ตั้งใจกันนะคะ พยายามพย้ายามให้สนั่นจอ ให้สาวมาบีบคอพี่พุดให้ได้เชียวเนอะ นานนานจะเข้ามาตะแลตแชทแชท..ได้เรื่องมั๊ยละหนอละนี่อิอิ ขอนำเสนอ ด้วยความภาคภูมิใจปิติใจจากใจน้องพี่พลีรักร้อยนะคะ พุดพัดช้า ฟ้าสั่งตรงส่งเธอมาให้รัก...... ให้พลีภักดิ์รักเธอในโลกฝัน เป็นความหวังกำลังใจไปนิรันดร์ เป็นสวรรค์เป็นสว่างสถิตนะกลางใจ )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ฉันรักเธอคนดีนะที่รัก เฝ้าฟูมฟักถักทอวาบหวามไหว เก็บดาวเดือนมารัดร้อยแทนสร้อยใจ เป็นมาลัยใจคล้องใจไปนิรันดร์ พุดพัดช้า.. ไม่สนใจวันข้างหน้าจะถึงไหน เพียงมั่นใจนาทีนี้มียอดขวัญ รักรักรักรอรอรอเธอทุกคืนวัน ฝันฝันฝันเพ้อเพ้อเพ้อเธอคนเดียวเธอคนดี.. )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( คำสัญญาไร้ค่าเทียบใจนี้ เมื่อมากมีใจหนักแน่นดั่งแผ่นผา กี่ภพชาติกี่พิสวาททาสเทวีเหนือชีวา สองดวงตาหนึ่งดวงใจ..ไม่มองใครมอบเพียงเธอ! ********* )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((.. .... คับ พี่พุดมาสารภาพบาปคับผม ผลิใบสู่วัยกล้าอย่ากลายกลับเป็นผลิใบสู่วัยโกรธนะคะ อย่าโกรธพี่พุดนะ คือว่า..ตอนที่แชทและแต่งต่อกันนั้น คอมยังดีดีอยู่เลย ฉับพลัน!!!!!(อ่านเอาตกใจนะ) มันก็ค้าง..อ้างว้าง และ พี่พุด จอมแก้เก่งก็ดันเอาดินสอแหลมเปี๊ยบไปแหย่รูเครื่อง ทันใดบทกลอนที่ค้างใจค้างจอก็แว๊บบบบบบบบบบ..หายมลายลม นะบัดนั้น พี่พุดคนเก่งก็พลันแทบตกเก้าอี้ เพราะสัญญาดิบดี.. ที่ผลิใบอุตส่าห์ให้เกียรติร่วมฝัน กับบทรักสวรรค์น้ำเน่าของสาวเจ้าพี่พุด พลันจะหาอะไรมาลงแทนละทีนี้ พี่พุด คนแก้ปัญหา ทุกเรื่องดีให้กลายกลับเป็นเรื่องร้ายได้ภายในพริบตา ก็เลยมานั่งหลับตาดำน้ำ.. แก้ปัญหากลอนดีดีของผลิใบ โดยมานั่งทางในนึกๆเอา ก็คนมันลืมแย้วนี่นา.. จำได้แต่เก็บเดือนนะแหละตะเอง.ที่แม่นยำ นอกนั้น พี่พุดก็เพิ่มเติมเอาตามตัว มั่วแบบผลิใบคงเหี่ยวเมื่อเหลียวมาอ่านนะคะ หวังสาวไม่บีบคอพี่พุดนะ ที่มาแต่งให้รักพี่พุดมากผิดปกติอิอิ งานนี้เอาขำนะคะค่อยว่ากันใหม่.. และเป็นเกียรติจังค่ะคนดีที่ช่างซึ้งในน้ำใจรักเสียจริง หวัง..คราวหน้าเอาจริง ไม่เอาตลกไม่ออกแบบนี้อีกนะคะ..อิอิ..แอะ แอะ แบะแบะ.. เอารักเอยแล้วหนีรักก่อนนะ สักพักไม่นานจะกลายกลับเป็นหนี้รักค่ะทุกดวงใจ สัจจะใจสัจจธรรม..นะโยม http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=92 หนีรัก สวลี ผกาพันธ์ : : Key Em ตะเกียกตะกาย หนีรักไม่พ้น เสียที ทั้งๆที่ เข็ดรัก เหลือหลาย สู้หลีกลี้หนีพ้นเพียงกาย แต่ใจไม่วาย จะคิด จะใฝ่ หนักจิตกระโจน พลัดลาหวังรัก นิจจา ล้ำลึกกว่า ห้วงเหว ไหนๆ ตอกห้วงรัก แล้วยังหายใจ ตายก็ไม่ตาย ทรมาน ทรมาน ถ้ารักสมรัก สมปรารถนา แห่งใจ รักไม่เปลี่ยนไป รักไปชั่วกาล ถ้ารักไม่หนี คงไม่หนีรัก ซมซาน คงรักกันนาน ตราบวันวอดวาย เบื่อโลกเต็มทน เพราะรักไม่พ้น รักราน ถึงตั้งหน้า มุ่งหนี รักร้าย อยากหลีกหนี ทั้งใจทั้งกาย อยากให้โลกทลาย ตายๆ เสีย ที เบื่อโลกเต็มทน เพราะรักไม่พ้น รักราน ถึงตั้งหน้า มุ่งหนี รักร้าย อยากหลีกหนี ทั้งใจทั้งกาย อยากให้โลกทลาย ตายๆ เสีย ที...
พุด 14 ก.ค. 2547 14:01 น. - ID 57267 
1092
5
0
14 กรกฎาคม 2547 14:35 น. - comment id 298245
ด้วยใจภักดิ์รักมั่นกำนัลจิต ให้บูชิตมิตรใกล้หทัยนี้ เฝ้าถนอมกลอมเกลี้ยดังชีวี ทุกวิถึพึงพิศพินิจงาม ................................. ข้าพเจ้ามาทักทายพี่พุดค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 14:52 น. - comment id 298251
ซ่า( พัดเร็ว ) ตามอ่านแล้วไม่ถึงใจเลยครับ เป็นที่ผิดหวังแก่แฟนเจ้าประจำของคุณพุด ที่สามารถ ร้อยเรียงอักษรใด้จบสมบูรณ์ใน บทแต่ลักษณะนี้เรียกไม่ทันมันเลยนะครับ สงสัยจะเป็นมวยล้ม ซูเอี๊ยกัน ถึงแก้ข่าวก็ ไม่ให้อภัยครับ ต้องเอาใหม่ครับ ๚ะ๛ size>
14 กรกฎาคม 2547 15:13 น. - comment id 298262
จากใจพี่พุด..พัดช้าๆๆๆ ฝากไว้ในงานน้องเมก น้องเฆมแสนสวยงาม มากนิยามนิยมใจใสสวยล้ำเลอค่าค่ะ กับทุกชีวี นะร่มรักพักใจแห่งนี้นะคะ ********* เมกคับ นี่พี่พุดนะคับพ้ม! มารายงานตัว มารายงานใจ มารายงานรักค่ะ และ.. ตั้งใจเป็นยิ่งนัก มาสารภาพค่ะว่า กับน้องเมก พี่พุด ตั้งหลักตั้งแต่เช้าแล้ว ที่จะมาคอมเมนท์งานน้อง และ อยากประกาศก้อง ร้องยินดียกตำแหน่งยาวย้วย ให้น้องเมกมารับตำแหน่งแทนไปแล้วนะคะทุกดวงใจในร่มรัก ที่ชอบทึกทักหาว่าพี่พุดชอบรจนา ย้วยยานหวานจัดนะคะ พี่พุดดีใจ ที่มีคนมารับมาสืบทอดตำแหน่ง แบบ(ยัดเยียดบังคับให้เลยนะคะ. จะรับไม่รับ..รับรับต้องรับนะนะคะ) เพราะ ตำแหน่ง ที่แสนดีแสนหวงนี้ เป็นตำแหน่งที่ต้องเททุ่มใจมากค่ะ บางที ที่พี่พุดไม่ค่อยคอมเมนท์งานใครมาก เพราะอดยานหวานใส่ไม่ได้ค่ะ เนื่องจาก หัวใจดวงหวานๆนี้ ต้องการระบายน้ำตาลรัก ให้ออกๆไปเสียบ้างนะคะคนดี น้องเมกคะ น้องคือคนอีกคน ที่พี่พุด ขอเก็บไว้ในลิ้นชักรัก และลิ้นชัก แห่งความทรงจำอันหวานหอม ยามมาได้ผ่อนพักมาฝากรักพิงพักใจ ภายใต้ร่มรักเรือนใจ เรือนไทยนะแห่งนี้นะคะ คนดี พี่พุด..บอกเสมอมาว่า เราคือน้องพี่ ที่ควรจะ รู้รักรู้ค่ารู้ทะนุถนอมอ้อมโอบเอื้อ เผื่อแผ่น้ำใจซึ่งกันและกัน เพราะว่า โลกฝันนั้น ได้ทำให้เราได้ระบายคลายใจ ได้ไหวไหล่ มาเอนอิงพึ่งพิงให้พลังใจ กำลังใจกันและกัน ได้ เรียนรู้ที่จะอยู่อย่างมีคุณค่า สร้าวสรรชีวาผ่านงานรักรจนา ที่เปรียบประดุจดั่งม่านมนตรา น่าเสน่หาเสียไม่มี ให้ เรายังที่ยังมีดวงตา มีสมองสองมือ และดวงใจงามใสล้ำเลอค่า ได้คว้าไขว่ ฝันฝันฝันไกลไกลไกล ไปให้ถึงวิมานสวรรค์ ฟากฟ้าไหนไหนก็ได้ทั้งนั้น ตราบนิรันดร์ เท่าที่เรายังมีดวงใจสวยใสหวานงาม รู้มองโลก ในนิยามศิลปิน มีใจดวงรักถวิล มิรู้สิ้นสายแสงแห่งฝัน มิสิ้นจินตนา ที่จะพาไปใจไฟรักไฟฝัน วางสวรรค์หวานสักปานไหนก็ได้.. รู้บ้างไหมว่าเราทุกคนนั้น โชคดีสักเพียงใด ที่ยังมีดวงตาดวงใจมีไฟฝัน มีสวรรค์แม้นลวง ให้รู้รักรู้รจนาภาษาใจภาษางาม ให้ทอดวางใต้เบื้องเท้าผู้อันเป็นที่รัก คนดี อย่าท้อแท้มิพ่ายใจ และไม่..ควร ไม่..ไม่..ใช้ปลายปากกาบีฑา เหยียบย่ำทำร้ายกันเอง ไม่ทำร้าย คนในเส้นทางสายฝัน สวรรค์วาดพิลาสพิไล แสนงามใจพิเศษพิสุทธิ์นี้ ให้หมองเศร้านาน หวัง ให้ ทุกดวงใจรักได้รังสรรค์งานงาม มากล้ำเลอค่า พร้อมพลีบรรณาการแด่เธอ ผู้เป็นที่รัก และแด่โลกนี้ดับร้อนเย็นค่ะ นะคะ จากดวงใจใสใสของพี่พุดค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 16:18 น. - comment id 298278
รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ร่วมงาน ร่วมประสานบทกลอนในความฝัน ต่อไปข้างหน้าคงมีซักวัน จะพบกันฉันจะแก้ตัว โอกาสแบบนี้ไม่ได้หาง่ายๆ เพราะต่างคนต่างเวลา ต่างสถานที่ เพราะวันนี้เป็นโอกาสที่ดี ขอบคุณครับ...
14 กรกฎาคม 2547 21:07 น. - comment id 298441
ฟ้าคงส่งเธอมาหาตัวฉัน เหมือนดั่งที่สวรรค์ลิขิตไว้ ว่าเราสองต้องประคองรักห่วงใย ตลอดไปในดวงจิตนิจนิรันดร์ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ แหมคุณพี่พุดเก่งจังเลยค่ะ สามารถจำกลอนทีแต่งได้ขนาดนี้ ชื่นชมจริง ๆ เลยค่ะ*-*
15 กรกฎาคม 2547 05:16 น. - comment id 298638
ก็คงไม่บ่อย ที่จะเห็นพุดพัดชา เข้ามาต่อกลอน แบบสลับกันคนละบท ส่วนมากเห็นแต่ตอบยาวบทใครบทมัน และคงไม่บ่อยอีกนั่นแหละ ที่จะออกมาเป็นร้อยกรอง เห็นแต่เป็นร้อยแก้วส่วนใหญ่ ก็คงไม่บ่อยอีกนั่นแหละที่พุดจะมีอารมณ์ค่อนข้างตลกในงานเขียน ก็รู้ดีว่างานเขียนของพุดถนัดแนวไหน แต่ที่บ่อยเอกลักษณ์ประจำใจ สาวอารมณ์ละเมียดละไม เพราะร้องเพลงให้ฟังประจำมิได้ขาดครับ
15 กรกฎาคม 2547 09:56 น. - comment id 298723
มาเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ กลอนเพราะๆๆ สอดคล้องกัน.. ละเมียดละไม ดีครับ...
15 กรกฎาคม 2547 11:38 น. - comment id 298761
พี่พุดช่างถนอมน้ำใจน้องจริง ๆ งานงามทั้งคู่เลย ถ้าไม่รวน (เครื่อง)คงได้อ่านกันสนุก อิอิ
15 กรกฎาคม 2547 13:32 น. - comment id 298824
แสงแดดอ่อนๆยามเช้า ผสานกับความเงียบเหงาที่เขามอบให้ เจ็บปวดเข้าไปถึงกระดูกข้างใน เหมือนแสงแดดเผาไหม้เมื่อสายัญ จะใช้เวลาอีกนานไหม? กว่าราตรีที่อุ่นใจ จะผ่านเข้ามาหาฉัน อยากอยู่กับความมืดลืมกาลเวลาที่เคยผูกพัน อยากลืมผู้หญิงคนนั้นคนที่เคยผูกพันกับหัวใจ ฯ เมกแวะมาให้กำลังใจครับ...^___^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
