url..http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=255 (สายสร้อยร้อยใจสายใยสวาท) ********* คนดี.. นาทีนี้ไพลคิดถึงคุณค่ะ และ บางทีคุณอาจจะกำลัง ทอดตาเหว่ว้าดายเดียวดูสายฝน มนต์เสน่หาริมลำตะคอง..หอมห้วงใจ กลางดงพงพฤกษ์ไพร ในแดนดินแคว้นถิ่นมนต์รักที่ราบสูง แดนดอกคูนเสียงแคนวะแว่วหวาน ถิ่นตระการด้วยงามล้ำวัฒนธรรมดิบเดิมเรียบง่าย ทว่างดงามอลังการ ด้วยพลังศรัทธาในงานบุญประเพณี ที่มากมีมากมายให้จดจำเล่าขาน สืบสานเป็นตำนานแผ่นดิน ฝากให้ลูกหลานไทยได้ภูมิใจมิรู้สิ้น ในภูมิปัญญาไทยในผืนดินเกิด.. ไพล..คิดถึงคุณค่ะ..เพราะว่า ไพลมีอะไรบางสิ่งบางอย่างที่งดงาม *ราวปาฏิหารย์รัก* อยากเล่าให้คุณฟังอย่างที่สุดแล้วค่ะ เย็นนี้... ฝนลาฟ้าหม่นมาแต่บ่ายค่ะ และรินสายรุนแรงจนถึงเย็น ไพล..ออกไปเต้นเช่นทุกวันค่ะ เพราะ ฝนเริ่มหยุดพรำสายหนักหน่วง เหลือเพียงปรายโปรยละอองฝอยพร่างนวล.. อวลเย็นบนเนื้อนางพร่างพรายพราวเพียงนั้นให้ฉ่ำเย็น และ สำหรับ ผู้หญิงรักสายฝนสายฝัน..เช่นเฉก..สาวไพล.. จึงดีใจและโชคดีจัง ที่นานๆครั้งจะได้เต้นกลางสายฝน ในรื่นรมย์ระเริงร่ำฉ่ำเย็นแบบนี้ และ ในจังหวะช้าช้าลีลางดงามตามบทเพลง.. กับดนตรีกระหึ่มเหงาเศร้า พลอยพาให้ใจรานร้าวดวงรอนรอนดวงอ่อนหวาน ต้องหลั่งน้ำตาซึมซึ้งจากก้นบึ้งแห่งเงียบงามใจ จากเนื้อใจดวงใสใสดวงละมุน ให้งามกรุ่นหอม ค่อยๆระริกร่างหมุนวนตาม ไปกับบทเพลง..ไทยลูกทุ่ง จากเสียงอันซึ้งเศร้าละมุนนุ่มราวกับจะขยี้ฟองเบียร์ ของคุณก๊อต จักรพรรค์ จากคนที่รักเธอ........... แค่คนรักเธอ....ไม่ใช่คนที่เธอรัก ได้มารู้จัก ได้แอบรักก็สุขใจล้น เธอคือนางใจ สดใสเมื่อยามได้ยล ช่วยคนหนึ่งคน ให้พ้นจากความหม่นหมอง เฝ้าคอยภักดี ทั้งที่มีสิทธิ์เพียงน้อย สุขที่ได้คอย สิทธิ์มีน้อย ไม่เคยเรียกร้อง ได้งมเพียงเงา ยามเหงาขอเพียงแค่มอง ไม่ได้ครอบครอง แอบจ้องก็เพียงในใจ มีชายหลายคน ที่คอยเดินตาม ไม่กล้าถาม ว่าใครขอเธออย่างไร ไม่กล้าท้วง ยามเห็นเธอควงกับใคร เจ็บท้อรอไป.... เทใจให้เธอได้เห็น *แค่คนรักเธอ ไม่ใช่คนที่เธอรัก ทำใจแน่นหนัก ต่อใยรักไม่เคยว่างเว้น หวังเพียงวันหนึ่ง เธอ..ซึ้ง..ความดีที่เห็น เปิดทางให้เป็น ให้ฉันเป็นคนที่เธอรัก*(ซ้ำ) *********** และเย็นนี้เช่นกันที่ ไพล... เพียงรู้สึกดี..แค่รู้สึกดี ที่วันนี้มีคนมากระซิบบอกให้กำลังใจไพล ว่าแสนเซ๊กซี่..เสียไม่มี ถามไม่ทันว่า..คำนั้นหมายถึงคนหรือลีลาท่าเต้น เพราะจะอย่างไรไพลก็ไม่ยึดมั่นกับสังขาร ที่ก็ย่อมจะร่วงโรยคล้อยยานไปตามแรงดึงดูดโลก มิมีใครในโลกนี้ที่จะหนีพ้น กฏแรงโน้มถ่วงนี้ไปได้สักคน จนในที่สุด จะฟักแฟงแตงกวามะลิลามะละกอหรือบัวชูช่อละออตูมตั้ง ก็ต้องฝังราก..หรือร่างพลีลงเป็นหนึ่งเดียวกับผืนดินนี้ ลงในที่ในท่ามกลางพื้นพสุธามิช้านานด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น แต่สิ่งที่น่ายินดีกว่า ในวันนี้ ที่ไพลอยากเล่าให้คุณฟังนั้น มันเปรียบประดุจดั่ง *มหัศจรรย์รัก..ปาฏิหารย์รัก*.. ที่ยิ่งใหญ่กว่าเป็นไหนไหน ห่างไกลจากเปลือกภายนอก หลอกใจให้หลงอัตตา พาเวียนวนวายวุ่น กับการสร้างกรุ่นกลิ่น ภาพมายากระชากใจกระชากวัย กระชากเวลาแสนมีค่า ให้เปล่าเปลืองไปวันวันอย่างไร้ค่า ไม่มีประโยชน์ต่อใคร เพียงเติมต่อใจให้ยิ่งหลงทาง..ห่างแก่นกระพี้ *ขุมทรัพย์ทางปัญญาภายใน* อันเป็นความจริงแท้นิรันดร์ออกไปยิ่งขึ้นทุกทีๆ.. ไพล ร่ายยาว เพราะอยากเล่าว่า วันนี้มีปาฏิหารย์รักมาบังเกิด ในร้านกาแฟ..กระท่อมไม้สน ที่ไพล..ชอบมาฝากร่างใจพักพิง นั่งนิ่งๆรจนางานงาม หรือไม่ก็ดื่มน้ำหลังการออกกำลังกาย ที่เจ้าของร้านสาวสวยนั้น รักไพลราวมิ่งมิตรสนิทใน ด้วยน้ำใจใสงาม ที่เราได้โอบเอื้อแบ่งปันกันมาช้านาน และ ในบางครั้งไพลจำต้อง รับบทจำเป็น เป็น*ที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ* ให้กับผู้ทุกข์เศร้าลำเค็ญ อกหักในรักร้าว ยามได้รับฟังการระบาย..ภายใต้ชายคาแห่งนี้ ให้เขาคนนั้น เธอคนนี้ ที่ยังหนีรักไม่พ้น และหัวอกหัวใจกำลังฟกช้ำ ราวกับกำลังหลงว่าย..น้ำวน หลงอยู่ในทะเลโลกย์ ทะเลโศกทะเลน้ำตา หาฝั่งมิพบเจอ กำลังจะเผลอจมน้ำตาย ได้แต่ตะเกียกตะกาย ขอเพียงมือใครสักคนมาฉุดดึงขึ้นมา พาให้มีสติ นะนาทีแสนฉุกละหุกแสนเศร้าดายเดียวนั้น ที่บางครั้งบางคน ถึงกับสารภาพ อยากจมตัวเองลงสู่ก้นบึ้ง มิยอมทะลึ่งตัวมาสูดลมหายใจอีกต่อไปแล้ว ด้วยหมดหวังพลังใจ และ เย็นนี้ ทันทีที่ไพล ผลักบานประตูกระท่อมไม้สน กระท่อมไม้ไพรกระท่อมพักใจ ราวศาลาคนเศร้า..เข้าไป ไพล.กวาดตาเข้าไปที่*โต๊ะประจำใจ..* *ริมหน้าต่างโมก* พรูพวงดวงดอกกระจิ๊ดพราวนวลสวยซ่อนหวาน ที่ไพล..มักใช้ตาช้อนผ่านกระจกบานกว้างแอบทายทัก พักตาพักใจเคลียไหวหวามในท่ามกลางชีวีชาวกรุงกรง.. แต่.. นะเย็นนี้ กลับมีหญิงสาวรูปงาม นั่งดายเดียวก่อนหน้าแล้ว นะนาทีแรกที่เห็น ไพล..บอกตัวเองได้เลยว่า เธอ..นั้นงามนักงามหนา ราวนางในภาพฝัน..ในวรรณคดีไทย ด้วยรูปรอยเสี้ยวใสละมุน ในวงหน้านวลละออ ราวรูปสลัก และที่แสนน่ารักนัก ตรงที่.. ดวงตากลมโตหวานเศร้าแฝงความสงบงาม ราวมีหยาดน้ำเพชรพริ้งพราวในเรียวตา สะท้อนแสงวะวับวาวตลอดเวลา และ ที่ยิ่งงามเศร้างามโดนใจประทับใจไพล จนเงียบงันเสียยิ่งกว่านั้น...คือวงหน้าละออ ล้อมด้วยผมเลื่อมพรายประกาย ราวสายไหม และมุ่นมวยงามราวสาวโบราณย้อนยุค.. และ คนดี...คุณคนที่เข้าใจไพล..ดีเสียยิ่งกว่าใคร คิดว่า คุณคงรู้ดีว่า.. สำหรับหัวใจและความรู้สึกไพลแล้ว จะมองภาพงามประทับตาประเทืองใจนี้.. ผ่านไปได้อย่างไรกันเล่า.. โดยมิหยิบยื่นไมตรีทายทัก ด้วยรอยยิ้มหวานอบอุ่น..พลีมอบให้ ค่าที่มักชื่นชมงามแบบกุลสตรีไทย ที่งามพิสุทธิ์ใสไร้เครื่องสำอาง สารเคมีประทิ่นประเทืองทับราวกับโบกปูนปิด..รอยไว้ เธอ.. ยิ้มตอบ และ พลันราวสายตาไพลฝาด..ฝันไปละกระนั้นหรือ เมื่อเห็นหยาดน้ำใสใสในแววตาเธอ มาออซึ้งตรึงหน่วยตา ราวจะหยาดหยดรินรดลงนะตรงหน้าไพล ด้วย..สัญชาติญาณจากใจดวงละมุนกรุ่นหอม *จากบ้านภายใน* กำลังเตือนใจเตือนไพลให้ทราบว่า.. เธอคนนี้กำลังมีปัญหา..อีกแล้ว...เหมือนมากมายผู้คน ในรอบปี..ที่ไพลพบเผชิญ..นะที่นี่..และอีกหลายๆที่.. ไม่ยกเว้นแม้กระทั่งในวัด.. ที่สงบสงัดเงียบงาม ที่มากมีผู้คนอลวนย่างกราย ไปใช้เพียงพักพิงระบายใจคลายทุกข์ ปลุกพลังเพียรสรรสร้าง*กุศลทาน* ผ่านเพียงการทำบุญตักบาตร ขาดการเพาะบ่มสติให้มีสมาธิภาวนา มีปัญญาค้นหาทางสว่างไสว อันเป็น*สิ่งที่ซ่อนอยู่ไม่ไกล แค่ในกายเรากว้างหนาวาศอก* ที่มีขุมทรัพย์อันชอบ ให้ค้นพบ โดยพลีพร้อมน้อมนำธรรมนำทางใจ ไปไขความลับ ไปจับจิตให้หยุดคิด.. สนิทในปัจจุบันงามเงียบล้ำลึก วาง ว่าง เมื่อไรก็เมื่อนั้นจะไปถึงประตูบานนั้น.. หากแต่ทว่า เราทุกคนนั้น บางทีราวมีผงเข้าตา ที่พาให้มนุษย์เรานั้นมัวเสียเวลา ค้นหาเพียงแค่สุขภายนอกมาคอยเติมเต็ม และ หลงเฝ้านั่งหลอกหลงอัตตา พาให้นั่งทับ..ขุมทรัพย์.. ไม่ยอมแง้มดู..เปิดประตูบ้านภายใน แก่นแท้นะกลางใจร่างกลางร่างเรานี่เอง.. คนดี.. ด้วยเหตุนี้ ไพลจึงทรุดตัวลงนั่ง..ตรงหน้าเธอ.. อย่างช้าช้า..และถามเธอว่ามารอเพื่อนหรืออย่างไร และขอให้น้องในร้านนำน้ำมาบริการเธอ.. และ ไม่ช้าบทสนทนาจากเธอ ก็เผลอพร่างพรู ราวทำนบทุกข์ใจ..รอเวลาระบาย เธอ..บอกว่าเธอกำลังอกหัก..ช้ำรักอย่างแรง ผู้ชายคนดี ที่เธอฝันฝากใจ ไปมีหญิงงามคนใหม่ตอนไปฝึกงาน เพียงแค่สามเดือน ที่เมืองงามเมืองดอกไม้เมืองหนาว เขาคงทนเศร้าทนคิดถึงไม่ไหว ด้วยไกลห่างระยะทาง ทั้งๆที่กับเธอ ผ่านการพิสูจน์ใจร่างมานานถึงสามปีเต็ม และ ด้วยความช้ำตรมระบมด้วยพิษรักร้าว เข้าสูตรตามแบบฉบับ ทุกทุกข์รักมักจบด้วยพบปัญหา คล้ายตอกตรามาอันเดียวกัน เป็นพันล้านเรื่องระทมรัก คนอกหักจึงมากมีและ.. มากมายปัญหาสังคมตามมา คนดี.. เธอ..คนนี้ก็..หนึ่งในนั้น จึงต้อง มานั่งรอเพื่อนรัก..นัดมาระบายรักระบายใจ หวังหนีไกลห่างทุกข์เพียงสักชั่วขณะก็ยังดี ไพล..ฟังๆไปและแอบอึ้งไปชั่วแวบ หัวใจแม้นจะเศร้าตาม ก็แอบรู้สึกคิดถึง..*คำคุณคนดี* ที่เบื่อนักเบื่อหนา กับคำรักนี้ที่เวียนวน และเพิ่งจะปะทะคารมกับไพลไปแบบประชดประชัน ที่คุณนั้นเฝ้าบอกเฝ้าสอน..บทเรียนใจ *ชีวิต..คนเกิดมาแสนสั้นนัก ไยช่างเสียเวลามีค่ามากมาย..คิดคิด..ฝันฝัน แค่คำรักและเนื้อหนังมังสา กระนั้นละหรือนี่..กระนี้ละหรือหนอ* และ ใช่ซี..ไพลประชดกลับ คนดี..มิใช่คุณนี่นา ที่ราวมนุษย์ในรอบพันปีมาเกิด.. ที่พาใจประเสริฐมาพบหลุดพ้นทุกข์รัก คนถึงยังต้องจักเป็นคนคนคน มิพ้นวายวุ่นวง หลงวนกรรมกระหน่ำรักกันไม่ยั้งหยุด เพราะ เพียงหัวใจมิอาจหยุดคิดได้ เลยต้องแพ้พ่ายกับคำอดีตกรีดรอย และอนาคตลอยๆ ที่ยังเวียนวนมาไม่ถึง.. จึงยังไม่พบค่าคำซึ้ง*มนุษย์ผู้วิมุติหลุดพ้น *ผู้อยู่เหนือโลกเหนือโศกสุข เสียที* มิพาตัวหนี หากสะดุดความคิดติดจม อยู่ใต้โคลนตมไปเป็นเหยื่อเต่าปลา แบบบัวในคลองห้วงเหวลึก..อย่างนึกไม่ถึง ด้วย.. ความไม่รู้รักษาจิตจับอยู่กับความเป็นปัจจุบัน.. อันเป็นเทคนิคธรรมนำทางใจให้ไสวสว่าง มิต้องเวียนว่ายวนทุกข์ ที่ดูช่างแสนง่าย หากราวมีผงเข้าตา..หาค้นพบไม่.. นอกจากมีใครดั่งกัลยาณมิตร มาพร่างน้ำใจละอองใสดั่งหยาดละอองน้ำค้าง ล้างตาล้างใจให้ใสสวย ช่วยให้มองทางกระจ่างแจ้ง ด้วยจิตแห่งความรู้สึกตัวทั่วพร้อม มองเข้าไปภายในกายเรา.. ใช่วัตถุสิ่งใดภายนอก ไม่ว่าใครไม่ว่าของ ที่มายวนยั่ว ให้เติมเต็มสุขวูบวับดับเท่าไรก็ไม่เคยพอ.. โอ้ละหนอ..จิตมนุษย์ที่สุดจะยากแท้หยั่งถึง ไพล..จึง ได้แต่เปิดจิตภายในรับฟังอย่างตั้งใจ.. อย่างผู้ที่ผ่านทุกทุกข์รักมาอย่างสาหัสสากรรจ์ จนนะวันนี้ ราวมีวัคซีนทุกสายพันธุ์รักคุ้มกันจากพันธนาการ จิตวิญญาณผ่านการค้นพบจบลงด้วย *ความสุขนิรันดร์ที่จริงแท้* ใช่หวังขอเติมพลังใจพลังสุข จากใครจากผู้ใดอีกต่อไปแล้ว ไพล ใช้ความรู้สึกรับรู้ทุกอณู ด้วยพลังแห่งความเมตตา.. และ อย่างช้าๆ ไพลค่อยๆยื่น เรื่องรักรจนาล่าสุด*รัศมีแก้ว* หวังให้เธออ่านฆ่าเวลาหยุดเวลา เพราะไพลมักพริ้นท์งานทุกเรื่องเก็บไว้และ ไพลจะใช้หน้ากระดาษด้านหลัง ที่ยังว่างอย่างคุ้มค่า นำมารีไซเคิลรจนางานเรื่องใหม่.. ยามมีเวลา..อย่างมีประโยชน์เต็มที่ ไพล บอกเธอว่า.. หวังว่าจะดีกว่าการนั่งรอทรมานใจ เธอ.. ขอบคุณ.. และก้มหน้าลงไปอ่านผ่านตาซึ้งเศร้า อย่างพยายามทำความเข้าใจ ไม่นานนาที เธอ..กระซิบถามเสียงแผ่ว*พี่เขียนเองเหรอคะ* ทำไมคำสละสลวยจัง และพลันราวพลังทำนบใจเธอแตกพร่าง เธอ..สะอื้นจนร่างสั่นไหว.. จนไพล..ตกใจอย่างคาดมิถึง อะไรจะซึ้งเร็วปานนี้ ไพล..ระล่ำระลักถาม เกิดอะไรขึ้นคะ เธอยังตอบไม่ได้.. ไพลได้แต่ยกผ้าเช็ดหน้าให้เธอซับหยาดน้ำตา และ ได้แต่กระซิบว่าให้หยุดร้อง ได้แต่ปลอบด้วยหัวใจ ด้วยความรู้สึกเมตตาที่แสนพลิ้วไหว ด้วยอารมณ์สะเทือนใจตาม.. ไปกับเธอ...ผู้ซึ่งกำลังสับสนกับปัญหาหัวใจ ไร้มือไร้ใจใครสักคนมายื่นยุดช่วยฉุดให้พ้นทุกข์นี้ คนดี.. และ นี่คือเรื่องจริง จริงเสียยิ่งกว่าจริง คือสิ่งที่ไพลอยากเล่าให้ดวงใจคุณ ได้รับฟังรับทราบรับรู้เพียงคนเดียวด้วยซ้ำค่ะ และ ไพลต้องใช้เวลาหลังจากนั้นนานนับชั่วโมง เพื่อปลุกปลอบชี้ทางธรรมะ.. ให้กับเพื่อนมนุษย์ร่วมเกิดแก่เจ็บตายว่ายวน ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น อย่างพึงมีพึงเป็น อย่างกัลยาณมิตร.. และ ไพล..ไม่ทราบนะนาทีนี้คุณคนดีอยู่ที่ไหน จะคิดถึงไพลบ้างไหม..ละหนอ เพียงไพลอยากแค่มาขอฝากคำกระซิบบอกคุณว่า.. ไพล.. ภูมิใจนะคะ กับสิ่งที่ไพลได้ทำด้วยดวงใจรักปรารถนาดี แม้จะเป็นเพียงคำพูดเล็กน้อย.. ที่ทำให้ใครคนหนึ่ง ได้ลุกขึ้นยืนและกล่าวคำซึ้งซึ้งขอบคุณไพลว่า นะเวลานี้หัวใจเขาเข้าที่พอจะวางทุกข์ได้แล้ว แม้จะต้องเพียรหยุดคิดหยุดรักพักใจ.. ใช้เวลาเยียวยาบาดแผลใจไปสักระยะ.. แต่ทว่าเขาจับจิตจับเทคนิค.. พอรู้วางให้ความคิดว่างได้แล้ว.. และ ก่อนลากลับ เธอ.. บอกกับไพลว่า เธอมีบางสิ่ง ที่กำลังจะเล่าสารภาพให้ไพลฟัง ว่า... โลกนี้นั้น.. มีพลังในมิติที่ลี้ลับ ที่อยากให้ไพลรับรู้ ด้วยความขอบพระคุณยิ่ง กับสิ่งที่ไพลเพียรเสียสละมากเมตตาให้น้ำใจ..แด่เธอ.. ที่เป็นเรื่องจริงราวปาฏิหารย์ ให้ไพลตั้งใจฟังให้ดี เธอ..บอก ก่อนที่จะได้พบพานกับไพล เธอ..เดินเวียนมาสองรอบแล้วและ ไม่กล้าเข้ามานั่งข้างในร้านนี้ ด้วยเกรงใจเจ้าของ..เพราะต้องรอเพื่อนนาน จนฝนตก..หนัก เธอ..จึงต้องวิ่งกลับมารอพักฝนใต้ชายคากระท่อม นั่งมองสายฝนลำพัง ด้วยดวงใจดายเดียวสุดทน.. แล้ว เธอ..ก็ค่อยๆหันไปเห็น*ศาลพระภูมิ* ศาลนี้ซึ่งมีที่มา ที่..ซึ่งเจ้าของร้าน เคยเล่าให้ไพลฟังว่า ก่อนจะตั้งขึ้นนั้นเธอฝันเห็นช้างตัวใหญ่วิ่งมา จะทำร้ายน้องคนหนึ่งในร้านนี้.. เธอ..จึงคิดว่า..สถานที่นี้ หากเธอคนดี พลีบูชาบอกเจ้าที่เจ้าทางคงดีที่สุด และ ทุกครั้งสำหรับไพล ไพลก็จะไม่ลืมยกมือไหว้รายงานตัวอย่างไม่ลบหลู่ และ บางครายังมาขอ อธิษฐานบานบนให้พบแต่สิ่งดีงาม ตามประสาชาวพุทธที่ แม้ถูกสอนให้ยึดมั่นกับสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผล แต่เราทุกคน บางครั้งก็เพียงแค่หวังฝากศรัทธา เชื่อสิ่งที่ยังมองไม่เห็นด้วยตา ที่ยังพิสูจน์ค้นหาความลี้ลับยังไม่ได้ ขอเพียงให้เป็นดั่งพลังใจให้เพียรคิดดี พูดดี ทำความดี เพียงนั้นก็คิดดีที่สุดแล้ว เธอ เล่าต่อว่า เธอ...ซึ่งกำลังสับสนกับปัญหาหัวใจ.. จึงหันไปไหว้ พร้อมกับใช้ความรู้สึกภายในจริงๆ ตั้งจิต อธิษฐาน เธอ.. ขอพร..ว่า หากปาฏิหารย์มีจริง เย็นนี้ให้เธอ..พบใครสักคนมานั่งตรงหน้า คนที่มีบุญวาสนาพอที่จะนำพาเธอพบแสงสว่าง ชี้หนทางแห่งใจให้กระจ่างใสหมดมืดมน.. อย่าได้หลงวนอ้างว้างอย่างนาทีนี้..อีกเลย และ เธอ..บอก พี่.จะเชื่อไหม พี่ดูสิมือหนูยังสั่นไหว หัวใจหนูยังไม่สิ้นปิติ ขนยังลุกอยู่เลยด้วยยินดีด้วยความดีใจ พี่คะ ในชีวิต หนูไปวัดทำบุญ สวดมนต์ภาวนาคาถาชินบัญชร ยึดมั่นในศีลมีสติ เพียรนั่งสมาธิ ที่จะมีปัญญาพาหลุดพ้นวังวน กรรมรัก และ วันนี้ราวกับผงเข้าตาหนู แม้นจะชั่วครู่ชั่วยามที่จิตมืดมน หนูคิดว่าหากหนูจะพ้นกรรม ก็ขอให้หนูได้พบคนดีเช่นกันมานำทางสว่าง พี่..คะ หนูน้ำตาพร่างเพราะ..หนูสะเทือนใจ และหนูปิติใจ ทำไม..คำอธิษฐานหนูราวปาฎิหารย์รักมีจริง พี่..คือใครคนนั้น.. พี่..พี่มานั่งตรงหน้าหนูจริงๆ... พี่..คือสิ่งที่ยิ่งกว่า..เหนือกว่าค่าคำที่เรียกว่า*ปาฏิหารย์รัก*ค่ะ ************ คนดี.. แล้ว ไพลจะจบเรื่องนี้อย่างไรดีคะ นอกจาก.. เพียงอยากฝากบทเพลงนี้.. ถึงทุกดวงใจ เพราะ คือบทเพลงประจำใจ..สอนใจ ให้ดวงใจ..ใสงามของไพลยึดมั่น ตั้งศรัทธาในรักอันหนักแน่นมั่นคงมิหลงโลกย์ ที่จะสัตย์ซื่อถือตรงคงมั่นในรักแท้ต่อคนดีเสมอมา ผู้หาญกล้าผู้เพียรทำแต่ความดีที่ยิ่งใหญ่เพื่อผองชนผู้ทนทุกข์ยาก และอยากฝากกระซิบย้ำบอกคำว่า.. *ไพลรักคุณ.... และ เพื่อนมนุษย์ทุกคนทุกดวงใจค่ะ ตราบนานเนานิรันดร์จนกว่า...จะถึงวันชีพวาย* *********** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=72 หนึ่งในร้อย นิตยา บุญสูงเนิน : : Key Eb พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง ความ ดี คนเรานี่ ดีใด ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง... *********** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=255 สายสร้อยร้อยใจ ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ : : Key Dm สายสร้อยร้อยใจสายไยสวาท หมายขาดหลุดสุดหนทาง รักจางตรอมตรมไม่หาย โอ้ใจเอ๋ย ไหน เลย มาหน่าย ฟ้า ดินแม้สิ้นสลาย รักมิคลายรักสุดบูชา สายจิตร้อยทรวงไยลวงหลอกหลอน อกสั่น หวั่นรักรอน ยามกินยามนอนผวา ภาพความหลัง นั้น ยัง เตือนตา น้อง คงมิปรารถนา จึง ลาระทมตรมใจ พี่ แพ้ เจ้าไม่แลเหลียวมองมาเลย อก เอ๋ย ไปชื่นชมหลงคารมใคร พี่ รัก ใช่หลอกลวงรักเต็มทรวงใน รัก ซ่อนซ้อนใจ ห่วงหรือไรทิ้งพี่ให้ตรม สายโซ่คล้องใจสายไยสวาท พี่อยู่ ก็เหมือนคน ไม่กายไร้ใจชื่นชม สร้อยใจหาย รัก กลาย เป็นลม เหลือรอยสายสร้อยขื่นขม ร้อยอารมณ์ระทมตรมทรวง...
พุด 5 ส.ค. 2547 16:20 น. - ID 58539 
904
16
0
5 สิงหาคม 2547 16:45 น. - comment id 306656
เหนื่อยไหมคนดี
5 สิงหาคม 2547 16:46 น. - comment id 306658
ผลงานยอดเยี่ยมประทับใจอีกบทหนึ่งซึ่งคุณพุด เพียรรังสรรค์ออกมาได้อย่างงดงาม ทั้งอักษราวิ จิตรและสื่อให้คิดเยี่ยงวิญญูชน ขอชื่นชมจากใจ ๚ะ๛ size>
5 สิงหาคม 2547 16:53 น. - comment id 306665
สวัสดีค่ะน้องพุด มาอ่านงานสวยๆ ในวันที่ฟ้าไม่ค่อยใส สบายดีนะคะ..
5 สิงหาคม 2547 17:00 น. - comment id 306669
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับพี่พุด
คิดถึงพี่จังเลย ดีใจนะครับที่ได้มาชื่นชมผลงานของพี่ แต่ช่วงนี้ผมขอตัวไปเป็นเจ้าบ่าวก่อน
อวยพรให้ผมด้วยนะ
รักพี่สาว
5 สิงหาคม 2547 17:19 น. - comment id 306691
สวัสดีครับพี่พุด อิอิ น้องเมกมาแย้ววววววว อารายจะทั้งยาวย้วยทั้งมากมายด้วยสาระอย่างงี้อ่ะพี่ เมกว่าพี่พุดเขียนนวนิยายน่าจะดีนะครับพี่ เมกจะจับจองสักโหลเลยครับ อิอิ จะเอาไปแจกน้อง ๆ ที่ทำงานอ่านบ้างอ่ะครับ จริง ๆ นะครับพี่ เมกว่าพี่เขียนเหอะ หรือเขียนแล้วหว๋า แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่พุดเช่นเดิมครับ ไม่ตายไม่จาก ไม่พรากไม่หนีครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
5 สิงหาคม 2547 17:54 น. - comment id 306726
เธอเหมือนนางฟ้า ที่มีค่ากับตัวฉัน แต่ทำไมเธอเศร้าชีวัน หรือเธอมีปัญหาสำคัญในใจ *-*ผู้หญิงคนนี้ต้องสวยงามเหมือนเทพธิดาแน่เลยค่ะ เห็นใจเธอจัง แต่งได้ดีค่ะ*-*
5 สิงหาคม 2547 21:19 น. - comment id 306826
แวะมาอ่านค่ะ คุณพุดพัดชา อัลมิตราไม่รู้ว่าจะเขียนแจมอย่างไรดี ได้แต่อ่านแล้วมโนภาพตามค่ะ ใครคนดีของคุณพุดพัดชา ก็คงอ่านเช่นกัน และแน่นอน เขาคงชื่นมื่นในหัวใจค่ะ
5 สิงหาคม 2547 22:33 น. - comment id 306900
เหมือนติดนิยายกำลังภายใน ต้องมาอ่านงานงามของพุดพัดชา ให้ได้ อิอิ
5 สิงหาคม 2547 22:51 น. - comment id 306932
เธอ... ยโสแวะมาอ่าน และ... ประทับใจ
5 สิงหาคม 2547 22:52 น. - comment id 306933
รักและคิดถึงพี่พุดเสมอ ครับ
5 สิงหาคม 2547 23:03 น. - comment id 306952
....งานของคุณพุดพัดชา นี่นะอ่านแล้วไม่รู้จะตอบอย่างไรเลย ....สดุดก็ตรงปาฏิหารย์รักนี่แหล่ะ มีจริงนะ.................
6 สิงหาคม 2547 00:30 น. - comment id 307039
พี่พุด มาชม มาอ่านวันนี้ ประทับใจ ประทับใจ จริงๆ
6 สิงหาคม 2547 00:39 น. - comment id 307050
ชื่นชมผลงานคุณพุดนะคะ ขอบคุณค่ะ
6 สิงหาคม 2547 03:16 น. - comment id 307109
มายืนยัน.. ตะวันยามเย็น..ริมลำตะคอง.. สวย..อย่าบอกใครเลย... .... มายิ้ม...อ่านจบ...สลบคาที่.. ก็พุด...คนดี..ร่ายยาวทุกที... อิ ๆ... คิดถึง ๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
6 สิงหาคม 2547 05:49 น. - comment id 307133
ไพล มามาดใหม่กับบทศิราณี เห็นทุกทีมักคร่ำครวญเรื่องราวเรื่องฝันของตน แต่เรื่องนี้รับบทช่วยคน เป็นแม่พระ แก้ปัญาหาให้ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ให้เขารู้ซึ้งความเป็นจริงในชีวิตแห่งรัก ระวังผงเข้าตาตนเองก็แล้วกันนะครับไพล
6 สิงหาคม 2547 07:22 น. - comment id 307155
อ่านแล้วต้องร้องว่า อื้ออออออออฮืออออออออออ มิมีคำบรรยายค่ะคุณพุด อ่านจนหลับ คอพับ กับเก้าอี้ เช้าวันนี้ มาพบ กับแนวซึ้ง หวานนนนนรักนั้นติดตรึง ใครคนหนึ่ง คนนั้น คงภูมิใจ มาทักทายตอนเช้า ๆ ค่ะ
6 สิงหาคม 2547 08:08 น. - comment id 307162
เหนื่อยไหมคนดี จาก : Sandsun..........^๐^.......... เหนื่อยสิคนดี..มากซะด้วย และกลางเดือนนี้ จะหนีไปไกลกรงกรุง สุดหล้าค่ะ อวยพรนะคะ ซึ้งคำถามนี้จังค่ะ มไม่มีคนที่รักเคยถามเลยค่ะ.. อยากร้องไห้จัง ไม่น่าเชื่อว่าคำบางคำนั้นช่างทำให้มีพลังเสียยิ่งนักในใจนวลละมุนดวงนี้ ที่หวังจะมีใครสักคนห่วงใยค่ะ ขอบคุณด้วยน้ำตานะคะ พี่พุด..คนขี้ร้องค่ะ -คุณRobert TingNongNoi นะเวลานี้ ไม่ว่าคุณอยู่นะที่ไหนในโลก ขอให้รับรู้นะคะ หลายดวงใจในร่มรัก อวยพรให้คุณพบแต่ความสุข ให้พระพุทธคุณปกป้องกางกั้นคุณจากภองภัย ด้วยความดีในดวงใจคุณจะเป็นดั่งฉัตรธรรม กั้นเกศไปชั่วนิจนิรันดรนะคะ สำหรับ พุด.. ทึง..คิดถึงและอยากทราบอยากรู้จัก คุณมาก.. ด้วยความงามความดี ความมีสีสันมาเติมพร่าง ราวน้ำค้างนะกลางใจเราทุกดวงค่ะ เป็น นักวิจารณ์มาถูกเวทีมากค่ะ เพราะว่าเวทีนี้..มิใช่เวทีซีไรท์ หากเป็นเวทีให้น้ำใจและค่อยๆ เป็นดั่งกัลยาณมิตร คอยช่วยแนะนำให้แก้ไข อย่างบัวมิช้ำน้ำมิขุ่นนะคะ พุดรักคุณมากค่ะ และจะร่ายรจนางานงามสักเรื่อง พลีมอบแด่คุณนะคะคนดี ด้วยซึ้งจนเกินกล่าวแล้วค่ะ
6 สิงหาคม 2547 08:28 น. - comment id 307176
พี่ดอกแก้ว.. กลางใจของน้องๆในร่มรักเรือนไทยคะ ฟ้าไม่ใส..ไม่เป็นไรค่ะ ขอเพียงใจเราสว่างกระจ่างใส เหมือนพี่ไงคะ ที่เปรียบประดุจดัง *รัศมีแก้วแพรวพรรณราย ฉายฉายเปล่งประกาย* ส่องนำทางใจด้วยงานงามมากสาระใจ ให้น้องน้อง ในร่มรักเรือนไทยมานานเนา พุดรักห่วงใย และ คน*จิตดีมีหนึ่งในร้อย*อย่างพี่ พุดเชื่อค่ะว่าพระจะคุ้มครองปกป้อง ให้มีแต่ความสุขนิรันดร์นะกลางใจค่ะ ด้วยศรัทธาและรักนะคะ
6 สิงหาคม 2547 08:33 น. - comment id 307181
ผลิใบ..จะไปแตกหน่อกอรักแล้วใช่ไหมค่ะ พี่พุด..อยากรจนากลอน*มงคลขวัญ* ให้มากเลยค่ะ กลัวแต่จะไม่งามเท่นใจคิด และพี่พุด.. ก็อยากนุ่งผ้าถุงงาม เดินตามขบวนเจ้าบ่าวจังค่ะ พี่พุด..ส่งพลังแห่งรัก มวลดอกไม้มากมายมากมีในหล้าโลกนี้ ที่กำลังแย้มบาน ตามไปเริงร่ายส่ายระบำประดับงานน้อง แล้วนะคะ.. รักและดีใจมากเลยค่ะ
6 สิงหาคม 2547 08:43 น. - comment id 307195
ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll ขอบคุณมากและซึ้งใจอีกแย้ว มีคนถามพี่พุดมากมาย เรื่องรวมเล่มค่ะ ชาตินี้จะได้พิมพ์มั้ยนี่ เพราะพี่พุดมีงานตั้ง500แล้วนะคะ เป็น นักพยายามเขียนเพียรสร้างฝัน.. ขยันรจนา..ซะ และ เพราะพี่พุด..กลัวคนแย่งกันจองค่ะอิอิ นี่แหละปัญหาค่ะที่ยังช้าอยู่..อิอิ รักเมก..กะเฮิร์ตเถิดเทิงบันเทิงใจมากค่ะ
6 สิงหาคม 2547 09:00 น. - comment id 307203
น้องน้อยผู้หญิงไร้เงา..คนดีที่แสนน่ารักนัก ผู้หญิง..มักรักเดียวใจเดียว เพราะค่านิยมที่สังคมไม่ยอมรับ เลยมักเสียใจเสียเปรียบค่ะ พี่พุด..อยากให้เรารักตัวเองและแม่พ่อ อยู่กับละออใจเราเองและ ธรรมชาติ ใช้ชีวิตทำงานอุดมคติ หากชาติหนึ่งไม่มีคนดี ที่จะมาเป็นคู่จิตคู่ธรรม ****** คุณอัลมิตรา แค่มาแวะกระท่อมไพร และอ่านงานพี่พุด ก็สุขใจก็ดีใจแล้วละคะ และคนดี..ของพี่พุด..ไม่มีจริงค่ะ ฝันมารจนา..ขอสารภาพนะ ดีใจที่อ่านแล้วอินค่ะคนดี และหากมีเขาคงไม่ชื่นมื่นค่ะ คงน่าจะขื่นขมระทมใจซะมากกว่า..นะ ****** ยโส..น้องอริน ยังจำสัญญาค่ะ และขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจพี่พุด ****** น้องหมึกมรกต ระหว่างเรา มีอะไรบางอย่าง ที่หวังคงเป็น ดั่งน้ำค้างใจแห่งความปรารถนาดี ค่ะ..ช่วยสานต่ออุดมการณ์พี่พุดทีหลังดูหนัง BEYOND BORDERS..จบแล้วนะคะ ตามคำขอร้อง
6 สิงหาคม 2547 09:10 น. - comment id 307205
คุณรัถยาคะ ใช่ค่ะปาฏิหารย์จะมีจริง สำหรับผู้มีศรัทธารักค่ะ ขอบคุณที่ให้เกียรติแวะมาค่ะอิอิ ***** ขุนเขา.. ภาพยังไม่ได้เมล์นะคะ พี่พุดว่าบอกเวบ ไปหาเองดีกว่าเลยนะคะ www.webshot.com..นะคะ มีภาพงามมากมายเลยค่ะ ****** กอกก พี่พุด รักนามปากกาน้องมาก ขอบคุณค่ะ และ พี่พุด..อยากเปลี่ยนชื่อตัวเองจังค่ะ เป็น*นาขวัญ*งามดีมั้ยคะ ด้วยรักล้นใจ
6 สิงหาคม 2547 09:18 น. - comment id 307206
sun strom.. ซึ้งใจจังค่ะที่งานพี่พุด ทำให้คนหลับง่ายสบายใจอิอิ ต่อนี้ไปใช้งานพี่พุด แทนยารักษาใจได้นะคะ ทุกคนดีในดวงใจ หากใครคิดมาก..นอนไม่หลับ ลองกลับมาอ่านงานพี่พุดซ้ำๆดูค่ะ จะได้ผลภายใน3นาทีอิอิขอการันตี.. ภู..คนดี ไม่ย้วยยานไม่หวานเศร้า มิใช่พุดจ๊ะ รักนะ กลับมารจนาบ่อยได้ไหม คิดถึง คิดเต็มถุง..
6 สิงหาคม 2547 09:32 น. - comment id 307211
สุดท้าย ท้ายสุด คู่รักคู่ขวัญพุดพัดชา สองหนุ่ม.. สองมุม..หรือหลายมุม..ยังกลุ้มอยู่ ฤกษ์รัก กับชัยชนะ พุดจับมาคู่กัน..เพื่อตอบ ด้วยดวงใจขอบคุณเป็นพิเศษพิสุทธิ์ ที่มิหยุดรักงานยาวย้วยมายาวนาน ด้วยใจงามดั่งมิ่งมิตรสนิทแนบค่ะ ดีใจ ที่ฤกษ์รักงานพุด.ติดงานพุดประดุจดัง อ่านหนังสือกำลังภายใน เพราะหากใครเป็นนักอ่านจะทราบว่า ต้องใช้พลังลมปราณแทบวาย กว่าจะอ่าน..จบแต่ละตอน ที่ทบซ้อนวางเป็นตั้ง จะมีก็แต่หนอนหนังสือเท่านั้น ที่วางไม่ลง..หลงในลีลาจอมยุทธ และ พุดพัดชา..ผู้มิหยุดรักรจนาค่ะ ******* ชัยชนะ.. รู้สึกว่าจะห่วงใจพุดพัดชาเป็นพิเศษ ราวกับมีฌาณหยั่งรู้จิต อยากกระซิบบอกนะคะ ว่ารู้สึกชอบใจ ที่รจนาเทใจถอดจิตจนชัยชนะ อินสนิทแนบแน่น..จัง ชัยชนะ คืนและวันอนาคตอดีต รักและชัง ให้สลายลาไปกับความเป็นปัจจุบันเถอะค่ะ อย่ายึดมั่นถือมั่นแบกมันไว้ให้หนักเลย พุด..ร่ายรจนางานแล้ววางลง วางลง...มิหลงยึดอะไรนานค่ะ ปล่อยให้ผ่านไปราวกระแสน้ำนะคะ เหลือเพียงว่า ยังไงก็รักค่ะ ทุกดวงใจ โดยเฉพาะชัยชนะ เป็นรักแบบมิ่งมิตรนะ และชัยชนะอยู่อุบลมิใช่ลำตะคอง..ซะหน่อย พระเอกพุด..จึงแค่ภาพลอย..วนค่ะ พระเอกเมืองอุบลงาม ยังจะตามมาในไม่ช้านะคะ รอท่านะคะทุกดวงใจรัก
7 สิงหาคม 2547 00:15 น. - comment id 307746
นุเองครับ พี่พุด อ่านเรื่องนี้ของพี่พุดเป็นเรื่องแรกครับ (นุเพิ่งรู้จักเว็บ thaipoem ไม่นานมานี้เองครับเลยเพิ่งได้อ่านงานของพี่พุด) พออ่านเรื่องนี้จบก็เลยไปอ่านเรื่อง รัศมีแก้ว ต่อ เพราะในเรื่องอ้างถึงไว้ อ่านจบ ไม่รู้จะบอกอย่างไรดีแล้ว ตื้นตัน และไม่รู้จะขอบคุณสิ่งใดดี ที่ทำให้นุได้อ่านงานของพี่พุดอันเป็นประโยชน์อย่างเกินบรรยาย นุเฝ้าหากลุ่มชนที่มีความคิดแบบนี้มานาน ในชีวิตประจำวันของนุ ต้องอยู่กับเพื่อน ๆ ที่ มหาวิทยาลัย ที่คุยอะไรกันแต่ละเรื่อง ก็ดูเหมือนว่า นุจะเป็นคนที่คิดอะไรแปลกประหลาดที่สุดในกลุ่ม แต่ที่นี่ นุพบแต่คนที่คิดไปในทางเดียวกัน แม้นุจะไม่ค่อยชอบเทคโนโลยี ไม่ชอบคอมพิวเตอร์ ทำอะไรบนคอมพิวเตอร์ไม่ค่อยเป็น แต่วันนี้ นุคงต้องขอบคุณเทคโนโลยี ที่ทำให้นุได้เจอที่นี่ ที่ที่เหมาะสมแก่นุ แม้จะไม่ใช่โลกที่ได้พบได้เจออยู่ในชีวิตประจำวัน สัมผัสจับต้องได้อย่างใกล้ชิดก็ตาม ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณพี่พุดที่ทำให้นุได้รับรู้ว่า นุไม่ใช่คนที่แปลกประหลาดในความคิดแต่อย่างใด และสิ่งที่นุคิดคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ขอบคุณพี่พุดอย่างแท้จริง จากใจ จริง ๆ ครับ อยากตัดได้ทั้งหมดซึ่งกิเลสครับ แต่ก็ทำได้ยากนัก จะพยายามต่อไปครับ
7 สิงหาคม 2547 00:16 น. - comment id 307748
นุเองครับ พี่พุด อ่านเรื่องนี้ของพี่พุดเป็นเรื่องแรกครับ (นุเพิ่งรู้จักเว็บ thaipoem ไม่นานมานี้เองครับเลยเพิ่งได้อ่านงานของพี่พุด) พออ่านเรื่องนี้จบก็เลยไปอ่านเรื่อง รัศมีแก้ว ต่อ เพราะในเรื่องอ้างถึงไว้ อ่านจบ ไม่รู้จะบอกอย่างไรดีแล้ว ตื้นตัน และไม่รู้จะขอบคุณสิ่งใดดี ที่ทำให้นุได้อ่านงานของพี่พุดอันเป็นประโยชน์อย่างเกินบรรยาย นุเฝ้าหากลุ่มชนที่มีความคิดแบบนี้มานาน ในชีวิตประจำวันของนุ ต้องอยู่กับเพื่อน ๆ ที่ มหาวิทยาลัย ที่คุยอะไรกันแต่ละเรื่อง ก็ดูเหมือนว่า นุจะเป็นคนที่คิดอะไรแปลกประหลาดที่สุดในกลุ่ม แต่ที่นี่ นุพบแต่คนที่คิดไปในทางเดียวกัน แม้นุจะไม่ค่อยชอบเทคโนโลยี ไม่ชอบคอมพิวเตอร์ ทำอะไรบนคอมพิวเตอร์ไม่ค่อยเป็น แต่วันนี้ นุคงต้องขอบคุณเทคโนโลยี ที่ทำให้นุได้เจอที่นี่ ที่ที่เหมาะสมแก่นุ แม้จะไม่ใช่โลกที่ได้พบได้เจออยู่ในชีวิตประจำวัน สัมผัสจับต้องได้อย่างใกล้ชิดก็ตาม ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณพี่พุดที่ทำให้นุได้รับรู้ว่า นุไม่ใช่คนที่แปลกประหลาดในความคิดแต่อย่างใด และสิ่งที่นุคิดคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ขอบคุณพี่พุดอย่างแท้จริง จากใจ จริง ๆ ครับ อยากตัดได้ทั้งหมดซึ่งกิเลสครับ แต่ก็ทำได้ยากนัก จะพยายามต่อไปครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
