หอมพลิ้วริ้วฝนมหาพรหมราชินี

พุด


urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=556
(อุทยานดอกไม้)
**************
เทียนทรงกลมแท่งใหญ่กลิ่นสมุนไพร
ถูกจุดขึ้นมา....ในราตรีนี้
ให้หลอมละลายระบัดไส้ไหววูบไปตามกระแสลม
สว่างไสว ไปกับท่วงทำนองของดนตรีไพร ดนตรีฝน
ดนตรีฝันที่กำลังบรรเลงเพลงธรรมชาติ


ผม..พาตัวเอง
มานอนฟังเสียงหยาดฝนกระทบหลังคาจาก
ที่ได้บรรยากาศงามเงียบ
ในกระท่อมใบไม้กระท่อมร้างไร้วัตถุใดใด

นอกจากจะมีก็เพียงเนื้อใจเจ้าของ
ที่มากล้ำเลอค่าเหนือคณานับ
ลองมาฟังด้วยกันดูสิ
จะรู้สึกดีรู้สึกดิ่งด่ำล้ำลึกถึงพลังอันสดฉ่ำ
ของสายฝนสายฝันสายสวรรค์หวาน


ชนิดที่มีเงินล้านก็ยังมิอาจจะได้ยิน
ถึงสรรพสิ่งสรรพเสียงที่แสนงามไพเราะ
หากไม่ใช้จิตใช้ใจจินตนาการ
หากไม่ยอมลงจากวิมานราคาร้อยล้านพันล้าน
ลองลงมาเหยียบดินสัมผัสไพร


หากไม่มีหัวใจถวิลถึงความงามเงียบเรียบง่าย
ที่มิพักต้องใช้เงินมากมายซื้อธรรมชาติกวาดเรียบ
ทั้งบนดินสิ้นฟ้ามหาสมุทรจับจอง
ไว้บำรุงบำเรอเพียงพวกพ้องตน


มิรู้จะสร้างจะขนกันไปถึงไหน 
ใยยางรวยไร้ยางอาย
ที่ขูดเลือดรีดเนื้อเถือใจคนจน
มิรู้หยุดรู้พอ..ทั้งที่กระเพาะ
และที่นอนก็ปรนเปรอร่าง
ได้แค่กว้างยาวมิห่างต่างกันสักเท่าไรหนอ
หากมิหลอกล่อลวงตัวเอง


เพราะ
ไม่ว่าคนจนคนรวยไม่ช้าก็ม้วยมรณา
คนดีคนบ้าไม่ช้าก็ตายทุกคนเสมือนดังบทเพลงชื่อนี้
ที่แสนเตือนใจเราให้รำลึกนึกถึงมรณานุสติตลอดเวลา
มิให้ประมาทหวังวาดหวังว่าชีวิตนี้จะยาวยืน..


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1765
ยมบาลเจ้าขา ยุ้ย ญาติเยอะ : : Key Cm 
ยมบาลเจ้าขา ฟังฉันว่าสักนิดหน่อยซิ
เดี๋ยวนี้ทำไม ถึงคนดีดี
ต้องไปเมืองผี กันโดยง่ายดาย
ยมบาลเจ้าขา คนชั่วช้าทำไมไม่ตาย
ชั่วช้าน่าชัง เห็นยังลอยชาย
ส่วนคนดีหลบหาย ล้มตายไปทีละคน
โลกมนุษย์แย่ที่สุดแทบทนไม่ไหว
จะหนีไปไหน ก็หนีไม่พ้น
เมื่อก่อนนี้เคยเห็นแต่ผีหลอกคน
เดี๋ยวนี้ชอบกล เจอแต่คนหลอกผี
ยมบาลเจ้าขา
เชิญท่านมารับฟังหน่อยซิ
นักร้องเสียงเย็น แถมเป็นคนดี
ท่านเอาไปเมืองผี เสียปีละคนสองคน
โลกมนุษย์แย่ที่สุดแทบทนไม่ไหว
จะหนีไปไหน ก็หนีไม่พ้น
เมื่อก่อนนี้เคยเห็นแต่ผีหลอกคน
เดี๋ยวนี้ชอบกล เจอแต่คนหลอกผี
ยมบาลเจ้าขา
เชิญท่านมารับฟังหน่อยซิ
นักร้องเสียงเย็น แถมเป็นคนดี
ท่านเอาไปเมืองผี เสียปีละคนสองคน...
********


ผม..หวังว่าคุณคงจำกระท่อมใบไม้นี้ได้
กระท่อมที่ *เธอ*คนดีของผม
สร้างไว้ในหุบเขาไพรพะงัน..
หุบผาพงดงสวรรค์ที่งามเกินค่าคำรำพันรำพึง


http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_39349.php
กระท่อมใบไม้..
แฝงตัวอยู่บนเนินผา ในหุบเขา..พะงันงาม..
ที่ปกคลุมด้วยพันธุ์ไม้เมืองร้อนนานาชนิดสูงใหญ่ เป็นช่อชั้น
ราวป่าดงดิบสลับสล้าง..ใบไม้เขียวพร่างระยิบระยับ..ไปทั้งราวป่า
และ...
งามจับตายามถึงคราฤดูใบไม้เปลี่ยนสี...ที่มีเสียงจิ้งหรีด เรไร
ดนตรีไพรดนตรีธรรมชาติและสายลมอันอ่อนโยนละมุน
หอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้ไพร..อวลไกล..ในยามค่ำ..
ยามเช้า...
ยามอุษาฟ้ากระจ่าง..
เมื่อดวงตะวันสาดแสงสีทอง อันอ่อนอุ่นมาแตะแต้มทายทักโลก..
มวลหมู่นกกา..พลันพรึบพรูโผผินบินว่อนร่อนจากรวงรังออกหาเหยื่อ..
ยามเช้า...
ยามอุษาฟ้ากระจ่าง..
เมื่อดวงตะวันสาดแสงสีทอง อันอ่อนอุ่นมาแตะแต้มทายทักโลก..
มวลหมู่นกกา..พลันพรึบพรูโผผินบินว่อนร่อนจากรวงรังออกหาเหยื่อ.
............
............


กระท่อมขวัญกระท่อมหวังหวานหวามไหว
ที่จะมีนางไพรครางครวญ
ในอ้อมอกอุ่นอุ่น
กรุ่นกลิ่นละอองเกสรดอกไม้ป่าพร่าง
มากับสายลมอรุณอ่อนอ่อนรำไรๆ
ในทุกอุษาสางอุษาใจ


ในยามน้ำค้างไพรน้ำค้างรักระริน 
ยามดุเหว่ายอมพ่ายสิ้นหยุดร้องนิ่งฟังด้วยความอิจฉา
เดือนพราวดาวบนนภาเลิกหลิ่วตาล้อพ้อกระพริบ
ยอมโปรยพรให้ละอ่อนนางใจนางในฝันได้อิ่มฝันอิ่มรัก
***********


ผม...กำลังนอนนิ่งๆทิ้งใจบนฟูกขาว
ฟังเสียงสายฝนพราวพร่าง
เคล้ากลิ่นร่างหอมเศร้าราวดอกไม้ไทยดอกไม้ป่าที่เธอฝากไว้ให้ 


ก่อนที่จะลาผมเข้ากรุงกรง
เธอ..บอกอย่าห่วงพะวงหา
เธอ..มีภาระกิจสำคัญ
ที่พอผมขยั้นขยอสักเท่าไร
เธอก็แค่แย้มพรายแบบคล้ายให้ยังค้างคาสงสัย


เธอบอกว่า..
เธอจะออกไปตามหา
*ราชินีแห่งดอกไม้งามนาม*มหาพรหมราชินี*
ที่เธอทิ้งหลักฐานการค้นคว้าไว้ให้ผม..
ให้ใหลหลงคะนึงหาพอกันกับเธอ
ค่าที่เรารักนานาพรรณ..พันธุ์พฤกษ์
รักไม้ดงไม้ไพรไม้หอมมานานวัน


http://www.manager.co.th/QOL/ViewNews.aspx?NewsID=9470000033155
http://www.deqp.go.th/news_pr/article/august47/article12.htm

มหาพรหมราชินี ราชินีแห่งพฤกษา


นับเป็นความภาคภูมิใจของคนไทย
ที่ไม่เคยตกเป็นอาณานิคมของชาติใด 
ทำให้ยังไม่มีนักสำรวจ
หรือนักล่าพรรณไม้
จากซีกโลกตะวันตก
เข้ามาสำรวจป่าในประเทศ
เหมือนเพื่อนบ้านใกล้เคียงมากมายนัก 
ซึ่งส่งผลให้ยังคงมีความหลากหลาย
ทางชีวภาพสูงอยู่ในหลายพื้นที่ 


ดร.ปิยะ เฉลิมกลิ่น 
ผู้อำนวยการฝ่ายเทคโนโลยีการเกษตร 
สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์
และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย(วว.) 
ซึ่งเป็นผู้ค้นพบมหาพรหมราชินี


ภายใต้โครงการวิจัยเรื่อง
การรวบรวมและจำแนกพรรณไม้
ในวงศ์กระดังงาทั่วประเทศ 
ให้ข้อมูลว่า มหาพรหมราชินี
เป็นไม้วงศ์กระดังงาชนิดใหม่ของโลก


โดยพบบริเวณยอดเขา
ในเขตอุทยานแห่งชาติ
น้ำตกแม่สุรินทร์ จังหวัดแม่ฮ่องสอน 
ซึ่งมีสภาพนิเวศวิทยา
ในพื้นที่สูงชันในป่าดิบเขา 
ในระดับความสูง 1,100 เมตร 
มีลมแรงและอากาศหนาวเย็นจัด
ในช่วงฤดูหนาว 
มีความชื้อสัมพัทธ์ปานกลางค่อนข้างสูง 


และ
พรรณไม้ในสกุลมหาพรหม
ซึ่งเป็นพรรณไม้ในวงศ์กระดังงา 
นี้มีอยู่ทั่วโลก 48 ชนิด 
มีถิ่นกำเนิดกระจายอยู่ในเขตร้อนและกึ่งร้อนของโลก
ในทวีปเอเชียและทวีปออสเตรเลีย 
นับตั้งแต่ อินเดีย จีน พม่า ไทย ลาว 
เรื่อยไปจนถึงตอนเหนือของออสเตรเลีย


แล้วในกลางปี พ.ศ.2547นี้
ที่วงการไม้ดอกไม้ประดับ 
รวมทั้งไม้ดอกหอมของไทย
ที่ต้องตื่นเต้นกันอีกครั้ง 
เมื่อมีการค้นพบพรรณไม้ชนิดใหม่กว่าชนิดอื่นๆ 


และสิ่งที่น่ายินดีที่สุดของคนไทยก็คือ
พรรณไม้ชนิดนี้


ได้รับพระราชานุญาต
จากสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ 
ให้อัญเชิญพระนามาภิไธย
เป็นชื่อพืชชนิดใหม่ว่า มหาพรหมราชินี 


จุดเด่นของมหาพรหมราชินีคือ 
เป็นไม้ดอกที่มีขนาดดอกใหญ่ที่สุด
ในบรรดามหาพรหมสกุลเดียวกัน 


มีดอกดก ลักษณะของดอก
มีโคนกลีบสีเขียวอ่อน 
ปลายกลีบสีม่วงเข้ม 
รูปร่างคล้ายกระเช้า สวยกว่า 
มีกลิ่นหอมอ่อนๆ โดยเฉพาะในช่วงเย็น
จะหอมมากๆ ดอกบานอยู่ได้นาน 3-5 วัน 
อีกทั้งมีผลสุขหวานกินได้


ส่วนความแตกต่าง
ระหว่างมหาพรหมและมหาพรหมราชินี
อย่างชัดเจน คือ มหาพรหม
จะมีลักษณะใบกลมมน หนามีขนนุ่มทั้ง 2 ด้าน 
ส่วนมหาพรหมราชินีจะมีลักษณะใบแหลม 
เรียบเป็นมันทั้ง 2 ด้าน
********


และ
ทุกนิยามนั้นให้ค้นหาwww.google.com
ค้นหาคำ*มหาพรหมราชินี*
และ
สำหรับเธอคนดี
เพราะมิอาจจะอดใจได้

เธอ..บอกว่าจะไปตามถามให้ถึงที่
จองให้ได้มาสักต้น
เพื่อเป็นขวัญกมลสิริมงคลมาเพาะปลูก
และเธอก็จะยอมขอดั้นด้น
แม้นจะต้องไปไกลสุดหล้าตามหามิ่งขวัญ
อันแสนงามจริงยิ่งใหญ่ในความรู้สึก


เธอจะไปที่สถาบันเพาะพันธุ์
ไปเสาะหาข้อมูลเพิ่มเติมมา
เพื่อจะได้รอเวลา
ที่จะได้รับพันธุ์แจกแยกกอต่อเติมเพิ่มจำนวน
ให้หอมหวนทวนลม
ได้ดอมดมได้ชื่นฉ่ำใจในงามอีกไม่ช้านาน


ราตรี..นี้
ผมจึงนอนดายเดียวเปลี่ยวเหงาเฉาทรวง
ล่วงจนถึงยามดึกรอรอ และรอ
และ
ผมรู้...ระหว่างเรา..
ไม่ว่าเธอและผมจะพรากร่างห่างกันไกลสักปานใด
หากทว่า..
ดวงใจ
ยังมีนวลเนื้อใจละมุนทั้งสองดวง
ยังมีห่วงคล้อง
ยังปองรักปองฝันในสิ่งเดียวกัน


มีธรรมชาติใจธรรมชาติไพร
ทุกยามย่างเยือนแย้ม
คอยตามแต้มติดเตือนตรึงใจ
ไม่ว่า..
จะย่างกรายไปหนไหนในผืนหล้านี้..ที่ยังมิสิ้นสีเขียวไพร
สองดวงใจแห่งเรานี้
ก็จะยังหลอมรวมรักเป็นหนึ่งเดียว...นานเนิ่นเป็นนิรันดร์.
*************


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=556
อุทยานดอกไม้   
เพลงเก่า : : Key Bb  
ชมผกาจำปาจำปี
กุหลาบราตรี
พะยอมอังกาบทั้งกรรณิการ์
ลำดวนนมแมว
ซ่อนกลิ่นยี่โถชงโคมณฑา
สายหยุดเฟื่องฟ้า
ช-บาและสร้อยทอง
บานบุรียี่สุ่นขจร
ประดู่พุดซ้อน
พลับพลึงหงอนไก่พิกุลควรปอง
งามทานตะวัน
รักเร่กาหลงประยงค์พวงทอง
บานชื่นสุขสอง
พุท-ธชาติสะอาดแซม
พิศ พวง ชมพู
กระดังงาเลื้อยเคียงคู่
ดูสดสวยแฉล้ม
รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม
สารภีที่ถูกใจ
งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ
ผีเสื้อแตกกอ
พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้
ดาวเรืองอัญชัญ
ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล
ชูช่อไสว
เร้าใจในอุทยาน
พิศ พวง ชมพู
กระดังงาเลื้อยเคียงคู่
ดูสดสวยแฉล้ม
รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม
สารภีที่ถูกใจ
งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ
ผีเสื้อแตกกอ
พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้
ดาวเรืองอัญชัญ
ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล
ชูช่อไสว
เร้าใจในอุทยาน...
 
  
				
comments powered by Disqus
  • rain..

    17 กันยายน 2547 06:28 น. - comment id 332946

    เรน..อรุณสวัสดิ์..พี่พุดพัดชา..นะคะ..
      แบบ.. เรน..อยากแจม..เป็นกลอนแปด..
        แบบ..ที่คุณลุงสอนเรน...
     แต่..  เขียนไม่เสร็จ..สักที...
         ..ก็เรน..กลัว.. คนแซงหน้า..มาเม้นท์..นะคะ..
         ...เรน..ชอบอ่าน...งานของพี่พุด..นะคะ..
       อ่อนหวาน...และมี..สาระ..ดีจัง..
            ..เปิดโลก..ที่เรนไม่รู้..ด้วยดิคะ..
       ..เรน..จะคลิ้กเข้าไปดู..
              ..ดอกไม้.. ที่งดงาม...
    
  • ผลิใบ

    17 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 332960

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
  • อัลมิตรา

    17 กันยายน 2547 07:41 น. - comment id 332980

    ดอกไม้สวยจังค่ะ 
    
    
  • พี่พุด..แม่ดวงดอกไม้ไพรจากใจคนลำเนาป่าลำเนาดงค่ะ

    17 กันยายน 2547 08:27 น. - comment id 332989

    
    ดวงใจ...
    มารับอรุณอุ่นหวาน
    มารับตระการดวงดอกไม้
    มารับหวังหวานกำลังใจ
    จาก..ร่มรักเรือนไทยเรือนทอง
    จากหอมห้วงหัวใจดวงพิสุทธิใส
    ของพี่พุดนะคะ
    พี่พุด
    วางตะกร้าดวงดอกไม้นานนาพรรณ
    ตะกร้ากล้วยไม้อันงานสง่าบรรเจิดจิต
    ใน
    ตะกร้าหวายลายสวยละเมียด
    จากอุทยานฝันสวรรค์แห่งเรา
    คนดี
    หยิบไปสิคะเลือกหางาม
    เพียรพยายามเพาะบ่มห่มหอมให้ห้วงใจ
    ให้ไหวหวาน..หวาม
    ให้รู้งามง่ายใกล้ตัวใกล้ใจ
    
    ปลูกช่อกอดอกรัก
    ให้สะพรั่งพรึบนะกลางเนื้อใจ
    ในเนื้อดินเมือง
    ลบเรื่องราวเร่าร้อนรุก
    บุกโหมทำลายหอมทุกวี่วัน
    พี่พุด
    วางดวงดอกไม้ฝันดอกไม้ขวัญ
    มาปันแบ่งแล้วนะนาทีนี้
    และราตรีนี้
    มานอนเอนอิงพิงหมอนขวาน
    นอกชานเรือนไทยนะคะ
    
    ให้ราตรีโมกลำดวนดงพะวงพร่ำเพ้อ
    ให้เสียงดุเหว่าละเมอรักปลอบประโลมใจ
    
    มาซุกซบเอนอิงพิงไหล่
    รักกันฉันท์น้องพี่ที่มากมีมายมายน้ำใจ
    มาฟังพี่พุดร่ายลำนำ
    ด้วยบทกวีอันนุ่มนวล
    จากเนียนเนื้อใจดวงนี้ที่มีแต่ให้
    ที่ยินดีพลีให้..เสมอมาเสมอใจไปนานเนา
    ด้วยรักล้นใจ
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    17 กันยายน 2547 09:03 น. - comment id 333002

    ช่างงดงามเหมือนเดิม ไม่เคยผิดหวัง กับเครื่องหมายการค้า พุดพัดชาเลย ขอบคุณเหลือเกินที่จะไปรับ ครับ
  • พุด..

    17 กันยายน 2547 10:00 น. - comment id 333044

    
    แด่คนดีที่ไกลบ้านนะ
    ด้วยซาบซึ้งใจ
    ในน้ำใจมิ่งมิตรไมตรีเสมอมายาวนาน
    
    เข้าใจ! พุดพัดชา 
    
    ดวงเคยนั่ง cable car 
    เพื่อจะข้ามไปยังเกาะเล็กๆ ชื่อเกาะ ZenToZa ในประเทศ สิงคโปร์......
    
    ดวงชอบไปที่นั่น 
    ที่ที่ดวงสามารถมาพักใจ  มาส่งใจ ข้ามทะเล 
    ไปหา ใครบางคน   ที่อยู่ไกล  จากดวง หลายร้อย หลายพันไมล์.....
    
    ดวงพักบนบ้านบนเนินเขา  
    ที่มีระเบียงยื่นอยู่บนชะง่อนผาเหนือท้องทะเลสีคราม.......
    มองออกไป จะเห็นแสงไฟพริบพราว
    จากเรือสินค้าที่จอดอยู่ในอ่าวสิงคโปร์....
    ในค่ำคืนที่มีแต่ความมืด เงียบ เหงาใจ และไม่มีใครรู้จัก.. 
    
    ดวงชอบที่จะอยู่กับอารมณ์นี้  
    ในคืนวันที่ไกลบ้าน กับ ใจดวงที่อ้างว้าง 
    ใช่..ความรู้สึกของคนไกลบ้าน 
    ดวงเข้าใจความหมายของคำนี้ดี......
    
    ทุกแห่งหน ทุกอณูของบรรยากาศ
    แม้บนถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คน
    ดวงเคยรู้สึกราวกับว่ากำลังเดินอยู่บนโลกกว้าง...เพียงลำพัง......... 
    
    แต่.....ดวงดีใจ ที่ดวงได้เรียนรู้อารมณ์นี้จากชีวิตของดวงเอง....... 
    
    ในวันนี้........เมื่อโลกหมุนเวียนเปลี่ยนผัน........
    ดวงเชื่อแล้วว่า ไม่ว่าดวงจะพานพบ ...ทุกข์.....สุข 
    ในแง่มุมไหน ดวงไม่หวั่นไหว และพร้อมที่จะรับมือกับมัน...... 
    
    โลกของชีวิตที่ผ่านร้อน หนาว มายาวนาน
    ได้สอนให้ดวงมีชีวิตในวันนี้ เหนือทุกข์ เหนือสุข 
    ไม่ร้อน   ไม่หนาว  ไม่ครวญคร่ำ 
    
    อยู่กับใจที่รู้ว่าไม่มีอะไรจีรังในโลกสมมุตินี้.....
    นี่คือธรรมชาติชีวิต.......
    และดวงอยากปลอบประโลมใจใครบางคน
    ที่อยู่แสนไกล  ในวันนี้ว่า......โลกนี้คือละคร   นะฤกษ์รัก !
    ********
    
    
    Forever Love: Gary Barlow
    
    Love it has so many beautiful faces
    Sharing lives and sharing days
    My love it had so many empty spaces
    Im sharing a memory now I hope thats how it stays
    Now Im deep inside love and still breathing
    Shes holding my heart in her hand
    Im the closest Ive been to believing
    This could be forever love
    
    All throughout my life the reasons Ive demanded
    But how can I reason with the reason Im a man
    
    In a minute Im needing to hold her
    In an hour Im cold, cold as stone
    When she leaves it gets harder and harder to face life alone
    Now my dreams are filled with times when were together
    Guess what I need from her is forever love
    
    And I feel forever love   
    
    
  • พี่พุด

    17 กันยายน 2547 10:13 น. - comment id 333051

    
    น้องเรนแม่ดวงดอกน้ำค้างของพี่พุด
    พลังใจจากน้องน้อย
    ราวน้ำใสหยาดจากฟากฟ้าเบื้องบน
    มารินฉ่ำระร่ำรดหยด
    ลงบนเนียนเนื้อใจพี่พุดแล้วค่ะ
    เสมอมาและ
    ใจดวงเหว่ว้า.หวังทันทีที่น้องมอบให้ไป
    ไม่ได้หน้า..
    หากจะได้ตรงกลับมาด้านหลัง..คือนวลใจน้องเองค่ะ คงเข้าใจคำว่า*ให้หน้าได้หลังนะคะ*
    ด้วยรักและรัก..
    พี่พุด
    *********
    อิม...
    พี่พุด..ตั้งใจจะไปคอมเมนท์งานหุ่นละคร
    ที่เคยร้าวรอนยามอ่านพานพบความบรรเจิดใจ
    ที่พี่พุดผู้รักศิลปใจ สิลปไทยทุกแขนง
    แทบหมดแรงเมื่อ..ทราบข่าว
    พี่พุด..อ่านและศึกษาราวเรื่อง
    ที่ประเทืองประทับใจมานานแล้วค่ะ
    และนาทีนี้
    หวังจะมีคนโอบอุ้มทะนุถนอมรู้รักษ์
    ศิลปศิลปิน
    รักวัฒนธรรมไทย
    รักษ์ในสายเลือดละไมละมุน
    ในทุกเส้นสายฝันสวรรค์ส่ง
    รวมทั้งให้รักพี่พุด..พัดชามากๆด้วยค่ะ
    พยายามทนุถนอมนวลใจให้อยุ่ในร่มรักไปนานๆนะคะ
    จะได้หว่านหวานโปรย
    ที่ชักจะเหลือพันธุ์น้อยแล้วค่ะอิอิ
    ******
    ผลิใบ..ได้ผลิช่อละอออ่อน
    แทงช่อแตกกอรัก
    ออกมาจากอ้อมรักอ้อมน้องให้อุ้มท้องรึยังคะอิอิ
    
    รักเอาใจช่วย..ห่างๆ
    
  • ตะวันลับฟ้า

    17 กันยายน 2547 15:22 น. - comment id 333257

    มาเยี่ยมครับ
  • กอกก

    17 กันยายน 2547 16:52 น. - comment id 333323

    งดงาม หอมหวาน อ่อนโยน และมากสาระจริงๆ 
    สวัสดีค่ะ
    
  • ฟา

    17 กันยายน 2547 17:06 น. - comment id 333336

    ^________________^
  • เมกกะ

    17 กันยายน 2547 19:09 น. - comment id 333378

    เคยมั้ยที่จะมี..คนให้อภัยคุณทุกอย่าง
    เคยมั้ยที่จะมี...คนอยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณเสียใจ 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนจดจำความเป็นคุณได้ทุกอย่าง 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนยอมเสียสิ่งที่รักเพื่อคุณ 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนเห็นคุณสำคัญกว่าเพื่อน 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนที่คุณอยู่ด้วยเฉย ๆ แล้วมีความสุข 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนที่มั่นใจในคำว่ารักของคุณ 
    เคยมั้ยที่จะมี..ไม่อายเมื่อเดินข้างคุณแม้คุณหน้าตาไม่ดีก็ตาม 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนที่ทนคุณได้ไม่ว่า คุณจะด่า จะว่าเค้ายังไง 
    เคยมั้ยที่จะมี..คนรับได้ในสิ่งที่คุณเป็นไม่ว่าจะมีคนมาว่าร้ายคุณยังไง
    
    
    แวะมาอ่านนานาสาระของพี่พุดนะครับ 
    ฮิๆๆๆ  ชอบจังอ่ะ  ไดั้ความรู้เพิ่มเติมทั้งครั้งที่มาอ่านครับพี่
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • ชัยชนะ

    17 กันยายน 2547 22:19 น. - comment id 333496

    แวะมารับความรู้
    
    สมแล้วกับตำแหน่งราชินีแห่งดอกไม้ของบ้านหลังนี้ครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน