ณ ห้วงหนึ่งถามถึงเรื่องชีวิต ด้วยสะกิดจิตใจจึงใคร่ถาม ว่าชีวิตหามีสิ่งดีงาม ทำอย่างไรจึงพบความงามที่ดี พระท่านสอนเทศนาว่าเรานั้น มีชีวิตแสนสั้นแล้วเป็นผี เด็กทารกเกิดมาไม่กี่ปี บ้างถึงที่สิ้นชีวิตปลิดชีพไป หากเติบถึงผู้ใหญ่ก็ใช่ว่า จะสบายอุรานี่ไฉน บ้างยากจนข้นแค้นแสนเข็ญใจ บ้างป่วยไข้ใจเฉาเมาโลกธรรม กินกี่มื้อซื้อกี่หนบนข้าวของ กี่จับจองแย่งชิงสิ่งอิ่มหนำ มีหรือไม่ที่เคยพอต่อกระทำ ชีวิตจึงเดินย่ำความไม่พอ รอสุดท้ายสิ้นลายไร้แรงคว้า อนิจจาอนิจจังนั่งร้องขอ ให้ชาติหน้าเกิดดีที่คอยรอ ลืมว่าการเกิดต่อนั้นเพื่อตาย เปลี่ยนภพชาติสู่ภพชาติไม่ขาดโซ่ เหมือนเล่นโล้ชิงช้าน่าใจหาย เวียนในวงกงล้ออย่างวุ่นวาย ด้วยกระหายอยากมีซึ่งชีวิต
พี่ดอกแก้ว 4 ต.ค. 2547 17:50 น. - ID 62887 
2197
25
0
5 พฤศจิกายน 2550 12:18 น. - comment id 315141
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:18 น. - comment id 315142
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:18 น. - comment id 315143
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:18 น. - comment id 315144
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:18 น. - comment id 315145
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:19 น. - comment id 315146
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:19 น. - comment id 315147
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
5 พฤศจิกายน 2550 12:19 น. - comment id 315664
อ่านเเล้วปวดขี้วะ
4 ตุลาคม 2547 18:09 น. - comment id 343783
สวัสดีค่ะ เกิดแล้วก็ตายกันทุกคนใช่ไหมคะ งั้นตอนอยู่ควรทำยังไงคะ
4 ตุลาคม 2547 18:23 น. - comment id 343790
งานดีเป็นที่ยิ่งค่ะ
4 ตุลาคม 2547 18:40 น. - comment id 343799
@...คิม... ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ควรทำความดีไงคะ ความดีมีหลายระดับ...ตั้งแต่ระดับพื้นฐานเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุขในเพศฆราวาส.. ไปสู่ความดีในระดับของการประพฤติพรหมจรรย์ที่มีความบริสุทธิ์ในศีล สมาธิและปัญญา....นี่คืออุดมคติทางศาสนาค่ะ โดยสรุปแล้วก็คือการสร้างกุศลนั่นเอง และกุศลก็มีสองประเภท ประเภทแรกเป็นประเภทที่ทำแล้วยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ แต่เกิดแล้วจะได้รับสิ่งที่ดีที่น่าปรารถนา ...เรียกว่า โลกียกุศล อีกประเภทหนึ่งเป็นกุศลที่ทำแล้วนำไปสู่การไม่เกิดขึ้นอีกเป็นชีวิต ....ซึ่งรู้จักกันทั่วไปในความหมายว่า การถึงซึ่งพระนิพพาน กุศลชนิดนี้เรียกว่า โลกุตรกุศลค่ะ ลองอ่านเพิ่มเติมที่นี่นะคะ... http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew&topic=3820 http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew&topic=2756
4 ตุลาคม 2547 18:43 น. - comment id 343803
@...คุณทิกิ... สวัสดีค่ะ ..มาช่วยกันเขียนช่วยกันเผยแผ่สิ่งที่งดงามกันนะคะ
4 ตุลาคม 2547 19:06 น. - comment id 343812
เพิ่งกินอิ่มมาเลยค่ะ รู้สึกว่าวันนี้จะกินไป 3 มื้อแล้ว ถ้ามานั่งคำนวณดูนี่ เยอะมากๆเลยนะคะ แวะมาหาด้วยความคิดถึงค่ะ
4 ตุลาคม 2547 19:20 น. - comment id 343819
@...น้องนางฟ้า... สำหรับสิ่งที่จำเป็นเช่นอาหารนี้ เป็นความสมเหตุสมผลต่อการดำรงชีวิต แต่เรื่องของอาหารอีกเช่นกันที่..เป็นความไม่จำเป็น..เช่น ของว่างต่างๆ หรืออาหารชวนชิม ชวนลิ้มลองทั้งหลายที่ไปทานด้วยความอยากกินมากกว่าแก้ไขความหิวโดยตรง..เหล่านี้แหละค่ะที่ต้องคำนวณให้มากๆ.... ขอบคุณในน้ำใจอันงามและความคิดถึงที่มีต่อพี่ดอกแก้วนะคะ...ขอบคุณมากค่ะ
4 ตุลาคม 2547 19:26 น. - comment id 343821
เกิดแล้วก็ตายแล้วก็เกิดแล้วก็ตาย 55555 ก็ซาดิสดีนะครับพี่ดอกแก้ว ^o^
4 ตุลาคม 2547 19:35 น. - comment id 343825
@...extreme life... นั่นสิคะ...แล้วจะเป็นโรคนี้กันไปจนถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เนอะ แต่ก็มีมากมายหลายท่านที่รักษาโรคนี้ได้หายขาดเลยนะคะ....ไม่เกิดอีกเลย จึงไม่ต้องตาย ๕๕๕๕๕
4 ตุลาคม 2547 20:21 น. - comment id 343857
หน้าส่วนตัว
หากเธอเหนื่อยล้าผิดหวัง
ชีวิตไม่เป็นเหมือนที่ตั้งใจ
ทุกๆสิ่ง และทุกๆอย่าง นั้น
ไม่เป็นเหมือนเคยฝันไว้
หากปล่อยชีวิตที่ผิดหวัง
ให้นั่งอยู่ตรงนั้นตลอดไป
วันที่เธอเฝ้ารอคอยด้วยหัวใจ
นั้นคงจะไม่มาสักที
อยู่ที่เธอนั้นจะกล้าเปิด
เปิดตา และเปิดหู และเปิดใจ
มองโลกด้วยมุมมองด้านใหม่
ไม่ว่าจะร้ายหรือจะดี
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
4 ตุลาคม 2547 20:22 น. - comment id 343859
ยังไม่ได้กินค่ะหิวแต่กินมะได้เดียวอ้วนคิกๆๆๆ คิดถึงนะคะพี่ดอกแก้วจ๋าๆจ๋าๆไปแระคะ
4 ตุลาคม 2547 20:22 น. - comment id 343861
กินกี่มื้อบอกแค่เพียงว่าคงกินมื้อเย็นไม่อร่อย คงต้องยกธงขาวยอมแพ้ ผมคิดว่าเวลาตอนเช้าน่าจะเหมาะกับการออกกลอนมากที่สุด (คงจะคิดอย่างนี้แค่ผมคนเดียว) เป็นกงกรรมกงเกวียนวนเวียนหมุน อยู่ที่บุญกุศลส่งจึงสมหมาย เราเกิดมาชะตาตนไม่พ้นตาย อย่าสบายเพลิดเพลินเมินความดี
4 ตุลาคม 2547 20:24 น. - comment id 343863
สงสัยวันนี้เมกจะเบลอทั้งวัน ก๊อปกลอนมาผิด ฮิๆๆๆๆๆๆ ขอโทษครับพี่ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
4 ตุลาคม 2547 21:55 น. - comment id 343962
ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายได้เรียนรู้ ว่าชีวิตที่เป็นอยู่เป็นไฉน ทำพยายามทำกรรมดีนี้เรื่อยไป เพื่อให้เราเป็นได้ชื่อว่าดี *-*แบบน้องมามั่ว ๆ มามึน ๆ นะคะ อิอิ คิดถึงะพี่ดอกแก้วมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนไพเราะและสวยงามด้วยความหมายมากเลยค่ะ*-*
5 ตุลาคม 2547 00:19 น. - comment id 344013
เกิดมาแล้วเป็นไร อยู่ได้จะเป็นไร เป็นไป ตายแล้วจะเป็นไร ตายแล้วกลับมาเกิดอีกจะเป็นไร ไม่ได้กลับมาเกิดแล้วซิเป็นไร เกิดมาแล้วก็ไม่เป็นไร... ขอให้พี่ดอกแก้วสุขกาย สบายใจ ไม่เป็นไร...
5 ตุลาคม 2547 07:17 น. - comment id 344072
สัจธรรมของชีวิต....ไม่มีการหลุดพ้น
5 ตุลาคม 2547 08:55 น. - comment id 344094
เป็นสัจธรรมที่แน่นอนจริง ๆ ค่ะ แวะมาเมื่อไหร่ ได้ของดีติดมือกลับไปอยู่เรื่อย
5 ตุลาคม 2547 09:01 น. - comment id 344096
นั่นสิ..เรายังต้องเกิดกันอีกกี่ครั้ง...คิดแล้วเศร้าใจในวัฏฏะ..กิเลสที่เป็นยางเหนียวยากสละ ละทิ้ง... ปกติตามอารมณ์ตัวเองยังไม่ค่อยจะทัน..ไม่ค่อยได้ปัจจุบันสักเท่าไร.. เป็นกำลังใจให้พี่ดอกแก้ว ขอบคุณธรรมะยามเช้าค่ะ..(พอดีแวะมาอ่านตอนเช้า).. สุขสวัสดีค่ะ ทุกท่าน.... ..
5 ตุลาคม 2547 12:35 น. - comment id 344176
ไม่กินข้าวแล้ววันนี้ เพราะตอบพี่ดอกแก้วไม่ได้ว่าต้องกินอีกกี่มื้อซื้ออีกกี่หน แต่หิวจังค่ะพี่ดอกแก้ว
5 ตุลาคม 2547 14:57 น. - comment id 344290
มาเป็นกำลังใจเจ้าคะ คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
5 ตุลาคม 2547 18:34 น. - comment id 344410
@...เมกกะ... มองโลกให้เข้าใจทั้งร้ายดี มองอย่างมีเครื่องถ่วงความลวงหลง มองอย่างมีเป้าหมายที่มั่นคง มองอย่างตรงทางธรรมนำสุขใจ ผู้ชายอารมณ์ดี...มาพร้อมกับกำลังใจและสาระ ขอบคุณมากนะคะ ..แม้จะผิดกลอนก็เถอะค่ะ
5 ตุลาคม 2547 18:35 น. - comment id 344411
@...น้องหวาน เพราะรัก... ทรมานร่างกายทำไมคะน้องหวาน หิวก็ต้องแก้ไขอย่าให้ขาดแคลนกำลังนะคะ เดี๋ยวเป็นลมไปแล้ว...ใครเขาจะมาอุ้มล่ะ.. ไปประหยัดอย่างอื่นดีกว่าค่ะ... แบบกินตอนไม่หิวอย่างนี้ ..ฟุ่มเฟือยมากค่ะ..อิอิ
5 ตุลาคม 2547 18:37 น. - comment id 344413
@...ชัยชนะ... หลายหลายคนไม่เคยคิดสักนิดน้อย ใช้ชีวิตล่องลอยไร้แก่นสาร มีแต่ความอยากได้ไม่ประมาณ มีแต่การไขว่คว้าหามาเกิน คิดอยู่เหมือนกันค่ะว่าจะรอวันพรุ่งนี้ดีไหม แต่ติดอยู่ที่ว่า ช่วงเช้ามีความจำเป็นต้องเดินทางไปพบแพทย์ตามนัด ก็เลยลงไว้อย่างนี้..เผื่อจะมีคนโชคดีทำได้ตามกติกา...แต่ถึงทำไม่ได้ ก็ส่งที่อยู่ ตามตู้ ปณ.ที่เช่าไว้มาสิคะ จะได้ส่งรางวัลปลอบใจไปให้
5 ตุลาคม 2547 18:40 น. - comment id 344415
@...ผู้หญิงไร้เงา... เกิดแล้วตายตายแล้วเกิดเปิดวงจร พระท่านให้สังวรเรื่องสังสาร แม้ไม่อาจหลุดพ้นวงจรมาร แต่ต้องให้มีฐานสุคติภูมิ ขอบคุณมากนะคะน้องตูน...ขนาดมั่วๆมามึนๆอย่างนี้ยังต่อกลอนได้สวยมาก... เรื่องของการเกิดๆตายๆนี่เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตทั่วไปค่ะ..แต่สำหรับผู้ที่ใช้ชีวิตไม่ทั่วไป คือใช้แบบไม่ต้องการเกิดอีกนั้นก็จะเป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่สวนทางกับคำว่าโลก...
5 ตุลาคม 2547 18:46 น. - comment id 344419
@...prajanyimm... ตายแล้วเกิดอีก หรือตายแล้วไม่เกิดอีก เป็นสิทธิ์ของแต่ละชีวิตที่จะเลือกเป็นเป้าหมายค่ะ ..และก็เป็นสิทธิ์ของแต่ละศาสนิกจะเลือก...เพื่อที่จะกำหนดเส้นทางที่นำไปสู่เป้าหมายนั้น เช่น ..ปุถุชน เดินไปสู่กัลยาณชน...อริยชน...เพื่อพ้นจากสังสารวัฏ หรือปุถุชน เดินไปสู่ปุถุชนเรื่อยไปก็ได้ เป็นสิทธิ์ที่แต่ละชีวิตจะเลือกใช้ ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายและให้ความรู้สึกที่ดี...จะไม่เป็นไร และไม่เป็นไรค่ะ..พระจันทร์ยิ้ม ปล. หมายเลขสมาชิก 9999 เป็นเลขที่สวยมาก
5 ตุลาคม 2547 18:50 น. - comment id 344420
@...น้องไก่ ผลิใบฯ... ใช่เลยค่ะ ...การหลุดพ้นที่แท้จริง...ต้องอยู่นอกวงจรของชีวิต ปราศจากขันธ์อันเป็นกองทุกข์ทั้งหลาย ขอบคุณที่แวะมานะคะ
5 ตุลาคม 2547 18:58 น. - comment id 344423
@...ขลุ่ยหลิบ... เราไม่ทราบเลยนะคะว่าเคยเวียนว่ายตายเกิดเป็นอะไรมาบ้างแล้ว ....ชาติที่แล้วเกิดเป็นอะไร และชาติต่อไปจะเกิดเป็นอะไร...ขึ้นอยู่กับตัวการสำคัญคือกรรมที่เราทำไว้เองทั้งสิ้น ไม่เกี่ยวกับพระพรหมที่ไหนจะมาลิขิต ...หากลิขิตได้แล้วไซร้ พระพรหมก็คงจะใจร้ายมาก ที่ทำให้คนต้องได้รับทุกข์มากมาย... และในทางพระพุทธศาสนานั้นมีคำกล่าวไว้ว่า เราต่างก็เวียนว่ายตายเกิดเป็นสัตว์ชนิดต่างๆกันมาแล้ว บางชาติอาจเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานที่ดุร้าย บางชาติก็เกิดเป็นสัตว์นรก และบางชาติก็เกิดเป็นคนพิการ ..เป็นต้น การใช้ชีวิตจึงเป็นเรื่องที่ไม่ควรประมาท เพราะหากก่ออกุศลไว้มากๆแล้วชาติต่อไปอาจกลายเป็นสัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรกก็ได้...ไม่มีใครกีดกั้นอำนาจกรรมได้เลยค่ะ ดีใจที่แวะมาอ่านนะคะ
5 ตุลาคม 2547 19:01 น. - comment id 344424
@...กุ้งหนามแดง... ณ บรรทัดนี้ขออนุโมทนาเป็นอย่างยิ่งในความรู้ความเข้าใจที่มีปรากฏนะคะ รวมทั้งอนุโมทนาในกุศลที่สร้างสรรค์งานเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา..ทุกบททุกตอน ขอกุศลนั้นจงคุ้มครองให้สามารถดำเนินชีวิตไปพ้นจากอุปสรรคทั้งหลายถึงซึ่งความสวัสดีได้โดยเร็วค่ะ
5 ตุลาคม 2547 19:07 น. - comment id 344426
@...เพียงพลิ้ว... ตอบไม่ได้ ก็ทานข้าวได้ค่ะ..ไม่ผิดกติกา แต่ควรทานอย่างรู้ถึงความจำเป็นว่า เพื่อยังชีพ แต่ถ้าหากทนไม่ไหวเพราะสรรพคุณล่อตาล่อใจต้องการทานแบบไม่จำเป็น..ก็ต้องรู้ว่ากำลังทำสิ่งที่ไม่จำเป็นเช่นกัน ...แม้เพียงเล็กน้อยเหล่านี้ก็เป็นการสร้างเหตุผลให้เกิดขึ้นในชีวิตแล้วค่ะ..ต่อไปก็จะพัฒนาไปสู่การกลั่นกรองพิจารณาถึงความจำเป็นและไม่จำเป็นได้มากขึ้น ..รีบไปทานข้าวเถอะนะคะ เพราะความหิวคือความจำเป็นที่เกิดขึ้นแล้วค่ะน้องคนดี ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์จะหาคำตอบให้พี่ดอกแก้ว
5 ตุลาคม 2547 19:13 น. - comment id 344432
@...เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ... คิดถึงเช่นกันค่ะน้องกี้ ..เงียบหายไปนานเลย สบายดีนะคะ...
5 ตุลาคม 2547 21:56 น. - comment id 344625
แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
