หน้าส่วนตัว
สดับลมขับขาน
ยินเสียงร้าวรานกู่ก้อง
กรีดแทงในหัวใจอันเศร้าหมอง
ลมหายใจร่ำร้องขอชีวิต
ใบไม้สีดำปลิดปลิวไกล
เผามวลไม้ไล่ขุดถอนตามลิขิต
ตามบัญชามัจจุราชแห่งความคิด
เร่งผลิตกลไกแห่งจักรกล
กระแทกกระชั้นกระชากประชิด
หลงทิศหลงทางอย่างสับสน
เลือดนองกองชีพแห่งผู้คน
หลงวนอยู่ในความไม่เข้าใจ
ทั้งพูดจาภาษาชาติเดียวกัน
ต่างไหวหวั่นไม่กล้าจะเข้าใกล้
ต่างถือมีดถือปืนกันเอาไว้
อย่าเผลอไปจะทำร้ายในทันที
อาศัยในนครอันอึกทึก
ความรู้สึกอันเงียบงันกลับล้นปรี่
เสียงหัวใจร่ำร้องอย่างเร็วรี่
อยากจะหนี ... อยากจะหนี ... หนีให้ไกล
สดับลมขับขาน
เหลือเพียงเศษวันวานอันหมองไหม้
เมื่อวันนี้ไม่มีแม้ใบไม้
จะสำนึกหรือร้องไห้ ... ก็สายเกิน
Completely 18 ต.ค. 2547 15:29 น. - ID 63799 
1024
2
0
18 ตุลาคม 2547 15:42 น. - comment id 353007
เพราะดีนะ เสียดแทงดี
18 ตุลาคม 2547 15:52 น. - comment id 353016
สุดๆ ว่ะ เขียนอีกนะแบบนี้ ชอบ
18 ตุลาคม 2547 16:04 น. - comment id 353023
หวัดดี จ้า ชอบๆ แต่งอีก เยอะๆเลยนะ จะคอยติดตาม
18 ตุลาคม 2547 16:47 น. - comment id 353052
สะจายยยยยยยมั่กๆๆ เขียนได้ดีคะ
18 ตุลาคม 2547 18:03 น. - comment id 353112
เสียงลมนี่ให้ความรู้สึกลึกซึ้งจริงๆ น่ะค่ะ... ..
18 ตุลาคม 2547 20:08 น. - comment id 353173
คมมากค่ะ บาดไปถึงขั้วหัวใจเลยล่ะ
19 ตุลาคม 2547 10:28 น. - comment id 353465
ทุกๆคน
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมงานของโอเล่นะคะ
นี่เป็นผลงานอีกชิ้นที่โอเล่ชอบค่ะ ... ฟลุ๊คเขียนได้เป็นเรื่องเป็นราว เป็นงานเป็นการออกมาได้
มาเที่ยวกันบ่อยๆนะคะ
19 ตุลาคม 2547 13:25 น. - comment id 353583
ผมมาแล้ว ไม่ผิดหวังเลยครับ ผมอยากเขียนให้ได้อย่างนี้ มีมิตรผมหลายคนที่เขียนใกล้เคียงกัน อาทิคุณธรรม ทัพบูรพา ที่Praphansarn.com คุณคนชื่อโจ้ หรือยี่หระ ดวงยี่หวา คุณโจ้ออกหนักหน่วงในคมความคมความคิด ส่วนคุณกอนกูยเจือหวานอบอุ่น เชิญเข้าไปอ่านด้วยครับ ที่ผมเอ่ยนามมา เป็นผู้ที่ผมนิยมในงานครับ ด้วยไมตรีครับผม
19 ตุลาคม 2547 15:41 น. - comment id 353675
งานงามมากค่ะ... ขอให้ได้เกรดงามๆนะค่ะ...
19 ตุลาคม 2547 18:45 น. - comment id 353856
ขอบคุณ คุณ ก่อพงษ์ที่ได้กรุณามาเยี่ยมตามคำเชิญ ... ดีใจมากๆค่ะ ขอบคุณคำอวยพรอันแสนจะอยากให้เป็นจริงของคุณ กัลลดา ... ขอบคุณจากใจค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเที่ยวนะคะ
18 พฤศจิกายน 2549 22:56 น. - comment id 414523
อยากบอกว่า ชอบท่อนนี้จ้ะ อาศัยในนครอันอึกทึก ความรู้สึกอันเงียบงันกลับล้นปรี่ เสียงหัวใจร่ำร้องอย่างเร็วรี่ อยากจะหนี ... อยากจะหนี ... หนีให้ไกล มันแทนความรู้สึกคนเมืองได้จริงๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
