http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6192.html ช่อเอ๋ยช่อดอกโศก ไทยวิปโยคสิ้นสุขทุกข์วิถี ดอกประดู่มาร่วงพราวหนาวเหน็บในฤดี สิ้นสุมาลีเหลือเพียงโศกโลกสะเทือน ช่อเอ๋ยช่อดอกเศร้า บุปผาร้าวรานสิ้นทุกถื่นเถื่อน ลาจากช่อทิ้งกอเศร้าหนาวดาวเดือน เลือดมาเยือนแดนใต้ไร้เสรี ช่อเอ๋ยช่อดอกรัก แสนภูมิภักดิ์ซึ้งเศร้าในวันนี้ พลีหยาดเลือดฝากพสุธาธรณี น้ำตาพลีศรัทธาธาราริน ช่อเอ่ยช่อดอกขวัญ ฝากโศกศัลย์ทุกข์หย่อมหญ้ามิรู้สิ้น ดวงดอกโศกโลกสะเทือนด้วยราคิน ฟ้าระรินหลั่งน้ำตาอีกคราแล้ว...! ...................... กับฟ้าหนาว กับดาวเดือน...ที่ดูพร่าเลือนในราตรีวิปโยค! ทุกดวงใจไทยโศกสะเทือนหนาวน้ำตา... กับการลับลา....ของดวงดอกประดู่จากแผ่นดิน ที่ค่อยๆ...ปลิดขั้ว... ทิ้งหนาวเหน็บเจ็บร้าวอย่างไร้เข้าใจ..ไทยด้วยกัน! จาก.... พายุอันแสนร้าย... หมายเพียงคอยเข่นฆ่า อย่างหาความยุติธรรมมิได้แล้ว.. ทุกหยาดเลือดแดง .... ทุกแรงรักพลีเพื่อปกบ้านป้องเมือง ทุกราวเรื่องแสนเหน็บหนาว... ร้าวรานในดวงใจ.... ที่สิ้นไร้น้ำใจเมตตาปรานี... ขอ..ธงไตรรงค์ได้คลี่ห่ม..ลงบนร่างแห่งผู้กล้า ฝาก... อวลอุ่นแห่งศรัทธาภาคภูมิของคนทั้งผืนดิน...นะคนดี.. หลับให้สนิทนิทราสถิตในสวรรค์สรวง..นะดวงดอกประดู่ ฟ้าและโลกรับรู้ ... เดือน..และ..ดาราราย.... กำลังร่ำไห้พร้อมปรายโปรยสดุดี...!!! ..................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6192.html ความฝันอันสูงสุด ...เพลงพระราชนิพนธ์ ขอฝันใฝ่ ในฝันอันเหลือเชื่อ ขอสู้ศึก ทุกเมื่อ ไม่หวั่นไหว ขอทนทุกข์ รุกโรมโหมกายใจ ขอฝ่าฟัน ผองภัย ด้วยใจทะนง จะแน่วแน่แก้ไข ในสิ่งผิด จะรักชาติ จนชีวิต เป็นผุยผง จะยอมตาย หมายให้ เกียรติดำรง จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา ไม่ท้อถอย คอยสร้าง สิ่งที่ควร ไม่เรรวน พะว้าพะวัง คิดกังขา ไม่เคืองแค้น น้อยใจ ในโชคชะตา ไม่เสียดาย ชีวา ถ้าสิ้นไป นี่คือ ปณิธาน ที่หาญมุ่ง หมายผดุง ยุติธรรม อันสดใส ถึงทนทุกข์ ทรมาน นานเท่าใด ยังมั่นใจ รักชาติ องอาจครัน โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่ เพราะมีผู้ ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน ยังคงหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทิดผองไทย...
พุด 22 ก.ย. 2548 09:19 น. - ID 81398 
846
7
0
22 กันยายน 2548 10:45 น. - comment id 517759
22 กันยายน 2548 10:47 น. - comment id 517760
22 กันยายน 2548 11:38 น. - comment id 517776
เป็นกลอนที่งดงามยิ่งครับ ผมชอบจังเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
22 กันยายน 2548 13:58 น. - comment id 517809
เศร้าใจจัง. ห่อเหี่ยวหัวใจอย่างบอกไม่ถูก... สวัสดีค่ะคุณพี่พุด
22 กันยายน 2548 20:00 น. - comment id 517912
เห็นด้วยค่ะ เศร้าจิงๆ
22 กันยายน 2548 20:15 น. - comment id 517944
น่าจะช่วยกันประนามคนที่อยู่เบื้องหลังการก่อการร้าย... ผลประโยชน์ส่วนตนทำให้..แผ่นดินลุกเป็นไฟ... มองให้ลึกลงไป...อย่ามองเพียงผิวเผิน...อย่างที่พวกมันอยากให้เป็น...... มาร่วมแสดงความเสียใจด้วยคนครับ
22 กันยายน 2548 22:44 น. - comment id 517995
หน้าส่วนตัว
..เรนสงสารน้องเค้าที่ขาดพ่อ
น้ำตาคลอทุกครั้งภาพที่เห็น..
เลือดของพ่อที่สาดกระเซ็น..
ช่างยากเย็นติดตาคราเดียวดาย..
จะเป็นกำลังใจให้แด่น้อง..
จะเฝ้ามองขวัญหทัย..มิห่างหาย
วิญญาณพ่อปกป้องอยู่ข้างกาย..
ภัยชัวร้ายพ่อมองปกป้องลูก..
แบบเรน..ไม่เข้าใจด้วยดิคะ ..
มัย? ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ซ้ำๆ .. กับความรู้สึก..
เรนขอเพียง..ประเทศที่เรนรักกลับคืนสู่ความสงบด้วยคะ ..
บทกลอนของพี่พุดพัดชา ..ยังคงความงดงามและอ่อนโยนในความรู้สึก ของทุกสัมผัสที่เรนได้รับ ..
คืนนี้ .. เรนคิดถึงพ่อจัง ..
พ่อเรนก็เก่ง ..
และพ่อก็เป็น วีระบุรุษของเรน..
22 กันยายน 2548 23:12 น. - comment id 518005
...ผมอยากให้ช่อดอกโศกอยู่คู่กับโลกตลอดไป...
สวัสดีครับ
23 กันยายน 2548 10:20 น. - comment id 518117
มาร่วมคารวะดวงวิญญาณดอกประดู่ด้วยครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
