เหมือนคนละฟากฟ้า..!

พุด

จุดเทียนหอมฟังบทเพลงบรรเลงเศร้า
แล้วก็หนาวในดวงใจไปกับฝน
*เสน่หา*ลีลาน้ำตาปน
ร้างไกลกมล*เหมือนคนละฟากฟ้า*น่าเศร้านัก
*ร้องไห้กับเดือน*เตือนใจใครกันล่ะหนอ
เคยพร่ำพ้อทุกราตรีฝากพลีภักดิ์
*สุกี้ยากี้*บทเพลงนี้ที่แสนรัก
มาทายทักใจดวงร้าวให้หนาวใจ
ดูเดือนทองส่องเต็มฟ้าราตรีนี้
ดอกจำปีคลี่เคลียหมอนจนรอนไหว
หนาวน้ำตาหนาวคำลาหนาวฤทัย
ใกล้แรมไกลใจแรมร้างอ้างว้างรอ
*ในโลกแห่งความฝัน*ฉันเฝ้ารอพ้อเพ้อหา
โลกมายามาคลี่หอมยอมร้องขอ
วอนดวงใจอย่าพรากไกลใครเฝ้ารอ
กลับมาพ้อคืนมาเพ้ออย่าเผลอใจ
*เดียวดาย*ดายเดียวยามเหลียวหา
ทุกทิวาราตรีพลีหวามไหว
ขวัญเอ๋ยขวัญเคยภิรมย์อ้อนหาใคร
มาแรมไกลมาแรมร้างอ้างว้างนัก
*ผิดทางรัก*ประจักษ์จิตนาทีแรก
พระเจ้าแจกแม้นไม่เอาให้ลองรัก
*ชั่วนิจนิรันดร*อยากถอนใจนะ*ที่รัก*
*เพ้อ*ฝากภักดิ์พลีเพียงนี้*ไม่มีวัน*
จบตรงนี้ที่*เหมือนคนละฟากฟ้า*
ยอมเหว่ว้ายอมร้างไร้คล้ายสิ้นฝัน
ลืมทุกสิ่งลืมให้สิ้น*เคยรักกัน*
สิ้นสายขวัญสวรรค์ลา..อย่าเสียใจ...!
....................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song173.html
เหมือนคนและฟากฟ้า
มีประโยชน์อื่นอันใด 
ที่หัวใจเรารักกันปานจะกลืน
แต่กายต้องห่างดั่งอาทิตย์ไกลกลางคืน
มืดมนทนฝืนฝืนโชคชะตา
ได้แต่หลอกปลอบใจกัน
ว่าสักวันความรักสมจินตนา
จนสิ้นใจจาก ได้ครองรักเพียงอุรา
เกินเอื้อมมือคว้าวิวาห์ดูหมดทาง
ต่างกันทุกฐานันดร
ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง
ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง
แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า
คิดสลัดตัดใจไกล
สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา
จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน
รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย
ต่างกันทุกฐานันดร
ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง
ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง
แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า
คิดสลัดตัดใจไกล
สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา
จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน
รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย... 
................


*ซึ่งเป็นคำถาม...???*
คืนนี้รอบข้างเงียบมาก...
ฉันไม่ได้แหงนมองจันทร์เช่นทุกคืน..
ท้องฟ้าดูเงียบเหงา เทาทึมตั้งแต่เย็นแล้ว
ฉันตาฝาดไปรึเปล่าหนอ..
ที่วันนี้..
ดูโลกรอบข้างและท้องฟ้าราวทาบทาด้วยสีน้ำเงิน..
อีกคราครั้ง..ในรอบสิบปี..
เย็นมาก ใกล้ค่ำ 
ได้ยินเสียงจิ้งหรีดกรีดร้องระงม..
ฉันจุดเทียนอาบน้ำ..
ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวกระหน่ำหนัก..รินรด..
มืดทั้งบ้าน...ฉันพยายาม...เช็ดผมให้แห้ง...
ทั้งๆที่มือและใจทำไมอ่อนแรงไร้พลัง...
ทรุดตัวลงนั่งนิ่งๆ 
ทิ้งใจและตัวในความความมืดมิด..ดิ่งจม..ในห้องนอน
ริมหน้าต่าง 
มีใบจำปีซัดส่าย ไหวไกวกล่อมเป็นเพื่อน...
ในภวังค์ ฉันง่วงงุน...งีบหลับไป..
ฉันฝันร้าย น่ากลัว..
ฝันว่าตัวเอง 
วิ่งหนีอีกแล้ว วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง..หนีจากผู้ชายคนเดิม..
ที่เคยฝันเห็นหลายครา.....
ฝันนี้..ฉันไม่โชคดีเหมือนคราวก่อน..
เขาไม่ได้ปรานี..ปล่อยฉันไป..
แต่กลับ...
จ้วงแทงตรงกลางใจฉัน..หนักหน่วง..รุนแรง..อย่างสาสะใจ..!
ในฝัน..ฉันมิได้กรีดร้อง..
แต่....
แค่แหงนมองเขา..ด้วยสายตาที่เป็นคำถามและหยาดน้ำตา..!.. 


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song11.htmlเสน่หา
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4590.htmlร้องไห้กับเดือน
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.htmlเดียวดาย
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song369.htmlในโลกแห่งความฝัน
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song147.htmlผิดทางรัก
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song313.htmlชั่วนิจนิรันดร
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song138.htmlที่รัก
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song161.htmlเพ้อ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song418.htmlไม่มีวัน
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song173.htmlเหมือนคนละฟากฟ้า