ตราบ..คนดียังมีลมหายใจ..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song14.html


ฉันคือใครใครคือฉันเล่าที่รัก
จงประจักษ์ไร้ตัวตนแทรกทุกหน
ในดินน้ำลมไฟเกื้อกมล
ในทุกข์ทนสุขเศร้าหนาวดวงใจ
อาจเป็นดั่งดินทองผลิเรียวรวงระยับระย้า
อาจเป็นฟ้าฉ่ำฝนน้ำค้างใส
อาจเป็นลมพรมพรายนะดวงใจ
อาจเป็นไฟให้พลังฝันในวันนี้
เป็นดวงดอกไม้พยอมไพรไร้ใครปอง
เป็นบัวทองผ่องพรายพรรณรายสี
เป็นพุดซ้อนซ่อนซึ้งเศร้านะคนดี
เป็นมะลิพลีบูชาหน้าพระพุทธ
เป็นโค้งคอดกอดสายน้ำระรี่ไหล
เป็นธารใจหยาดรินมิสิ้นสุด
เป็นทุกสิ่งอิงธรรมนามสมมุติ
เป็นพิสุทธิ์พิเศษแค่ไหนตามใจเธอ
ไม่มีจิตแลร่างช่างว่างเปล่า
เป็นเพียงเงาผ่านมาสนองเสนอ
กระซิบพร่ำฝากสัจจธรรมพลีแด่เธอ
อย่าหลงเพ้อมายาฝันนิรันดร์กาล
อย่าไขว่คว้าหาฉันเลยที่รัก
หนาวเหน็บนักดั่งสายลมที่พัดผ่าน
ไม่มีฉันให้ยึดมั่นอนันตกาล
อย่าร้าวรานดั่งว่างสะท้อนวอนดวงใจ
หลับตาสิที่รักจักเห็นฉัน
ในเวิ้งวันไร้สุขทุกข์หวั่นไหว
ตราบที่เธอคนดียังมีลมหายใจ
หลอมรวมใจไปด้วยกันนิรันดร...
.........................


ฝนหลงฤดูโปรยสายหนักมาก
ทิ้งมวลอากาศหวานเศร้า
ด้วย..อวลกลิ่นดวงดอกแก้ว
ที่กำลังค่อยๆ..ปลิดกลีบทิ้งช่อ
พ้อพร่าง..พลางร่วงละลิ่วปลิวลงมา
พรายพรม..ณ..พื้นหญ้านวลขจี
สายฝนยังหยาดเย็นหยดย้อย 
ร้อยสายร่วงลงมา
จากเรียวใบไม้แลชายคารายรอบกระท่อมวิมานดิน
หยาดน้ำค้างจากฟ้ากลมกลิ้งพลิกพลิ้ว
กระทบแสงแดดสีทองจนเกิดประกายระยิบระยับ
่ก่อนจะ...มลายหายวับไป อย่างไร้ร่องรอย...
..............


จากแรงฝันบันดาลใจ
ที่ช่างซึ้งใจนัก
ในน้ำคำน้ำใจ*น้องดอกบัว*
ที่ระรินร่ำหยาดพลีมอบให้นวลใจพี่พุดแสนพริ้งพราย
ฉายฉานที่ยังมีคนรักงานพี่พุด
ในงาน
*ไพโรจน์จำรัสรัศมีบุญ*ค่ะ
...............
พี่พุดคะ บัวไม่รู้ว่าพี่พุดคือใคร
แต่งานชุดนี้ของพี่บัวชอบค่ะ
ไพโรจน์จำรัสรัศมีบุญ
บัวอ่านแล้วทำให้บัวต้องน้ำตาไหลออกมา
ภาพผองบรรพชนคนกล้า
ยอมพลีดวงวิญญาณปกบ้านป้องเมือง
ทุกร่างชายชาติอาชาไนยชาตินักรบ
เลือดไท ผู้มีดวงเหี้ยมหาญ
ยอมพลีร่างเพื่อผืนปฐพี ดีกว่าจะยอมไร้สิ้นอิสราเสรี
ให้ใครเข้ามาย่ำยีดวงใจ ดั่งทาส
ถ้าเราไม่มีบรรพชนผู้กล้าเราคงจะสิ้นแผ่นดินไทย
บัวขอกราบลงพื้นแผ่นดิน
ที่บรรพชนผู้กล้าทำให้บัวได้มีแผ่นดินอยู่ค่ะ
รวมทั้งขอบคุณเหล่าทหารหาญที่ปกป้องดินแดนไทย 
ดอกบัว 07 เม.ย. 49 - 22:35 IP 58.11.96.211  


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song14.html
คนเดียวในดวงใจ ศรีไศล สุชาติวุฒิ 
เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันไม่เคยคิด รู้ แต่บัดนี้ เธอมาสถิตย์
มาอยู่ใกล้ชิด ในดวงใจฉัน
เธอมาจากไหน จากดินผืนใด
หรือจากสวรรค์ ฉันก็จะรัก
รักเธอเท่ากัน ไม่เคยจะหวั่นแม้คำนินทา
คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต
คนเดียวสนิท แนบ อุรา
คนเดียวที่ฉัน บูชา 
ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก
เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว
ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย
ในโลกก็ยอม
คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต
คนเดียวสนิท แนบอุรา
คนเดียวที่ฉัน บูชา 
ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก
เธอมาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว
ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย
ในโลกก็ยอม...