แม่นวลนาเนื้อทอง..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html

นวลนาชื่อนวลนา
เกิดที่ตำบลผ้าไหม
ที่แสนขึ้นชื่อลือชาที่ชื่อว่า*พุมเรียง*
เมืองหัตถกรรมดีเด่นแห่งเมืองไชยา
เมืองที่มีวัดพระบรมมหาธาตุไชยาราชวรวิหาร
สวนโมกขลาพลาราม 


เมืองที่มีพิพิธภัณฑสถานไชยา
และที่เมื่อไม่นานมานี้
ยังมีการลักลอบขุดกรุสมบัติ 
และ...
พบพระพุทธรูป 
อวโลกิเตศวร สมัยอาณาจักศรีวิชัย 
พบสร้อยลูกปัดสีพันปีเกลื่อนกล่นไปทั่ว 


ในอดีตพื้นที่ 
ต.พุมเรียง เป็นอาณาจักรศรีวิชัย 
ซึ่งเป็นสถานที่ผลิตวัตถุโบราณ
และ..
เป็นแหล่งการค้ากับชาวต่างประเทศ 
เมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา..
กรมศิลปากร 
ได้มาขุดนำวัตถุโบราณไปเก็บรักษา
ไว้ที่*พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติไชยา*
จำนวนมากแล้วก็ตามที
 แต่ก็...ยังมีหลงเหลืออีกจำนวนมาก 


ในปัจจุบันพื้นที่จำนวน 38 ไร่ 
มีชาวบ้านอาศัยอยู่ 180 ครัวเรือน 
มี..
อาชีพทำประมง และหารายได้พิเศษ
จากการขุดหาของเก่าขายจำพวก 
ลูกปัดชนิดต่างๆ เช่น ..
ลายนกยูง ลายงูเหลือม 
ลายลูกยอ ลายลูกบอลธรรมชาติ ลายตั๊กแตน
 โดยมี..
ราคาตั้งแต่เม็ดละ 5,000 บาท ถึง 10,000 กว่าบาท 
ทำให้มีผู้ลักลอบขุดกันอย่างต่อเนื่อง 
จนต้องให้ทางราชการคอยเข้มงวด
กวดขันเฝ้าระมัดระวัง..
..............


ปีนี้นวลนา..เพิ่งเป็นสาวสะพรั่ง
หากยังหอมนวลสาว 
ราวกับข้าวใหม่เพิ่งแย้มผลิ
ไร้วี่แววอยากรับรักหรืออยากมีชีวิตแต่งงาน
อาจ...จะเป็นเพราะ
นวลนาเข้าวัดปฏิบัติธรรมกับคุณตาคุณยาย
และ...
ทำให้กลายเป็นคนมีปัญญารู้ตามจิตทัน
ไม่หลงยึดมั่นถือมั่นในวิถีทางโลกย์
ที่คงมีเพียงโศกสุขน้อยซ้ำรอยวน
จนกว่า..
จะหนีไม่พ้น..หากยังมีวิบากรรม..
ทำให้ต้องพบรักพันธนา..
หากว่าฟ้าดินอินทร์พรหมลิขิตโชคชะตา..


ในวันนี้..
กมลนวลนา..
จึงรักชีวิตสมถะสงบงามเงียบเรียบง่าย
ในท่ามความดายเดียว ลำพังมานานปี
ชีวิต...
ที่นวลนานี้กำพร้าแม่พ่อ ตั้งแต่จำความได้
มีเพียงคุณยายเฝ้าคอยประคบประหงมเลี้ยงดู
คุณยายเพียงเล่าให้นวลนาฟังว่า 
บุพการีทั้งคู่ของนวลนา
เสียชีวิต ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
วันที่ท่านเดินทางไปซื้อเส้นไหม
จากสุพรรณบุรี และกาญจนบุรี
เพื่อนำมาใช้ในการทอผ้า 
ที่บ้านพุมเรียง...สืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน...
............


นวลนา เลี่ยงจะซักถาม 
ถึงความหนหลัง ที่ยากย้อนคืน
และ..
ไม่อยากเห็นหยาดน้ำตารื้นชื้นตา 
ยามคุณยายพรรณาถึงความรัก
ความหลังด้วยความอาลัยอาวรณ์ 
และ..
สิ่งเหล่านี้กระมัง ที่ย้อนวนมาสอนสัจจะใจ
ให้นวลนาหันมาสนใจและฝักใฝ่ในทางธรรม
หลังจากพบคำว่ามรณานุสติ..
ที่..
ก้าวมาทายทัก
คนที่นวลนาแสนรักอย่างมิทันได้ตั้งตัว


สัจจธรรมข้อนี้นี้เอง
ที่หล่อหลอมให้ชีวิตนวลนาแสนเข้มแข็ง
และ..
ได้รู้รสแห่งความพลัดพรากจากจบ..พบก่อนวัยอันควร
ที่ล้วนหวนกลับมาสอน
มิให้หลงประมาทในทุกบทบาทนาทีแห่งชีวิต
อันแสนสั้น


มี..
เพียงคุณตาคุณยาย 
คอยเฝ้าอบรมเลี้ยงดู เฝ้าอุ้มชูสอนสั่ง
เฝ้าพาหลานรักติดสอยห้อยตามเข้าวัด
อบร่ำจิตให้สวยใส
ให้..
ซาบซึ้งในรสน้ำพระอมฤตธรรม 
และฝึกการตามทันทุกผัสสะ..ที่จักมากระทบให้รู้จบ
ด้วยการปล่อยวาง
ไม่ว่าจะทางไหน


คุณตามีเรือนไทยหลังใหญ่ในสวนผลไม้นานา
ที่มีทั้งสวนเงาะแดงดกหลายสิบไร่
 สวนทุเรียน...ที่ให้ผลจนตัดขายไม่ทันพันธุ์หมอนทอง 
ที่คุณตาคนขยันคอยดายหญ้า ดูแล
ไหน..
จะลางสาด มังคุด  ที่ห้อยพวงระย้าราวฟ้าดินประทาน
เพราะได้ดินอุดมดี จนพาให้ออกผลแสนหวานแสนอร่อย
ที่ต้องคอยตัดแต่งกิ่ง มิทิ้งต้นให้ราโรย...


ผลไม้พวกนี้ จะมีรถจากถิ่นที่ต่างๆ
เป็น*พ่อค้าคนกลาง*...มารับซื้อไปขายต่อ
หาก
สำหรับ..
นวลนาแล้วไซร้..
กลับประทับใจ ในนาข้าวประมาณ 20ไร่ 
ที่..
คุณตาแบ่งที่ไว้เคียงดงตาล...ได้หว่านไถ มิให้รอยไถแปร
คุณตา..
จะไปขอแบ่งพันธุ์ข้าวชื่อ ...แก่นจันทร์ 
พันธุ์หอมมาจากเพื่อนคุณตาแถวพัทลุง 
ที่..
ยังคงมุ่งที่จะเพียรปลูกข้าวพันธุ์หอมหายากนี้เพียงอย่างเดียว
ด้วย..
พลังแห่งความหนักแน่นภักดีเด็ดเดี่ยว
ที่จักแสดงความกตเวทิคุณ
 ตอบแทนพระคุณผืนดินและพระบรมราชินีนาถ
ที่ท่านทรงโปรดข้าวพันธุ์หอมนี้มาก


และ...
ได้ทรงพระกรุณานำไปบอกกล่าว
เล่าถึงในวันมหามิ่งมงคล
*วันเฉลิมพระชนพรรษา*ของพระองค์ท่าน
เพื่อ..
ให้กำลังใจ แด่กสิกร..ทุกถิ่นที่
รวมทั้งชาวนาพัทลุง 
ให้..
ยังคงมุ่งรักในวิถีนา..
อย่า..
พากันเลิกหันไปทำสวนยางพาราเสียหมด
ให้อนาคตชาติ ในไม่นานช้า
อาจจะพากันพบกับคำว่า
*ข้าวยากหมากแพง*
 เนื่องจากภัยแล้งและไร้ที่นาทำกิน
ต่างทิ้งถิ่นทิ้งนาไปใช้ชีวิต..
ในวัฏฎคนเมืองอุตสาหกรรม 
ที่..
คราคร่ำด้วยความเร่งรีบในโรงงาน
ไปใช้ชีวีแบบตีนถีบปากกัด
ไปรับภาระหน้าดำคร่ำเครียด หาเงินผ่อนนั่นผ่อนนี่ (ผ่อนหนี้)
ไม่มีที่สิ้นสุดหยุดรู้พอ..เพียง..
...............


บ้านนวลนา
เลี้ยงวัวไว้หลายตัวทั้งแม่วัวลูกวัว
ให้..
นวลนามีเพื่อนเล่นแสนน่ารักนัก...มาตั้งแต่ไร้เดียงสา
นวลนาจะจูงมันลงนา 
พาไปอาบน้ำที่ริมธารท้ายไร่ที่มีสายน้ำ
แสนใสไหลเย็นมาจากเทือกเขาไม่ไกล
นวลนาพอใจที่จะ
ตั้งชื่อลูกวัวตัวน้อยๆ
ที่คุณตายกให้ว่า*เจ้าหางนกยูง*
เพราะ..
มันเกิดที่คอกใต้ต้นหางนกยูง ที่กำลังออกดอกแดงสะพรั่ง
วันที่..
นวลนาเอาใจช่วยเสียแทบแย่ 
กว่าจะเห็นภาพลูกวัวตัวน้อย
น่ารักนักโผล่พ้นครรถ์แม่วัวออกมาได้อย่างทุลักทุเล...เต็มทน..
.............


นอกจากนั้นนวลนา...
ยังมีกระท่อมหลังน้อย..
ที่...
คุณตาปลูกไว้ให้พักเล่น
ราวมีเรือนส่วนตัว
เรือนที่คุณตาสร้างเคียงเรือนใหญ่ไม่ไกลกันนัก
หาก..
เป็นเรือนที่แสนงามนักเพราะ
ใช้ไม้มะพร้าวลายงามเป็นฝา 
พร้อมทำนอกชานด้วยไม้ยางอย่างดี
ให้..
นวลนา
ได้ชวนเพื่อนบ้านคนในวัยเดียวกัน
มานอนฝันนับดาวเดือน
ที่กล่นเกลื่อนแสนสกาว
ภายใต้ร่มทองกวาวและลั่นทมหอมพราวพร่าง
ในคืนที่*จันทร์กระจ่างฟ้า *


นวลนา..จึงมิเคยเหว่ว้าหัวใจเลย
สิ่งเดียวในชีวิต
ที่สถิตในดวงใจนวลนาตั้งแต่ยามเยาว์จนเป็นสาว
คือ ...
ผ้าไหมลวดลายทั้งแบบเก่าใหม่ 
ที่คนในครอบครัวนวลนา..
และคนทั้งหมู่บ้านในพุมเรียง
ต่างสืบสานทอทอด...สืบต่อเรื่อยมา...ตราบจนถึงทุกวันนี้


ที่..
นวลนารู้จักชื่อลายดี...
 ไม่ว่า..จะเป็น...ลายราชวัตร ลายดอกดาวกระจาย
ลายดอกพิกุล ลายดอกลอย ลายแมลงวันสี่ตัว
ลายพุ่มข้าวบิณฑ์ ลายยกเบ็ด ลายมงกุฏดาว ลายหางนกยูง
ลายดอกโคม และลายนพเก้า


ผ้าทุกลายหลายๆผืนหลากสีดั่งมณีไหม นั้น
นวลนา เก็บพับรักษาไว้อย่างดี...
ในตู้โบราณเป็นชั้นๆ
แบ่งไล่โทนสีดั่งมณีรุ่งเหลือบลายพราวพรรณรายนพรัตน์
ที่..
จะต้องคอยหยิบจับมาจำหน่าย
หากมีลูกค้าแวะผ่านมาสนใจอยากได้..


อีก..
ส่วนหนึ่งนั้น 
เป็นสมบัติส่วนตัวของนวลนา
ที่จะใช้ยามใส่ไปงาน 
ยามจะไปวัด 
ที่..
ทุกคราที่นวลนานุ่งงามจะงามจรัสรัศมี
 จนคุณตาต้องชมเปาะ
ว่าใครหนอ..
จะใส่ผ้าถุงฝืมือคุณยายและที่ช่างคนพื้นบ้านช่วยกันทอ...
ได้งามเหมาะเจาะเท่าหลานรักของคุณตา..
...............

วันนี้ วันสงกรานต์ 
นวลนาตั้งใจตื่นแต่เช้าช่วยคุณยาย
หุงข้าวแก่นจันทร์พันธุ์หอม
และ..
ทำกับข้าวรสจัดพร้อมของหวาน
ทั้งขนมผลไม้ 
แล้ว..
นวลนาจะลงไปเก็บดอกไม้รายรอบบ้าน
ที่..
คือดวงดอกไม้นานา หลากสีสัน
ที่ต่างพากันประชันช่อชูโฉมประโลมไสวไปทั่ว
รอรับหยาดละออละอองน้ำค้าง
ในม่านหมอกสลัวเย็นเยียบในยามเช้า


พวงพะยอมไพร
ที่นวลนาและคุณตาช่วยกันหาพันธ์
มาขยันเพาะปลูกหว่านโปรยโรยไปรายรอบเรือน
เช่น..
ชบาชมพู คู่ดงดอกดาวเรือง หงอนไก่ 
ดวงดอกไม้ไพรพื้นบ้าน 
ไหน..
จะบานชื่นดอกโตและนั่นดอกยี่โถแสนสวย
กุหลาบ กล้วยไม้ป่า..ที่แสนหายาก 
มะลิลา จำปาจำปี กระดังงา
ที่..
กำลังพร่างพราวดอกนวลไปทั้งต้นจนหอมชื่น ..


ที่..
นวลนาตั้งใจ..
จะนำร้อยมาลัยแซมด้วยดวงดอกรักร้อย
แทนสร้อยศรัทธา นำไปถวายพระประธาน 
ในวันมหาสงกรานต์..งานประเพณีมงคลนี้
และ..
ที่..นวลนาจะไม่มีวันลืม
คือสรงน้ำพระพร้อมถวายมาลัยสามชาย
ที่เรือนใหญ่และที่เรือนนวลนา
ที่คืนนี้จักหอมกรุ่นด้วยกลิ่นกุหลาบมะลิ


ที่..
นวลนาตั้งใจจะนำมาไหว้กราบกราน
แล้ว..
ตั้งจิตอธิษฐานนั่งสมาธิสวดมนต์ภาวนา
ให้ทวยเทพเทวาบนสวรรค์ชั้นฟ้า
และ..
ปวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหล้าโลก
ได้ทรงพระเมตตาประทานพร 
ได้ช่วยกันปกบ้านป้องเมืองให้เรืองรอง
รอดพ้น จากภยันตรายทั้งปวง..

 
ให้..
ผองชนได้รู้รักปรองดอง
รู้ประคองชีวิตให้แสนงดงามในท่ามร่มรัตน์ ร่มฉัตร
รู้ตระหนักคำว่า สมานฉันท์ สามัคคี
 รู้ใช้ชีวีแต่พอดีพอเพียง
เลี่ยงจากกิเลสวัตถุเร่าร้อนทั้งสิ้นทั้งปวง ด้วยเทอญ..


และ...
วันนี้..
 นวลนาคนดี จะไปขนทรายเข้าวัด 
ไปร่วมก่อพระเจดีย์ทราย
ช่วยกวาดใบไม้ลานวัด 
และ..
ทำบุญปล่อยนกปล่อยปลา..
ด้วยความโสมนัสปิติเกษมอย่างที่สุด
ตามประสาพุทธศาสนิกชนคนไทย..
ที่มีดวงจิตดวงใจ
งามดั่งทอง หวังปองเพียงสร้างเนื้อนาบุญเพียงนั้น...
..


ไม่ช้า..
นวลนาก็นุ่งผ้าถุง*ลายมงกุฏดาว*
ที่แสนพราวพร่าง...*สีฟ้าแจ่ม*
เดินแฉล้มแช่มช้อย
ทูนกระเฌอตามคุณตาคุณยายมาที่วัด


วัดที่..
หลวงพ่อเป็นพระนักพัฒนา
ที่ท่านสู้อุตส่าห์ลงแรงไปขอพันธุ์ต้นไม้
จากกรมป่าไม้ มาเพียรปลูกไว้จนให้ร่มราวฉัตรไพร 
ร่มรื่นไสวไปจนถึงนอกถนนใหญ่


ให้ผู้คน..
ได้มานั่งลงใต้ร่มไม้ ให้ดวงใจได้รับรสฉ่ำเย็น
จาก...อวลอากาศออกชิเจนที่แสนบริสุทธิ์
ไหน
จะยังดอกใบระยับระยิบ
ให้ประดับใจแสนไหวหวานแสนงามไปด้วยกัน
ทุกคน..
จึงรักที่จะพากันมานั่งฟังธรรม ณ..ลานธรรม ธรรมชาติแห่งนี้
และ..
พร้อมพลีได้อบร่ำจิต
ให้...รู้รักทั้งสองธรรม..พร้อมกันไป


วันนี้ หลวงพ่อออกมาเทศนาเรื่อง*ค่าของคน*
ที่..
ท่านสอนให้รู้รักกตเวทิตา
ต่อ..ผืนดิน น้ำ..ลม..ไฟ
พระมหากษัตริย์ไทยผู้ยิ่งใหญ่ในทศพิธราชธรรม
ธ..ผู้ทรงน้อมนำแบบอย่าง 
สว่างโรจน์ด้วยพระจริยวัตรที่แสนเพียบพร้อมแสนงาม
ในท่ามโลกแล้งไร้ 
อย่างยากหากษัตริย์ไหนในโลกนี้เทียบทัน..


และ..
สอนให้รู้คุณค่าวัฒนธรรมประเพณี
ที่แสนดีแสนงาม 
จนทั่วโลกต่างพากันแซ่ซร้องสรรเสริญ
ถึง.. ความเจริญด้านจิตใจ 
ไหน..
จะเตือนใจ...สอนให้รู้ตอบแทนพระคุณพระที่บ้าน
นั่นคือ...แม่พ่อ
ผู้ก่อเกื้อให้เลือดเนื้อ..ให้ชีวิตเรามา
ให้..
รู้รักษาความดี 
อย่าพลีชีวิตตกในบ่วงเหวอบายมุข
ที่สนุกจนขาดสติ ลืมตัว..ลืมตนจนพาตาย..
อย่างน่าเศร้าเสียดาเสียใจ...อย่างที่สุด


ในหอมห้วงดวงใจนวลนา..
ราวกับจะร้องไห้..อย่างแสนซาบซึ้งในบึ้งใจ
เมื่อ..หลวงพ่อท่านเทศนา
ให้..
รู้เพียรสร้างบ่อบุญทุนทานเอาไว้
เป็นขุมทรัพย์ในจิตใส 
ที่..
จักตามติดไปไดในภพหน้า
ใช่มัวเหว่ว้าหลงทาง ให้เสียชาติเกิด


นวลนา..
ค่อยๆพาร่าง..
เดินมาหยุดตรงใต้ร่มเงาพิกุล..ที่เธอแสนรักนักรักหนา
สายลมอรุณอุ่นอวลมา
พาให้กรุ่นพิกุลทองแพรวพร่างพราย
ร่วง....ปรายโปรยลงมา...
ราวปลิดปลิวมาจากแดนฟ้าแดนสวรรค์


เธอ..
ค่อยๆก้มตัวลงหวังกอบกำห่อหอมดวงดอกแก้วกุดั่นนั้น
ไว้ในผ้าเช็ดหน้าผืนน้อย 
ที่..
ทำมาทุกคราครั้งจนเคยชินยามมาวัด..


หาก...ทันใดนั้น..
พลัน...
มีมือแสนแข็งแรงของใครคนหนึ่ง
เอื้อมมากอบกำ
และ....
วางพลีกำนัลให้เธอในห่อผ้าอย่างอ่อนโยน....
เธอ..ค่อยๆช้อนตาขึ้นดูร่างสูงเพรียว
ทางเบื้องหลัง
ที่...พร่างสะท้อนแสงสุริยา
พาให้เกิดประกายจ้า
ราวรัศมีสีทองสุกปลั่งรายรอบร่างนั้น...


ตาสบตากัน...ในพราวแสงอาทิตย์
 และ..
 ในนาทีนั้น
สำหรับคนทั้งสอง..
ราวโลกหยุดหมุนชั่วครู่ พร้อมรับรู้รักแรก...แสน...งดงาม...! 
....................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html
แต่ปางก่อน ....รณชัย-อัจฉพรรณี 
ช...รอ คอย เธอมา แสน นาน
ทรมาน วิญญาณ หนักหนา
ระ ทม อยู่ใน อุ รา
แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้ เดียว
ญ...เธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล
ชาย ใด ดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รัก เธอ แน่ใจจริงเชียว
รัก เธอ รักเดียว นิรันดร์
ช...แม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม
ญ...ขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน
ช...จะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน
ญ...ดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ
ช-ญ...คง เป็น รอยบุญมาหนุน นำ
รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย
ช...แม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม
ญ...ขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน
ช...จะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน
ญ...ดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ
ช-ญ ...คง เป็น รอยบุญมา หนุน นำ
รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย...