เมื่อกำเนิดเกิดกาลคืบคลานร่าง มีความทุกข์ไม่จางต้องโหยหา ทั้งความหิวกิ่วท้องร้องออกมา อีกอึดอัดนำพาให้ดิ้นรน ครั้นตั้งไข่ใช่ว่าจะกล้าแกร่ง ขาอ่อนแรงล้มกายลงหลายหน แบกน้ำหนักตั้งหลักอย่างทุกข์ทน แม้นเดินคล่องยังบ่นเมื่อยล้ากัน รูปขันธ์นั้นต้องบริหาร และต้องคอยบริการอย่างแข็งขัน อิริยาบถอาหารสารสำคัญ อากาศนั้นยอดยิ่งสิ่งจำเป็น นามขันธ์นั้นหนักกระอักกว่า เวทนาบ่อเกิดของความเข็ญ ทั้งสุขทุกข์มากมายหลายประเด็น ประดังเป็นเชื้อให้ใจอ่อนแอ เมื่อความสุขและทุกข์รุกรานจิต ความทรงจำพลาดผิดเพิ่มกระแส เป็นเรื่องราวตัวตนจนปรวนแปร หาทางแก้ยิ่งหลงไม่ตรงทาง เพราะประชุมกลุ่มนามสร้างความคิด ทั้งถูกผิดคิดรู้กู้สะสาง เป็นความเหนื่อยและหนักไม่พักวาง ใจไม่จางจากงานด่านอารมณ์ เท้าทั้งสองใช่ประคองเพียงหนักร่าง ทุกเส้นทางแบกใจที่ไหม้ขม มีสุขน้อยทุกข์มากหลากระทม กว่าจะล้มเป็นซากลงฝากดิน แล้วกงกรรมก็นำไปเกิดใหม่ หัดตั้งไข่ว่ายน้ำตามโผผิน เป็นส่ำสัตว์ใหญ่น้อยด้วยมลทิน แบกขันธ์ไม่จบสิ้นภาระกรรม คือชีวิตของผู้อยู่อย่างอยาก ความต้องการมีมากเกินจะขำ และยึดไว้ให้หนักไร้หลักธรรม แบกทุกข์เช้าจรดค่ำไม่เคยวาง
พี่ดอกแก้ว 26 เม.ย. 2549 19:33 น. - ID 88726 
2060
19
0
26 เมษายน 2549 20:01 น. - comment id 573480
แวะมาสวัสดีครับ ไม่ได้เข้ามาตั้งนานแล้ว
26 เมษายน 2549 20:05 น. - comment id 573484
หนักอวิชชาหนาทึบหนักตีบตัน หนักอุปาทานในขันธ์ทั้งห้าผอง หนักกิเลสเศษสวะประทับครรลอง หนักกรรมครองหนักกองทุกข์ สุดกดดัน แต่เราหลงทุกข์หนักกับดักห้วง ทะเลแห่งทุกข์ลวงทุกช่วงฝัน ติดทุกข์แห่งโลกธรรมกำหนัดกำนัล อยากปลีกผันฉุดจิตไม่ติดกาล หนักเหลือเกินเดินมาหลายภพชาติ ยังเขลาขลาดหลงทุกข์ทุกทางผ่าน หลงกามคุณวุ่นวายหลงดักดาน ติดบ่วงมารเบญขันธ์ว่าเป็นตน กว่ารู้ได้ว่าไม่ใช่สิ่งเที่ยงแท้ กว่าหลุดจากสิ่งแปรที่ให้ผล กว่าแจ่มแจ้งในวิชชาปัญญาดล กว่าหลุดพ้นต้องอาศัยพละกำลัง คือสติปัฏฐานปฏิปทา ตามพุทธาบัญญัติทางมุ่งหวัง ขาดรากเหง้าเงาบอดตามประดัง ลาภพชาติเคยฝัง ... หลุดติดตน จึงเบาโล่งโปร่งใจเบิกบานจิต ถึงชีวิตสิ้นทุกข์ทุกแห่งหน มองให้แจ้งด้วยปัญญาทลายกล แล้วหลุดพ้นจากอบาย ... สบายจริง. สวัสดีค่ะ ... พี่ดอกแก้ว : )
26 เมษายน 2549 20:18 น. - comment id 573490
เพราะคิดไว้ใจตระหนักไม่พักผ่อน แม้นเหนื่อยอ่อนยังสู้ไปในปัญหา อีกวิธีแห่งชีวิตที่คิดพา เพื่อได้มาปริญญาเป็นยาใจขอน้องนอกเรื่องหน่อยแล้วกันนะคะ อิอิ คิดถึงพี่ดอกแก้วจังเลยค่ะ น้องใกล้จะจบแล้วนะค่ะ อีกสองวิธีกับการสอบอีกหนึ่งครั้งใหญ่ก็สมหวังแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้น้องเสมอนะค่ะ
26 เมษายน 2549 20:45 น. - comment id 573497
หนัก เพราะไม่ได้พักผ่อนหรือเปล่าคะ แจมทราบว่า.. พี่ดอกแก้วก็ดื้อเหมือนกันน๊า มาทักทายและสวัสดีค่ะ จากกองกระดาษตอนนี้เป็นเล่มหนังสือแล้ว .. รอที่อยู่พี่อยู่ค่ะ.. จะให้จัดส่งที่ไหนเอ่ย รบกวนเมล์ไปที่ jammy@phiphionline.com นคะ ของ hotmail เป็นอะไรมิทราบ รู้สึกมันรวน ๆ ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4300771/W4300771.html แจมมีแถมที่คั่นหนังสือ (ชนิดทำมือ) ด้วยนะคะ แบบว่ากระดาษทำปกเหลือน่ะค่ะอย่าเอ็ดไปนะ ใครส่งที่อยู่ช้าหมด อดของแถมไม่รู้ด้วย
26 เมษายน 2549 21:53 น. - comment id 573513
ส่งให้ผมด้วยได้ไหมเอ่ย?
26 เมษายน 2549 22:15 น. - comment id 573516
26 เมษายน 2549 22:35 น. - comment id 573520
" ที่บ่านั่นแบกอะไรไว้ หนักไหม ถ้าหนักนัก ก็วางลงดีไหมล่ะ โยม \" เคยได้ยินพระท่านถามง่ะงับ ถ้าไม่ติดยึดน้ากาป๋มว่า ลองวางลงดูสิงับ จาโล่งสบายเชียวง่ะงับ ขอบคุณของับพี่ดอกแก้วที่นำเอาธรรมะมาให้น้องๆได้ซึมซับแบบง่ายๆด้วยบทกลอน วันนี้ตั้งแต่เช้าก็เบาโล่งจากพระราชดำรัสที่ในหลวงท่านพระราชทานไว้แล้ว เหมือนน้ำทิพย์ชโลมใจเยยงับ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน รักและบุชาท่านจริงๆงับ
26 เมษายน 2549 22:42 น. - comment id 573521
เมื่อกี้มัวแต่โม้ เห็นแวป แวป เรื่องหนังสืออะไรของคุณสีน้ำฟ้าง่ะงับ สนใจด้วยคนได้ไม๊งับ อิอิ หน้าไม่ค่อยจาอายเยยอ่ะงับ อีตามอมแมมเนี้ย อิอิ
27 เมษายน 2549 02:12 น. - comment id 573537
ดอกเอ๋ยคุณดอกแก้ว กลอนเพริดแพร้ว เลิศลักษณ์เป็นหนักหนา ชวนให้นึกตรึกตรอง ในวิญญาณ์ อนิจจามิอาจพ้นห้วงแห่งกรรมมาทำความรุ้จักขอรับ
27 เมษายน 2549 09:35 น. - comment id 573560
นั่นภรรยาสามีนี่ลูกหลาน ทั้งสมบัติพ้ศฐานมีล้นหลาย แบกเอาไว้จนกว่าถึงวันตาย ทุกสิ่งนั้นพลันละลายอยู่ข้างโลง เอาไปไม่ได้สักอย่าง ห่วงกลัวลูกหลานจะไม่สบายกอบโกยไว้เขาก็แบ่งกันจนหมดสิ้นไม่รูจักหาเองรอสมบัติ อิอิ
27 เมษายน 2549 10:45 น. - comment id 573563
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้วปฏิสนธิมาแต่ตัว เวลาไปกับขนไปตั้งมากมาย แต่ถึงอย่างไรบัวขอขนไปแต่กุศลแล้วกันค่ะ ไม่รู้บัวจะได้มากหรือเปล่าสิค่ะ ขอบคุณค่ะกับสิ่งดีๆที่พี่มอบให้
27 เมษายน 2549 12:49 น. - comment id 573632
มาเยี่ยมครับผม..พี่ดอกแก้วสบายดีนะครับ..ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับผม
27 เมษายน 2549 12:59 น. - comment id 573641
สวัสดีค่ะ...พี่ดอกแก้ว มาอ่านด้วยความคิดถึง ที่เบาๆ แต่พอดี และไม่แบกไว้จนหนักเกินไปค่ะ อ่านงานนี้แล้ว สบายใจ จนอยากคุยเล่นกับพี่จังค่ะ
27 เมษายน 2549 13:59 น. - comment id 573664
คือชีวิตของผู้อยู่อย่างอยาก ตามวิบากเกิดตามกาลคืบคลานร่าง ต้องยึดถือเอาไว้แล้วปล่อยวาง เหมือนทุกอย่างเป็นอยู่เพื่อผ่านไป ดูสิลมหายใจที่เข้าออก ต้องสูดเข้าเป็นระลอกแล้วผลักไส ดูสิข้าวปลาอาหารเราทานไป ยึดเอาไว้ในท้อง ยังต้องปล่อย ก็มีเพียงเท่านี้หนอชีวิต ก็ยึดติดแต่พอจะใช้สอย แล้วทุกอย่างจะผ่านไปไม่เห็นรอย ทุกข์ สุข ได้ แต่ให้น้อย แล้วปล่อยวาง แจมนะคับ (หากไม่จับด้ามมีดไหนเลยจะหั่นผักให้ได้ดั่งใจ แต่ก็ใช่ว่าจะจับมีดอยู่ทั้งวันคืน ทั้งปีชาติ เพราะสุดท้ายแม้ไม่อยากวางก็ต้องวาง ขอแจมแบบหนักด้วยคนนะพี่ดอกแก้ว)
27 เมษายน 2549 23:12 น. - comment id 573803
หากแบกรับภาระที่หนักอึ้ง กว่าจะถึงที่สุดในจุดหมาย คงเหนื่อยล้าหมดกำลังทั้งร่างกาย สูญสลายเพราะแอกที่แบกมา
27 เมษายน 2549 23:15 น. - comment id 573804
..
28 เมษายน 2549 08:54 น. - comment id 573834
28 เมษายน 2549 08:55 น. - comment id 573835
28 เมษายน 2549 08:56 น. - comment id 573836
28 เมษายน 2549 08:59 น. - comment id 573837
28 เมษายน 2549 09:00 น. - comment id 573838
28 เมษายน 2549 09:01 น. - comment id 573839
28 เมษายน 2549 09:01 น. - comment id 573840
28 เมษายน 2549 09:02 น. - comment id 573841
28 เมษายน 2549 09:02 น. - comment id 573842
28 เมษายน 2549 09:03 น. - comment id 573843
28 เมษายน 2549 09:04 น. - comment id 573845
28 เมษายน 2549 09:04 น. - comment id 573846
28 เมษายน 2549 09:05 น. - comment id 573847
28 เมษายน 2549 09:10 น. - comment id 573850
19 มิถุนายน 2549 17:24 น. - comment id 584789
พี่ดอกแก้วไปไหนคะ สบายดีไหมคะพี่สาว
23 มิถุนายน 2549 10:02 น. - comment id 585555
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... มะกรูดคิดถึงพี่ดอกแก้วนะค่ะ ทำไมเงียบจัง พี่ดอกแก้วเป็นอย่างไรบ้างค่ะ มะกรูดคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ ด้วยห่วงใยเสมอ
23 มิถุนายน 2549 19:08 น. - comment id 585724
สวัสดีค่ะกลอนพี่ดอกแก้ว มีสาระดีจัง ว่าง ๆ จะเข้ามาชมใหม่นะคะ
4 กรกฎาคม 2549 10:15 น. - comment id 588460
16 พฤษภาคม 2551 07:35 น. - comment id 850327
[img]http://picdb.thaimisc.com/namsai/24-2.gif?n[/img] สงบยิ่งพักพิงในร่มพุทธ กายใจหยุดฟุ้งซ่านการเคลื่อนไหว มีพลังเกิดก่อต่อสู้ภัย ผนึกในดวงจิตพิชิตมาร ความวุ่นวายคลายลงตรงจิตรู้ และเฝ้าดูลวดลายที่สืบสาน สะเดาะกลอนถอนบัญญัติสกัดยาน รื้อสะพานเชื่อมภพหัดจบเกม เมื่อนำธรรมมาใช้ในชีวิต ย่อมมีสิทธิ์พบความสุขเกษม เพียงเริ่มใช้จิตใจก็อิ่มเอม ลดปลื้มเปรมโลกธรรมกรรมวัฏฏา จึงซึ้งทราบอาบจิตสนิทแน่น ที่พึ่งใดไม่แม้นพระศาสนา ลบรอยหมองของกิเลสที่มีมา ด้วยบทธรรมพระศาสดาผู้จอมไตร ขอกราบก้มบังคมแทบเบื้องอาสน์ ที่ประกาศอริยะธรรมนำขานไข ชนะมารประหารกิเลสจนสิ้นไป ปรากฏชัย ณ โพธิมณฑล วิสาขปุณมีดิถีจันทร์ งามเฉิดฉันท์พระคุณสามถวายกุศล พระปัญญาธิคุณเลิศเหนือชน พระบริสุทธิ์เปี่ยมล้นพระกรุณา ข้าพระบาทขอประกาศเป็นทาสพระพุทธ ไม่ขอหยุดเรียนธรรมนำสิกขา มุ่งปริยัติปฏิบัติเพื่อบูชา ถวายพระพุทธาผู้ทรงญาณ วิสาขปุณมีดิถีสมัย อัศจรรย์ยิ่งใหญ่บันลือขาน ทรงประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน สามเหตุการณ์เกิดแล้วในคืนเพ็ญ [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img] [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img] [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img] [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img] [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img] [img]http://picdb.thaimisc.com/dokgaew/2497-14.gif[/img]
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
