http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song287.html (นัดพบ) บัวแก้ว...ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา กับ... พร่างแสงตะวันระยิบ.. ที่กำลังพริบพรายวะวิบวับ ส่องผ่านม่านใบไม้ลายดอกแก้ว เข้ามาแยงตาเธอถึงเตียงโบราณ เธอ...ยิ้มหวานรับอรุณรุ่ง...เช้าวันใหม่.. และ... แทบหัวเราะกับตัวเอง เมื่อแลเห็น... ลายมือเธอบรรเลงตัวโย้เย้เท่าหม้อแกง ที่.. เขียนแฝงฝากไว้ด้วยความง่วงงุน เผื่อเตือนความจำ เสียบไว้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งกลิ่นร่ำ ตำแหน่งที่... กะว่าจักพอดิบพอดีสายตา ก่อนจะยุรยาตรลีลาไปถึงไหนต่อไหน... *ไปวัด.* ใช่แล้ว.. วันนี้เธอ..*มีนัด * นัดครั้งที่เท่าไรแล้ว ก็มิอาจจำได้ รู้เพียงว่า.. ผ่านกาลเวลามานานหลายปี... กับ.. ทุกค่ำเช้าราตรีในดวงชีวี ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ที่.. ยังจำต้องทำหน้าเวียนว่ายวกวน ปนเปปลอมแปลกมิอาจแยกออก... ไปกับ... เส้นทางสายโศก... สายโลกย์ร้อนหนาวเคล้าทั้งสุขทุกข์นี้ ที่.. เรียกกันว่า*โลกภายนอก* หากจริงแท้แล้ว เธอคนดี ..... กลับมีโลกภายในที่แสนเงียบเรียบง่ายสงบงาม ราวกับมี... *เกราะแก้วกำบัง *จากกำลังข้าศึกแห่งกิเลสทั้งปวง ที่เธอมิยอมให้ล่วงล้ำเข้ามาทำอันตรายได้ ถึง..บึ้งดวงใจอันไสวเกษม ให้แสนนาน..รานนัก.. เธอ... จึงสามารถจัดการ..กับทุกข์สรรพสิ่ง ยอมหยุด..ยอมนิ่ง.. ยอมทิ้ง และ... ยังแย้มยิ้มทายทักธรรมชาติรายรอบ ที่แสนพิลาสพิไลได้ในทุกยาม มาตรแม้นในยามเศร้า ที่... บางครั้งคราวมารุกร้าวรานโหม ด้วยแรงวิบากกรรม วิบากเก่า ทั้งเขาเรา ที่.. ยังต้องเวียนวนผ่านภพ มาให้ต่างพากันชดใช้ หากยังมิให้... อภัยอโหสิกรรม กันและกัน.. วันนี้ ... แม่ดอกบัวแก้ว..คนดี จึ่งมานั่งนิ่งนิ่ง...ทิ้งทุกทุกข์ห่วง...บ่วงใจ มา..นั่งใต้ร่มไทรย้อยห้อยระย้า ที่.. แผ่สาขาราวกับรากไม้ม่านมนตราในเทพนิยายไพร... ร่มไม้สูงใหญ่รายล้อมเธอ.... จึงดูราวองครักษ์ธรรม..ธรรมชาติ.. ที่... แสนบริสุทธิ์สวยใส ไสวในท่ามสายสายแห่งดวงตะวันแรกแย้ม.. เธอ... กวาดตา... ไล่ละเรื่อยสูงขึ้นไป..สูงขึ้นไป..สู่ดงดวงดอกไม้ใบ ทุกไหวกิ่งก้านกอพ้อพรายสายแสงแดดร่ายเริงระบำ รับ.. ดวงดอกแดดอันแสนอ่อนอุ่น.เอื้ออรุณจากอาทิตย์ดวงโต และ.. เธอ...แสนมีความปิติเกษม หลัง.. ได้ใส่บาตร ถวายสังฆทานกราบกรานอธิษฐานจิต และ.. ได้อุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาให้แก่.. เพื่อนร่วมหล้าฟ้าเดียวกัน ที่.. อันร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น แถม.. ยังได้สละสินทรัพย์ช่วยค่าน้ำค่าไฟ ถวายปัจจัยแม่ชี ... ให้ดวงใจเธอนี้... ยิ่งแสนสวยใสไสวสว่าง กระจ่างแจ่มกว่าดวงแก้วแววประภัสสรเสียอีก เธอไม่รีบร้อน.. นั่งพิจารณาฉากตอนแห่งบุญใจ เมื่อแลเห็น... แสงสุริยาพรายพร่างลงมา พาให้พระสงฆ์ในลานธรรมนับร้อยรูป ดูราวมี... รัศมีสีทองจรัสจ้าจากจีวรใหม่มลังเมลือง... ดูรองเรืองในร่มเงาไม้... คล้ายย้อนรอยถอยหลังไปในสวนลุมพินีวัน ใต้ร่มพระศรีมหาโพธิ ใน*วันวิสาขะปุณมี* ที่... คงมากมีพระสงฆ์กว่านี้ มาน้อมชุมนุมแบบมิได้นัดหมายกัน ในท่ามคืนวันเพ็ญเด่นดวง ที่ทั้งปวงเทพเทวามาพร้อมประชุมฟังธรรม... .................... ละอองฝน.. พลัน...ปรายโปรยพร่างพรม ลงมาห่มหอมให้หัวใจใจดวงอรชร ยิ่งงามเงียบนิ่งนิ่ง ทิ้งร่างนั่ง ..ติดฝนในร่มเงารัตน์ เงาวัด เงาไม้ อันแผ่สยายกางกั้นเกศ ให้ไร้ทุกข์เทวษใดใด เมื่อ.. ดวงจิตดวงใสแสนปิติเกษม..สงบสุข ไร้...ทุกข์ทนหม่นหมองหมาง ... ในท่าม...สายฝนอันแสนสวยใสฉ่ำเย็นพอกัน... และ.. ในท่ามดวงดอกลั่นทม.. อัน... ค่อยๆพรายพร้อยลอยละลิ่วปลิดปลิว ลงมาบนพื้นหญ้าพื้นพสุธา เสมอเสมือน... ยอมพลีพร้อม.... ฝากสอนสัจจธรรมใจ...ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์ ....................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song287.html นัดพบ... ถ้าเราจะนัดพบ กัน เมื่อตะวันลับไม้ ฉันไม่หลอกจะบอกให้ อย่าเอ็ดไป สิจงฟัง ฟัง สิฟัง สัก นิด แล้วอย่าคิดว่าฉันสอน ว่าฉันสั่ง ฟังสิฟัง ฟังกันเล่นเพลินเพลิน แต่มันสุขเหลือเกิน ไม่เชื่อเชิญ ลองจำ ถ้าเราจะนัดพบ กัน เมื่อตะวัน พลบค่ำ ธรรมชาติชุ่มฉ่ำ ฉ่ำชื้น ชื่น ใจ ใต้ ร่มไม้ใบบางบาง แสงสว่างรำไรรำไร ไม่ต้องระวังไม่ต้องระไว จะอายทำไมกับพระจันทร์ ถ้าเราจะนัด พบ กัน ควรให้จันทร์ เห็น ใจ ลมอ่อนอ่อนพัด ผ่าน ชูกิ่งก้านช่อใบ บ้างก็แกว่งบ้างก็ไกว บ้างเขยื้อนสะเทือนไหว สะบัดใบไปตามลม ผสมน้ำค้าง พร่าง พรม เรไรจิ้งหรีดหวีดผสม ต่างคลอต่างคล้อต่างล่ออารมณ์ เรา ให้ชมให้ชื่น ใจ นี่แหละถิ่นนัดพบ แต่เราไม่พบกับใคร เพียงแต่พบกับธรรมชาติ แล้วเราก็อาจจะสุขใจ ไม่ต้องไปพบ กับใคร ที่ไหน เพลินใจ เพลิน ตา...
พุด 7 พ.ค. 2549 14:44 น. - ID 88992 
1741
6
0
7 พฤษภาคม 2549 15:15 น. - comment id 575420
http://www.mahidol.ac.th/muthai/_popup/visaka/วิสาขบูชา วันมหาสันติสุขแห่งโลก ------------------- โดย...วุฒินันท์ กันทะเตียน สำนักคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
7 พฤษภาคม 2549 15:42 น. - comment id 575437
น้อมบูชิตบรมศาสดามหาบุรุษ เทิดใจสุดถวายองค์พระทรงศรี นัดพบเพื่อหลุดภพหลุดโลกีย์ ถึงแดนสุขความดีที่บุญนำ เพื่อดับสลายอุปาทานเพื่อเห็นแจ้ง ดับขัดแย้งสับสนทนใจถลำ พ้นห้วงทุกข์มหรรณพพบแดนธรรม นัดพบเพื่อน้อมนำสู่นิพพาน น้อมบูชิตพุทธธรรมนำอริยะ เพียงพบปะกัลยาณธรรมนำสืบสาน โลกจะวุ่น หมุนวน กี่คนพาล ใจสำราญสู่สุขทุกวันคืน
7 พฤษภาคม 2549 15:46 น. - comment id 575440
เรนขอบคุณพี่พุดพัดชานะคะ.... เรนอยากเป็น..แม่ดอกบัวแก้วของพี่พุด..
.. ..
.. เรนขออนุญาต..พี่พุดพัดชานะคะ..
7 พฤษภาคม 2549 15:51 น. - comment id 575442
กี้เรนพยายามเขียนแจม..ในความหมายเดียวกัน.. เรนขอโทษ..นะคะ.. นัดพบของเรน.. อาจต่างจากบทกลอนของพี่พุดพัดชาและพี่ปราณรดี..
7 พฤษภาคม 2549 16:07 น. - comment id 575454
ทุกครั้งที่อ่าน ผลงานนามปากกานี้ ไม่เคยผิดหวัง ชื่นชมอย่างสุดซึ้งครับ
7 พฤษภาคม 2549 16:59 น. - comment id 575468
สวัสดีค่ะ พี่พุด
7 พฤษภาคม 2549 20:42 น. - comment id 575499
7 พฤษภาคม 2549 21:05 น. - comment id 575503
มีนัดเช่นกัน .. ในคืนเพ็ญที่จะถึงนี้ เดินเท้าขึ้นดอยไหว้พระธาตุ ค่ะ
8 พฤษภาคม 2549 08:22 น. - comment id 575570
กานต์เป็นบัวแดง ไม่มีนัดเหมือนบัวแก้วด้วยสิคะพี่พุด
8 พฤษภาคม 2549 09:03 น. - comment id 575603
เพลงชอบซะด้วยจิ ตอนนี้ก็ยังอยากนัดพบใครสักคนเหมือนกัน อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
