http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song112.html (หัวใจสลาย) หากปรียบหัวใจเป็นดั่งแก้ว ก็แหลกแล้วดั่งธุลีในวันนี้ ยากประสานรอยร้าวให้คืนดี เจ็บหนนี้สุดท้ายได้บทเรียน ต่างความคิดต่างจิตต่างเหตุผล แล้วไยทนฝืนรอคืนวันเปลี่ยน หันหลังลาตราบชีวาเลิกวนเวียน บทแนบเนียนละคอนโลกย์โศกมายา เดือนและปีใช่พันผูกปลูกกอรัก ถอนรากภักดิ์รดน้ำพิษให้สะสา อย่าให้เหลือเยื่อใยในเวลา ดีเสียกว่าทนกันไปใจไม่จริง ไร้จริงใจเปิดเผยดั่งมิ่งมิตร จะถูกผิดคิดเมตตารู้วางนิ่ง หากค้นหาเหตุผลในทุกสิ่ง เหนือกว่าจริงคือสิ่งน่าสงสารเวทนา เพราะดั่งเงาเหงางามนิยามภักดิ์ ถึงแน่นหนักมั่นคงดั่งภูผา หากหวั่นไหวมากมายในวิญญาญ์ กับเวลาในโลกจริงห่างกันไกล อย่าคาดหวังสั่งสอนฉันใช่นางเอก มิอาจเสกสมบูรณ์แบบด้วยหวั่นไหว มีเพียงศรัทธารักให้สิ้นหมดทั้งใจ ในเป็นไปบางครั้งพลั้งพลาดคิด ถึงบทสุดท้ายนิยายมายา ทั้งโลกนี้โลกหน้าอย่าตามติด สวดมนต์คว่ำขันเส้นขนานชั่วชีวิต ยอมทนพิษบาดแผลใจในรอยจำ... ไม่..... คร่ำครวญ...ไม่ครางครวญ..! ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song112.html ดัง แก้วบาง เขา ทุบ ทิ้ง แตก ใจ ฉันแหลก เพราะน้ำมือเธอ ปวด ช้ำ คร่ำครวญ พร่ำเพ้อ เคย ไหมเธอ จะเหลือบเหลียวมา คำ ทุกคำ ล้วน ซ้ำ หยาม เหยียด คำ รังเกียจนั้นเหลือระอา เทอด ทูนเธอ ดั่งเจ้า ชีวา ไย ถึงฆ่า ฉันลง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดัง ใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดั่ง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจ ฉันมัน ง่าย เอง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดังใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดัง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจฉันมัน ง่าย เอง...
พุด 21 พ.ค. 2549 08:34 น. - ID 89465 
1283
6
0
21 พฤษภาคม 2549 09:32 น. - comment id 578627
หลงนิทานมายาน้ำตาร่วง หลุดสู่บ่วงรักมารใจลาญแหลก ใจสลายคลุ้มคลั่งรักครั้งแรก กลับถูกแยกให้ห่างร้างลาไกล กานต์ก็ไม่ใช่นางเอกค่ะ แต่อยากเป็นจัง อิอิ
21 พฤษภาคม 2549 09:40 น. - comment id 578631
นางส่ง email เอกสารที่ได้สัญญาไว้ให้แล้วนะคะ พี่พุดได้รับแล้ว ช่วยตอบกลับด้วยนะคะ จะได้ทราบว่าไม่หล่นหายที่ไหน
21 พฤษภาคม 2549 10:44 น. - comment id 578635
ฤๅเห็นแก้วแล้วไยไม่ถนอม เมื่อเคืองยอมต่อยทุบจนบุบสลาย เหมือนหัวใจไหวเปราะกระเทาะวาย แทบขาดใจแหลกสลายคล้ายแตกร้าว หัวใจฉันนั้นมีค่าเพียงปากพูด ยากพิสูจน์ถ้อยคำเธอพร่ำกล่าว การกระหน่ำกระหน่ำซ้ำเรื่องราว ทุบใจคราวเคืองคลั่ง ... ชิงชังกัน ฤๅเห็นแก้วแววไวไยจึงทิ้ง เห็นเป็นสิ่งไร้ค่าไม่ใฝ่ฝัน หากไม่รักเชิญฆ่า อย่ากดดัน หัวใจฉันแหลกแล้ว ... ดั่งแก้วร้าว
21 พฤษภาคม 2549 10:47 น. - comment id 578639
ขอแก้ไขเป็นสำนวนนี้นะคะ พี่พุด ... ฤๅเห็นแก้วแล้วไยไม่ถนอม เมื่อเคืองยอมต่อยทุบจนบุบสลาย เหมือนหัวใจไหวเปราะกระเทาะวาย แทบขาดใจแหลกสลายคล้ายแตกร้าว หัวใจฉันนั้นมีค่าเพียงปากพูด ยากพิสูจน์ถ้อยคำเธอพร่ำกล่าว ยามโกรธเคืองก็กระหน่ำซ้ำเรื่องราว ทุบใจคราวเคืองคลั่ง ... ชิงชังกัน ฤๅเห็นแก้วแววไวไยจึงทิ้ง เห็นเป็นสิ่งไร้ค่าไม่ใฝ่ฝัน หากไม่รักเชิญฆ่า อย่ากดดัน หัวใจฉันแหลกแล้ว ... ดั่งแก้วร้าว
21 พฤษภาคม 2549 12:18 น. - comment id 578662
เป็นบทเพลงที่กระต่ายร้องบ่อยเลยค่ะเพลงนี้....ชอบมาก....แวะมาเยี่ยใพ่พุดน่ะค่ะคิดถึงจังค่ะ
21 พฤษภาคม 2549 12:35 น. - comment id 578669
รักดั่งแก้วแพ้วระกำถึงช้ำจิต บ้างถึงปลิดชีพวายมิคลายถอน ยามบิ่นแตกแทรกรับจับประคอง ถึงกับต้องเจ็บแสนแม้นเพียงโดน มาลิ้มอรรถรสของความทรมานครับผม
ชอบเพลงมากขอรับ
21 พฤษภาคม 2549 14:37 น. - comment id 578692
หูรู้สึกจะยาน ๆ ไปหน่อยสงสัยถูกดึงมากมั๊ง
21 พฤษภาคม 2549 15:59 น. - comment id 578710
สวัสดีค่ะ พี่พุดนิยายมายา หัวใจสลาย แก้วบางเขาทุบทิ้ง สุดช่ำเพราะโดนทำร้าย นี้หรือคือความรัก
21 พฤษภาคม 2549 18:19 น. - comment id 578725
21 พฤษภาคม 2549 19:34 น. - comment id 578738
นิยายมายา.. เรนตามหาเจ้าชาย..ในฝัน เจ้าหญิงเธอ..งงงัน.. เจ้าชายคนนั้น..เขาหายไป.. ในนิยายแห่งฝัน.. ทักทายฉันด้วยห่วงใย.. ผูกพันดั่งมิตรชิดใกล้.. หลอมหัวใจใน..นิยายที่ขาดตอน.. ฉันเป็นเจ้าหญิงรั้น.. จะก้าวข้ามเส้นกั้นของไฟร้อน.. แค่ขออยากอ้อนวอน.. ฟังเจ้าหญิงก่อน..อย่าเพิ่งจรจากไกล.. เจ้าชายและเจ้าหญิง.. นิยายที่อิง..ความห่วงใย เจ้าชายเก่งกล้าเหนือใคร.. เจ้าหญิงจาไมจะไม่ไป..ไกลเจ้าชาย.... ... เรนขออนุญาตพี่พุดพัดชานะคะ.. แบบเรนหัดเขียน....แต่งนิยายของเรน..
22 พฤษภาคม 2549 11:28 น. - comment id 578856
ขอแค่หัวใจพี่พุดมะลืมยังเยาว์ก็พอแล้ว อิ อิ คิดถึงนะคะ
22 พฤษภาคม 2549 13:28 น. - comment id 578884
22 พฤษภาคม 2549 16:43 น. - comment id 578957
พี่พุดค่ะ ไม่ว่าพี่พุดจะไปอยู่ที่ไหน ขอให้พี่รับรู้ไว้น้องคนนี้จะระลึก ถึงพี่เสมอจะจดจำคำที่พี่มอบไว้ให้ จะจดฝังไว้ในจิตใจตลอดกาล ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ยามบัวคิดถึงพี่พุดบัวจะมองดอกบัว เพราะพี่พุดชอบดอกบัว และบัวจะสวดมนต์ขอพรให้พี่พุดปลอดภัย ไม่ว่าพี่พุดจะไปอยู่ที่ไหนในโลกนี้ก็ตาม บัวขอให้พี่แคล้วคลาดทุกอย่าง ให้พี่พบแต่สิ่งที่ดีตลอดกาล บัวรักพี่พุดนะค่ะ
24 พฤษภาคม 2549 18:53 น. - comment id 579380
หากท่านไร้ซึ่งความหวัง กายท่านนั้นจะคงอยู่เพื่อสิ่งใด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
