ดวงจำปา..

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song484.html


ดึกดื่นกับดายเดียว
ดวงฟังบทเพลง *ดวงจำปา*
พร้อม...อ่านบทกวี..ท่านเรียวกัน
"ชีวิตฉันอาจคล้ายจะเป็นทุกข์
แต่เมื่อท่องเที่ยวไปในโลกนี้
ฉันก็ยิ่งมั่นใจในสรวงสวรรค์
ในย่ามของฉันมีข้าวอยู่สามโช
ข้างเตาไฟของฉัน มีฟืนอยู่มัดหนึ่ง
ถ้ามีใครสักคนถามฉันว่า
อะไรคือเครื่องหมายของการรู้แจ้งหรือมายา
ฉันย่อมไม่อาจตอบได้
สำหรับฉัน ความมั่งคั่งและเกียรติยศ
หาใช่อะไรไม่ หากแต่คือฝุ่นธุลี
เย็นย่ำ สายฝนปรายโปรย
ฉันนั่งอยู่ในกระท่อม
เมื่อยนักก็เหยียดขาออก
นี่ไงคือคำตอบของฉันล่ะ
..........................
(โช..คือมาตราตวงโบราณของญี่ปุ่น)


สายลมพัดผ่านกระท่อมน้อยของฉัน
ภายในกระท่อมโปร่งโล่งไร้ทรัพย์สิน
นอกกระท่อมคือป่าซีดาร์ยืนรายเรียง
ที่ฝากระท่อมมีบทกวีปิดเรียงราย
ยามนี้กาต้มน้ำเขลอะไปด้วยฝุ่น
ไม่มีควันไฟจากเตาหุงข้าว
ใครกันนั่นกำลังดุ่มเดินมาที่ประตูกระท่อม
ที่อาบไล้ด้วยแสงจันทร์ของฉัน
อ๋อ..!ชายชราจากหมู่บ้านตะวันออกนั่นเอง..


คืนนี้อากาศเย็นยะเยือกยาวนาน
เป็นคืนฤดูหนาวที่ยาวนาน
เหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
เมื่อไหร่จะสว่างเสียทีหนอ
ไม่มีแสงไฟจากตะเกียง
ไม่มีถ่านในเตาผิง
ฉันนอนอยู่บนที่นอน
ฟังเสียงสายฝนหิมะ..."


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song484.html
ดวงจำปา คาราวาน 
โอ ดวงจำปา
เวลา ชมดอก
คิดถึงบ้านซ่อง มองเห็น หัวใจ
เฮานึก ขึ้นได้ ในกลิ่นเจ้าหอม
เห็นสวน ดอกไม้ บิดา ปลูกไว้
ตั้งแต่ ใดมา เวลาหงอยเหงา
ยังช่วย บรรเทา ให้หายโศกา
โอ ดวงจำปา คู่เคียงเฮามา
แต่ยาม น้อยเอย
กลิ่นเจ้าสำคัญ ติดพันหัวใจ
เป็นตาฮักใคร่ แพงไว้เซยซม
ยามเหงา เฮาดม
เอ๋ยจำปาหอม
เมื่อดม กลิ่นเจ้า
ปานพบ เพื่อนเก่า
ที่ได้พราก จากไป
เจ้าเป็นดอกไม้
ที่งาม วิไล ตั้งแต่ใดมา
โอดวงจำปา มาลา ขวัญฮัก
ของเรียม นี่เอย
โอ ดวงจำปา
บุปผาเมืองลาว
งามดั่งดวงดาว
ซาวลาว ปลื้มใจ เมื่ออยู่ ภายใน
แดนดิน ลานซ้าง
เมื่อได้ พลัดพราก
อดีต พลัดจาก บ้านเกิดเมืองนอน
ข้อยจะเอาเจ้า
เป็นเพื่อน ฮ่วมเหงา เท่าสิ้นชีวา
โอดวงจำปา มาลา งามจริง
มิ่งเมือง ลาว เอย...