ม่านแสงสีรุ่งเรืองของเมืองฟ้า งดงามตาเพียงภาพฉาบสีสัน กลางป่าตึกซับซ้อนซ่อนคืนวัน ยื้อและแย่งแข่งขันขีดชั้นชน เกียรติยศศักดิ์ศรีเครื่องชี้วัด เหมือนโซ่มัดตรึงใจให้สับสน พันธนาการความคิดจิตมืดมน เปรอะเปื้อนปนเสแสร้งแฝงมายา ใช้วัตถุกำหนดบทชีวิต หลงทางทิศวุ่นวายหลายปัญหา เบื้องหลังฉากคือละครซ่อนน้ำตา เหน็ดเหนื่อยล้ากับคืนวันที่ผันแปร จึงเป็นเหมือนเรือน้อยที่ลอยคว้าง อยู่ท่ามกลางสายชลวนกระแส ทะเลเมืองโถมทุกข์รุกดวงแด ชนะแพ้วกวนหนทางใจ กลางแสงสีรุ่งเรืองของเมืองหม่น เรียนรู้ตนปลูกฝันของวันใหม่ เป็นเรือที่แข็มแข็งแกร่งวันวัย ท่องไปในโลกฝันของวันคืน
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 3 ก.ย. 2549 01:21 น. - ID 92641 
1683
10
0
3 กันยายน 2549 02:41 น. - comment id 603084
หน้าส่วนตัว
คูรกระต่ายคับวันนี้คุณเขียนได้ดีนะ แต่ยอากให้หวานอีกสักนิดนะ งั่นเอากลอนนี้ไปก็แล้วกันนะ
แค่เธอในฝัน
ในคืนอ้างว้าง มันเดียวดาย
ไม่มีใครเคียงข้าง
และในคืนนี้มีเพียงแค่ฉัน กับดวงจันทร์
เป็นเพื่อนคอยปลอบใจ
และในคืนที่อ้างว้าง แม้เพียงแค่ฝัน
ที่ฉันต้องการ เคียงข้างเธอ
แต่ในคืนนี้ คงมีแค่ฉัน
คุยกับดวงจันทร์ ให้คลายเหงาไป
อยากจะถามจันทร์ชักหน่อย
ยังต้องคอยอีกนานแค่ไหน
จะได้เจอคนในฝัน ที่รู้ใจ
ต้องรออีกนานสักเท่าไร
ฉันฝันจะได้เจอเธอ
ฉันหวังจะได้เจอเธอ
อยู่แห่งไหน เธอที่หัวใจที่ฉันต้องการ
จะหาเธอให้เจอ จะเคียงข้างเธอเสมอ
ฉันฝันจะได้พบเธอ
กระต่ายใต้เงาจันทร์
3 กันยายน 2549 04:01 น. - comment id 603086
โลกแห่งฝันวันคืนอันดื่นด่ำ โลกแห่งฝันยังจำในคำฝัน โลกแห่งฝันสร้างสุขทุกคืนวัน โลกแห่งฝันสร้างวิมานอันสุนทรีย์
3 กันยายน 2549 10:47 น. - comment id 603106
สู้ต่อไปนะ เอาใจช่วยง่ะงับ
3 กันยายน 2549 11:41 น. - comment id 603121
ฝันเอ๋ยใยเปรยโลก สร้างอุปโหลกโยกแล้วหรือ หวนคิดจิตใจฤา ยากถ่ายเทมาเหรัก.
แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2549 13:04 น. - comment id 603137
3 กันยายน 2549 15:00 น. - comment id 603151
ตื่นเถิดหนาเธอจ๋าอย่าหลับไหล ตื่นมารับความเป็นไปในทุกสิ่ง ตื่นจากฝันพร้อมสู่โลกแห่งความจริง ตื่นจากสิ่งทั้งปวงที่ลวงใจ
3 กันยายน 2549 15:25 น. - comment id 603153
ในคืนค่ำเพ็ญจันทร์กระจ่างฟ้า รูปหนึ่งปรากฏตามทุกยามเห็น กระต่ายน้อยแจ่มแจ้งกลางแสงเย็น ดังหลบเร้นเงียบเหงาใต้เงาจันทร์ ในวันเมฆขาวจบพระลบเปลื้อง ความเรื่อเรื้องจู่ใจจนไหวหวั่น ท่ามกลางสายลมร่ำเสียงรำพัน มีใครหนึ่งคนนั้น...เจ้าหวั่นอาย อ่อนหวานด้วยสุนทรีย์ในทีท่า ยิ่งขอบฟ้าเรืองเรื่อเอาเมื่อสาย โลกเสมอแจ่มแจ้งด้วยแสงพราย อก..กลับคล้ายอบละมุนที่อุ่นรอ วานลมล่อง..ผ่องความไปตามนึก ผ่านรำลึกตอบความ..กลับ..ตามขอ หนึ่งนัยคำ..ย้อนเคียงย่อมเพียงพอ จักอาจก่อฤทธิภาพเข้าอาบทรวง ไกลห่างระหว่างหมายเฉกปลายฝัน จากต่างชั้นแดนดินและถิ่นสรวง ลมเอย...รำเพยเจ้าหรือเปล่าปวง จักเหนี่ยวหน่วงพวงพะยอมให้น้อมลง เผยยอดสูงยูงยางท่ามกลางไม้ บ่งบอกความลิบไกลควรให้หลง มองเพื่อเพียง...เลี้ยงหวังให้ยังคง แล้วปลิดปลง...ปลดหวัง...ลงทั้งเป็น รอเจ้า...ราวกระต่ายที่หมายแข เวียนชะแง้งดงามทุกยามเห็น จน..พื้นน้ำลมถากโลมภาคเพ็ญ ก่อริ้วเต้น...ย้อนเงา...จึงเข้าใจ
3 กันยายน 2549 17:01 น. - comment id 603164
โลกแห่งฝันสวยงามจึงตามหา หวังไว้ว่าคงพบสุขสดใส เพราะความจริงสิ่งเห็นและเป็นไป มันต่างจากข้างใน...ฝันมากมายบทกลอนงดงามยิ่งนักค่ะ
3 กันยายน 2549 18:07 น. - comment id 603182
สวัสดีค่ะพี่กระต่าย
3 กันยายน 2549 20:49 น. - comment id 603231
โลกแห่งความฝันช่างสวยงามนัก โลกแห่งความจริงช่างโหดร้ายมาก เราต้องโลกแห่งฝันมาชุบชีวิต ให้สดชื่นจากโลกแห่งความจริง ถึงต่อสู้ชีวิตบนโลกนี้ได้...
3 กันยายน 2549 21:39 น. - comment id 603242
เป็นเรือที่แข็มแข็งแกร่งวันวัย ท่องไปในโลกฝันของวันคืน..... ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมตลิ่ง แปลกใจฉันจริง ปลาไม่กินเหยื่อ
3 กันยายน 2549 22:33 น. - comment id 603255
เปรียบชีวิตเหมือนดั่งเช่นเป็นเรือน้อย มีสายน้ำไหลเอื่อยอ่อยลอยอ้างว้าง มองไม่เห็นสิ่งที่ฝันยังเลือนลาง ผ่านน้ำค้างความเหน็บหนาวเป็นคราวคืน ถึงวันนี้ยังยืนอยุ่สู้อุปสรรค แม้เหนื่อยนักพักเพียงกายใจยังฝัน ก้าวให้ถึงซึ่งสิ่งหวังยังอีกวัน อีกก้าวนั้นความสำเร็จในมือเรา
3 กันยายน 2549 23:43 น. - comment id 603275
แม้ดวงจันทร์เปล่งประกายสึสดแสง ไม่เปลี่ยนแปลงสวยงามยามจันทร์ฉาย แม้อยู่เดียวไร้คนเหลียวเคียงข้างกาย สุขมิวายมีจันทร์เพียงเคียงสองเรา กระต่ายก็อยู่กับเงาจันทร์สิค่ะ...เอ็ม..ไม่เห็นยากค่ะ...
3 กันยายน 2549 23:48 น. - comment id 603276
โลกแห่งฝันวันคืนอันดื่นด่ำ โลกแห่งฝันยังจำในคำฝัน โลกแห่งฝันสร้างสุขทุกคืนวัน โลกแห่งฝันสร้างวิมานอันสุนทรีย์ กันเอง โลกคืนวันหมุนเปลี่ยนไม่เวียนกลับ อาทิตย์ลับอัสดงยังคงที่ เวลาเคลื่อนเดือนผ่านเนิ่นานปี สร้างโลกนี้ให้สดสวยด้วยสองมือ
3 กันยายน 2549 23:50 น. - comment id 603279
ดีค่ะลุง...ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมา หวัดดีค่ะลุงแก้ว กระต่ายชอบอยู่กับความฝันค่ะ
3 กันยายน 2549 23:51 น. - comment id 603281
เหมือนเพลงปลุกใจเลยเนาะคุณกุหลาบขาว
3 กันยายน 2549 23:52 น. - comment id 603283
ขอบคุณค่ะเชาวที่แวะมา
4 กันยายน 2549 07:00 น. - comment id 603297
มาเป็นเพื่อนช่วยฝันค่ะเพราะชอบฝันเหมือนกัน
4 กันยายน 2549 15:03 น. - comment id 603397
"โลกแห่งฝัน\" คือ โลกของความสุขและรอยยิ้มค่ะ....
4 กันยายน 2549 17:32 น. - comment id 603420
พี่กระต่ายคับบบบบบบบบบบ อิอิอิ ไม่มีอะไร ลองเสียงดู อิอิอิ อัสสุฝันประจำ งวดที่แล้ว บอกพี่คนสนิทกัน 42 43 44 พี่เขาไม่ซื้อ เสียดายมาก อิอิ ดูสิ ออกมาแล้ว อดเลย
4 กันยายน 2549 20:47 น. - comment id 603475
ในคืนค่ำเพ็ญจันทร์กระจ่างฟ้า รูปหนึ่งปรากฏตามทุกยามเห็น กระต่ายน้อยแจ่มแจ้งกลางแสงเย็น ดังหลบเร้นเงียบเหงาใต้เงาจันทร์ ในวันเมฆขาวจบพระลบเปลื้อง ความเรื่อเรื้องจู่ใจจนไหวหวั่น ท่ามกลางสายลมร่ำเสียงรำพัน มีใครหนึ่งคนนั้น...เจ้าหวั่นอาย อ่อนหวานด้วยสุนทรีย์ในทีท่า ยิ่งขอบฟ้าเรืองเรื่อเอาเมื่อสาย โลกเสมอแจ่มแจ้งด้วยแสงพราย อก..กลับคล้ายอบละมุนที่อุ่นรอ วานลมล่อง..ผ่องความไปตามนึก ผ่านรำลึกตอบความ..กลับ..ตามขอ หนึ่งนัยคำ..ย้อนเคียงย่อมเพียงพอ จักอาจก่อฤทธิภาพเข้าอาบทรวง ไกลห่างระหว่างหมายเฉกปลายฝัน จากต่างชั้นแดนดินและถิ่นสรวง ลมเอย...รำเพยเจ้าหรือเปล่าปวง จักเหนี่ยวหน่วงพวงพะยอมให้น้อมลง เผยยอดสูงยูงยางท่ามกลางไม้ บ่งบอกความลิบไกลควรให้หลง มองเพื่อเพียง...เลี้ยงหวังให้ยังคง แล้วปลิดปลง...ปลดหวัง...ลงทั้งเป็น รอเจ้า...ราวกระต่ายที่หมายแข เวียนชะแง้งดงามทุกยามเห็น จน..พื้นน้ำลมถากโลมภาคเพ็ญ ก่อริ้วเต้น...ย้อนเงา...จึงเข้าใจ ใครคนหนึ่ง เหมือนยินเสียงกระซิบพามากับฝน ดั่งต้องมนต์ใจสั่นเริ่มหวั่นไหว มาหลงใหลแค่รูปเงาร้าวรานใจ จันทร์อำไพกระต่ายหายใต้เงาจันทร์ เผลอเหม่อมองเมฆขาวบนราวฟ้า หยอกล้อมายั่วเย้าราวสุขสันต์ แอบฟังเสียงสำเนียงนี้นี่ใครกัน ใจไหวสั่นมิตรภาพอาบอิ่มทรวง วอนสายลมกระซิบเสียงเพียงคำว่า สุดทั่วหล้าสวยแสนดินแดนสรวง หมู่ภมรเล่ห์ลึกร้ายคล้ายหลอกลวง กลัวติดบ่วงกระแสแพ้นายพราน เพราะถ้อยคำอ่อนหวานพลันอ่อนไหว เสียงของใครกระซิบโปรดไขขาน กลัวผิดหวังร้าวรานซ้ำช้ำดวงมาลย์ หว่านคำหวานหยอกล้อคงพอใจ หรือหัวใจมีเงาใครกระไรหนอ คงเฝ้ารอต่อรักอย่างฝันใฝ่ แม้เยื่อใยทิ้งร้างห่างหายไป รอยอาลัยมิจางไกลจากใจเอย ไม่อยากรักใครกลัวใจเจ็บ เคยหนาวเหน็บเพียงคำพร่ำเฉลย ใครคนหนึ่งเหมือนใครคนคุ้นเคย ไม่กล้าเอ่ยกลัวรู้...ซึ่งความใน....
4 กันยายน 2549 21:02 น. - comment id 603477
โลกแห่งฝันสวยงามจึงตามหา หวังไว้ว่าคงพบสุขสดใส เพราะความจริงสิ่งเห็นและเป็นไป มันต่างจากข้างใน...ฝันมากมาย... ผู้ญไร้เงา เพราะความฝันต้องค้นหาคำตอบ เหมือนข้อสอบต้องรู้ในความหมาย มีเรื่องคล้ายมีสุขทุกข์คละเคล้าไป ความฝันไกลใจต้องสู้...รู้เวลา...
4 กันยายน 2549 21:07 น. - comment id 603482
สวัสดีค่ะ...ดอกบัว...สบายดีน่ะค่ะน้องสาวหายไปนานเชียว
4 กันยายน 2549 21:15 น. - comment id 603484
สวัสดีค่ะ...พี่ไรไก่... โลกช่างโหดร้ายจริงๆค่ะ แต่เราต้องมีชีวิตอยู่ให้ได้ค่ะ
4 กันยายน 2549 21:22 น. - comment id 603488
เปรียบชีวิตเหมือนดั่งเช่นเป็นเรือน้อย มีสายน้ำไหลเอื่อยอ่อยลอยอ้างว้าง มองไม่เห็นสิ่งที่ฝันยังเลือนลาง ผ่านน้ำค้างความเหน็บหนาวเป็นคราวคืน เต้คับ เหมือนชีวิตโดดเดี่ยวและเปลี่ยวเหงา ความหมองเศร้าคู่กายใจสะอื้น เหมือนเรือน้อยเคว้งคว้างกลางวันคืน เหมือนเรายืนอย่างโดดเดียวเพียงเดียวดาย
4 กันยายน 2549 21:25 น. - comment id 603490
อ้าว...อัสสุจ๋า...เพิ่งมาบอกพี่กาต่าย..ทีหลังมาเข้าฝันบอกหน่อยน่ะค่ะ...อยากรวย...อิๆๆ..
6 กันยายน 2549 12:23 น. - comment id 603819
เมื่อไรเรือจะมาแวะรับผู้โดยสารคนนี้สักคนน๊า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
