หน้าส่วนตัว
กังวาลก้องเสียงระฆังดังเหง่งหง่าง
สู่หนทางแสนไกลไปสวรรค์
สีเหลืองทองผ้าทิพย์เลื่อมเรืองพรรณ
ดุจแสงทองจากตะวันอันฟ้าไกล
เสียงระฆังดังแว่วแต่เช้าตรู่
ต้อนรับสู่วันใหม่อันสดใส
หมู่พระสงฆ์ปฏิบัติตามพระวินัย
ออกเที่ยวไปรับบาตรจากญาติโยม
เหล่าชาวพุทธสุดปลื้มกันหนักหนา
ได้เวลาตักบาตรแสนสุขสม
เตรียมกับข้าวคาวหวานน่าดูชม
รสชาติขมหวานเปรี้ยวน่าเคี้ยวจริง
นิมนต์พระด้วยวาจาอันอ่อนหวาน
ถวายทานกันครบถ้วนทุกชายหญิง
ใจนึกปลื้มศาสนาให้พึ่งพิง
ยังได้สุขอันสูงยิ่งมาไว้ครอง
นั้นคือบุญจากการให้ให้ได้สุข
สิ่งทนทุกข์เคยให้ใจมัวหมอง
หากชาวพุทธปฏิบัติธรรมตามครรลอง
จักได้ครองสุขยิ่งใหญ่จากใจตน
รักษาไว้สิ่งเหนี่ยวใจอันสูงค่า
คือศาสนาอันมีค่าทุกแห่งหน
ทางสายกลางแก้ปัญหาให้ทุกคน
หมั่นฝึกตนให้รู้รักในความดี
ผ้าสีเหลืองแห่งพระแท้มีค่านัก
ย่อมประจักษ์พุทธบุตรมีศักดิ์ศรี
หากวันใดภาพนี้หายจากธานี
ทั้งความสุขและความดีเกิดอย่างไร...?
คีตศิลป์ 7 พ.ย. 2549 18:51 น. - ID 94861 
1233
1
0
7 พฤศจิกายน 2549 19:48 น. - comment id 624445
เสียงระฆังดังแว่วแต่เช้าตรู ต้อนรับสู่วันใหม่ใจสดใส ตื่นแต่เช้าเร่งรีบเพื่อออกไป จัดเตรียมไว้อาหารคาวหวานมี นิมนต์พระรับบาตรพร้อมดอกไม้ ตั้งจิตไว้แน่นหนักอย่างสุขขี เสร็จสมใจอีกอย่างที่ต้องมี กรวดน้ำให้บรรพบุรุษและเจ้ากรรมนายเวร สวัสดีค่ะ คุณคีตศิลป์
14 พฤศจิกายน 2549 13:22 น. - comment id 626644
สวัสดีค่ะ คุณดอกบัว ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ชอบกลอนที่คุณแต่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด