ยังคอย..ยอดขวัญดวงหทัย..!

พุด

3195_b1_061108102200.jpg
http://www.geocities.com/SoHo/Cafe/2277/0389.htm
ฉันยังคอย
เมื่อยามจะนิทรา หลับตายังมิลง 
จิตใจพะวง หลงคอยเธอเรื่อยมา
ก่อนเราเคยรักกัน ผูกพันในสัญญา 
ยอดปรารถนา ยังใฝ่หาเธออยู่
อย่ามัวทำเฉยเมย อยู่เลยนะพธู 
เฝ้าคอยยอดชู้ เธอไม่รู้อยู่ไหน
คิดถึงหนักหนา คอยแก้วตาเคียงใกล้ 
ขวัญดวงหทัย เธอจะรู้หรือเปล่า
พี่มองแลหาเธอ ไม่เจอเพียงแม้เงา เศร้าใจ
โอ้ลมที่หนาวเอย ผ่านเลยจงพัดไป 
ฝากดวงฤทัย รักไปให้แจ่มจันทร์
โปรดจงได้เห็นใจ ฝากให้ความสัมพันธ์ 
ประโลมจอมขวัญ เป็นสื่อรักแทนให้
อย่าทำลืมเสียเลย ฝากรำเพยพัดไป 
หากเธออยู่ไหน วานช่วยไปจูบพลัน
เคล้าเคลียผ่านผิว เธอให้หวิวใจสั่น 
พัดความฉ่ำหวาน คืนให้ฉันเชยบ้าง
ช่วยบอกเธอนั้นที ว่ามีใครเขายัง  คอยอยู่..
......................


เดือนเสี้ยวบนฟ้าแลดูแสนโศกราตรีนี้
ขวัญจึงต้องพลีพร้อมอ้อมแขนโอบกอด
แม่ยอดดวงจันทราแสนหวานไว้แนบอก
บทเพลง*ฉันยังคอย*กำลังครวญ*หวนไห้
แทนทุกดวงใจ ที่กำลังพรายพลัดพรากจำจากลาไกล
ไปคนละทิศทาง 
อย่างเส้นทางชีวิตจำคู่ขนานกันไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด...


แสงสว่างจากเปลวเทียน
เวียนระบัดไหวกระทบกลีบกุหลาบขาวดอกใหญ่
ที่ยังงามนวล...อวลกลิ่นระริน ระริน..รัก รัก  รัก


หลับตานิ่ง ทิ้งทุกข์สรรพสิ่ง สงบ ไว้ภายนอก
บ้านภายใน จิตดวงใสดวงงาม..ในยามนี้
ราวกับมีสายฝนกำลังปรายโปรยให้หยาดเย็น
อย่างไม่มีวันสิ้นสุด...


ในจิตไสว เห็นเงาจันทร์ไหววูบในสายธารธารา
สะท้อนให้เห็นมวลมุกมณีดาราวะวาววับระยับระยิบ
ในธารน้ำรักนิรันดร์สีเงินยวง...


ดอกไม้ป่า กำลังเริงร่ายรับสายแสงจันทร์
ในคืนฝัน อันแสนดายเดียวเงียบเหงา
หากแสนสุขสงบงาม..

ฤดูกาลเวียนมา ชีวีตชีวาคนก็จำต้องหมุนวน
ระบัดพัดไปตามแรงกรรม แรงกิเลส ทุกข์ทนเวทนา
ในวัฏฏสังขารา อย่างแสนน่าเทวษ..

และ..
อีกกี่ฤดูกาล ฤดีกรรมที่จำต้องชดใช้อย่างดายเดียว
ตราบจนกว่าชีพชนม์อันแสนเปล่าเปลี่ยวจักสิ้นสุดหยุดลง
ตราบจนชั่วนิจนิรันดร์.......

จันทรา..แสนโศกดวงเศร้ายังลอยเสี้ยว
เกี่ยว...ฟ้าสีกำมะหยี่ 
ที่..
ในยามนี้กลับแสนน่าพิศวงหลงใหลเป็นที่สุด
มวลดวงดารารายน้อยใหญ่
ต่างพากันกระพริบพร้อยแพร้วพร่างพราย
อวดประชันรัศมีอันแสนสุกสกาวอย่างเริงร่า


สายลมหนาวพัดพาผ่านแผ่วผิว 
ให้กลีบดวงดอกไม้ลอยปลิดปลิว
ละลิ่วคว้าง อย่างอ้างว้างเดียวดายไปตามกระแสลม...
และ..
ราวฟ้าดินอินทร์พรหมกำลังสอนสัจจธรรม
ผ่าน...
ธรรมชาติ ธรรมดา ธรรมดา 
ให้..
ใจเราทุกดวง
ได้รู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่ง..*ลมหายใจของชีวิต.*...!!
................
				
comments powered by Disqus
  • ยายแม่มดค่ะ

    9 พฤศจิกายน 2549 21:43 น. - comment id 625047

    16.gifสายน้ำไหลเรื่อยเอื่อยริน
    
    ไหลลงสู่ดินแดนไพร หรือสายน้ำไหลไปไหน  ไกลสุดแสนไม่ไหลกลับมา
    พฤกชาติที่ดาษดื่นมีอยู่ทัวไป
    
    ดอกไม้อ่อนไหว ในใจฉันนั้นมีดอก
    เดียวที่เกี่ยวระฟ้าลมหอบหอมกลิ่นอ่อนโชยมาดอกไม้เกี่ยวระฟ้าล่วงมาสู่ดิน  ณ.  ดินแนนี้มีที่สำหรับดอกไม้ที่หล่นจากฟ้าใส  หรือมีคนจับจองจนหมดในหัวใจ...ไม่รับดอกไม้ดอกใหม่
    
    แล้วเก็บหัวใจไว้ให้ดอกไม้ดอกเดิม.........
    
    16.gif36.gif
  • ที่สุดแห่งทางช้างเผือก

    10 พฤศจิกายน 2549 00:40 น. - comment id 625055

    16.gif16.gif12.gif36.gif16.gif16.gif
    ยังคอย  ความหวัง  ความสุข  ความรัก  ความใกล้ชิด  ความห่วงหาอาลัย  ถ้าสมหวังทุกอย่างก็รวมลงที่ใจ  เป็นสุขเวทนา  แล้วหากสุขเวทนาเกิดที่ใจแล้วโดยไม่ได้รับสิ่งที่คอยเลย  จะนับว่าเหมือนกันหรือไม่  อาจมีเพียงสัมผัสทางเสียงเท่านั้น  แต่ได้ความจริงใจ  รักแท้  ไม่คาดหวัง  มีเพียงการแบ่งปันจากใจดวงบริสุทธิ์  ความสัตย์ซื่อ  ความมุ่งมั่นจริงใจ  มิหวังสิ่งตอบแทนใดๆ  จะเรียกสิ่งนี้ว่า  ความรักแบบไหน  ต้องสั่งสมบารมีนานเท่าใดจึงจักได้พบรักเช่นนี้  จักต้องอธิษฐานนานเท่าใดจักได้พบรักเช่นนี้  อาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ  เส้นทางเดินแห่งความรักที่พิเศษสุด  รักเย็น  รักเอื้อเฟื้อและแบ่งปัน  จากหญิงและชายที่มีจิตพิเศษเช่นนี้  จักจารึกไว้ในประวัติศาสตร์รัก
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤศจิกายน 2549 11:36 น. - comment id 625109

    36.gif16.gif36.gif
    
         แสงเทียนที่ยังริบหรี่  แต่ก็ยังมีประกายไฟ
    ที่ส่งแสงเจิดจ้ากลับลุกโชติช่วงยามจะลาลับกลับ
    คืนสู่สภาพแห่งกาลมึดมนอีกครั้ง แต่ทว่าความหวัง
    ตั้งใจของผู้ที่นั่งท้าวแขนสองข้างเฝ้ามองประกายนั้น
    กลับเจิดจ้ามิมีวันดับหายไปไหน กำลังรำลึกนึกถึง
    ความรักที่ครั้งหนึ่งมันเจิดจ้ายิ่งนัก แต่กาลแห่งเวลา
    ที่ช่างรุมเร้าเสียเหลือเกินจึงทำให้เจ้าหล่อนนั่งมอง
    ถึงอดีตกาลที่พลันจะลาลับกลับดุจดั่งแสงเทียนฉะนี้
    
                   16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • อัลมิตรา

    10 พฤศจิกายน 2549 12:25 น. - comment id 625123

    อืมม อัลมิตราก็ยังคอย นะ
    คอยให้ลมหนาวมาเยือนเหมือนทุกคราที่เป็นไป
  • แมงกุ๊ดจี่

    10 พฤศจิกายน 2549 12:49 น. - comment id 625136

    สวัสดีค่ะ    พี่พุด..
    
    ยังรอคอยรอยรักสลักไว้
    รอด้วยใจนี้ที่มีหวัง
    เพิ่มเติมใจให้มีกำลัง
    เพื่อสิ่งหวังเคยตั้งใจ...
    
    รักษาสุขภาพนะคะ  อากาศเย็น ๆ  แล้ว
  • ดอกบัว

    10 พฤศจิกายน 2549 13:40 น. - comment id 625159

    สวัสดีค่ะพี่พุด8.gif36.gif
    รอคอยความฝันอันสูงสุด
    จะยื่อยุทธ์เก็บดอกไม้สวย
    มาร้อยมาลัยให้หอมละมุน
    อบอุ่นฝันในยามนิทรา
    
    พี่พุดค่ะหนาวแล้วนะค่ะ
    รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
    เวลาพี่ไปออกกำลังกาย
    ข้ามถนนดูรถด้วยนะค่ะ
    บัวเป็นห่วงพี่ค่ะ
    46.gif36.gif
  • โจร โจร

    10 พฤศจิกายน 2549 16:48 น. - comment id 625233

    มองจันทร์เป็นเสี้ยวเหมือนเคียวเกี่ยว
    ใจคนลดเลี้ยวให้หวั่นไหว
    คำครวญน้องเจ้าล่องลอยไกล
    ถึงยอดดวงหทัยที่เธอรอ
    
    8.gif36.gif
  • โคลอน

    10 พฤศจิกายน 2549 17:42 น. - comment id 625254

    11.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 พฤศจิกายน 2549 23:20 น. - comment id 625329

    การรอคอยสำหรับน้องแล้ว
    
    เป็นสิ่งที่ทรมานที่สุด
    
    แต่ก็แปลกนะค่ะ
    
    แม้นจะนานเพียงไหน
    
    แต่ถ้าคนที่เราตั้งใจจะคอยแล้ว
    
    ไม่นานเกินการรอคอยของเราไปได้แน่
    
    คิดถึงพี่พุดนะค่ะ
  • ราชิกา

    11 พฤศจิกายน 2549 02:39 น. - comment id 625376

    ...ทุกคน..ย่อมมีความหวัง..และรอคอย...เพื่อให้ความหวังนั้นเป้นจริง....สักวันหนึ่ง..วันนั้น..คงมาถึง...ขอเพียงให้อดทน...และรอคอย....
    
    งานงามมากค่ะพี่พุด...ให้แนวคิดและสัจธรรมแห่งชีวิตค่ะ..คิดถึงนะคะ....29.gif36.gif
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    11 พฤศจิกายน 2549 14:07 น. - comment id 625528

    มาเยี่ยมพุดพัดชาด้วยหัวใจ แม้จะห่างหายแต่ใจไม่เคยเลือน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน