ฉัน..อยู่พร้อมพฤษาที่แสนสวย แต่งงงวยในรักของดอกหนึ่ง
รัก..ไม่สนแลไม่เหลียวใจจึง ในใจถึงคิดตรองลองทวนดู
เธอ..มีฉันแต่ใยฉันรู้สึก คิดพร้อมนึกตรึกตรองและสับสน
แต่..มีเธอเป็นรักแสนจวนทน ว่าฉันสมกับเธอจริงหรือไร
เธอ..ไม่รับบางสิ่งที่ฉันเป็น กลับกลายเป็นฝ่ายเดียวคือตัวฉัน
ไม่..เคยฟังมิยอมกันและกัน ใจเธอพลันอ่อนไหวแหล่เดียวดาย
สน..ใจหากใส่ใจกับความรัก ให้ตระหนักเรียนรู้ให้เห็นค่า
ใจ..เปิดยอมรับกันรักจึงมา จะนำพาความสุขชั่วนิรันดร์