รัก-ลวง-ตา

ทะเลไม่เคยหลับ

         ความรักเปรียบเสมือนสายลม ไม่มีใครรู้แหล่งที่มา
           และไม่มีใครบอกได้ว่า  มันจะพัดพาไปในทิศทางใด
                  
                       ผิดกันที่ว่า สายลมไม่เคยทิ้งร่องรอย
                      
           แต่ความรัก.........หากพัดจากไป
                        มักเหลือไว้ซึ่ง...ความเจ็บปวดและคราบน้ำตา
                 "ความรัก"          บางครั้งอยากได้ลิ้มลองและรู้จักกับมัน 
                บางครั้งเราอยากผลักไส แต่บางครั้ง เรารู้สึกโหยหา 
                         
                                   ไขว่คว้าอย่างบ้าคลั่ง
                       มีใครเคยหาเหตุผลให้กับการกระทำของหัวใจ
                      ทำไมเราจึงรู้สึกดีดีกับคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จัก
                        ทำไมเรายอมเลิกทำในสิ่งที่เราเคยชอบ
                       ทำไมเราจึงอยากแบ่งปันทุกอย่างในชีวิต
                                  ให้กับคนแปลกหน้าคนนั้น
                                ทั้งทั้งที่รู้ว่ามีรักย่อมมีทุกข์
                          แต่เราก็พาตัวเองไปสู่วังวนของมัน
                                  หรือความรักเป็นเพียง
                                        ภาพ-ลวง-ตา
                            ไม่มีสิ่งใดยั่งยืนและแน่นอน
                     ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลง