นิทานนรก-สวรรค์

ทะเลไม่เคยหลับ

     ในนิทานเรื่องหนึ่งของชาวเดนมาร์ก 
มีคนคนหนึ่งนอนอยู่ในเวลากลางคืน   มีนางฟ้าลงมาที่ห้องนอนของเขา 
ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก    เขาก็ไป 
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งบอกว่า   ถึงนรกแล้ว"   ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาว ๆ 
บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีต อร่อยทุกประเภท   มีคนนั่งอยู่หลายคน 
นางฟ้าก็บอกว่า "นี่สัตว์นรก"     คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก 
แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร  นางฟ้าบอกว่าที่นี่ 
อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้    แต่มีเงื่อนไขว่าต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตร 
เวลาตักอาหารเข้าปาก มันก็ไม่ถึงสักที มันหกลงพื้น 
เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก   พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก 
เลยผอมเพราะอดอาหาร อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อย 
แต่ไม่สามารถเอามาถึงปากของตน 
นางฟ้าพาไปอีกห้อง บอกว่านี่สวรรค์ 
ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ 
เรามักจะคิดว่าสวรรค์กับนรกต่างกัน  แต่ความจริงสวรรค์กับ! นรกนี้คล้าย ๆ กัน 
มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหาร   ประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันหมด 
มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่ง   แต่แปลกที่คนที่สวรรค์ยิ้มแย้มแจ่มใส 
อ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย ดูว่าเขากินอย่างไร 
เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกัน 
เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก?" 
พอดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์คือ 
คนข้างหนึ่งของโต๊ะเขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ 
เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม 
คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ 
ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย 
สรุปว่า 
*****ที่นรก**** คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว 
คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง 
คิดแต่ว่าเราจะได้อาหารที่เราชอบ 
แต่ที่สวรรค์นั้น มีการช่วยเหลือกัน 
มีความรักสามัคคีกัน 
คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย 
ก็ได้รับความสุขกันทุกคน