เมื่อเทวะรัตติกาลขึ้นผ่านฟ้า
ก็บัญชาบริวารชั้นสรวงศรี
ให้รุกไล่ดวงแดงแสงสุรีย์
เทพราตรีจึงครองฟ้ามาร่ายมนต์
สั่งหมู่นางดารารายร่ายพระเวทย์
ปกประเทศให้มืดฟ้าเวหาหน
ม่านทะมึนขึ้นเยี่ยมฟ้าราตรีดล
มหามนต์รัตติกาลจึงผ่านเมือง
แล้วอันเชิญมหาเทวีรุจีจันทร์เจ้า
เสด็จเข้าจันทร์วิมานตระการเหลือง
บังเกิดแสงบุษรารัตน์จำรัสเรือง
ขึ้นเยี่ยมเมืองทั้งสถานวิมานมนต์
ทุกทวยเทพนภาภพนพเคราะห์
ล้วนลัดเลาะขึ้นเยี่ยมฟ้าเวหาหน
ดาวหางเทพร่ายระบำลำนำมนต์
นภาดลร่างละบายลงลายดาว
เหล่าเทวีดารารายหลายร้อยร่าง
ก็เสกสร้างรัตนาเวหาหาว
รุจีจ้านพรัตน์จำรัสดาว
ให้พร่างพราวทั่วทั้งฟ้ายามราตรี
เมื่อเทวะรัตติการขึ้นผ่านฟ้า
จวนเวลาทิวาวาดลงชาดสี
มหามนต์มิอาจแข่งแสงสุรีย์
จึ่งหลบลี้รอคืนค่ำประจำมนต์
2 กุมภาพันธ์ 2550 21:02 น. - comment id 652084
ยินดีที่รู้จักค่ะ..เทพแห่งความมืด..

2 กุมภาพันธ์ 2550 22:11 น. - comment id 652133
กลอนแนะนำตัวน่าสนใจค่ะ ชื่อหรู .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

3 กุมภาพันธ์ 2550 15:37 น. - comment id 652397
สุดยอดจริงๆ

3 กุมภาพันธ์ 2550 23:16 น. - comment id 652492
สวัสดีค่ะคุณเทวะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ไพเราะมากค่ะสำหรับกลอนแนะนำตัว

6 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 653829
อ่านปุ๊บ รู้ปั๊บ เลย ถ้าหากมาบ้านกลอนไทย หนียังไงก็ไม่พ้นสายตาผมหรอก น่า เมื่อไหร่จะสอนผมแต่งบ้างครับท่านพี่ อย่าบอกนะ ว่าไม่มีทาง หาว่าเราเป็นปรมจารย์ มิบังอาจสอนอีก อิอิ
