12 กรกฎาคม 2548 21:58 น.
กล่องดนตรี
นอนหลับตา อุ่นกาย หัวหนุนหมอน
จิตมันอ่อน ก็พลอยฝัน และเพ้อหา
ภาพที่เห็น เป็นบุรุษ ผุดกายา
ทั้งวาจา คำพูด หวานละลาย
จำไม่ได้ ใบหน้า พ่อคนดี
นึกกี่ที ก็ไม่ออก เหมือนตาลาย
กลัวจริงจริง ว่าภาพเธอ จะเลือนหาย
กลัวสุดท้าย จะไม่ได้ ฝันเห็นเธอ
ทั้งคำพูด กวนกวน และหวานหวาน
มันละลาน หัวใจ จนจิตเพ้อ
นั่งนั่งอยู่ ยังค่อยพาล ใจละเมอ
คิดเรื่องเธอ คนแปลกหน้า ที่รักเอย
อยากให้มี ในความจริง ดูสักครั้ง
คนที่หวัง และแสนดี ไม่ละเลย
คนที่ไม่ ถอดทิ้ง อย่างที่เคย
คนที่เอ่ย ได้เหมือนกับเธอ ในฝันเรา
11 กรกฎาคม 2548 11:27 น.
กล่องดนตรี
รักนะรัก...รักเธอมากเคยรู้ไหม?
รักหมดใจ...หมดสิ้นแล้วในชีวิต
รักจนไม่...สามารถจะลิขิต
หัวใจติด...กับดักรักคนดี
ถ้าฉันมีทางเลือกจะไม่รัก
อยากยิ่งนักหยุดรักเธอคนคนนี้
ไม่เอาแล้ว...ไม่อยากทำให้คนดี
ต้องมามีความทรงจำที่มีเรา
ให้เธอไปกับหัวใจใสสะอาด
ตัดให้ขาดความสัมพันธ์ที่เริ่มเน่า
ไปเถอะเธอ...จงมีสุขไปกับเขา
คนที่เธอ...เอาหัวใจให้ไปเอย....
8 กรกฎาคม 2548 20:12 น.
กล่องดนตรี
ขออภัยผู้มีรักมาหยิบยื้น
ฉันยังฝืนยิ้มอยู่ในวันนี้
ยังไม่ได้โรคใจยังไม่หายดี
ขอโทษทีแต่ไม่ได้...ไม่ได้จริงๆ
หัวใจยังไม่กล้าท้าความรัก
ให้มาหักล้างใจหรือทอดทิ้ง
กลัวแล้วกลัวไม่เอาแล้วไปพักพิง
คนรักยิ่งให้ยืนเคียงอบอุ่นกาย
ยังคงหวาดระแวงใจมนุษย์
หาที่สุดแสนลึกจนเลือนหาย
ยังไม่อยากจะรักใครจนใจตาย
เพราะว่ารักมลายไม่เหลือเงา
แต่ไม่ได้เข้มแข็งจนปานนั้น
ใจก็สั่นและเหน็บหนาวด้วยความเหงา
แต่ไม่รู้ยังไม่อยากมีคำว่าเรา
กลัวจะเมาความรักจนตาลาย...
6 กรกฎาคม 2548 21:57 น.
กล่องดนตรี
ถ้าที่รักเธอ...มันมาก ก็ขอโทษ
ถ้ามันทำ ให้โกรธ ก็ขอร้อง
อย่าหนีหน้า อย่าตีจาก โปรดปรองดอง
จะคอยมอง เมื่อเธอ คืนกลับมา
ความทรงจำ ที่ดี ฉันจะรักษา
ถ้าวันไหน ผ่านมา อย่าเพิ่งทัก
หัวใจร้าว อยากยิ้มให้ แต่ขอพัก
ให้ความรัก มันเจือจาง ก่อนพบกัน
ที่จบลง ใช่เพราะเธอ แต่เพราะฉัน
จะไม่ให้ มันเป็น ข้อโต้แย้ง
โปรดอย่าปล่อย ให้อารมณ์ มาแทรกแซง
ฉันอ่อนแรง เกินจะต้าน พิษไข้ใจ
29 มิถุนายน 2548 20:40 น.
กล่องดนตรี
...ความว่า ความรัก เข้าใจยาก
ใช่แค่อยาก หากต้องมี ลิขิตกั้น
ถึงรักมาก แต่มิใช่ ไม่คู่กัน
ก็ไม่อาจ ฟ่าฟัน จนรอดภัย
อันหัวใจ มอบให้ ใครไม่รับ
หากแต่เค้า จักจับ แลขว้างทิ้ง
หากไม่อยาก ไม่ต้องการ มันก็จริง
เราไม่อาจ ช่วงชิง หัวใจใคร
ถึงเยื้อใย ที่มีกัน มันแน่นหนา
ก็ใช่ว่า จักไม่ขาด ลงง่ายๆ
โถ่ความรัก มันบอบบาง ออกจะตาย
อย่าทำร้าย ตนเอง เพราะรักเลย
จงเคยซะ เจ็บปวด เพราะว่ารัก
แล้วจงพัก ฟังคำ ที่พูดนี้
คำ"คู่แท้" ใช่ว่า สวรรค์มี
โอ้คนดี ต้องสร้าง ด้วยสองเรา
จะบอกเล่า ความเป็น ของคู่แท้
อยู่จนแก่ ไม่มีร้าง ห่างเลยนั้น
ใช่ต้องนอน ข้างกาย อยู่ใต้จันทร์
แค่มีกัน จนสุดท้าย ลมหายใจ
คู่แท้...ต้องได้พบในสักวัน...แล้ววันนั้น...คุณจะรู้ด้วยหัวใจ
หน้าส่วนตัว
1479
