26 ธันวาคม 2545 10:55 น.
กีรติ
หากไร้รักในใจนี้ เหมือนชีวีเราเศร้าหมอง
หากไร้ในรักควรครอง เหมือนขาดสิ่งของสำคัญ
หากไร้ความสุขจากรัก เหมือนกายาจักขาดขวัญ
หากไร้รักอยู่คู่ชีวัน เหมือนฝันพลันร้างจางไป
หากไร้ความรักในโลก เหมือนโศกศัลย์สิ้นสดใส
หากไร้คู่รักเคียงฤทัย เหมือนไร้รูปหัวตัวตน
หากไร้ใจเธอวันนี้ เหมือนใจฉันนี่ล่องหน
หากไร้เธออยู่คู่กมล เหมือนชนม์ชีพหายวายปราณ
11 พฤศจิกายน 2545 15:31 น.
กีรติ
.....ยามนี้กายหน่ายร้อนหนาวกร่อนกัด
พระพายลิ่วพริ้วปัดพัดอุ่นหาย
เฝ้าฝันใฝ่ไออุ่นจุนเจือกาย
หวังเย็นย้ายคลายห่างสรรพางค์พรรณ
.....พลางกอดก่ายกายตัวพัวพันเข้า
ค้นหาเค้าความร้อนถอนหนาวสั่น
บังเกิดจิตคิดถึงคะนึงพลัน
ดวงแก้วตาข้านั้นอยู่อันใด
.....โอ้ข้าเจ็บเหน็บหนาวร้าวเพียงนี้
กานดาพี่นี่หนาวเหน็บเจ็บเพียงไหน
นึกประจักษ์รักเจ้าจนจับใจ
หนาวนี้ต้านทานไหวหรือไม่ทน
.....พลันนึกแค้นความหนาวกร้าวในจิต
ข้ายามนี้ชีวิตมิคิดสน
ใคร่เข่นฆ่าหน้าหนาวร้าวกมล
ข้าแค้นจนใจขาดมาตรอัคคี
28 ตุลาคม 2545 15:27 น.
กีรติ
รถเมล์สายสองห้าเห็นชายหญิง
นั่งแอบอิงพิงพักกันหนักหนา
บ้างจุมพิตพักตร์พลางบ้างสบตา
ใครได้เห็นเป็นอิจฉาให้น่าดู
มือชายโอบรอบไหล่ใกล้สาวเจ้า
เสียวว่าเอามือกรายหมายไปถู
ที่ตรงนั้น ... , มันเสียสายตาตู
เผลอไปดูชู้ชื่นเขารื่นกัน
แต่อย่างไรได้เล่าเขานั่งข้าง
เว้นที่ว่างห่างหนึ่งซึ่งมาคั่น
เห็นไปหมดจรดเท้าสาวนางนั้น
กับหนึ่งนายชายฉกรรจ์กอดกลมเกลียว
เหตุการณ์นั้นพลันตรึงถึงในจิต
พอได้พิศคิดไปให้นึกเสียว
ดีนะนี่ที่เราเหงาผู้เดียว
ไม่เช่นนั้นมีเอี่ยวเปรี้ยวเหมือนกัน !!!
5 ตุลาคม 2545 19:58 น.
กีรติ
เกรดตัวนี้นี่ไฉนได้ยากนัก
ใจประจักษ์ชัดแจ่มแจ้งแสยงขน
4 ตัวนี้มีที่ได้ไม่กี่คน
0 เกลื่อนกล่นต้องทุกข์ทนทุรนทุราย
เหนื่อยหนักหนากว่าจะได้ดังใฝ่ฝัน
แสนบากบั่นมุ่งมั่นถึงซึ่งจุดหมาย
ทุ่มเททั้งกำลังทรัพย์กับแรงกาย
บ้างสมหวังบ้างพังหายมลายไป
เพราะเกรดนั้นมันสำคัญวัน Entrance
เกรด 4 มาหน้าเบิกบานกาลสดใส
เก็บไว้แล้วสิบเปอร์เซ็นต์ค่อยเย็นใจ
ที่เหลือไว้ให้ลุ้นต่อข้อสอบมา
แต่เกรด 0 สูญสิบส่วนที่ขวนขวาย
ไม่สบายทั้งกายใจหวนไห้หา
เหนื่อยทำสอบหอบแทบตายให้ได้มา
พลาดคณะที่ไขว่คว้าเกรดพาซวย
เกรดตัวนี้ไฉนมันสำคัญหนอ
ต้องคอยรอขอเลขเป็นเหมือนเล่นหวย
เกรดร่วงหล่นผลแสนช้ำทำระทวย
ขอใครช่วยด้วยสักหน่อยให้ผ่อนคลาย
30 กันยายน 2545 20:23 น.
กีรติ
....รักแท้แพ้เกียรติเรื้อง............เฟื่องฟู
ดั่งแหกแยกหน้าตู.....................ต่อฟ้า
สิบปีบ่ลืมผู้.................................ตัวนั่น
ขออย่าถึงทีข้า............................เจอะพร้าห่าขวาน
....อุตส่าห์หวานหว่านล้อม..........นวลนาง
มันนั่นพาผันทาง.......................ชั่วช้า
พี่ก็รักบ่จาง...............................หายห่าง
ไฉนคิดชิดอื่นอ้า.......................อกเจ้าแปรผัน
....มันดีที่เฟื่องฟุ้ง......................ยศถา
ลูกพ่อเจ้าพระยา.......................นั่นไซร้
น้องปองเกียรติก้องหล้า.............ฤๅนั่น
จึงจัดแจงพี่ให้...........................อยู่พ้นตาสมร
....คิดฤๅไอ้เลกผู้........................หน้าตัว เมียเฮย
มีพ่อเอ็งคุ้มหัว............................ออกหน้า
จักฉุดนุชเป็นผัว........................ผ่านแน่
ต้องผ่านกบาลข้า.........................จึ่งได้ดั่งหวัง
หน้าส่วนตัว
1127
