***คืนพระจันทร์เสี้ยว***

กุหลาบน้ำตา

***ราตรีแห่งความเหงา

เย็นยะเยียบเพรียบเพราแสนเปล่าเปลี่ยว

ช่างอ้างว้างเหว่ว้าอยู่ร่างเดียว

ไร้คนปองข้องเกี่ยวให้เสียวกาย***


***พระพายกลายกลับทิศ

รูปร่างทรุดหงุดหงิดกระสับส่าย

ไร้คนเคียงเอียงอิงทั้งหญิงชาย

ราตรีกลายมืดดับระงับจินต์***


***โอ้อาดูลย์สังเวช

รักไร้ซึ่งขอบเขตสูญสิ้น

ช่างหน่ายเหนื่อยเฉื่อยล้าชาชิน

ไหนคำรักอยากยินเพื่อยลความ***


***อรรถรสแห่งเรือนร่าง

จะแตกต่างอย่างไรใคร่จะถาม

จะรู้สึกถ่อยสบถหรืองดงาม

โปรดแจกแจงแห่งความตามวจี***


***ใคร่ขอสัมผัสรัก

ใคร่จะพิศเพ่งพักตร์ประจักษ์ชี้

ใคร่ประโลมเรือนร่างอย่างรตี

ใคร่เอียงโสตฟังวจีพจนา***


***แหงนมองพระจันทร์เสี้ยว

ดาราเกี่ยวเคียงชิดน่าอิจฉา

แม้นหมดรูปซูบซีดเสี้ยวจันทรา

ชายขาดคู่เช่นข้าระอาอาย***

    ***กลอนสุภาพ***



***ฤากลายจันทร์ท่านแสร้ง    ให้ทุกข์เทวษรักแล้ง

ล่มร้างหมางจินต์    องค์เอย

      ***โคลงสองสุภาพ***