17 มีนาคม 2554 22:16 น.

ต้องลมหนาว...ร้าวดวงใจ

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

...ลมเพียงวูบ ลูบพลัน สั่นสะท้าน
แทรกสู่ทรวง ดวงมาน สุดทานไหว
เย็นยะเยือก ดั่งเทือกผา หิมาลัย
เกาะกินใจ เกินกล้ำ ต้องจำทน...

...แสนเหน็บหนาว ร้าวใจ อยู่ไม่ขาด
กลั่นเป็นหยาด หยดระกำ สำแดงผล
จากดวงตา ลาสู่ ภูวดล
ความหมองหม่น หมกฝัง เริ่มหลั่งริน...

...แม้เนิ่นนาน ผ่านปี ฤดีเก็บ
ทุกความเจ็บ จำไว้ ให้ถวิล
ถึงความหลัง หลั่งน้ำตา เป็นอาจิณ
มิสูญสิ้น โศกศัลย์ ของวันวาร...

...นั่งกอดเข่า เหงาจับ ประทับจิต
วนเวียนคิด ถึงรัก ที่หักหาญ
ภาพเธอเขา เฝ้าพะนอ แสนทรมาน
มิอาจผ่าน พ้นจินต์ ถวิลครวญ...

...ลมแผ่วแผ่ว พัดพา มาอีกหน
หอบสายฝน กระหน่ำ เพิ่มกำสรวล
ดุจฤดู ฉุดฤดี นี้แปรปรวน
มิอาจทวน ทุกข์ทน จนแดยัน...				
14 มีนาคม 2554 07:25 น.

อุษารื่น...ชื่นกาแฟ

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

เนสกาแฟน่าลิ้ม................หอมหวาน
เติมใส่ครีมน้ำตาล............ยั่วเย้า
ค่อยค่อยเป่าก่อนทาน.....สักหน่อย
ชื่นกลิ่นอันรุมเร้า..............อย่าช้า ลองเลย

...กาแฟร้อน หอมกรุ่น ละมุนลิ้น
เพียงแค่กลิ่น กายตื่น ชื่นหรรษา
หากความคิด ขัดข้อง สมองล้า
ก็ลองหา หนึ่งถ้วย ช่วยบรรเทา...

...หากว่าง่วง งัวเงีย เพลียอยากหลับ
ก็จงรับ มาชื่น ฟื้นหงอยเหงา
หามุมหลบ สงบจิต จิบเบาเบา
สุขใดเล่า เหมือนตื่น ชื่นกาแฟ...				
7 มีนาคม 2554 16:04 น.

อยากลองแม้ต้องเจ็บ

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

...กุหลาบงาม หนามแหลม แซมกิ่งก้าน
แสนสราญ ชื่นกลิ่น ถวิลหา
แม้นระทม คมบาด มิอาจลา
จักไขว่คว้า เชยชม สมฤทัย...

...ดั่งความรัก งดงาม ยากห้ามจิต
อยากเชยชิด ทุกครา น่าหลงใหล
แม้นสิบร้อย พันแผล แล่หัวใจ
ก็ยังใฝ่ ฝันลอง มาครองเอย...				
7 มีนาคม 2554 16:03 น.

แก้วกานดา...ลาก่อน

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

...ยืนสบตา อาลัย จะไกลห่าง
มองน้องนาง น้ำตา พาจะไหล
เจ้ามาจร จากพี่ จำลี้ไกล
ยังประตู สู่ใต้ ถิ่นไทยเรา...

...จะซื้อตั๋ว กลัวย้ำ อำลาบัตร
จำใจจัด ซื้อไป ฤทัยเฉา
สิบโมงครึ่ง ซึ่งลง ให้ปลงเอา
ไม่นานเล่า ลออนาง จะห่างกาย...

...จับกุมมือ ถือเอา มาเข้าอก
น้ำตาตก ต้องมือ สื่อความหมาย
พลอดวาจา อาลัย จากใจชาย
ก่อนจะหาย ห่างตา แสนอาวรณ์...

...ประคองกอด พลอดพร่ำ ร่ำลารัก
สุดจะหัก ห้ามฤทัย เกินไถ่ถอน
จูบหน้าผาก ฝากฝัง แก่บังอร
สายตาวอน อย่าจาก แต่ปากลา...

...มือค่อยคลาย กายนาง เริ่มห่างอก
หวั่นวิตก ทรวงใน ใจผวา
น้องเริ่มก้าว ร้าวฤทัย ในอุรา
แก้วกานดา ขึ้นรถ สลดใจ...

...ยามรถเคลื่อน เลื่อนออก ยิ่งชอกช้ำ
สุดระกำ อกสั่น ประหวั่นไหว
เริ่มเลือนลาง ห่างแล้ว แก้วหทัย
ดุจสายใย สายสวาท จะขาดลง...				
5 มีนาคม 2554 04:41 น.

คิดโกหกฉัน...นานแค่ไหน

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

...เห็นตำตา ตำใจ ใยตลบ
ว่าที่พบ เพื่อนจริง ยิ่งกว่าแน่
ใยหลีกเลี่ยง หลบตา ไม่กล้าแล
หรือจริงแท้ ที่บอก หลอกลวงกัน...

...แล้วที่เห็น อิงกาย สายตาหวาน
สุดสราญ สรวลเสียง แสนสุขสันต์
พี่ยืนมอง นองน้ำตา อกจาบัลย์
ยากเกินกลั้น รุนแรง แสลงใจ...

...โอ้พุ่มพวง ดวงฤดี ใครที่รัก
เจ้าสลัก ใจหรือ คือชื่อไหน
เปิดอุรา มาดู ให้รู้ไป
ใช่มิใช่ อย่าโกหก ตลกหน้าตาย...

...เจ้านั้นคิด โกหกฉัน จนวันไหน
หรือปล่อยให้ ชีพลาลับ ดับสลาย
เห็นเต็มตา หน้าเฉย เอ่ยเพื่อนชาย
พี่คงควาย มองไม่รู้ ดูไม่เป็น...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
Lovings  ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
Lovings  ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
Lovings  ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง