9 มกราคม 2545 14:52 น.
ข้าวปล้อง
ขอหลับตา พักลง ณ.ตรงนี้
ที่ที่มี เพียงเธอ แม้ความฝัน
แม้ไม่อาจ พบเจอ ไม่สำคัญ
เพราะตรงนั้น ฉันรู้ ฉันมีเธอ
9 มกราคม 2545 14:52 น.
ข้าวปล้อง
เป็นอะไรที่แปลก แปลก...
มันเจ็บแปล๊บที่ใจ พี่รู้ไหม
มันรู้สึกเจ็บลึก ลึก ที่หัวใจ
เมื่อเห็นเขา ใกล้ชิดใครอีกคน
___________________________ข้าวปล้อง
อย่าไปสน ให้ใจเจ็บ เลยน้องพี่
ความรู้สึก ที่ดี ดี จะหมองหม่น
เข้าใกล้ชิด กับคนอื่น ก็เกินทน
จะเศร้าหม่น ทำไมใจเย็น เย็น
___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย
ก็เมื่อก่อนไม่เห็น เป็นอย่างนี้
ทุก ทุกที ก็มีเขาอย่างที่เห็น
ไม่เคยคิดว่านี่ มันจะเป็น...
มันจะเป็น ความรัก ไปได้ไง
___________________________ข้าวปล้อง
ถึงเขาไม่เหมือนเดิม อย่างที่เห็น
ให้เขาเป็น ดั่งใจเรา คงไม่ใด้
เขาคือเขา เราคือเรา อย่าเศร้าใจ
เข้มแข็งไว้ แรงใจนี้ จากพี่ชาย
___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย
เขาก็เป็น เพียงเพื่อนที่สำคัญ
ที่มีกันและกันไม่ห่างหาย
แต่วันนี้ เขาไม่อยู่ข้าง ๆ กาย
น่าใจหายเพิ่งรู้ใจก็สายเกิน
___________________________ข้าวปล้อง
อย่าใจหาย ยังไม่สาย นะน้องพี่
แม้วันนี้ เขาเปลี่ยนไปใช่ห่างเหิน
อันความรักไม่มีคำ ว่าสายเกิน
แม้ห่างเหินยังกลับกลายมารักกัน
___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย
หากว่าเป็นตอนนี้จะได้ไหม
ให้หัวใจ เขาอยู่ ข้าง ๆ ฉัน
ไม่ต้องบอก น้องก็รู้ คงไม่ทัน
เพราะคนนั้นเค้ายืนอยู่ข้างกาย...
___________________________ข้าวปล้อง
เค้าคนนั้น อาจเป็นเพียงเพื่อนสนิท
ดูใกล้ชิด เหมือนเคียงข้างอย่างสงสัย
เห็นเค้ายืน อยู่กับเขา เคียงข้างกาย
น้องใจหาย ใช่ไหมละจ๊ะ คนดี....
___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย
8 มกราคม 2545 12:43 น.
ข้าวปล้อง
รถไฟขบวนน้อยคล้อยเคลื่อน
ค่อย ค่อยเลื่อนหอบรักมามัดใหญ่
จุดหมายคือสถานีของหัวใจ
ด้วยหัวใจยึดมั่นในรักเรา
แม้ว่าทางข้างหน้ายังอีกไกล
แต่หัวใจไม่แวะพักป้ายไหน
จะขับเคลื่อนด้วยแรงของหัวใจ
สู่จุดหมายสุดท้ายที่มีเธอ
8 มกราคม 2545 11:45 น.
ข้าวปล้อง
ค่อย ค่อยรักฉันคนนี้ทีละนิด
อย่ายึดติดหั้ยมากมายกับความฝัน
ก้อแค่รักฉันน้อย น้อย แต่ทุกวัน
แต่ละวันค่อย ค่อยรักกันนะเรา
อาจจะเหงาในบางครั้งที่ขาดรัก
ไม่นานนักรักที่ขาดก็เหือดหาย
มีแต่รักที่มั่นคงสุดเรียงราย
ไม่กลับกลายเพราะสองเรารักทุกวัน
7 มกราคม 2545 16:19 น.
ข้าวปล้อง
วันนี้ในใจมันเหงา ๆ
คงเพราะเศร้าหลายเรื่องที่ผ่านมา
ข้างในใจมันเหงาและเหว่ว้า
หรือเพราะว่าเธอไม่รักไม่สนใจ
-------------------------------------------------ข้าวปล้อง
นับแต่นี้จะใส่ใจไม่ให้เหงา
จะไม่ให้ใจเธอเศร้าจนหวั่นไหว
นับแต่นี้จะมีเธออยู่ในใจ
จะห่วงใย จะใส่ใจ ในตัวเธอ
-------------------------------------------------ธนรัฐ สวัสดิชัย
เธอคงลืมไปแล้วคน ๆ นี้
ฉันคนที่ยังคอยรอเธอเสมอ
รอทั้ง ๆ ที่รู้ว่าอาจรอเก้อ
ยังฝันเพ้อเฝ้ารอเธออยู่ร่ำไป
-------------------------------------------------ข้าวปล้อง
ยังไม่ลืม เลื่อนเธอไปจากใจนี้
ฉันยังมีใจของเธออยู่ชิดใกล้
รอหน่อยนะ เพราะวันนี้เราห่างไกล
ความห่วงใยยังมอบไว้ให้แก่กัน
-------------------------------------------------ธนรัฐ สวัสดิชัย
พรุ่งนี้เธอจะกลับมาหรือเปล่า
กลับมาเล่าเรื่องราวถึงความฝัน
กลับมาเล่าความรักที่แบ่งปัน
กลับมามีกันและกันตลอดไป
ถ้าพรุ่งนี้เธอยังคงไม่กลับ
ฉันจะหลับตาลงได้อีกไหม
ในเมื่อทุก ๆ ลมหายใจ
ยังหายใจเป็นเธอทุกเวลา
-------------------------------------------------ข้าวปล้อง
ในใจฉัน นั้นมันอยากจะกลับ
กลับมารับขวัญดวงใจที่ห่วงหา
เธอรู้ไหม ฉันห่วงใยทุกเวลา
จนเหว่ว้า คิดถึงทุกลมหายใจ
หลับเถิดนะ คนดีที่คิดถึง
เธอคือหนึ่งในหัวใจที่มอบให้
หลับเถิดนะ คนดีที่ห่วงใย
จะกลับไปรับขวัญ ทุกวันคืน.
-------------------------------------------------ธนรัฐ สวัสดิชัย
พี่-น้อง ประลองกลอนจ้า
หน้าส่วนตัว
706
