30 พฤษภาคม 2549 10:56 น.
คนทะเล
หากเปิดอกคุยกันแล้ว...มีแววเจ็บ
จะทนเก็บในอุราอย่าเปิดเผย
เจ็บแล้วจำ...คำนี้ไม่มีเชย
ทำเฉยเฉยสักพักรักคงจาง
คำสัญญาลมปากเธอฝากไว้
จะตัดใจลืมรักเก้อเธอเมินหมาง
รู้ความจริงยิ่งหม่นในหนทาง
ปล่อยใจสางรักเศร้าด้วยเวลา
เท็จหรือจริงรู้ได้ใจตนรู้
ยอมหดหู่เมื่อรักโรยไห้โหยหา
รับความจริงคนช้ำกินน้ำตา
คำสัญญาว่าไว้..ใจไม่จำ
ใจหนึ่งรัก...ใจหนึ่งเจ็บแสนเหน็บหนาว
คิดถึงคราวทำเก่งกาจจึงพลาดถลำ
เจ็บซ้ำซ้ำบ่อยบ่อยหลงรอยคำ
คนที่ทำให้เจ็บนั้นคือฉันเอง
แม้คร่ำครวญเรื่อยไปเธอไม่สน
จำต้องทนตีหน้าว่าฉันเก่ง
ปล่อยให้ทุกข์สารพันร่ายบรรเลง
ในใจเคว้งดวงนี้ที่เธอลืม
4 พฤษภาคม 2549 15:25 น.
คนทะเล
ค่าคะนึงณใจฤทัยประจักษ์
มิลืมละเลยผิว์เคยละรัก
ตระหนักใน
รักพิสุทธิ์มิร้างกระจ่างวิไล
ถนอมเพาะบ่มภิรมย์ไฉน
ณ ใจเรา
มอบฤดีมิห่างบ่บางบ่เบา
กมลผลิรักสลักเสลา
จะเฝ้าตาม
ดอกชบา ณ บ้านจะบานจะงาม
สะพรั่งอุราผกาสยาม
ณ ยามมอง
หน้าส่วนตัว
1262
