9 กุมภาพันธ์ 2548 21:19 น.
คนเมืองลิง
กว่าจะถึง ซึ่งวันนี้
ใครเล่าที่ เฝ้าอดทน
ต่อสู้ ความสับสน
ที่วกวน ปนปัญหา
ชิงชัง ทั้งหยามหมิ่น
มิรู้สิ้น คำนินทา
ปวดร้าว เศร้าหนักหนา
มีน้ำตา คราท้อใจ
ท้อแท้ แต่ไม่ถอย
จะเฝ้าคอย เริ่มต้นใหม่
สักวัน คงมีชัย
คงยิ้มได้ ไร้โศกา
กว่าจะถึง ซึ่งวันนี้
ฉันเหลือที่ พรรณนา
กว่าจะซึ้ง ถึงคำว่า
กาลเวลา พิสูจน์คน
....คือผลงาน...พิสูจน์คน...บนสรรค์สร้าง
....คือแนวทาง...พิสูจน์คน...ค้นขวนขวาย
....คือเวลา...พิสูจน์คน...จนชีพวาย
....คือความหมาย...พิสูจน์คน...บนความจริง
6 กุมภาพันธ์ 2548 22:07 น.
คนเมืองลิง
ตัวเราหรือ ลือกระเดื่อง เรื่องขี้-ขี้
เติมดีกรี นิดหน่อย ค่อยผสม
เพียงแค่นี้ ว่าขี้เมา พาเศร้าตรม
แสนระทม สุรา พาเปลี่ยนไป
พอมึนหัว ก็ตื่นสาย อับอายเขา
ว่า ขี้เซา อีกหน เกินทนไหว
บิดขี้เกียจ ไล่อิดหนา ระอาใจ
พานยอกไหล่ หาหมอนวด คลายปวดที
แสนขี้เมื่อย นวดเน้น คลายเส้นหน่อย
บีบค่อย ค่อย หมอจ๋า อย่าขี้หลี
ปากขี้บ่น ขี้ท้อ หมอรอรี
เสร็จเสียที หายเมื่อย เหนื่อยใจแทน
พอซึมเซาขี้เหงา เข้าแทรกซ้อน
พานขี้งอน ขี้เหนียว ขี้หวง.แหน
เลยขี้งก ขี้โม้ กลบเกลื่อนแทน
ตะบี้ตะแบน เรื่องขี้ -ขี้ ไม่ดีจริง
ผ่านเรื่องขี้ ยังมี อีกนิดหน่อย
ขี้ใจน้อย ขี้จุ๊ เสียทุกสิ่ง
ทั้งขี้ฮัก ขี้ฮก ขี้ประวิง
พอจริงจริง เรื่องขี้ เท่านี้พอ
3 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น.
คนเมืองลิง
เห็นเขาทวง สัญญา พาสับสน
ใครคือคน กล่าวถ้อย ร้อยปัญหา
ใช้อารมณ์ หรือหัวใจ ให้สัญญา
เนิ่นนานมา งุนงง หลงลืมคำ
สัญญาใจ หลักฐาน พยานโจทย์
ไร้ประโยชน์ เพียงวาจา ช่างน่าขำ
ขอไปที แค่ปาก ยากจดจำ
ได้แต่พร่ำ รำพัน นั้นหลอกลวง
ฉันขอทวง สัญญา ค่าไพศาล
ดอกเบี้ยบาน ตะไท แสนใหญ่หลวง
ปิดอากร แสตมป์ แต้มทุกดวง
จะขอทวง เงินกู้ ดูสักที
ลงลายลักษณ์ อักษร ป้อนความหมาย
ทั้งสองฝ่าย เซนต์ชื่อ คือสักขี
ร้อยละสิบ ดอกงาม กำลังดี
ล่วงหลายปี ต้นดอก ไม่งอกเงย
จะยึดทรัพย์ ก็ยัง กระไรอยู่
เงินที่กู้ มากกว่าของ ต้องเฉลย
เป็นหนี้เน่า เอ็นพีแอล แล้วซิเอย
มาเปิดเผย ทำไม ให้อาดูร
ล้มละลาย นี่หรือ คือทางออก
เห็นแก่ดอก สุดท้าย มลายสูญ
ต้นก็หาย ทุกข์เสริม มาเพิ่มพูน
กลายเป็นจุล เพียงเช่น เห็นแก่เงิน..
ไม่น่า..งก..เล้ย..เห็นแก่ดอกแต๊ๆ อิอิ
หน้าส่วนตัว
1525
