14 กันยายน 2550 21:12 น.

หัวโขน

จิตรำพัน

Khon0058.gif
มนุษย์หนอ พอเกิด เชิดหัวโขน
ตั้งกระโจน ลงจัด วัตตสาร
นำหน้าที่ ใส่หัว ติดตัวนาน
มีละลาน หน้าโขน โยนใส่ตัว

เมื่อกำเนิด แรกเกิด จุติไซร้
เจ้าถือไว้ โขนหนึ่ง พึงไตร่หัว
หน้าที่ลูก  พันผูก  มิหมองมัว
ฟ้าหยอกยั่ว  ส่งแผก  แตกต่างกัน

ตามติดด้วย  หลากหน้า  บนโขนน้อย
เหล่าญาติคอย  ร้อยรื่น  ยื่นใช่ฝัน
จำได้บ้าง  ลืมบ้าง  สารพัน
หน้าหลานนั้น  โขนครอบ  มอบแด่เรา

ครั้นเติบใหญ่  ให้เจ้า  เข้าศึกษา
เริ่มมีหน้า  สวมเพิ่ม  เติมห่อนเขลา
โขนนักเรียน  หน้าที่  พากเพียรเอา
เต็มภูมิเจ้า  ไขว่คว้า  พื้นฐานตน

กาลเคลื่อนผ่าน  เนื้อเนียน  เรียนครบจบ
ก็ต้องรบ  จับโขน  เพิ่มอีกหน
บ้างลูกน้อง  หน้านาย  ตามรายคน
บรรลุผล  ยลได้  ใช่ง่ายดาย

ยังอีกมาก  ที่สวม  กล่าวไม่หมด
ยากทางปลด  มากหน้า  ไม่เลือนหาย
บ้างหน้าพ่อ  แม่ นาย  ติดจนตาย
หากเสียดาย  แบกไว้  ไม่กล้าปลง

บางคนเล่า  แบกโขน  นายกลับบ้าน
หงุดหงิดง่าน  รอคน  ตามประสงค์
ไม่แยกแยะ  รวมโขน  ทุกสิ่งคง
รวมหัวลง  ตัวกู  ทุกหน้าไป

คงสับสน  หากใคร  มีหลายหน้า
ลุ่มหลงมา  พาติด  แบกจิตไหว
หากกายหนัก  มากจิต  ติดแกว่งไกว
คงยากไซร้  ไร้ปลง  ลงชีวี

เปลี่ยนสถาน  วานวาง  ว่างเบาจิต
อย่านำติด  คิดอยู่  คู่ศักดิ์ศรี
วางลงได้  ใจเบา  เร้าสุขมี
วิญญาณ์ที่  แล่นเร็ว  ข้ามเขตปลิว

กระแสกาย  พายติด  ปลิดบ่วงเจ้า
ปลงสิ่งเร้า  เย้าร่าง  วางแล่นฉิว
ก้าวข้ามสู่   แดนสรวง  ล่วงลาทิว
กระแสลิ่ว  ทางเที่ยง  ไม่เบี่ยงลาย

hanuman02.gif				
11 กันยายน 2550 06:52 น.

เหมือนแข็งแกร่ง

จิตรำพัน

9424431.jpg

ภาพมองเห็นเป็นสิ่งอิงภายนอก
อาจแปลออกบอกว่าร่าเริงใส
ไม่สะท้านต้านเทือนเหมือนแกร่งใจ
สิ่งนอกไซร้ไม่ออกซึ่งความจริง

สิ่งหวั่นไหวใจซุกจุกกายอ่อน
ร่ำไห้คลอนวอนไว้แข็งอยู่สิง
สิ่งกดดันมั่นไว้อย่าไหวติง
แม้อยากวิ่งไกลห่างให้ร้างไกล

ดูเหมือนนิ่งแต่ใจนั้นยิ่งเดือด
แลไม่เหมือดแต่ใจเร้าเศร้าไหว
มองยิ้มน้อยปล่อยรักแต่จิตใจ
ยังเศร้าในเคล้าไหวสั่นครั่นทรวง

บางวจีที่รับจับดวงจิต
แกล้งไม่คิดให้บิดเหมือนยังหวง
แต่หากร้างห่างไปน้อยใจดวง
คงปลิวร่วงไร้แรงแห่งพลัง				
9 กันยายน 2550 19:12 น.

จิต...สังเวช

จิตรำพัน

กาลผ่าน  มินานนัก             ยากจะหักลืมลงได้
แสนเศร้า เร้าจิตใน            ตรมจิตไห้ ห่อนสุขลง

..............................................................................

หากพึงผ่าน  พานพบ  ครบน้อมจบ  	
อย่ารีบลบ  หน้ากลอน  วอนสงสาร
ลูกศิษย์น้อย  ครูเอ  ผู้พบพาน		
อยากขอวาน  รับรู้  กันทุกคน

ที่นำมา  ลงกลอน  วอนมวลมิตร		
คิดสักนิด  ก่อนทำ  นำเกิดผล
คิดถึงผู้  อยู่ยาก  ลำบากชน  		
พึงตรองยล  เด็ก  ใหญ่  ลองอ่านดู

เรื่องได้เริ่ม  เนื่องจาก  ศิษย์ผมยาว
หน้าไร้ขาว  กรำแดด  ไม่ผ่องหรู
ด้วยบ้านนอก  คอกนา  ศิษย์ของครู
เจ้านั้นอยู่  กลางป่า  พฤกษาไพร

ครูนัดตรวจ  ระเบียบ  เรื่องของผม
อยากชื่นชม  หน้าที่  ในใจใส
แต่พบแท้  ยังมี  คนไม่ไป
ตัดสั้นไว้  ปล่อยยาว  ดกตกมา

เอื้อนเอ่ยถาม  สาเหตุ  บอกมาเถิด
เจ้าไยเกิด  ไร้สั้น  ระเบียบหา
หนูไม่เคย  ให้ครู  เอือมระอา
ด้วยรู้ว่า  นิสัย  เจ้าแสนดี

คุณครูครับ  ผมขอ  ผลัดไปก่อน
ลงโทษวอน  เลื่อนผ่อน  ไม่หลีกหนี
แต่พ่อผม  ไร้เงิน  สิบไม่มี
พ่อคนดี  ออกวิน  ที่อำเภอ

ครูสุดอึ้ง  กึ่งรู้  ประทับจิต
เงินน้อยนิด  เจ้าคอย  ยากเสมอ
จึงหยิบยื่น  เงินตัด  ให้ศิษย์เธอ
ตาคลอเอ่อ  ตระหนัก  ชีวิตคน

โรงเรียนเลิก  ครูต่อ  งานระบบ
ที่พานพบ  คำสั่ง  แสนสับสน
เจ้าวิ่งหา  ยิ้มร่า  สว่างยล
สุขล้นพ้น  บอกครู  อย่าพึ่งไป

คุณครูครับ  เงินครู  อยู่คืนครบ
พร้อมนอบนบ  ขอบคุณ  อย่างสดใส
ครูฉงน  คืนมา  เพื่ออะไร
เยาว์ตอบไว  พ่อผม  กลับคืนมา

เด็กแสนดี  น้อบนบ  ครบพิสุทธิ์
ครูยื้อยุด  ฉุดถาม  บ้านเจ้าหนา
ได้เรื่องราว  ครบครัน  ขอนำมา
เป็นอุธาห์  ฝากเด็ก  ให้จดจำ

เด็กคนนี้  เรียนดี  เป็นที่สุด
มรรยาทรุด  นำหน้า  พ่องามขำ
อันน้ำใจ  เอื้อเฟื้อ  พูดเพราะคำ
แต่จนนำ  อนาคต  อาจไม่ไกล

พี่น้องเจ็ด  สองสาว  พิการซ้ำ
สี่งานทำ  เลี้ยงตน  ยังไม่ไหว
แม่ผ่าตัด  ดูแล  แท้ยาว์วัย
สุดท้องไซร้  แทนพ่อ  ออกทำงาน

ย้อนมาคิด  วัยรุ่น  ทุกวันนี้
กระแสมี  นำหน้า  ให้สนาน
ทั้งเสื้อผ้า  มือถือ  ต้องพบพาน
พ่อแม่ทาน  ไม่ไหว  คร้านตามใจ

อยากบอกฝาก  ตรองคิด  ให้จงหนัก
นำใจรัก  ศึกษา  ให้จิตใส
คิดให้มาก  โอกาส  มีอย่าไกล
รีบคว้าไว้  แทนผู้  ยังกันดาล				
6 กันยายน 2550 11:57 น.

ไม่รัก... ไม่บ่น

จิตรำพัน

คนชอบว่า คุณครู  นั้นชอบบ่น
ยามได้ยล  ยินเสียง เพียงเอ่ยสอน
เมื่อทำผิด  แนะนำ  รู้ขั้นตอน
ของามงอน  อย่าว่า  ครูดุเลย

อยากให้เจ้า เติบใหญ่  ก้าวคงมั่น
อยากให้วัน  ข้างหน้า  ก้าวเปิดเผย
อยากให้เดิน  ด้วยดี  ไร้ขวากเกย
อยากให้เคย  คิดหลัง  คำสอนครู

สักวันเจ้า  จะรู้  ตามครูบอก
สักวันออก  โลกใหญ่  มั่นนะสู
สักวันคิด  ย้อนกลับ  คำสอนดู
สักวันรู้ ที่บ่น  เพื่ออะไร


อยากใส่เพลง  กำลังใจ  แต่ใส่ไม่เป็นค่า  ขอร้องให้ฟังดีกว่าน้า
...เป็นกำลังใจให้คุณ  เป็นกำลังใจให้คุณ......				
5 กันยายน 2550 20:13 น.

เชิญร่วมงาน

จิตรำพัน

มาวันนี้น้องขอเปิดห้องเลี้ยง
ขอแค่เพียงมาร่วมให้สุขสันต์
อ้อแต่ว่าอย่าลืมติดมือกัน
ข้าวปลานั้นเตรียมมาร่วมช่วยพลัน

ส่วนเครื่องดื่มมีไว้ให้เสร็จสรรพ
แก้วสำรับมีไว้น้ำสุขสันต์
น้ำอร่อยหวานล้ำเชิญชิมกัน
ผลไม้นั้นตามฤดูที่จัดมา

เตรียมโซดาผสมเพิ่มรสชาติ
มีหลายถาดเพื่อเพื่อนไม่หนักหนา
หากต้องการน้ำอื่นขอนำพา
มิตรกลอนจ๋ามันแพงขอบอกที

อิอิ......				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงจิตรำพัน