22 มีนาคม 2547 13:05 น.

วันที่ฉันรอคอย

ฉันเอง

วันนี้เช้าวันจันทร์มาถึงอีกแล้วนะ
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะออกเดินทาง
เพื่อที่จะไปหาเธอด้วยความคิดถึง
พอเราเจอกันเธอก็กอดฉันจนแทบหายใจไม่ออก

แต่ถ้าวันไหนที่ฉันไม่ได้กลับบ้าน
ฉันก็จะรอเธออยู่ที่นั่นเมื่อไรเธอจะมา
แต่วันนี้ทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นมันคืออดีต
อดีตที่ยังฝังใจอยู่ไม่เคยลืมเลือน

ฉันชอบที่นั่นมากเลยนะเพราะอะไร
เพราะว่าที่ที่ฉันพักอยู่ในตอนนั้น
มองไปอีกด้านนึงก็จะเจอสนามกอลฟ์
ซึ่งเป็นหญ้าเขียวขจีฉันชอบออกไปเดินสำรวจ

พอมองไปข้างหน้าจะเห็นทะเล
ทะเลที่ฉันหลงรักมันเสียหนักหนา
พอๆกับที่ฉันรักเธออย่างมากมาย
ก็พยายามที่จะลืมนะแต่มันยังอยู่ในใจลึกๆ

เพราะอะไรนะที่ฉันยังคงเฝ้าวนเวียนคิดถึงเขา
เพราะว่าสิ่งที่ฉันได้รับจากเขาคือความอบอุ่น
เพราะว่าฉันขาดแคลนสิ่งนี้มากมายเหลือเกิน
เธอมาช่วยเติมสิ่งที่ฉันขาดหายไปให้มันเต็ม

มีเธอคนเดียวที่รู้ว่าฉันเป็นคนอย่างไร
เพราะว่าลักษณะภายนอกและภายในของฉัน
มันแตกต่างกันอย่างมากมายแต่เธอไม่เชื่อ
เพราะว่าเวลาฉันอยู่กับเธอฉันจะเป็นอีกคนนึง

คนอื่นที่รู้จักฉันผิวเผินเขาจะมองฉันอีกอย่างนึง
ฉันเป็นคนที่ไม่ยอมใครถ้าไม่มีเหตุผลเพียงพอ
ฉันเป็นค่อนข้างแข็งและพร้อมจะปกป้องคนอื่น
ฉันเป็นคนที่ชอบแก้ปัญหาให้กับคนอื่น

แต่พอผงเข้าตาตัวเองฉันเอามันออกไม่ได้
หกเดือนที่ผ่านมาฉันพยายามรักษาแผลใจ
มันก็เข้มแข็งขึ้นหรอกนะแต่บางครั้ง
มันก็อดที่จะคิดถึงเธอไม่ได้เพราะอะไรนะ

ฉันพยายามที่จะให้เขามาแทนที่เธอ
แต่มันทดแทนกันไม่ได้หรอกนะ
เพราะว่าเขาและเธอไม่เหมือนกัน
ฉันกำลังพยายามปรับตัวอยู่

ฉันต้องยอมรับความจริงในชีวิต
สิ่งที่เราทำมันไม่ถูกต้องเราต่างรู้ดี
แต่ในตอนนี้ฉันกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง
สักวันนึงที่ฉันเข้มแข็งพอฉันจะเดินเข้าไปหาเธอ
และแนะนำให้เธอรู้จักเขาอีกไม่นานหรอกนะ

เราสองคนคงจะแกร่งขึ้นมาทั้งคู่
เธอคงจะไม่รู้สึกอะไรเวลาที่เจอเขา
ถ้าหากไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นมาอีก
ฉันคงจะได้มีโอกาสได้เจอเธออีก				
22 มีนาคม 2547 13:00 น.

คนหลายชื่อ

ฉันเอง

ฉันเคยเขียนบทความไปลงหลายที่นะ
และฉันก็มีชื่อที่ใช้หลายชื่อด้วยกัน
บางคนอาจจะเคยอ่านหรือเจอมาบ้างแล้ว
และคิดว่าฉันไปลอกเขามาไม่ใช่หรอกนะ

ฉันเคยใช้ชื่อ คนติดดิน คนปอนๆ ผู้แพ้
ผู้มาทีหลัง ฉันเอง และอีกหลายชื่อที่จำไม่ได้
จะจำได้เฉพาะชื่อที่ใช้อยู่บ่อยๆเท่านั้นเอง
ฉันไม่ได้เป็นนักเขียนที่ดีหรือว่าต้องคล้องจองกัน

แต่ฉันเขียนออกมาจากเรื่องจริงที่เจอมา
แต่ถ้าจะให้ฉันมานั่งเขียนด้วยลายมือ
คงจะไม่มีใครอ่านออกแน่เพราะว่า
ลายมือของฉันมันห่วยเอามากๆเลย

ฉันเพียงแค่ต้องการขีดเขียนระบายอารมณ์
เพื่อที่จะทำให้สมองมันไม่ว่างมากนัก
มันว่างมากๆเมื่อไรฉันมักจะคิดถึงเธอ
เธอชอบถามฉันว่าไปลอกใครมาหรือเปล่า

ทำไมฉันถึงจะต้องไปลอกคนอื่นหละ
ในเมื่อฉันเก็บเกี่ยวประสพการณ์ที่ผ่านมา
จนถึงป่านนี้มันก็มากมายสำหรับฉัน
แต่ก็ยังมีอีกมากมายนะที่ฉันยังไม่รู้จัก

จนถึงวันตายฉันไม่มีวันที่จะเรียนรู้ได้หมด
มีอะไรใหม่ๆเกิดขึ้นมาทุกวันทุกวัน
แม้แต่เจ้าคอมตัวนี้พอฉันซื้อมาได้อาทิตย์เดียว
มันก็ตกรุ่นไปแล้วนี่ก็สองปีกว่าแล้ว

ช่างมันเถอะเราวิ่งตามมันไม่ทันหรอกนะ
จงพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีและใช้มัน
ให้คุ้มค่าถ้าเรารู้จักวิธีใช้รู้จักรักษามัน
มันคงจะเพื่อนที่ดีของฉันไปอีกระยะนึง				
22 มีนาคม 2547 12:42 น.

จิตสำนึก

ฉันเอง

เมื่อวานฉันดูข่าวเกี่ยวกับคนตาบอด
มีหลานชายคนเดียวแต่ไม่ค่อยได้เรียนหนังสือ
เพราะว่าต้องมาดูแลยายซึ่งมองไม่เห็น
ไปรับจ้างเขาทำงานได้วันละสามสิบบาท

เด็กคนนั้นอยากเรียนหนังสือแต่ไม่มีโอกาส
เด็กบอกว่าขอเรียนจบแค่ปอหกแล้วจะไปเรียน
ต่อศึกษาผู้ใหญ่เอาเองเด็กคนนั้นรักยายมาก
แล้วพ่อแม่เด็กไปไหนหละถึงไม่มาเหลียวแล

อยากมีลูกกันพอมีขึ้นมาแล้วก็ไม่เลี้ยง
ต้องให้มาเป็นภาระกับยายซึ่งแก่แล้ว
ถ้ายังไม่พร้อมแล้วทำให้เกิดขึ้นมาทำไมหละ
เขามีความคิดกันบ้างหรือเปล่านะนี่

แต่พอข่าวนี้จบลงก็มีข่าวพวกไฮโซ
ซึ่งมันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
พวกนี้เขาใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย
แต่งตัวใส่เครื่องเพชรอวดกัน

ใช้กระเป๋าใบละเป็นหมื่นเป็นแสนก็มี
ฉันไม่ได้อิจฉาเขาหรอกนะเพียงแต่ว่า
รู้สึกสท้อนใจในเมื่อเขามีเงินทองมากมาย
มีรถหรูๆขับไปshoppingต่างประเทศกัน

ขนเอาเงินทองออกไปจับจ่ายกัน
ต้องใช้ของหรูหราพวกสินค้ามีชื่อเสียง
เพียงเพื่อที่จะแต่งมาอวดกันเท่านั้นเอง
ทำไมเขาไม่มีจิตสำนึกกันบ้างเลยนะ

ถ้าเขาหันมามองคนที่ลำบากดูบ้าง
ถ้าเขาเพียงแต่เจียดเศษเงินของเขา
มาแบ่งปันให้เด็กที่ไม่มีโอกาสได้เรียน
เสียดายที่ฉันไม่มีเงินมากมายอย่างนั้น

ฉันก็แค่มีกินไปวันนึงวันนึงเท่านั้นเอง
ฉันไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือเขาเหล่านี้เลย
เพียงแต่เอาตัวเองให้รอดไปวันนึง
ฉันเพียงแต่อยากพวกไฮโซพวกนี้

หันมามองคนที่ไม่มีโอกาสดูบ้าง
เมื่อเขาโตขึ้นไปเขาจะได้เป็น
ผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพดีกว่าที่เขาจะต้องเป็น
เด็กที่มีปัญหาเหมือนอย่างทุกวันนี้

ถ้าใครมีเงินพอที่จะเจียดไปช่วยเหลือเขาได้
ฉันขอความกรุณาจะได้ไหมคะ
ฉันไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไร
แต่สิ่งที่เห็นคือความแตกต่างอย่างมากมาย

อยากให้พวกเขามีจิตสำนึกกันบ้างค่ะ				
22 มีนาคม 2547 12:32 น.

เพื่อนฉัน

ฉันเอง

ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่ไม่กี่คน
แต่ตอนนี้เราไม่ค่อยได้ติดต่อกัน
เพราะว่าพวกเขามีครอบครัวกันแล้ว
ฉันไม่ต้องการที่จะเข้าไปทำให้เขาลำบากใจ

อีกอย่างนึงตอนนี้ฉันก็ไม่ได้ทำงานที่มี
รายได้ดีเหมือนเมื่อก่อนหน้านั้น
แต่ฉันมีเพื่อนอยู่คนนึงที่เขายังเป็นโสด
เวลาเขามีปัญหาอะไรก็ตามเขามาหาฉัน

หรือไม่ก็โทรศัพท์มาหาฉันเพื่อปรึกษา
แต่ถ้าไม่มีอะไรเขาจะไม่เคยมาหาฉันเลยนะ
แม้กระทั่งโทรศัพท์เขาก็ไม่โทรมาหาฉันเลย
ตั้งแต่ฉันคบกับเขามาฉันมีแต่เสียเปรียบ

เขาบอกให้ฉันหาแฟนให้หน่อย
ฉันจะมีปัญญาหาให้เขาได้ที่ไหน
เพราะว่าเขาต้องการผู้ชายสำเร็จรูป
และตัวเขาเองก็เป็นคนที่ไม่มีสเน่ห์เลย

การพูดจาของเขานิสัยของเขา
ถ้าใครได้คบกันให้สนิทจะรู้ดีว่า
เขาเป็นคนอย่างไรทำไมฉันจึงยังคบเขาได้นะ
ฉันพยายามช่วยที่จะให้เขาลงมาจากคาน

แต่ฉันก็ช่วยเขาไม่ได้ฉันให้เขาใช้คอม
แต่เขาก็ไม่ยอมใช้เพราะใช้ไม่เป็น
ฉันพยายามที่จะสอนแต่เขาไม่ต้องการ
แต่ช่วงนี้เขาไม่ได้ติดต่อฉันมานานแล้วนะ

เพราะว่าอะไรนะหรือเพราะว่าตอนนี้
เขาหันไปคบกับทอมไปเสียแล้ว
ฉันสงสัยมานานแล้วนะและเขาก็บอกฉันเอง
ฉันก็ได้แต่ดีใจไปกับเขาด้วยถ้าเขาไปด้วยดี				
22 มีนาคม 2547 12:23 น.

เพื่อนสนิทของฉัน

ฉันเอง

เจ้าคอมตัวนี้มันมีปัญหากับฉันอีกแล้ว
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงเครียดอย่างมากมาย
เพราะต้องยกเครื่องไปให้ทางร้านดู
และบางครั้งเวลากลับมามันก็ยังเหมือนเดิม

แต่ตอนนี้นะหรือเวลามีปัญหาขึ้นมา
ฉันก็จะงัดแงะเปิดออกมาดูว่าเป็นอะไร
โปรแกรมมันerror เพราะเกิดจากอะไร
ถ้าปัญหามันมากนะฉันก็จะจับมันfdisk
และก็ฟอร์แมทแบ่งพาร์ติชั่นเองได้

ก่อนหน้านี้เวลาฉันอ่านหนังสือเจอ
ฉันมักจะถามตัวเองว่ามันคืออะไร
ฉันพยายามที่จะทำแต่ฉันก็ทำไม่ได้
ฉันไม่กล้าที่จะไปแตะต้องมัน

เพราะว่าฉันกลัวว่าฉันจะไม่สามารถใช้เนทได้
ฉันไม่เคยรู้จักวิธีที่จัดระเบียบให้กับฮาร์ทดิส
ฉันเป็นเพียงคนที่ใช้มันอย่างเดียว
บ่อยครั้งที่เครื่องแฮงค์แต่ฉันไม่รู้สาเหตุ

แต่ตอนนี้ฉันกล้าพอจะทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ
ฉันไม่ต้องกังวลกับการต้องยกเครื่องไปที่ร้าน
ฉันพอใจในระดับนึงที่ฉันพอทำเองได้
ฉันพอจะรู้วิธีการซิกแซกกับเจ้าโปรแกรม

เมื่อก่อนฉันต้องเสียค่าโปรกแกรมเถื่อน
แต่ฉันก็ลงเองไม่เป็นและโปรแกรม
พวกนี้มันเป็นแค่shareware
พอถึงเดือนนึงฉันก็ไม่สามารถใช้มันได้

ตอนนี้ฉันไม่กลัวมันแล้วหละ
และฉันก็รู้แหล่งที่มาของโปรแกรมเหล่านี้
ฉันชอบโหลดมาศึกษาดูแต่ก็เสิ่ยงกับไวรัส
แต่ฉันก็พยายามหาเซียนมาปราบมัน

แต่มันก็มีมาทุกวันเลยนะทำไมนะ
พวกนี้เขามีความสุขกันมากหรือ
ที่ทำความเดือดร้อนให้กับคนอื่นเขา
ฉันได้ความรู้มาก็เพราะว่าเขานั่นแหละ

เพราะว่าฉันไม่ต้องเสียเวลาเสียเงิน
เพื่อเอาไปให้ช่างที่ร้านดูแต่ก็เหมือนเดิม
เดี๋ยวนี้ฉันไม่ได้เป็นไดโนเสาร์แล้วนะ
ฉันต้องขอขอบคุณเขาที่ให้ความรู้แก่ฉัน

และฉันจะพยายามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้
ฉันไม่อยากเป็นภาระกับเขามากมาย
ฉันน่าจะสนใจมันมาตั้งนานแล้วนะ
ถึงอย่างไรมันก็ยังไม่สายจนเกินไป

ไม่มีใครแก่เกินเรียนถ้าคิดและตั้งใจจริง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉันเอง
Lovings  ฉันเอง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฉันเอง